Η «Ιφιγένεια» είναι μια κατάθεση ψυχής της 50χρονης, σήμερα, ηρωίδας πρώτον για να λυτρωθεί η ίδια και δεύτερον για να λυτρώσει άλλους που βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις με αυτή.

Είχε έναν πατέρα βίαιο προς όλη την οικογένεια, μια μητέρα που υπέμενε στωικά τα όσα συνέβαιναν, χωρίς να ανοίγει την αγκαλιά της να προστατεύσει τα παιδιά της και μια αδερφή που τον μισούσε από όταν ήταν μωρό. Η Ιφιγένεια 7 χρόνο κορίτσι τότε, αρχίζει να κακοποιείται από τον πατέρα της! Και από εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς της… Οι εικόνες που περιγράφονται είναι σκληρές και απάνθρωπες, αλλά αληθινές!!! Όταν στα 13,5 της καταφέρνει να ξεσκεπάσει το τι συμβαίνει, βρίσκει απέναντί της την «κοινωνία». Η μάνα, που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί, την κατηγορεί κι αυτή… Κι έτσι αρχίζει τα ναρκωτικά σε ηλικία μόλις 14,5. Ακολουθεί τη μία λάθος επιλογή μετά την άλλη, αφού η οικογένεια, που όφειλε να τη στηρίξει, να την αγκαλιάσει, την έσπρωχνε προς την καταστροφή.
Μια ιστορία, που όσο σκληρή κι αν είναι, οφείλουμε να τη διαβάσουμε για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας! Να διδαχθούμε από τα λάθη της Ιφιγένειας και της οικογένειάς της! Να μην κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας όταν βλέπουμε κάτι άσχημο!
Ιφιγένεια, δεν ξέρω αν ποτέ διαβάσεις αυτές τις γραμμές, αλλά συνέχισε να ζεις τη ζωή που σου στέρησαν, συνέχισε να ονειρεύεσαι και να ανακτήσεις όλον αυτόν το χρόνο που έχασες…