Τι να γράψει κανείς γι αυτό το βιβλίο. Για χίλιους λόγους με έχει συναρπάσει αλλά θα αναφέρω μόνο τρεις για να μη σας κουράσω. Μια καλογραμμένη ιστορία αγάπης γεμάτη περιπέτεια, αγωνία & μυστήριο. Θα μπορούσε άνετα να γυριστεί ταινία χολιγουντιανών προδιαγραφών με κέντρο δράσης την Ελλάδα του σήμερα & την Αυστραλία των φυλών του χτες. Ήρωες που τους έχει στιγματίσει ανελέητα η παραφροσύνη ενός κατά συρροή δολοφόνου, του Κυνηγού & που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους αλλά οι δαίμονες του παρελθόντος είναι εκεί. Περιμένουν να ξορκιστούν χρόνια με αποκαλύψεις που στοιχειώνουν συνειδήσεις, σοκάρουν αθώα μυαλά αλλά αποκαθιστούν το άδικο και εξιλεώνουν ψυχές. Τους ξορκίζει η Ευσταθίου αυτούς τους δαίμονες με αντίδοτο την αγάπη & την ολοζώντανη περιγραφή εικόνων που σε ωθούν να πιστέψεις πως είσαι δίπλα & παλεύεις μαζί με την Έμιλυ & τον Μάνο στην αποκατάσταση της αλήθειας. Ένας έρωτας-πόλεμος, ορμητικός σα λάβα ηφαιστείου, μεθυστικός σαν γαλλικό κρασί & δυνατός σα σίδερο παίρνει σάρκα και οστά στις σελίδες αυτού του βιβλίου, που έγινε για τρεις μέρες η καλύτερη συντροφιά μου.
Για την καθηλωτική σφιχτοδεμένη πλοκή, την παραστατικότατη γραφή & για το εξαίσιο εξώφυλλο που ομολογουμένως σαγηνεύει, λάτρεψα αμετάκλητα, απόλυτα & αμέτρητα (φράση δανεισμένη από το βιβλίο) αυτό το μυθιστόρημα. Με το “πριν χαθεί η νύχτα” ετοιμαστείτε να χάσετε τον ύπνο σας, αλλά αξίζει.

prin xathei h nuxta