Στο νέο της μυθιστόρημα, η συγγραφέας σπάει το μοτίβο των δύο προηγούμενων, που κινούνταν σε δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικούς χωροχρόνους με δύο παράλληλες ιστορίες και κινείται με άνεση σε μια συγκεκριμένη και άκρως γοητευτική εποχή –στην Μπελ Επόκ των αρχών του 1800 και στην Αθήνα– επιλέγοντας και πάλι μια γυναίκα για πρωταγωνίστρια και γύρω της ένα συνονθύλευμα ηρώων σκιαγραφημένων απόλυτα ζωντανά και ρεαλιστικά και συνυφασμένων με την ατμόσφαιρα και το κλίμα της περιγραφόμενης εποχής.

Έτσι, στήνει ένα γοητευτικό κοινωνικοαισθηματικό μυθιστόρημα χαρακτήρων με εσάνς μυστηρίου και προδιαγραφές αστυνομικού μυθιστορήματος, με έντονα συναισθήματα και πολλά μηνύματα να αναβλύζουν πίσω απ’ τις λέξεις αλλά και μια τοιχογραφία εποχής, αφού καταφέρνει να αναπαραστήσει άρτια με τη γραφή της την ατμόσφαιρα και το κλίμα της Μπελ Εποκ.

Σε αυτό συμβάλλουν κυρίως η γλώσσα που χρησιμοποιεί η Ιωάννου, η οποία, αν και αποπνέει φρεσκάδα, σε πολλά σημεία διαπνέεται από την ιδιόλεκτο των ανθρώπων εκείνης της εποχής –κυριαρχούσαν ο πληθυντικός ευγενείας και η γαλλική γλώσσα στα σαλόνια της αθηναϊκής υψηλής κοινωνίας– καθώς και ο περιγραφικός λυρικός και γλαφυρός της λόγος. Βέβαια, η γραφή της από απλή και χωρίς περιττά καλολογικά στοιχεία πολλές φορές γίνεται πιο χειμαρρώδης και ορμητική – ακριβώς για να περιγράψει την ένταση των συναισθημάτων και το βάθος της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.

Tι κοινό συνδέει την Αγγελική, μια επαρχιωτοπούλα υπηρέτρια που εγκαταλείπει εσπευσμένα το χωριό της κοινωνικά στιγματισμένη και καταδιωκόμενη για ένα έγκλημα για το οποίο λανθασμένα θεωρείται υπεύθυνη με τη Βαλεντίνα, μια χειμαρρώδη κοκκινομάλλα οπτασία που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κατακτήσει το όνειρό της, να σαρρώσει τις αθηναϊκές θεατρικές σκηνές; Tόσο το οδοιπορικό της Αγγελικής στην Αθήνα όσο και της Βαλεντίνας να ορθοποδήσουν και να διαπρέψουν με γνώμονα τις ηθικές τους αξίες και τα ιδανικά τους μας κάνει να θαυμάσουμε το μεγαλείο και τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής για θέληση και αυτοπραγμάτωση. Ο έρωτας αλλά και ο φθόνος παίζουν καταλυτικό ρόλο στο ξεδίπλωμα της ιστορίας και κάθε μυθιστορηματική φιγούρα έχει ξεχωριστό μερίδιο για την πορεία της πλοκής.

Γύρω από τη Βαλεντίνα συνυπάρχουν μυθιστορηματικές φιγούρες γοητευτικές όπως ο Σέργιος, ο λουστράκος Λουκίλης και η μεταμόρφωσή του σε Λούκα Πάππας, η Βιργινία, η Αιμιλία αλλά και αντιήρωες όπως ο Ιάκωβος, η Μπέτυ και ο κούτσαβος Τσατσαρώνης. Ο αναγνώστης ταξιδεύει στα καφέ σαντάν του Ιλισού, στα σαλόνια της υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας, στα μεγάλα αθηναϊκά θέατρα της εποχής και στο τέλος στην ελληνική ύπαιθρο όπου έρχονται στο φως πολλά κρυμμένα μυστικά και ο ρυθμός του μυθιστορήματος γίνεται άλλοτε πιο αργός και άλλοτε πιο γρήγορος στα κατάλληλα σημεία για την εξυπηρέτηση της πλοκής του μύθου ώστε να αυξήσει ή να μειώσει την ένταση που έχει προκληθεί στην ψυχή του αναγνώστη διαβάζοντας.

valentina