Συγγραφέας του βιβλίου «Ρωξάνη» – Εκδόσεις «Κλειδάριθμος»
Μια νύχτα απόλυτου πένθους για τη Χριστιανοσύνη, μια νύχτα Μεγάλης Παρασκευής σαν κι αυτή που θα βιώσουμε, η όμορφη Ρωξάνη θα κάνει βουτιά θανάτου από το βράχο της Μονεμβασιάς. Στο ίδιο σημείο θα βρεθεί κι ένας συγγραφέας αστυνομικών βιβλίων αναζητώντας την έμπνευση, ο οποίος αποφασίζει να ασχοληθεί με το υπαρκτό μυστήριο που απλώνεται μπροστά του, αντί να γράψει μια φανταστική ιστορία. Μια υπόθεση μυστηρίου του Κωνσταντίνου Μοσχάτου με δυνατή πλοκή και έντονη δράση που κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία. Ο ήρωάς του θα ξεκινήσει παράλληλα με την αστυνομία τη δική του έρευνα και όπως λέει στο Vivlio-life o συγγραφέας «μια μυστηριώδης φωτογράφος και ο δεκαεξάχρονος γιος του παπά που ζει μόνιμα στο κάστρο είναι τα πρόσωπα που θα παίξουν τον πλέον σημαντικό ρόλο στις έρευνές του…».
Νύχτα Μεγάλης Παρασκευής, μια δεκαεννιάχρονη κοπέλα πέφτει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες από το βράχο της Μονεμβασιάς. Είναι η Ρωξάνη του τίτλου σας. Μιλήστε μας γι’ αυτό το όμορφο ξανθό κορίτσι.
Η Ρωξάνη είναι ένα υπερβολικά όμορφο κορίτσι αλλά και πολύ ξεχωριστό σε σχέση με άλλα που έχουν παρόμοια πορεία με κείνη. Παράλληλα με τον ενθουσιασμό και την αγνότητα της τόσο νεαρής ηλικίας της, κουβαλά και μια τραγική ιστορία η οποία την οδηγεί στο θάνατό της. Η Ρωξάνη δεν είναι λοιπόν το τυχαίο θύμα της υπόθεσης, αλλά αυτή που βιώνει άσχημο τέλος ακριβώς επειδή είναι ξεχωριστή.
Άρης Βικέλας. Ένας συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας, ο οποίος αναζητώντας την έμπνευση «μπλέκεται χωρίς να το καταλάβει», όπως λέτε, σ’ αυτόν το περίεργο θάνατο. Επαληθεύεται στην ιστορία σας το: βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή;
Πράγματι βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή κι αυτό είναι το έναυσμα για να μπλεχτεί στην ιστορία. Ακούσια, όμως, ο δρόμος του γίνεται δαιδαλώδης και το μπλέξιμο όλο και μεγαλύτερο. Επομένως, παρότι η αρχική του επαφή με τον θάνατο της Ρωξάνης ήταν συμπτωματική, υποσυνείδητα ίσως και να χαίρεται που βρέθηκε σ’ αυτή τη θέση, καθώς το πραγματικό μυστήριο που απλώνεται μπροστά του, φαίνεται πιο ενδιαφέρον και πιο σοβαρό από την έμπνευσή του. Έτσι απ’ το να γράψει μια φανταστική ιστορία προτιμά να ζήσει το υπαρκτό μυστήριο, μπαίνοντας στον ρόλο του ερευνητή.
Η ζωή και τα βιώματα του συγγραφέα ήρωά σας κυριαρχούν από τον πρόλογο έως τον επίλογο του μυθιστορήματός σας. Γιατί επιλέξατε το «Ρωξάνη» ως τίτλο του βιβλίου;
Η Ρωξάνη και ο θάνατός της ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου στην ιστορία και ξεκινούν μια αλυσίδα γεγονότων και αποκαλύψεων που δεν θα είχαν συμβεί χωρίς εκείνη. Μπορεί λοιπόν η ιστορία να είναι του (συγγραφέα και κεντρικού ήρωα) Άρη Βικέλα και των άλλων ηρώων, οι δράσεις τους όμως γεννούνται και καθορίζονται από τον θάνατο της Ρωξάνης.
Ένας συγγραφέας αστυνομικών βιβλίων έχει σίγουρα στη συγγραφική του φαρέτρα αστυνομική «σκέψη» και τακτικές. Άραγε κατά πόσο η μυθοπλασία που υπηρετεί θα γίνει εργαλείο στα χέρια του, αναζητώντας την αλήθεια;
Θα γίνει εργαλείο του τόσο όσο να έχει παραπάνω τριβή και έλξη απ’ ότι οποιοσδήποτε άλλος, αλλά και μεγαλύτερο το αίσθημα της υποψίας. Από κει και πέρα, επειδή η μυθοπλασία και ο κόσμος των ιστοριών του απέχει αρκετά από την αληθινή αστυνομική έρευνα, ενδέχεται να αποδειχτεί από άχρηστο ως πολύ επικίνδυνο.
«Ένα σημείωμα που βρίσκει ο Άρης, σε συνδυασμό με κάποια ανεξήγητα γεγονότα και αντικρουόμενες μαρτυρίες τον οδηγεί σε έρευνα…». Πολλές φορές ακόμη και μία λέξη, είναι το κλειδί σε αστυνομικές ιστορίες. Πόσο θα βοηθήσει και πόσο θα δυσκολέψει τον ήρωά σας αυτό το σημείωμα;
Θα κάνει και τα δύο, περισσότερο όμως θα αποτελέσει το πρώτο στοιχείο, σηματοδοτώντας έτσι και την έναρξη της έρευνάς του.
Αυτοκτονία ή έγκλημα; Ένα ερώτημα που θα μας απασχολήσει στην ανάγνωση και σίγουρα ο Άρης Βικέλας δε θα το απαντήσει μόνος του. Ποια είναι τα πρόσωπα που συμμετέχουν στο κυνήγι της αλήθειας;
Μια μυστηριώδης φωτογράφος και ο δεκαεξάχρονος γιος του παπά που ζει μόνιμα στο κάστρο είναι τα πρόσωπα που θα παίξουν τον πλέον σημαντικό ρόλο στις έρευνες του Άρη.
Πόσα στοιχεία από τη δική σας προσωπικότητα έχει ο Άρης Βικέλας και πόσο ταυτιστήκατε καθώς γράφατε τη «Ρωξάνη»;
Κανένα στοιχείο του δικού μου χαρακτήρα δεν μπήκε σκόπιμα στον Άρη ούτε σε κάποιον άλλο ήρωα. Θέλω οι ήρωες μου να σκέφτονται, να λένε και να κάνουν πράγματα “αυτόνομα”, για να είναι ολοκληρωμένοι και ξεχωριστοί. Σίγουρα όμως ο Άρης σαν κεντρικός ήρωας, που σημαίνει ότι εμφανίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, σαν συγγραφέας και άντρας, θα έχει επιρροές από μένα, σε κάποια μικρά κομμάτια. Αντίστροφα, εγώ ταυτίστηκα όσο χρειαζόταν για να μπω στη θέση του, όπως ταυτίστηκα και με τους άλλους χαρακτήρες, ακόμα κι εκείνους που έχουν δευτερεύοντα ρόλο στην ιστορία.
«Είμαι συγγραφέας. Γράφω αστυνομική λογοτεχνία και στα ταξίδια αναζητώ την έμπνευση», λέει ο Άρης Βικέλας. Το ίδιο ισχύει και μ΄ εσάς;
Σε γενικές γραμμές ναι. Ταξιδεύω σημαίνει μαθαίνω, ανοίγω τους ορίζοντές μου, γεμίζω εικόνες κι εμπειρίες. Πράγμα το οποίο ισχύει και σ’ άλλες δραστηριότητες βέβαια, εκτός από τα ταξίδια, γιατί η έμπνευση υπάρχει παντού στην καθημερινή ζωή. Δεν ταξιδεύω δηλαδή με σκοπό την έμπνευση, ζώντας προκύπτει η έμπνευση. Η Μονεμβασιά ήταν πιο ειδική περίπτωση, καθώς η έμπνευση προέκυψε χωρίς να έχει υπάρξει το παραμικρό στο μυαλό μου πριν πάω εκεί. Ενώ αντίθετα, έχω ταξιδέψει στοχευμένα σε άλλα μέρη, έχοντας ήδη εμπνευστεί την ιστορία και ξέροντας τι θέλω να γράψω, για να έχω μια ολοκληρωμένη και ρεαλιστική εικόνα.
Η Καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς είναι ένας τόπος που διεγείρει τη φαντασία των συγγραφέων. Τι ήταν αυτό που οδήγησε εσάς σ’ αυτό το επιβλητικό βυζαντινό κάστρο;
Η σύνδεση με το που βρέθηκα στο κάστρο ήταν σχεδόν ακαριαία με την έμπνευση. Υπάρχει μια σκηνή στο βιβλίο που ήταν η πρώτη που μου δημιουργήθηκε στο μυαλό ακριβώς όπως την έγραψα, και το ίδιο συνέβη και σ’ όλη τη διαμονή μου με άλλες σκηνές. Εκτός όμως από την μοναδικότητα του, είναι από τα λίγα κάστρα που κατοικούνται συνεχώς άλλωστε, υπήρχε η μεσαιωνική ατμόσφαιρα, μια αίσθηση μυστηρίου που μου δημιούργησε και αυτό το πάντρεμα των εποχών. Συν τοις άλλοις, το θεώρησα κι ως ένα είδος πρόκλησης να γράψω κάτι αντισυμβατικό, όπως μια αστυνομική ιστορία, σ’ αυτό το τόσο ιδιαίτερο μέρος.
Είστε απόφοιτος του Τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου και έχετε εργαστεί για χρόνια ως αθλητικός δημοσιογράφος. Πώς βρήκε πρόσφορο έδαφος η συγγραφή και κατάφερε να μπει ανάμεσα στις δυο άλλες ενδιαφέρουσες δραστηριότητές σας;
Πάντα μου άρεσε να αφηγούμαι ιστορίες, είναι μια επιθυμία που πηγάζει από μέσα μου. Οπότε η συγγραφή, ως η πιο πλήρης διαδικασία αφήγησης, μου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξω την ιστορία από την αρχή, να την πλάσω με την φαντασία μου και να καθορίσω το πώς θέλω να την αφηγηθώ.
Και η αστυνομική λογοτεχνία; Μονόδρομος για σας;
Αν και δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, έτσι δείχνει. Κάθε φορά που μου έρχεται μια ιδέα, έχει σχέση μ’ ένα αστυνομικό πλαίσιο. Αυτό γιατί πέρα από την ουσία ενός μυστηρίου, που είναι έτσι κι αλλιώς ενδιαφέρον, πέρα κι από τη διαδικασία της δημιουργίας και της λύσης ενός αινίγματος, ανοίγονται πολλοί δρόμοι μέσα από την ιστορία. Ξεδιπλώνοντας δηλαδή το νήμα μιας αστυνομικής έρευνας, μπορώ να ακουμπήσω κοινωνικά θέματα, ιστορικά, πολιτικά ή οτιδήποτε άλλο.
Τα ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα κερδίζουν καθημερινά αναγνώστες. Ποια είναι η γνώμη σας γι αυτό το είδος της λογοτεχνίας; Οι Έλληνες συγγραφείς έχουν να ζηλέψουν κάτι από τους ξένους;
Η αστυνομική λογοτεχνία έχει εξελιχθεί και αναβαθμιστεί αρκετά σαν είδος. Βλέπουμε πια κορυφαία ονόματα της παγκόσμιας αστυνομικής λογοτεχνίας να φιγουράρουν δίπλα στα αντίστοιχα του κλασικού. Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι Έλληνες συγγραφείς που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απολύτως από τους ξένους, ίσως μάλιστα να υπερτερούν συγγραφικά από κάποιους ξένους που είναι πιο καταξιωμένοι.
Όταν δεν ασχολείστε με την Πληροφορική και δεν παρακολουθείτε το αθλητικό γίγνεσθαι διαβάζετε μόνο αστυνομική λογοτεχνία;
Διαβάζω κυρίως αστυνομική λογοτεχνία, αλλά και τα υπόλοιπα είδη αποτελούν για μένα πηγή ψυχαγωγίας, εκμάθησης και έμπνευσης. Το διάβασμα γενικότερα, σε ευρύ πλαίσιο, θρέφει την ψυχή, οπότε σε μια τέτοια διαδικασία δεν μπορώ να έχω στεγανά.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Θάνατος στην καστροπολιτεία.
Τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής, ένα νεαρό κορίτσι πέφτει από τον βράχο της Μονεμβασιάς. Ο Άρης Βικέλας, ένας συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας που βρίσκεται στην Καστροπολιτεία αναζητώντας έμπνευση, μπλέκεται χωρίς να το καταλάβει στον μυστηριώδη θάνατο της Ρωξάνης Λάσκαρη.
Αυτοκτονία ή έγκλημα;
Ένα σημείωμα που βρίσκει ο Άρης, σε συνδυασμό με κάποια ανεξήγητα γεγονότα και αντικρουόμενες μαρτυρίες, τον οδηγεί σε έρευνα για να μάθει την αλήθεια.
Όταν την ανακαλύψει, όμως, θα καταλάβει πως τα πάντα κρέμονται από ένα σκοινί.
Βιογραφικό
Ο Κωνσταντίνος Μοσχάτος γεννήθηκε το 1988, μεγάλωσε στον Πειραιά και αποφοίτησε από το λύκειο της Ιωνιδείου Σχολής. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κι έχει εργαστεί για χρόνια ως αθλητικός δημοσιογράφος.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.