ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΤΟΥ
Συγγραφέας: ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ
Η σύζυγος, η ερωμένη και η μάνα ενός κλινικά νεκρού άντρα μάχονται μέχρι τελικής πτώσεως μεταξύ τους για το ποια δικαιούται να δώσει (ή να αρνηθεί να δώσει) τα όργανά του για μεταμόσχευση. Στην ουσία μάχεται η καθεμιά να αποδείξει ότι ο άντρας είναι δικός της, ενώ στην πραγματικότητα και οι τρεις ικανοποιούσαν απλώς τις ανάγκες του. Εκείνος, όσο ζούσε, δεν ανήκε παρά μόνο στον εαυτό του. Εκείνες όμως στροβιλίζονται απλώς σαν δορυφόροι γύρω του ακόμα και μετά τον θάνατό του. Η μάχη τους θα έχει πολλές ανατροπές και μοιραίο τέλος.
ΤΡΟΤΖΑΝ
Συγγραφέας: ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Πώς είναι να πεθαίνεις και να σε επαναφέρουν στη ζωή πενήντα χρόνια αργότερα;
Να βρίσκεσαι ξαφνικά σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει ελευθερία λόγου και έκφρασης, ουσιαστικά ούτε και σκέψης;
Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν αλκοόλ, σπορ, φύλα;
Σε έναν κόσμο όπου οι γάμοι και το σεξ γίνονται με αλγόριθμο και υπό αυστηρή επιτήρηση;
Σε έναν κόσμο όπου η υγεία είναι υποχρέωση και η κρεατοφαγία έγκλημα;
Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν επιλέγουν το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν, δουλεύουν από το σπίτι σχεδόν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και δεν πάνε ποτέ διακοπές;
Σε έναν κόσμο όπου τα social media είναι η ταυτότητά σου και έχουν υποκαταστήσει τα δικαστήρια;
Σε έναν κόσμο όπου, στο όνομα της προόδου και της ισότητας, δεν επιτρέπονται ο έρωτας, το χιούμορ και καμιά μορφή τέχνης, όλοι είναι ίδιοι στο όνομα της διαφορετικότητας και η επιστήμη αντιμετωπίζεται ως θρησκεία;
Σε έναν κόσμο όπου η Iστορία ξαναγράφεται συνεχώς από την αρχή για να δαιμονοποιεί τους εκάστοτε αντιφρονούντες και εξωτερικούς εχθρούς;
Σε έναν κόσμο όπου τα πάντα λογοκρίνονται, όπου υπάρχει μόνο μία άποψη, η σωστή, αυτή του καθεστώτος;
Το Τρότζαν είναι ένα μυθιστόρημα που μιλάει για το δυστοπικό μέλλον που μας περιμένει. Ή μήπως για κάτι που ήδη ζούμε;
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο ΙΤΑΛΟΣ
Συγγραφέας: ΑΡΤΟΥΡΟ ΠΕΡΕΘ-ΡΕΒΕΡΤΕ
Μετάφραση: ΤΙΤΙΝΑ ΣΠΕΡΕΛΑΚΗ
Τίποτα δεν προδίδει, τόσο καιρό μετά, η γυναίκα που εδώ και δύο χρόνια ζει μόνη της δίπλα στη θάλασσα, με έναν σκύλο και μερικά βιβλία. Τίποτε άλλο, αποφασίζει, δεν μπορεί να είναι η παρόρμηση, ή η επιθυμία, να παραμείνει για πάντα στην αγκαλιά αυτού του άντρα. Δεν ξέρει τι θα σκέφτεται σε λίγες ώρες, όταν το φως της μέρας θα καθαρίσει εντελώς το μυαλό της και θα φωτίσει πιο έντονα τη συνείδησή της. Το σίγουρο είναι ότι αυτή τη στιγμή, χωρίς καμία αμφιβολία, θα ήθελε να πεθάνει, αν πέθαινε εκείνος».
Ο Ιταλός αφηγείται μια συναρπαστική ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, στο περιθώριο της Ιστορίας. Μεταξύ 1942 και 1943, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, Ιταλοί μάχιμοι δύτες βύθισαν ή προκάλεσαν ζημιές σε δεκατέσσερα συμμαχικά πλοία στο Γιβραλτάρ και στον κόλπο του Αλχεθίρας. Η εικοσιεπτάχρονη Ελένα Αρμπουές, ιδιοκτήτρια βιβλιοπωλείου στη μικρή πόλη Λα Λίνεα, βρίσκει ένα ξημέρωμα καθώς περπατάει στην παραλία έναν άνδρα αναίσθητο στην άμμο. Πρόκειται για έναν από αυτούς τους δύτες, τον Τεζέο Λομπάρντο. Σπεύδει να τον βοηθήσει, αγνοώντας ότι αυτή η αυθόρμητη απόφαση θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της.
Μια συγκλονιστική ιστορία για τον έρωτα, τη θάλασσα και τον πόλεμο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ
Συγγραφέας: ΓΙΑΣΜΙΝΑ ΧΑΝΤΡΑ
Μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος
Σε κάποιο ξεχασμένο χωριό της μεξικανικής πολιτείας της Τσιουάουα, η Έλενα και ο Ντιέγκο αγαπιούνται από μικρά παιδιά. Ως τη μοιραία ημέρα που η Έλενα βιάζεται μπροστά στα μάτια του έντρομου Ντιέγκο, ανίκανου εκείνη τη στιγμή να αντιδράσει για να τη βοηθήσει. Τα όνειρα της αιώνιας αγάπης τους γίνονται χίλια κομμάτια κι η Έλενα εγκαταλείπει το χωριό για το Χουάρες, μια από τις πιο επικίνδυνες πόλεις της χώρας, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Τα ίχνη της χάνονται και οι περιστάσεις οδηγούν τον Ντιέγκο να φύγει και να την αναζητήσει στην κόλαση της μεγαλούπολης όπου κυριαρχούν η παρανομία, η βία και τα καρτέλ.
Ο Ντιέγκο, στην προσπάθειά του να ξαναβρεί τον έρωτα της ζωής του, θα βυθιστεί σταδιακά στη στυγνότητα και στη διαφθορά του Χουάρες και θα έρθει αντιμέτωπος με τους χειρότερους εφιάλτες.
Με αφετηρία μια αληθινή ιστορία, ο Γιασμίνα Χάντρα αφηγείται δεξιοτεχνικά ένα σκληρό οδοιπορικό όπου η αθωότητα και η αγάπη παλεύουν να επιβιώσουν μέσα σ’ έναν κόσμο κυριολεκτικά ανελέητο.
ΦΟΝΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
Συγγραφέας: ΜΕΤΙΝ ΑΡΝΤΙΤΙ
Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη
Ιανουάριος 2012. Μια νεαρή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας βρίσκεται πνιγμένη. Πρόκειται για τον πρώτο από μια ακολουθία φόνων με αδιευκρίνιστο κίνητρο. Η διατριβή της κοπέλας είχε θέμα μία από τις σημαντικότερες αδελφότητες του 16ου αιώνα, η οποία αποτέλεσε τον στόχο σειράς εγκλημάτων που διαπράχθηκαν το 1575, την περίοδο του καρναβαλιού της Βενετίας, που οι ιστορικοί ονόμασαν «Φονικό καρναβάλι».
Πέντε αιώνες αργότερα, οι ίδιοι σκοταδιστές που πίστευαν πως κάνουν το σωστό σπέρνοντας τον τρόμο θα δρούσαν άραγε πάλι; Θα καταφέρει ο Μπενεντίκτ Ουγκ, καθηγητής Λατινικών στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, να αποκαλύψει την ασύλληπτη ραδιουργία που φαίνεται να εξυφαίνεται από την αφύσικη συμμαχία μιας ακροδεξιάς ομάδας της ρωμαϊκής Κουρίας και των μισθοφόρων του ISIS, με σκοπό τη δολοφονία του Πάπα, τον οποίο θεωρούν υπερβολικά προσηνή απέναντι στους μετανάστες;
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, ο αγώνας μεταξύ φανατισμού και λογικής δεν τελειώνει ποτέ, η παραφροσύνη των ανθρώπων δε γνωρίζει όρια…
ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΤΖΟΥΛΙ ΟΤΣΟΥΚΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΘΩΜΑΣ ΣΚΑΣΣΗΣ
The Andrew Carnegie Medal for Excellence in Fiction (2023)
Κολυμπούν «εκεί κάτω», άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Το μόνο που μοιράζονται είναι η ρουτίνα του καθενός (αργή, μεσαία, γρήγορη λωρίδα), ίσως και η ανακούφιση των πρωινών ή απογευματινών επαναλήψεων. Ώσπου κάποια μέρα, μια ρωγμή κάνει την εμφάνισή της στον πυθμένα της πισίνας και τους πετά συλλήβδην πίσω στον αμείλικτο εξωτερικό κόσμο…
Μία από τις κολυμβήτριες είναι η Άλις, η μνήμη της οποίας έχει επίσης αρχίσει να παρουσιάζει ρωγμές. Όταν δεν έχει τη συντροφιά των άλλων κολυμβητών και τη ρουτίνα των καθημερινών διαδρομών, βυθίζεται στην αναστάτωση και στο χάος, καθηλωμένη από τις αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ιαπώνων της Αμερικής, όπου πέρασε τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, και του παιδιού που έχασε μετά τη γέννα, ενώ η κόρη της, που φτάνει πολύ αργά, ψάχνει τον δικό της δρόμο ανάμεσα στις ρωγμές της αγάπης.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.