Συγγραφέας του βιβλίου «Hellga και Hellena» – Εκδόσεις Βακχικόν
Η ζωή της Νάντιας αλλάζει σ’ ένα πρωί. Ένα πρωί Σαββάτου, που «φλερτάρει» με τον πειρασμό ν’ αποδεχτεί τον ρόλο της… καλής εγγονής. Σατανική γριά χαρακτηρίζει την Hellga ή Hellena ο Χρήστος Χαρτοματσίδης και στην ανάγνωση καταλαβαίνουμε το λόγο που η ηρωίδα του πρόσθεσε ένα l στο όνομά της βουνίσιας γιαγιάς. Ένα βιβλίο γραμμένο με ιδιαίτερο χιούμορ, που μας κάνει να σκεφτούμε, να χαμογελάσουμε αλλά και να προβληματιστούμε. Όπως λέει στο Vivlio-life o συγγραφέας «Δε θέλω ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο μου να «κόβει φλέβες», θέλω να το ευχαριστιέται, όπως κι εγώ θα προτιμούσα τα βιβλία που διαβάζω να είναι καλογραμμένα, με γρήγορο ρυθμό και χιούμορ».
- Πρωταγωνίστρια της ιστορίας σας είναι η δεκαεννιάχρονη Νάντια. Ωστόσο, ο τίτλος του μυθιστορήματός σας αποτελείται από δυο άλλα γυναικεία ονόματα και ξεκινώντας τη συνομιλία μας θα θέλαμε να μάθουμε ποιες είναι.
Τα δύο αυτά ονόματα είναι επινόηση της νεαρής Νάντιας. Παραποιεί το Όλγα, όπως την αποκαλεί η δήθεν γιαγιά της στο σκανδιναβικό Hellga. Την ηλικιωμένη κυρία που την λένε Ελένη Τοπάζη, την μετονομάζει σε Hellena.Το επιπλέον L είναι για να προσδώσει καταχθόνιες ιδιαιτερότητες στους δυο αυτούς χαρακτήρες, κάτι που είναι δικιά της έμπνευση. - Η ζωή της Νάντιας μοιράζεται μεταξύ σχολής και δουλειάς και τίποτα δεν φαίνεται να διαταράσσει την καθημερινότητά της, διαβάζουμε. Μιλήστε μας γι αυτή την καθημερινότητα.
Δεν υπάρχει τίποτα το ιδιαίτερο στην καθημερινότητά της ως την στιγμή που συναντάει την «σατανική γριά» – το πρωί, πηγαίνει στα μαθήματά της στη σχολή, τα βράδια εργάζεται σαν σερβιτόρα σε μπαράκι, για να βγάλει κανένα χαρτζιλίκι, ακριβώς όπως κάνουν πολλές φοιτήτριες. - «Μέχρι εκείνο το Σάββατο!» γράφετε. Δώστε μας κάτι από την πλοκή που θα εντείνει το αναγνωστικό μας ενδιαφέρον.
Εκείνο το Σάββατο μπαίνει μέσα της ο πειρασμός – να αποδεχθεί τον ρόλο της καλής εγγονής και πιθανόν να εκμεταλλευτεί την άνοια της γιαγιάς, ή να μείνει μακριά από όλη αυτήν την ιστορία, διατηρώντας την ηρεμία και την καθαρή της συνείδηση. - Μια άγνωστη γυναίκα θα εισβάλει στη ζωή της ηρωίδας σας, λοιπόν. Ποια
χαρακτηριστικά δώσατε στο πρόσωπο αυτό, το οποίο μάλλον φέρνει μαζί του και
κρυμμένα μυστικά από το παρελθόν;
Είναι λιγάκι περίεργη η γιαγιά Έλενα, ή Hellena αν προτιμάτε. Ενώ συμπεριφέρεται σαν σκληρή, «βουνίσια» γυναίκα όπως την χαρακτηρίζει η νεαρή φοιτήτρια, και δείχνει προς τα έξω, μια πυγμή, ένα πείσμα, ταυτόχρονα είναι αφάνταστα εξαρτημένη και δειλή προς τη μικρότερη της αδερφή, που την κακολογεί, κοροϊδεύει και χειραγωγεί όπως θέλει, και η Hellena, δεν τολμάει να της αντισταθεί. Και βέβαια υπάρχουν κάποια κρυμμένα μυστικά από το παρελθόν… - Ένας κακοποιός κι ένα παλιό χρέος, συμπληρώνουν το πάζλ της ιδιαίτερης ιστορίας σας. Για κάποιους τα χρέη είναι η χειρότερη φτώχεια. Ισχύει και για την ηρωίδα σας;
Το κανονικό χρέος είναι συγκεκριμένο χρηματικό ποσό και δεν είναι της μικρής, μα της οικογένειας του θείου της, όπου μένει. Το «άλλο» χρέος, το πραγματικό, είναι που οδηγεί στα μυστικά του παρελθόντος… - «Ένα μυθιστόρημα για τους ρόλους που παίζουμε στη ζωή, αναζητώντας τον
πραγματικό μας εαυτό». Έτσι χαρακτηρίζετε το βιβλίο σας. Μιλήστε μας για τους ρόλους και την αναζήτηση…
Η ηρωίδα μου αναλαμβάνει να παίξει τον ρόλο της εγγονής. Αρκετοί από εμάς, είτε άθελά μας, είτε επειδή μας υποχρεώνει το περιβάλλον, υποδυόμαστε τους καλούς, τους σοφούς, τους ερωτευμένους. Πολλοί, μπορεί να πιστεύουν πως στ’ αλήθεια είναι καλοί, σοφοί, ή ερωτευμένοι, πως δεν παίζουν κάποιον ρόλο. Αν έχουν όμως το κουράγιο να ψάξουν βαθιά μέσα τους, ίσως ανακαλύψουν κάτι εντελώς διαφορετικό… τον πραγματικό τους εαυτό. - Πεπρωμένο. Τελικά «εστίν ειμαρμένα πάντα»; (όλα είναι γραμμένα;) Αυτό θα
εισπράξουμε από την μπερδεμένη ζωή της Νάντιας;
Δεν ξέρω αν υπάρχει στ’ αλήθεια το πεπρωμένο, αν πράγματι όλα είναι γραμμένα από πριν. Ακόμη ο Οιδίποδας προσπαθούσε να ξεφύγει από τη μοίρα του κι αυτό έκανε τη μορφή του σπουδαία, μα και τραγική. - Ως συγγραφέας δείχνετε να δίνετε μεγάλη σημασία στο πεπρωμένο. Στην
προσωπική σας ζωή;
Πάντα όταν μου τυχαίνει κάτι απρόσμενο, ειδικά αν φέρνει μεγάλες ή δυσάρεστες αλλαγές στη ζωή μου, με έκπληξη διαπιστώνω, πως την προηγούμενη ημέρα, δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι με περιμένει, πως με βρίσκει εντελώς απροετοίμαστο. Κάτι τέτοια με φέρνουν στη σκέψη, πως ίσως πράγματι να υπάρχει… - Λένε πως το χιούμορ είναι ο πιο γρήγορος δρόμος από έναν άνθρωπο σε έναν
άλλο και στην αφήγησή σας του δίνετε ιδιαίτερη σημασία. Ίσως γιατί έτσι
προσεγγίζετε πιο εύκολα τον αναγνώστη;
Δε θέλω ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο μου να «κόβει φλέβες», θέλω να το ευχαριστιέται, όπως κι εγώ θα προτιμούσα τα βιβλία που διαβάζω να είναι καλογραμμένα, με γρήγορο ρυθμό και χιούμορ. - Μικροβιολογία και Λογοτεχνία. Πρώτα μπήκε στη ζωή σας η επιστήμη ή ο
έντεχνος λόγος;
Η ιατρική, αν και λειτούργημα είναι για βιοποριστικούς λόγους. Η πρώτη, μεγάλη αγάπη, παραμένει η λογοτεχνία.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Θεσσαλονίκη, Αμπελόκηποι. Όλα δείχνουν να κυλούν ήρεμα για τη δεκαεννιάχρονη Νάντια. Η ζωή της μοιράζεται μεταξύ σχολής και δουλειάς, και τίποτα δεν φαίνεται να διαταράσσει την καθημερινότητά της. Μέχρι εκείνο το Σάββατο! Μια αναπάντεχη συνάντηση, μια γυναίκα που η ίδια δεν γνωρίζει, μα εκείνη δείχνει να την ξέρει καλά, κι έπειτα, ένας σκληρός κακοποιός κι ένα παλιό χρέος. Πού θα την οδηγήσει όλο αυτό; Άραγε, θα μπορέσει να ξαναβρεί τη χαμένη ισορροπία στη ζωή της; Και ποια είναι τελικά η άγνωστη γυναίκα;
Στο νέο του μυθιστόρημα, ο Χρήστος Χαρτοματσίδης γράφει με πολύ χιούμορ και γρήγορο ρυθμό, για τους ρόλους που παίζουμε αναζητώντας τον πραγματικό μας εαυτό. Για τον κρυφό εκείνον πυρήνα της ύπαρξής μας, που εν αγνοία μας παίρνει για μας τις πιο αλλόκοτες αποφάσεις· αυτόν που μην ξέροντας πώς να τον ονομάσουμε, τον αποκαλούμε “δαίμονα”, “κακό χαρακτήρα” ή “υποσυνείδητο”, κι όμως είναι… το πεπρωμένο!
Βιογραφικό
Ο Χρήστος Χαρτοματσίδης γεννήθηκε το 1954 στη Βουλγαρία, σε οικογένεια Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Σπούδασε Ιατρική και σήμερα εργάζεται ως Διευθυντής Μικροβιολογίας στο Γ. Ν. Κομοτηνής. Δημοσιεύει διηγήματα και μεταφράσεις στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Πορεία, Η Λέξη, Το Δέντρο, Ιστός και Μανδραγόρας, του οποίου είναι μόνιμος συνεργάτης τα τελευταία χρόνια. Έχει εκδώσει τέσσερα μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και μία νουβέλα. Τέσσερα θεατρικά έργα του έχουν ανέβει στο ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, σε θέατρα της Θεσσαλονίκης και σε κρατικό θέατρο της Βουλγαρίας. Έχει δύο πανβουλγαρικά βραβεία για διήγημα και μυθιστόρημα, ενώ στις ίδιες κατηγορίες έχει προταθεί αντίστοιχες φορές για τα βραβεία του περιοδικού Διαβάζω.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.