Συγγραφέας του βιβλίου «Το γραμμένο της Ισμήνης» – Εκδόσεις «Υδροπλάνο»

Ένα μυθιστόρημα στο οποίο το πεπρωμένο θα παίξει τον δικό του καταλυτικό ρόλο στην πλοκή έγραψε η Αγγελική Δαφτσίδου, δίνοντας στην ηρωίδα της, όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της γυναίκας, που αν και παραδόθηκε στη μοίρα της βρήκε ξανά τη δύναμη να διεκδικήσει το κομμάτι της ευτυχίας που της αναλογούσε. Οι ήρωές της όπως λέει στο Vivlio-life, «αγαπούν και ζουν με έναν δικό τους παράδοξο τρόπο αφού οδηγούνται από τα λάθη και τα πάθη τους, χωρίς να πάψουν στιγμή όμως να αγαπούν δυνατά, με αυτοθυσία». Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της θα σταθούμε στα ιστορικά γεγονότα του Μεσοπολέμου, αλλά και θα περιηγηθούμε στις ομορφιές της Λάρισας, τον τόπο καταγωγής της. Άλλωστε τα υπέροχα νεοκλασικά οικήματά που είναι διάσπαρτα στην πόλη, έκρυβαν μέσα τους την έμπνευση για «Το γραμμένο της Ισμήνης».

  • Τοποθετήσατε χρονικά την ιστορία σας ανάμεσα σε δυο πολέμους. «Σ’ αυτή την εποχή που όλα αλλάζουν», όπως γράφετε. Μιλήστε μας για την εποχή και τις πιο σημαντικές αλλαγές της.
    Ο Μεσοπόλεμος είναι μια συναρπαστική περίοδος στην Ιστορία της Ελλάδας, που ομολογώ πως γνώριζα ελάχιστα, πριν καταπιαστώ με τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου. Η Μικρασιατική καταστροφή φέρνει το τέλος της Μεγάλης Ιδέας και η χώρα μας, μέσα από τα αυξημένα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί, να γίνει αν θέλετε περισσότερο ευρωπαϊκή. Έτσι και η μικρή επαρχιακή πόλη στην οποία ζουν οι ήρωές μου, αλλάζει μορφή, αναπλάθει τον αστικό της ιστό και προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω της την Ανατολή.
  • Πρωταγωνίστρια της ιστορίας σας η Ισμήνη. Ποια στοιχεία του χαρακτήρα της πιστεύετε πως αγγίζουν τον αναγνώστη.
    Η Ισμήνη είναι ένας πολυδιάστατος χαρακτήρας. Επηρεασμένη από όσα αναγκάζεται να ζήσει από μικρό παιδί, παρόλο το νεαρό της ηλικίας της, είναι ώριμη, με μια σοφία και μια στάση ζωής που μόνο οι δυσκολίες σφυρηλατούν. Είναι ευχαριστημένη με τα ψήγματα ευτυχίας που της επιτρέπουν οι συνθήκες και ποτέ δε βγαίνει παράπονο από τα χείλη της. Ίσα ίσα, αγαπά άνευ όρων όσους την αδίκησαν και καταφέρνει να μικρύνει τον εγωισμός της και να υψώσει τη μεγαλοσύνη της, επιδιώκοντας το καλό τους. Νομίζω πως κανείς δε θα μείνει ασυγκίνητος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής αυτής της γυναίκας.
  • «Το γραμμένο της Ισμήνης» δεν είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Η ιστορία της, όμως, βαδίζει στο πλευρό των γεγονότων που έχουν καταγραφεί ιστορικά. Ποιο από αυτά τα γεγονότα επηρεάζει τη ζωή της και εντείνει το ενδιαφέρον της πλοκής;
    Η Ισμήνη μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με ευρωπαϊκές αρχές και συνήθειες, αφού αυτή είναι η βούληση του πατέρας της και εξυπηρετεί τον σκοπό του να ζήσει με την οικογένειά του στο εξωτερικό, σε μια πόλη όμως που δε συμβαδίζει ακόμα με τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που συντελούνται. Ταλανίζεται όμως από το προσφυγικό και τις προσπάθειές της να ακολουθήσει άλλες μεγάλες πόλεις στον εκσυγχρονισμό και σε έναν νέο τρόπο ζωής, όπως την πρωτεύουσα, και αυτές οι αλλαγές θα επηρεάσουν λίγο έως πολύ τις ζωές όλων. Επιπλέον, η παλιννόστηση και η προσφυγιά οδηγούν τα βήματα του Νικήτα στην Ισμήνη, αφού ο ίδιος κουβαλάει το παρελθόν του και προσπαθεί να βρει κάτι για να ριζώσει στο παρόν. Η οικογένειά του έχει τις ρίζες της στην Προποντίδα και έρχεται στην Ελλάδα για μια νέα αρχή. Ο ξεριζωμός, η μεγάλη Ελλάδα, οι χαμένες πατρίδες, κυλούν στο αίμα του Νικήτα.
  • Όλα αλλάζουν στη ζωή της όταν τα μάτια της συναντούν τα μάτια ενός νεαρού ίλαρχου. Ποιος είναι αυτός ο άντρας και τι είναι εκείνο που τον κάνει να θέλει να προστατεύσει την Ισμήνη σας;
    Ένα καυτό καλοκαίρι του 1930, τα βήματα του Νικήτα, του νεαρού ιλάρχου με καταγωγή από οικογένεια μεγαλοδικηγόρων των Αθηνών, τον φέρνουν μπροστά σε ένα νεοκλασικό κτίσμα, όπου αντικρίζει στο παράθυρό την Ισμήνη. Τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν είναι πρωτόγνωρα γι’ αυτόν και τον συγκλονίζουν. Στη στιγμή ορκίζεται πως θα βάλει σκοπό της ζωής του να την προστατεύσει, χωρίς και ο ίδιος να γνωρίζει γιατί έκανε αυτή τη σκέψη. Αργότερα, όταν συναντηθούν από κοντά, καταλαβαίνει γιατί ενστικτωδώς είχε δίκιο και την αγαπά ακόμα περισσότερο. Πραγματικά, όταν συναντά τα μάτια της, οι ζωές τους ανατρέπονται και όλα αλλάζουν, συμπαρασύροντας και άλλους μαζί τους, σε έναν αγώνα δρόμου με το γραμμένο τους.
  • Έρωτας, προδοσία, πεπρωμένο, λάθη, ενοχές. Ποια από αυτές τις λέξεις και τα συναισθήματα που κρύβονται μέσα της μας επιφυλάσσει τις μεγαλύτερες αναγνωστικές συγκινήσεις;
    Όπως γράφω και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, οι Μοίρες σ’ αυτή την ιστορία έχουν τα δικά τους σχέδια, που είναι υφασμένα με πόνο, προδοσία και έναν χαμένο Παράδεισο. Το βιβλίο εξιστορεί έναν δυνατό έρωτα, αλλιώτικο, καθόλου συνηθισμένο. Οι ήρωές μου αγαπούν και ζουν με έναν δικό τους παράδοξο τρόπο, αφού οδηγούνται από τα λάθη και τα πάθη τους, χωρίς να πάψουν στιγμή όμως να αγαπούν δυνατά, με αυτοθυσία. Προσωπικά, πιστεύω πως η απώλεια και η επίγνωση του μοιραίου τέλους, είναι αυτά που συγκλονίζουν, συγκινούν και γεννούν πολλά συναισθήματα στον αναγνώστη.
  • Επιλέξατε να τοποθετήσετε την ιστορία σας στη Λάρισα; Ήταν ένα χρέος που έπρεπε να αποδώσετε στον τόπο που ζείτε και δραστηριοποιείστε τα τελευταία χρόνια;
    Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Φυλάκιο Έβρου, ένα ακριτικό χωριό, φύλακα τον συνόρων. Ο σύζυγός μου είναι Λαρισαίος και τα τελευταία δεκατρία χρόνια ζω στη Λάρισα. Η Λάρισα είναι μια πόλη που αυτόματα τη νιώθεις δική σου. Πέρα από ό,τι σφύζει από ζωή, είναι μια πόλη που αγαπά τις τέχνες, τις πολιτιστικές δράσεις, και είναι πλούσια σε ιστορία και μνημεία πολιτισμού. Έτσι, την αγάπησα και την ανακάλυψα και εγώ. Έμπνευσή μου για να τοποθετήσω την ιστορία μου στη Λάρισα του προηγούμενου αιώνα, αποτέλεσαν τα υπέροχα νεοκλασικά οικήματα που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη. Πάντα, όταν περνάω έξω από κάποια από αυτά, σκέφτομαι τις ιστορίες που πότισαν τους τοίχους τους.
  • Πόσο κοντά στην ηρωίδα σας ήρθατε, όσο διήρκεσε η συγγραφή του μυθιστορήματός σας;
    Όταν γράφω, οι ήρωές μου ζουν κανονικά μέσα στο μυαλό μου. Κάθε ένας από αυτούς είναι σημαντικός για μένα, αφού με βοηθάει να αναπτύξω την ιστορία που φαντάζομαι. Η Ισμήνη τώρα, αναπόφευκτα, είναι μια ηρωίδα που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο όχι μόνο στο βιβλίο μου, αλλά και στην καρδιά μου. Όσο ξεδίπλωνα τον εαυτό της και τη συναρπαστική ζωή της, τόσο περισσότερο την κουβαλούσα μέσα μου. Χάρηκα με τη χαρά της, πόνεσα με τον πόνο της, ονειρεύτηκα, απογοητεύτηκα, πίστεψα και έκλαψα μαζί της…
  • Παλιννόστηση και προσφυγιά. Δυο μεγάλα και ευαίσθητα κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας μας. Υπάρχουν πρόσωπα στο κοντινό σας περιβάλλον, οι μαρτυρίες των οποίων βοήθησαν στην καλύτερη προσέγγισή τους;
    Οι ρίζες στη δική μου οικογένεια βρίσκονται στην Ανατολική Ρωμυλία, σε ένα χωριό πολύ δίπλα στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Από μικρό παιδί άκουγα ιστορίες για το πώς έφυγαν οι πρόγονοί μου και ξανάφτιαξαν τη ζωή τους. Μάλιστα, σαν όνειρο θυμάμαι όταν επισκέφτηκα το χωρίο πολύ μικρή στη Βουλγαρία. Με συνεπαίρνει η Ιστορία και προσπαθώ πάντα να διαβάζω και να ακούω βιώματα ανθρώπων που είναι ζωντανό κομμάτι της.
  • Λένε πως η μοίρα και ο χαρακτήρας είναι διαφορετικές ονομασίες του ίδιου πράγματος. Θα συμφωνούσε η Ισμήνη;
    Η Ισμήνη, αν και κάποια στιγμή παραδόθηκε στη μοίρα της και τα παράτησε, βρήκε ξανά τη δύναμη να διεκδικήσει το κομμάτι της ευτυχίας που της αναλογούσε, άρα και τη δύναμη στον χαρακτήρα της. Η ίδια έχει πίστη στον άνθρωπο, στον Θεό αλλά και στο γραμμένο του καθενός, με την έννοια πως αφού έτσι τα φέρνει η ζωή, οφείλουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Παρόλο αυτά όμως, οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση και είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους, γι’ αυτό δέχεται και τις συνέπειες αυτών, χωρίς να επικρίνει και να καταδικάζει κανέναν για αυτές. Άρα, ίσως συμφωνούσε ως ένα σημείο, με ένα μεγάλο “αλλά”, όμως.
    –Πόσο εύκολο ήταν για σας να γίνετε μέρος μιας ιστορίας εποχής, ώστε να προσεγγίσετε και να περιγράψετε τόπους, χρόνους, χαρακτήρες, γεγονότα;
    Η αλήθεια είναι πως ήταν μέλημά μου από την αρχή ο αναγνώστης να παρασύρεται σε εκείνη την εποχή. Προσπάθησα να ζωντανέψω τους χώρους με τις περιγραφές μου, να αποδώσω τους χαρακτήρες όπως θα ζούσαν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και κυρίως χρησιμοποίησα την ντοπιολαλιά στους διαλόγους μου, έτσι ώστε ο αναγνώστης όχι μόνο να βλέπει με τη φαντασία του αλλά και να ακούει κάτι από το παρελθόν. Όλα αυτά χρειάστηκαν χρόνο, έρευνα και πολύ γράψε-σβήσε, αλλά θεωρώ πως το αποτέλεσμα με δικαίωσε. “Το γραμμένο της Ισμήνης” είναι ένα βιβλίο για το οποίο είμαι πολύ περήφανη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Σε μια περίοδο ανάμεσα σε δύο πολέμους, μια επαρχιακή πόλη μεταμορφώνεται και από λασποχώρι αναπλάθει τον αστικό της ιστό. Η παλιννόστηση και η προσφυγιά οδηγούν τα βήματα των ηρώων της
ιστορίας στο πεπρωμένο τους. Σ’ αυτή την εποχή που όλα αλλάζουν, ένας νεαρός ίλαρχος, μια καλοκαιρινή ημέρα, συναντά αναπάντεχα τη γυναίκα της ζωής του. Από την πρώτη στιγμή νιώθει την ανάγκη να την προστατεύσει, να τη σώσει από τη φυλακή του κορμιού της, δίχως να υπολογίζει τι πραγματικά θέλει εκείνη. Οι Μοίρες όμως έχουν τα δικά τους σχέδια, που είναι υφασμένα με πόνο, προδοσία και έναν χαμένο Παράδεισο. Ποιο είναι το γραμμένο της Ισμήνης; Θα καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα της ή ό,τι γράφτηκε δεν μπορεί να ξεγραφτεί;

Βιογραφικό
Η Αγγελική Δαφτσίδου κατάγεται από ένα ακριτικό χωριό του Έβρου. Τα τελευταία χρόνια ζει και δραστηριοποιείται στη Λάρισα. Είναι σύζυγος, μητέρα, εθελόντρια, με μεγάλη αγάπη στη λογοτεχνία. Γράφει, παίζει θέατρο και συμμετέχει σε πολιτιστικές δράσεις στην πόλη της. Εκτός από τη συγγραφή, ασχολείται με την επιμέλεια – διόρθωση βιβλίων. Σπούδασε Δημιουργική Γραφή – Επιμέλεια – Διόρθωση Κειμένου στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πιστοποίησε onlinecoursesCreativeWriting – BookEditing στο Wesleyan και στο VirginiaUniversity. Είναι μέλος στο πρότυπο κέντρο τεχνών Εργαστήρι Ζωής Λάρισαςσε εργαστήρια δημιουργικής γραφής, λογοτεχνίας, θεάτρου, πολιτισμού καιστην Ένωση Λογοτεχνών και Συγγραφέων Λάρισας.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave