Συγγραφέας του βιβλίου Αδέσποτες σκιές – Εκδόσεις BELL


Μένιππος. Κυνικός φιλόσοφος και σατιρικός συγγραφέας του 3ο π.Χ. αιώνα. Το όνομά του επέλεξε ως ψευδώνυμο ο σίριαλ κίλερ που τρομοκρατεί την Αλεξανδρούπολη και ξεπηδά από τις σελίδες του βιβλίου του Γιώργου Δάμτσιου. Με το νέο του μυθιστόρημα ο συγγραφέας, που αποφεύγει να περιγράψει ακραίες σκηνές βίας αλλά επιλέγει να μας δώσει μια πιο ατμοσφαιρική ιστορία, κλείνει τον κύκλο της πετυχημένης σειράς αστυνομικών θρίλερ “Ευγενείς άγριοι” αφήνοντας όμως μέσα από τη συνομιλία μας για το Vivliolife ένα ανοιχτό παράθυρο για το μέλλον. Όπως εξηγεί: «Ο σχεδιασμός με τον εκδοτικό έλεγε εδώ και χρόνια πως η σειρά θα έκλεινε στα 7 βιβλία. Για το μέλλον, όμως, είναι ωραίο να υπάρχει ένα παράθυρο, διότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα».

  • Οι “Ευγενείς άγριοι” επέστρεψαν για να μας οδηγήσουν και πάλι σε μονοπάτια γεμάτα μυστήριο και αγωνία. Αυτή τη φορά τους ακολουθούμε στην Αλεξανδρούπολη. Τι συμβαίνει εκεί;
    Καλησπέρα και ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία! Το νέο βιβλίο της σειράς Ευγενείς Άγριοι εξελίσσεται σε δύο «χρόνους» και τοποθεσίες. Στο «σήμερα» θα βρεθούμε στα γνώριμα –για τη σειρά– εδάφη της Θεσσαλονίκης (κατά το μεγαλύτερο κομμάτι έστω), εκεί όπου ένας σίριαλ κίλερ έχει ήδη πραγματοποιήσει μια σειρά από ανατριχιαστικούς φόνους, ενώ ο Λούκα Κοντρέτι προσπαθεί να ανακαλύψει αν εξαιτίας αυτού του δολοφόνου, ο Τζορτζ Ντόρμερ είναι πράγματι νεκρός όπως πιστεύει η αστυνομία. Το «τότε» λαμβάνει χώρα στην Αλεξανδρούπολη και πρωταγωνιστεί ο Ντόρμερ, στην πρώτη του ουσιαστικά αποστολή ως ιδιωτικός ερευνητής, κατά την οποία πρέπει να εντοπίσει ένα εξαφανισμένο άτομο.
  • Οι τίτλοι των μυθιστορημάτων σας πάντα ξεχωρίζουν. Όπως και οι “Αδέσποτες σκιές”. Αλήθεια μπορούν οι σκιές να κυκλοφορούν ελεύθερες;
    Κατά κάποιον τρόπο οι αδέσποτες σκιές ως μια πιο αυθαίρετη έννοια είναι κάτι το οποίο πραγματεύεται ολόκληρη η σειρά των Ευγενών Αγρίων. Οι σκιές προφανώς και δεν μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερες σε ρεαλιστικό επίπεδο, ωστόσο κάποιες φορές οι πράξεις των ανθρώπων είναι τόσο άσχημες που εύλογα αναρωτιέται κανείς αν έχουν «σκοτεινιάσει» τόσο μέσα τους που να μοιάζουν περισσότερο με σκιές – σκιές αδέσποτες, για την ακρίβεια, καθώς απουσιάζει κάθε ίχνος ενδοιασμού και ηθικής.
  • Μένιππος. Αυτό το ψευδώνυμο επιλέξατε για τον αδίστακτο σίριαλ κίλερ που μας τρομοκρατεί. Και όπως και οι πρωταγωνιστές σας επαναλαμβάνουμε το άγνωστο όνομα αυθόρμητα, περιμένοντας να μας μιλήσετε για την επιλογή του.
    Στην πραγματική ζωή, οι σίριαλ κίλερς σχεδόν κατά κανόνα υιοθετούν ένα ψευδώνυμο που οι ίδιοι θεωρούν ότι αντιπροσωπεύει τις πράξεις, αλλά και τη γενικότερη ιδεολογία τους. Προσπαθώντας να κάνω τις ιστορίες μου να πατάνε επάνω στα ρεαλιστικά πλαίσια, ακολουθώ κι εγώ την ίδια τακτική. Ο άνθρωπος πίσω από το ψευδώνυμο Μένιππος, λοιπόν, θεωρεί ότι είναι μια ονομασία που του ταιριάζει. Δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο για τους λόγους που τον κάνουν να πιστεύει κάτι τέτοιο, διότι έτσι θα προδώσω την πλοκή του βιβλίου. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως ο Μένιππος (3ος αιώνας π.Χ.) ήταν υπαρκτό πρόσωπο: Ήταν κυνικός φιλόσοφος και σατιρικός συγγραφέας που γεννήθηκε στα Γάδαρα, αρχαία Ελληνική πόλη της Συρίας (Μένιππος εκ Γαδάρων).
  • Ποιο στοιχείο θα μπορούσατε να μας δώσετε σχετικά με τα θύματά του, χωρίς να αποκαλύψουμε βέβαια την πλοκή;
    Για μια ακόμα φορά η απάντηση υπόκειται σε αναπόφευκτους περιορισμούς. Το βέβαιο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν πολύ μέχρι να πεθάνουν, ενώ οι επιλογές του δολοφόνου δεν γίνονται με γνώμονα το φύλο ή κάποια άλλη φυλετική διάκριση. Στα πτώματά τους πάντως αφήνει από μια απομίμηση αρχαίου οβολού, ενός νομίσματος ευτελούς αξίας της αρχαιότητας.
  • Αν και μας προειδοποιείτε στο οπισθόφυλλο πως ο δολοφόνος σκοτώνει τα θύματά του με ακραίο τρόπο, δεν νιώθουμε τρόμο κρατώντας το βιβλίο σας. Τελικά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα μπορεί να είναι συναρπαστικό ακόμη και χωρίς ματωμένες περιγραφές;
    Θεωρώ πως ναι. Ο συγγραφέας δεν πρέπει να γίνει ακραίος με το ζόρι. Στη συγκεκριμένη ιστορία οι περισσότεροι φόνοι έχουν ήδη διαπραχθεί πριν βρεθούμε στην αφετηρία της, συνεπώς δεν είχε νόημα να γίνω αναίτια τόσο περιγραφικός. Ένιωσα πως η ιστορία δεν το «ζητούσε», πως έπρεπε να είναι πιο ατμοσφαιρική.
  • Παρελθόν. Όποια τροπή και να έχει πάρει η ζωή μας, το παρελθόν αν και βρίσκεται πίσω μας γιατί το συναντούμε πάντα μπροστά μας; Οι ήρωές σας σίγουρα κάτι έχουν να μας πουν, αφού ποτέ δεν μπόρεσαν να του ξεφύγουν!
    Ναι, οι ήρωες του βιβλίου θεωρώ πως συμφωνούν καθολικά με αυτή την άποψη, καθώς το δικό τους παρελθόν τούς έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα. Θεωρώ πάντως πως λίγο-πολύ συμβαίνει σε όλους μας αυτό. Οι πράξεις μας, όσο παλιές κι αν είναι, έχουν δημιουργήσει καταστάσεις που έχουν «καταγραφεί». Κάποιες απ’ αυτές ανεξίτηλα. Τις συναντάμε ξανά και ξανά μπροστά μας.
  • Η ιστορία σας “κλείνει κάθε εκκρεμότητα των πρωταγωνιστών της…» Ποια απ’ όλες τις εκκρεμότητες σας απασχόλησε περισσότερο ως συγγραφέα και έπρεπε να κλείσετε οπωσδήποτε ώστε να μην αφήσετε κανένα κενό σ’ εμάς που διαβάσαμε όλα τα βιβλία της σειράς “Ευγενείς άγριοι”;
    Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα ούτε εδώ γιατί θα «κάψουμε» και τα έξι προηγούμενα βιβλία μονομιάς! Αυτό που απασχόλησε εμένα πάντως ήταν να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες όσο το δυνατόν πιο πειστικά. Από τις πρώτες κριτικές του έβδομου βιβλίου, πάντως, χαμογελάω με ανακούφιση. Φαίνεται πως τα κατάφερα!
  • Διαβάζοντας το σημείωμα και τις ευχαριστίες σας μετά τον επίλογο, μας ενημερώνετε πως οι “Αδέσποτες σκιές” είναι το τελευταίο βιβλίο της σειράς. Ωστόσο αφήνετε ένα παράθυρο ανοιχτό για το μέλλον…
    Ουσιαστικά είναι ακριβώς έτσι όπως αναγράφεται εκεί: Ο σχεδιασμός με τον εκδοτικό έλεγε εδώ και χρόνια πως η σειρά θα έκλεινε στα 7 βιβλία. Για το μέλλον, όμως, είναι ωραίο να υπάρχει ένα παράθυρο, διότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Το αφήνω εδώ, έχοντας τη γνώση πως το δεύτερο μισό της απάντησης ήταν (επίτηδες) αρκετά ασαφές, για να κρατήσει το παράθυρο… σκοτεινό!
  • Δε θα είναι άδεια τα βράδια σας χωρίς τον Λούκα Κοντρέτι και τον Τζορτζ Ντόρμερ;
    Όχι, δεν θα είναι καθόλου. Γράφω σε πολλά και διαφορετικά λογοτεχνικά είδη και ήδη μετά το πέρας της σειράς των Ευγενών Αγρίων ολοκλήρωσα δύο προεφηβικά βιβλία για παιδιά 6 – 9 χρόνων, ένα βιβλίο περιπέτειας για ηλικίες 10+ και αρκετές μικρές ιστορίες για διάφορες συμμετοχές σε συλλογές. Εν ολίγοις, έχω ήδη «γνωριστεί» με πολλούς νέους χαρακτήρες! Τώρα όσον αφορά το επόμενο «ενήλικο» βιβλίο μου, δεν έχω αποφασίσει καν αν θα είναι crime ή οτιδήποτε άλλο! Είναι μια απόφαση που τρενάρω, αλλά νομίζω πως σύντομα θα πρέπει να λάβω…
  • Επιλέξατε και πάλι μία πόλη της Βόρειας Ελλάδας για να τοποθετήσετε την ιστορία και τους πρωταγωνιστές σας και αυτή είναι μια ευχάριστη διαπίστωση για τους αναγνώστες, κυρίως για μας που ζούμε επίσης εδώ.
    Η επιλογή γίνεται κυρίως επειδή αυτές τις περιοχές τις έχω «περπατήσει» και τις γνωρίζω λεπτομερώς. Ωστόσο, γράφοντας γι’ αυτές, διαπιστώνω επίσης (κάθε μέρα και περισσότερο) ότι είναι ιδανικά τοπία για να γράψει κανείς τις ιστορίες του. Κρύβουν μια ατμόσφαιρα που πραγματικά αγαπώ πολύ.
  • Ευχάριστο είναι και το γεγονός πως συνεχίζετε να “υπηρετείτε” πιστά την heavy metal. Εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης για σας αυτό το είδος της ροκ μουσικής και ποιους εκπροσώπους της ακούγατε καθώς γράφατε τις “Αδέσποτες σκιές”;
    Η metal μουσική για μένα αποτελεί σίγουρα υποσυνείδητη πηγή έμπνευσης, αφού είναι καθημερινή μου συντροφιά. Πέραν αυτού η θεματολογία της, σε αντίθεση με τις περισσότερες από τις άλλες μουσικές, θυμίζει πολύ «ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι βιβλία» ενώ και η αναμεταξύ τους αλληλεπίδραση (λογοτεχνίας και metalμουσικής) είναι συχνή. Δεν ακούω κάτι συγκεκριμένο πάντως… μέσα στα χρόνια έχω δημιουργήσει τις δικές μου, τεράστιες λίστες τραγουδιών και συνήθως παίζουν τυχαία όσο γράφω. Είναι σίγουρα ένα πολύ παρεξηγημένο είδος μουσικής αφού δεν είναι όπως το περιγράφουν. Υπάρχουν αναρίθμητα «ποιοτικά» παρακλάδια της metal μουσικής…

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένας αδίστακτος σίριαλ κίλερ τρομοκρατεί τη Βόρεια Ελλάδα.
Ο δολοφόνος που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Μένιππος σκοτώνει τα θύματά του με ακραίο τρόπο και στη συνέχεια τοποθετεί στα στόματά τους ένα κέρμα. Η αστυνομία αδυνατεί να φτάσει στα ίχνη του, ενώ είναι επίσης αδύνατο να συνεργαστεί με τον Ελληνοαμερικανό ιδιωτικό ερευνητή Τζορτζ Ντόρμερ.
Διότι ο Ντόρμερ είναι νεκρός.
Ο Λούκα Κοντρέτι αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα για να προσπαθήσει να μάθει αν ισχύει πραγματικά κάτι τέτοιο. Παράλληλα πρέπει να προστατέψει μια γυναίκα η οποία βρίσκεται στο φονικό στόχαστρο του Μένιππου.
Αυτά που θα ανακαλύψει ο Κοντρέτι ξεπερνούν κάθε αρρωστημένη φαντασία.
Όλα τα στοιχεία οδηγούν σε μια ιστορία που ξεκίνησε πριν από δώδεκα χρόνια στην Αλεξανδρούπολη και ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ήταν ο νεκρός φίλος του. Όταν ο Κοντρέτι έρθει αντιμέτωπος με τα γεγονότα που καθόρισαν τη ζωή του Τζορτζ Ντόρμερ και ενδεχομένως και το θάνατό του, τίποτα δε θα είναι πια το ίδιο…
Οι Ευγενείς Άγριοι επιστρέφουν με μια συγκλονιστική ιστορία που κλείνει κάθε εκκρεμότητα των πρωταγωνιστών της και μελετά τα σκοτεινότερα μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής.

Βιογραφικό
Ο Γιώργος Δάμτσιος γεννήθηκε το 1978 και ζει στη Νάουσα Ημαθίας. Είναι ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου Bookstagram.Έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα δεκαοχτώ βιβλία και έχει συμμετάσχει με διηγήματά του σε είκοσι ένα συλλογικά έργα ή βιβλία άλλων συγγραφέων, συχνά κατόπιν διακρίσεων σε διαγωνισμούς. Έχει συνεργαστεί επίσημα με συγκροτήματα όπως οι Judas Priest και οι Nightwish, καθώς και με συγγραφείς όπως οι Adam Nevill και Graham Masterton, για λογαριασμό του λογοτεχνικού/μουσικού project “The Metal Chapters”. Παίζει μπάσο στο heavy metal συγκρότημα Silent Vortex, ενώ διετέλεσε ιδρυτικό μέλος του φεστιβάλ φαντασίας Fantasmagoria στη Θεσσαλονίκη, το οποίο έχει λάβει τη διεθνή πιστοποίηση EFFE, που αποτελεί την ευρωπαϊκή σφραγίδα ποιότητας. Πραγματοποιεί σεμινάρια δημιουργικής γραφής για λογαριασμό του Γραφείου Πολιτισμού του Δήμου Ηρωικής Πόλης Νάουσας και είναι μέλος της Επιτροπής Ισότητας του ίδιου Δήμου. Είναι παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών.