Συγγραφέας του βιβλίου «Ο χαμένος πάπυρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου» – Εκδόσεις «Πηγή»
Η έρευνα του Γρηγόριου Σκλιάμη για την αρχαία Αίγυπτο και συγκεκριμένα την Αλεξάνδρεια, δεν αποτέλεσε μόνο μια σπουδαία πηγή γνώσης σχετικά με τη μελέτη ιστορικών και επιστημονικών γεγονότων αλλά και έμπνευση για το νέο του μυθιστόρημα. Στα τέσσερα χρόνια που κράτησε συνολικά, έμαθε πολλά, διασταύρωσε πληροφορίες που είχε από βιβλία, εγκυκλοπαίδειες και διαδίκτυο αλλά μπήκε και στη διαδικασία να προχωρήσει σε βάθος την αναζήτησή του, όταν διαπίστωσε πως πολλές πηγές δε συμφωνούσαν μεταξύ τους. Ο χαμένος πάπυρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και όπως λέει στο Vivlio-life ο συγγραφέας «είναι μεγάλη πρόκληση να καταφέρεις να βάλεις στο ίδιο «κουτί» τη μυθοπλασία με τα πραγματικά ιστορικά στοιχεία».
Το μυθιστόρημά σας, όπως διευκρινίζετε στην αρχή του βιβλίου, αν και βασίζεται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα, είναι φανταστικό και αυτό γίνεται αμέσως κατανοητό από τον αναγνώστη. Τι ήταν εκείνο που οδήγησε την έμπνευσή στον χαμένο πάπυρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;
‘’Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ’’ είναι η συνέχεια του πρώτου βιβλίου του οποίου η ιστορία στηρίχτηκε στο μυθικό δαχτυλίδι που είχε έρθει από την χαμένη Ατλαντίδα και το φορούσε ο Μ. Αλέξανδρος. Αυτό το δαχτυλίδι, συνοδευόταν από έναν πάπυρο ο οποίος εξηγούσε με λεπτομέρεια μεταξύ των άλλων και τον τρόπο που μπορούσε ο κάτοχος του να χρησιμοποιήσει τις φοβερές δυνατότητες που είχε αυτό το μυστηριώδες δαχτυλίδι. Είναι όμως πράγματι, μεγάλη πρόκληση να καταφέρεις να βάλεις στο ίδιο «κουτί» τη μυθοπλασία με τα πραγματικά ιστορικά στοιχεία, δημιουργώντας μια συσκευασία δώρου, με αμπαλάζ την περιπέτεια, την πλοκή, το μυστήριο, τη δράση, και τους έρωτες δημιουργώντας έτσι, ένα «δέμα» που μπορεί ο καθένας να χαρίσει ή να διαβάσει χωρίς να κουραστεί ή να αγανακτήσει κατά την διάρκεια των 500 σελίδων του.
Πράγματι πρόκειται περί άθλου, να μπορείς να συνδυάσεις μια συναρπαστική περιπέτεια γεμάτη πλοκή, ηρωικές μάχες, έρωτες και εξερευνήσεις από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα παντρεύοντάς την μαζί με πραγματικά ιστορικά γεγονότα.
Το καλό όμως είναι, ότι και αυτό το βιβλίο όπως και το πρώτο, καταφέρνει να καθηλώνει τον αναγνώστη με τη συνεχόμενη δράση του μέχρι το τέλος του βιβλίου και να τον μεταφέρει στην πλοκή του, κάνοντάς τον να συμμετέχει στην αγωνία και τη συγκίνηση των πρωταγωνιστών.
Η ιστορία σας ξεκινά το 324 π.Χ. με ένα ναυάγιο στο Αιγαίο Πέλαγος. Μιλήστε μας γι αυτό το ταξίδι και τους επιβάτες του.
Επειδή ο Μ. Αλέξανδρος εκτός από χρήματα, έστελνε συνεχώς πάπυρους και συγγράμματα στο δάσκαλο του τον Αριστοτέλη από τα διάφορα μέρη που περνούσε μέσα από την Περσική Αυτοκρατορία ώστε να εμπλουτίσει την μεγάλη βιβλιοθήκη του, κάποια στιγμή, για να μην χαθούν κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, αποφάσισε να μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος από αυτά που είχε συλλέξει στην Αθήνα και να παραδοθούν στον Αριστοτέλη.
Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύτηκα και εγώ για να πλάσω την ιστορία του στόλου που έστειλε ο Μ. Αλέξανδρος στον Αριστοτέλη, μεταφέροντας ένα μέρος της βιβλιοθήκης του μαζί με έναν μικρό θησαυρό. Για την αποστολή όμως του ειδικού αυτού πάπυρου, διάλεξε έναν από τους καλύτερους στρατηγούς του, τον Πτολεμαίο για να τον μεταφέρει προσωπικά ο ίδιος, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την σπουδαιότητα αλλά και την ιδιαιτερότητα που είχε.
Φυσικά μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι στα ταραγμένα νερά του Αιγαίου κατάφερε τελικά ο Πτολεμαίος να συναντηθεί με τον Αριστοτέλη και να του δώσει το μέρος της βιβλιοθήκης και του χρυσού που είχε απομείνει μετά από το ατύχημα που είχαν κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους.
Στο φορτηγό πλοίο που μετέφερε τη βιβλιοθήκη του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρίσκεται θησαυρός ανυπολόγιστης αξίας. Τι περιλαμβάνει;
Όπως προανέφερα, ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε έναν μικρό στόλο για να μεταφέρει προς τον Αριστοτέλη πάπυρους και χρυσάφι, ο οποίος αποτελείτο από δύο μεταγωγικά και τρία πολεμικά πλοία γεμάτα στρατιώτες, για να τα συνοδεύουν παρέχοντας τους την ασφάλεια που χρειάζονταν όλος αυτός ο θησαυρός. Αυτό που δεν όμως που δεν είχαν υπολογίσει ήταν, ο άσχημος καιρός που επικρατούσε εκείνη την εποχή στο Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι, κατά την διάρκεια του ταξιδιού ο Αίολος άνοιξε τους ασκούς του και ένα από τα μεταγωγικά βυθίστηκε έξω από το νησί της Ρόδου παίρνοντας μαζί του στο βυθό και τους θησαυρούς που είχε στα αμπάρια του.
Αυτό λοιπό το ναυάγιο θα ανακαλύψουν οι αρχαιολόγοι μετά από χιλιάδες χρόνια, μέσα στο οποίο θα βρουν τους χαμένους θησαυρούς που μετέφερε στα αμπάρια του, όπως μπαούλα με χρυσά νομίσματα και πολλά σφραγισμένα αγγεία με πάπυρους τους οποίους και κατάφεραν να σώσουν.
Βρίσκεται, όμως και ένας πάπυρος. Μιλήστε μας για τη σημασία και την αξία του έτσι όπως την εμπνευστήκατε.
Αυτός ο πάπυρος προερχόταν από την μυθική Ατλαντίδα, όπως και το δαχτυλίδι που φορούσε ο Μ. Αλέξανδρος, και φυλασσόταν σε ένα μεταλλικό κύλινδρο ο οποίος είχε κατασκευαστεί από ένα σπάνιο μέταλλο που δεν σκούριαζε ούτε χάλαγε ποτέ.
Τα κείμενα που ήταν γραμμένα επάνω στον πάπυρο, ήταν κωδικοποιημένα και ο μόνος που μπορούσε να τα αποκρυπτογραφήσει ήταν ο Νεκτανεβώ, Φαραώ της Αιγύπτου ο οποίος είχε καταφέρει να τον αποσπάσει μαζί με το ιερό δαχτυλίδι από τον Αρχιερέα της Σάϊδας και να τα μεταφέρει μαζί του στην Πέλλα της Μακεδονίας.
Όταν έφτασε στην ηλικία των 16 ετών ο Μ. Αλέξανδρος του δώρισε το δαχτυλίδι μαζί με τον πάπυρο και του έμαθε να τον διαβάζει και να καταλαβαίνει τις αλληγορικές του έννοιες. Το δαχτυλίδι και ο πάπυρος βοήθησαν λίγα χρόνια αργότερα τον Αλέξανδρο να κερδίσει πολλές μάχες στη μεγάλη προσπάθεια κατάκτησης του τότε γνωστού κόσμου. Το δαχτυλίδι παρέμεινε στην κατοχή του μεγάλου στρατηλάτη μέχρι το θάνατό του και θα το έδινε μόνο σε αυτόν που θα τον διαδεχόταν στην μεγάλη αυτοκρατορία του.
Λίγο πριν φύγει από τη ζωή όμως ο Αλέξανδρος, επειδή γνώριζε πως αν ένα άτομο αποκτούσε και τα δυο αντικείμενα ταυτόχρονα, θα γινόταν κυρίαρχος του κόσμου, έστειλε τον πάπυρο στο δάσκαλό του τον Αριστοτέλη, για να μη συνυπάρχει με το δαχτυλίδι, μαζί με χρήματα και τη βιβλιοθήκη που είχε καταφέρει να συγκεντρώσει από τους κατακτημένους λαούς. Η έμπνευση για τον πάπυρο, μου ήρθε, κατά την διάρκεια της έρευνας που έκανα για την αρχαία Αίγυπτο και συγκεκριμένα την Αλεξάνδρεια. Εκείνη την εποχή έτυχε να συνυπάρχουν πολλοί μεγάλοι επιστήμονες – εφευρέτες τον 3ο αιώνα π.Χ. οι οποίοι με τις εφευρέσεις τους άλλαξαν την ροή του σημερινού πολιτισμού μας, όπως ο μεγάλος και τρανός Αρχιμήδης ο Συρακούσιος ο εφευρέτης του κοχλία και χιλιάδων άλλων ευρέσεων, ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς ο οποίος κατασκεύασε την πρώτη ατμομηχανή στην ιστορία της ανθρωπότητας και τον πρώτο αυτόματο πωλητή, ο Φίλων ο Βυζάντιος ο οποίος ανακάλυψε το ‘’καρντάν’’ που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα σε προχωρημένους εξοπλισμούς, όπως είναι οι σύγχρονες πυξίδες των πλοίων και το αεροπορικό γυροσκόπιο που χρησιμοποιείται στους ουρανούς όλου του κόσμου και ο Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς με την μεγάλη εφεύρεση του την αεροσυμπίεση που ήταν και η πρώτη αντλία νερού την οποία χρησιμοποίησαν οι σύγχρονοι άνθρωποι μετά από 2.000 χρόνια περίπου στις πυροσβεστικές αντλίες. Επίσης, ανακάλυψε το πιο ακριβές ρολόι του αρχαίου κόσμου το οποίο λειτουργούσε αποκλειστικά με νερό. Ήταν δηλαδή ένα υδραυλικό ρολόι, το οποίο δούλευε συνεχώς 24 ώρες την ημέρα και 365 μέρες το χρόνο, χωρίς καμία απολύτως μπαταρία. Δημιούργησε ένα υδραυλικό ρολόι τόσο ακριβές, που για 2.000 χρόνια ήταν το πιο ακριβές ρολόι στον κόσμο, το οποίο ρυθμιζόταν αυτόματα μόνο του. Δηλαδή, ανά εποχή, άλλαζε και η διάρκεια της ημέρας.
Τότε αποφάσισα και εγώ να ταξιδέψω τον πάπυρο στην αρχαία Αλεξάνδρεια αφήνοντας την υπόνοια ότι βοήθησε με τα κείμενα του στις ανακαλύψεις των επιστημόνων.
Αυτά και πολλά άλλα θα έχει την δυνατότητα να μάθει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο μερικά των οποίων μπορεί να του είναι τελείως άγνωστα.
Στο σήμερα, μας μεταφέρετε στη Ρόδο, όπου ο καθηγητής Αρχαιολογίας Βασίλης Παπαδημητρίου ανακαλύπτει το ναυαγισμένο πλοίο. Ποιες είναι οι πρώτες του αντιδράσεις;
Φυσικά η χαρά τους ήταν πολύ μεγάλη που κατάφεραν να ανακαλύψουν μετά από τα 2.350 χρόνια αυτό το ναυάγιο γιατί θεωρείται πολύ μεγάλη επιτυχία η εύρεση του. Χρειάζεται όμως και λίγο τύχη να καταφέρουν να το βρουν σε τόσο καλή κατάσταση, γιατί το είχε σκεπάσει η άμμος του βυθού η οποία και το προστάτεψε μέχρι σήμερα.
Στο αμπάρι του ναυαγίου βρήκαν δεκάδες δοχεία σφραγισμένα, γεμάτα με πάπυρους οι οποίοι είχαν διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση καθ όσον τα αγγεία ήταν σφραγισμένα με μια μαύρη ρητινώδη ουσία που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, κυρίως για το σφράγισμα των δοχείων, η οποία κρατούσε τόσο την υγρασία όσο και τον ατμοσφαιρικό αέρα εκτός ώστε το προϊόν που βρισκόταν στο εσωτερικό τους να μπορεί να μείνει αναλλοίωτο για πολλά χρόνια και τα οποία τελικά, τα ανέλκυσαν με μεγάλη προσπάθεια λόγω της κλήσης του να ναυαγίου φέρνοντας τα με ασφάλεια στο δικό τους πλοίο.
Αυτά τα αγγεία όταν τα άνοιξαν μέσα σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο που είχαν στο πλοίο τους, με στολές, ελεγχόμενη θερμοκρασία, υγρασία και αέρα ώστε να μην διαλυθούν όταν έρθουν σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα, διαπίστωσαν ότι, πράγματι οι πάπυροι που βρίσκονταν μέσα σε αυτά, είχαν διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση.
Γράφοντας το μυθιστόρημά σας αισθανθήκατε κάποιες στιγμές πως είστε εσείς ο καθηγητής Αρχαιολογίας που ανακάλυψε το πολύτιμο φορτίο του ναυαγισμένου πλοίου;
Νομίζω ότι όχι μόνο εγώ αλλά και πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν να έχουν την τύχη του αρχαιολόγου Βασίλη Παπαδημητρίου και να ανακαλύψουν ένα ναυάγιο τόσο μεγάλης σπουδαιότητας που αν γινόταν στην πραγματικότητα, θα ήταν ισάξιος αν όχι μεγαλύτερη αξίας από τον τάφο του Τουταγχαμών.
Τα πράγματα μπλέκουν πολύ όταν στο παιχνίδι του χαμένου πάπυρου μπαίνουν η Ζιζέλ Ρενό και ο Τζακ Πάουερ που ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι. Τι θα συμβεί όταν συναντηθούν με τον Έλληνα επιστήμονα;
Η συνάντηση αυτή οργανώθηκε από τον Φίλιπ ώστε να σπεύσουν αμέσως στο ωκεανογραφικό – ερευνητικό σκάφος του Έλληνα επιστήμονα Βασίλη Παπαδημητρίου το οποίο έκανε τις έρευνες στο Αιγαίο Πέλαγος όταν βρέθηκε το συναρπαστικό ναυάγιο και ανασύρθηκαν αρχικά μερικά από τα αρχαία αγγεία, ο Τζακ και η παρέα του για να βοηθήσουν όχι μόνο για να ανασύρουν τους πάπυρους που θα εύρισκαν στο ναυάγιο, αλλά και στην φύλαξή τους. Μετά από τις ριψοκίνδυνες καταδύσεις και τις αγωνιώδεις προσπάθειες που έγιναν στο βυθό για να σωθούν όσο γίνεται περισσότερα αρχαία ευρήματα πριν χαθεί το ναυαγισμένο πλοίο στο απύθμενο χάος που βρισκόταν δίπλα του κατάφεραν και έσωσαν πολλούς πάπυρους αλλά και αρχαία χρυσά νομίσματα από την εποχή του Μ. Αλέξανδρου. Από εκεί όμως και μετά, ξεκινάνε οι μεγάλες περιπέτειες για την ομάδα του Τζακ και της Ζιζέλ για το κυνήγι του πάπυρου. Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο κυνήγι ενός θησαυρού που όταν βρεθεί, μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Στο βιογραφικό σας γράφετε πως ασχολείστε συστηματικά με τις καταδύσεις. Πόσο σας βοήθησε αυτή η δραστηριότητα στη συγγραφή αυτού του βιβλίου;
Ναι, πράγματι η εμπειρία μου από τις καταδύσεις στους βυθούς των Ελληνικών θαλασσών με βοήθησε να περιγράψω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όχι μόνο τις προσπάθειες των δυτών στο ναυαγισμένο πλοίο, αλλά και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούσαν, αλλιώς θα έπρεπε να συμβουλευτώ για όλα αυτά έναν επαγγελματία δύτη. Επειδή πρέπει να ξέρετε, ότι σήμερα οι καταδυτικοί εξοπλισμοί εκτός του ότι είναι πολύ εξελιγμένοι, έχουν πολλές ιδιαιτερότητες αλλά και πολλά λεπτά σημεία που πρέπει να ελέγχει συνεχώς ο δύτης καθ όλη την διάρκεια της κατάδυσης, καθώς εξαρτάται η ζωή του από αυτούς τους ελέγχους και πρέπει οι κανόνες ασφαλείας που υπάρχουν, να τηρούνται ευλαβικά εάν θέλει κάποιος να βγει ζωντανός από μια κατάδυση. Άλλες ιδιαιτερότητες σε μια κατάδυση είναι και η επιλογή του αέρα ή των αερίων που θα χρησιμοποιήσει ένας δύτης, γιατί αναλόγως το βάθος που θα καταδυθεί και η ώρα που θα παραμείνει στο βυθό, εξαρτάται και ο αέρας ή τα μίγματα αερίων που θα πρέπει να χρησιμοποιήσει.
Πόσο κράτησε η έρευνά σας και σε ποιες πηγές ανατρέξατε όταν ήσασταν έτοιμος για την έκδοση της τριλογίας σας;
Η αρχική έρευνά μου κράτησε πάνω από τρία χρόνια πριν γράψω το πρώτο βιβλίο μου, συλλέγοντας στοιχεία από ότι πηγή υπήρχε και μπορούσε να μου προσφέρει γνώση. Ήταν δεκάδες τα βιβλία και οι εγκυκλοπαίδειες που ανέτρεξα για πληροφορίες. Φυσικά πολλά στοιχεία συνέλλεξα και από το διαδίκτυο από το οποίο μπορείς να βρεις ότι χρειάζεσαι αποκτώντας έτσι μια σφαιρική εικόνα για την έρευνα σου.
Το πρόβλημα που συνάντησα κατά την διάρκεια της έρευνας ήταν ότι, πολλές πηγές δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους και έπρεπε να ανατρέξω σε διπλάσια ή και τριπλάσια ιστορικά στοιχεία για βρω ποια από όλα τελικά ήταν πραγματικά γιατί δεν σας κρύβω ότι όταν τελείωσα το βιβλίο μου, πολλοί έκαναν έλεγχο για την ακρίβεια των πηγών μου, ξεκινώντας από τον επιμελητή του βιβλίου μου ο οποίος έλεγχε μια προς μια τις πηγές μου, μέχρι και οι άνθρωποι που έκαναν την παρουσίαση του βιβλίου. Για το δεύτερο βιβλίο μου χρειάστηκε να κάνω ένα χρόνο επιπλέον έρευνα για επιπρόσθετα στοιχεία τα οποία συμπλήρωναν την αρχική μου έρευνα.
«Ο χαμένος πάπυρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου» είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας σας, καθώς προηγήθηκε «Το δαχτυλίδι του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Με ποιον τίτλο θα ολοκληρωθεί η ιστορική σειρά σας;
Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειρά θα είναι ‘’Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ’’ όπου και θα βρεθεί ο πραγματικός τάφος του Μ. Αλέξανδρου ο οποίος θα δημιουργήσει μεγάλο ‘’σάλο’’ αλλά και πολλά ερωτηματικά, γιατί δεν είχε βρεθεί μέχρι σήμερα, ποιος ήταν ο λόγος που δεν είχε αποκαλυφθεί στο ευρύ κοινό και γιατί το κρατούσε επτασφράγιστο μυστικό μια μικρή μερίδα ανθρώπων για δικό τους όφελος.
Το σημείο που θα βρεθεί ο τάφος δεν θα έχει καμία σχέση με τις ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν ανακοινωθεί από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά θα είναι η μεγάλη έκπληξη στο τελείωμα της τριλογίας η οποία και αφιερώθηκε αποκλειστικά στον μεγάλο έλληνα στρατηλάτη.
Οι φίλοι αναγνώστες θα πρέπει να κάνουν λίγο υπομονή για να μάθουν το τέλος του τρίτου βιβλίου, καθώς έχω ήδη ξεκινήσει το γράψιμό του.
Φυσικά, θα συνεχιστούν και σε αυτό οι περιπέτειες της ομάδας αλλά εκτός από τις πολλές ανατροπές θα υπάρξουν και βαριές απώλειες. Παρόλα αυτά όμως ο αναγνώστης, δεν θα πρέπει να ανησυχεί, καθώς η ιστορία θα έχει αίσιο τέλος, το οποίο ναι μεν θα του αφήσει μια γλυκιά γεύση ολοκλήρωσης αλλά θα του αφήσει και μια πικρή γεύση νοσταλγίας επειδή θα αναρωτιέται γιατί τελείωσε τόσο σύντομα αυτή η συναρπαστική τριλογία και δεν κράτησε και άλλο, ώστε να συνεχίσει να ονειρεύεται και να ταυτίζεται με τους ήρωες του.
ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ, 324 π.Χ.
Μέσα σε μανιασμένη θύελλα και σε πυκνό σκοτάδι, ένα από τα δύο μεγάλα φορτηγά πλοία που μετέφεραν ένα μέρος από τη βιβλιοθήκη του Μεγάλου Αλεξάνδρου χάνεται στα αγριεμένα κύματα του Αιγαίου. Ο Πτολεμαίος, που συνόδευε τα πλοία στον προορισμό τους, σώζεται την τελευταία στιγμή και καταφέρνει να φτάσει στο λιμάνι του Πειραιά, για να παραδώσει την υπόλοιπη βιβλιοθήκη στον Αριστοτέλη.
ΡΟΔΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ
Ο καθηγητής Αρχαιολογίας Βασίλης Παπαδημητρίου ανακαλύπτει το ναυαγισμένο πλοίο στον βυθό του Αιγαίου και αρχίζει την αγωνιώδη και δύσκολη ανάσυρση του ανυπολόγιστης αξίας ιστορικού θησαυρού που βρίσκεται στα αμπάρια του.
Η δόκτωρ Ζιζέλ Ρενό, αρχαιολόγος και ερευνήτρια, μαζί με τον πρώην πλωτάρχη των SEALs του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, Τζακ Πάουερ, και την υπόλοιπη ομάδα τους ξεκινούν το δεύτερο περιπετειώδες ταξίδι τους για την ανακάλυψη του χαμένου πάπυρου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αντιμετωπίζοντας διαρκείς επιθέσεις από τους πράκτορες του μεγιστάνα εχθρού τους.
Ο συγγραφέας του επιτυχημένου μυθιστορήματος Το δαχτυλίδι του Μεγάλου Αλεξάνδρου επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας του, που, όπως και το πρώτο, περιλαμβάνει περιπέτεια, δράση, έρωτες, εξερευνήσεις και συναρπαστικά ιστορικά στοιχεία. Ο Χαμένος πάπυρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι το τέλος, καθώς τον μεταφέρει νοερά στην πλοκή του βιβλίου και τον κάνει να βιώσει την αγωνία και τη συγκίνηση των πρωταγωνιστών του.
Βιογραφικό
Ο Γρηγόριος Σκλιάμης γεννήθηκε στο Ναύπλιο, αλλά κατοικεί μόνιμα με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικά στην Αθήνα και πριν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη συγγραφή βιβλίων εργάστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών, από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε.
Ασχολείται συστηματικά με τις καταδύσεις, από τις οποίες απέκτησε δύο πτυχία και εμπειρία ώστε να έχει τη δυνατότητα να περιγράψει με περισσότερες λεπτομέρειες τις εξερευνήσεις στα αρχαία ναυάγια, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη ζωγραφική και τη μουσική.
Η ενδελεχής και σχολαστική μελέτη ιστορικών και επιστημονικών γεγονότων, αλλά και η αναζήτηση παραμελημένων ή και χαμένων στοιχείων, αποτέλεσμα προσωπικής ενασχόλησης, είναι εκείνη που προσδίδει στα έργα του την απαραίτητα αληθοφάνεια και το ιστορικό και επιστημονικό υπόβαθρο για το οποίο ξεχωρίζουν, φέρνοντας συχνά στο φως άγνωστες πτυχές της ιστορίας και της επιστήμης.
Μετά το επιτυχημένα πρώτο μυθιστόρημά του, με τίτλο Το δαχτυλίδι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που κυκλοφόρησε το 2019, επανέρχεται με το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, Ο χαμένος πάπυρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας θα έχει τον τίτλο Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.