Απόσπασμα από τη συνέντευξη στον Εθνικό Κήρυκα Νέας Υόρκης

Οταν έχεις ζήσει κάτι, όταν το έχεις περάσει, όταν το έχεις νιώσει, είναι πάρα πολύ εύκολο να το αποτυπώσεις σε ένα χαρτί και ανάλογα το συγγραφικό σου ταλέντο να γίνει γνωστό ή όχι το βιβλίο και κατ’ επέκταση ο συγγραφέας του. Οταν όμως το θέμα που πραγματεύεσαι δεν το έχεις ζήσει, δεν έχει περάσει από μέσα του, δεν το έχεις νιώσει στο …πετσί σου τότε τι κάνεις; Απλά δεν το αγγίζεις και γράφεις ένα θέμα που …ξέρεις καλά; Σωστό. Ή αλλιώς πρέπει να έχεις περίσσιο ταλέντο, μεγάλο μεράκι, ζωηρή φαντασία και φυσικά θράσος και σιγουριά στον εαυτό σου και στις πηγές σου. Οπως η κυρία Ιουλία Ιωάννου που μέσα από το «Ετσι ξαφνικά έγιναν όλα» άγγιξε πολύ σημαντικά θέματα του ανθρώπου και κυρίως της γυναίκας αλλά και ένα πολύ ευαίσθητο τομέα της Ελλάδας που είναι ο απόδημος Ελληνισμός. Η κυρία Ιωάννου, ούτε έχει μεταναστεύσει, ούτε έχει ζήσει τι θα πει Ομογένεια, ούτε ομογενείς, ούτε ελληνική φιλοξενία, ούτε καν… αεροπλάνο. Ομως έχει το χάρισμα και μετέφερε στο χαρτί όλες αυτές τις ειδήσεις, εικόνες, πραγματείες, εμπειρίες, δυσκολίες, χαρές και λύπες, που έζησαν δικοί της άνθρωποι που μετανάστευσαν. Σ’ αυτά πρόσθεσε με μαεστρία τα κληρονομικά χαρίσματα του Ελληνα όπως φιλοξενία, γάμος, αγάπη αλλά και όσα έχουμε περάσει σαν Ελληνες όλα αυτά τα χρόνια, όπως γάμος σε μικρή ηλικία, κορίτσια να δίνονται για… οικονομία της οικογένειας, άνδρας – σατράπης και έφτιαξε ένα έργο που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι απανταχού Ελληνες. Οι εντός των τειχών γιατί θα μάθουν τι γινόταν παλιά και οι εκτός των τειχών γιατί θα δουν τον εαυτό τους.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave