Μέσα στην πανδημία του Covid-19 ,ο συγγραφέας Λευτέρης Κουγιουμουτζής, έμεινε μόνος στο σπίτι όπως όλοι μας, πενήντα τέσσερις μέρες εσώκλειστοι κι έτσι άρχισε να γράφει το «Ημερολόγιο εγκλεισμού-Αφηγήματα καραντίνας».
Έκανε ένα απολογισμό εφ ΄όλης της ύλης. Στον εγκλεισμό, αυτός ο απολογισμός αποτυπώθηκε στα διηγήματά του. Ήταν η καλύτερη παρηγοριά του. Αυτά τα διηγήματα ξεπήδησαν από την πανδημία κι έχουν κάτι πολύ παρηγορητικό, είναι μια μορφή που του έδινε ανακούφιση από τα διάφορα υπαρξιακά βάρη. Σε περιόδους σαν κι αυτή, αναδύεται ένα ευρύ φάσμα βασανιστικών ερωτημάτων: πολιτικά, κοινωνικά, υπαρξιακά, φιλοσοφικά, οικονομικά, πολιτικά, και άλλα, που ζητάνε απάντηση.
Οι ζωικοί και φυτικοί πληθυσμοί πλήττονται, ενίοτε, από πανδημίες. Άλλωστε κι ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από πανδημίες.


Η συμφορά του κορονοϊού ήρθε να μας υπενθυμίσει αυτό ακριβώς το γεγονός: ότι είμαστε κι εμείς ακόμη μια μορφή ζωής που υπόκειται σε παρόμοιους νόμους με τα υπόλοιπα είδη του φυσικού περιβάλλοντος. Και συνεπώς θα είναι διαρκώς εκτεθειμένη σε φυσικούς κινδύνους.
Με τον εγκλεισμό ο κόσμος ασφυκτιεί και πνίγηκε στις μαύρες σκέψεις. Στο γύψο όλοι…
Νεκρωμένες δείχνουν οι κοινωνίες των ανθρώπων μέσα σ΄ αυτή την παγωμάρα.
Κλειστά τα καφενεία, κλειστές οι εκκλησίες, πανηγύρια δεν γίνονται, χειραψίες και φιλιά απαγορεύονται, απαγορέψανε το σεβντά, δεν μπορείς να δεις τους συγγενείς και τους αγαπημένους σου, οι μετακινήσεις μας γίνονται με κωδικούς, εργασία εξ αποστάσεως, ας όψεται αυτός ο κερατάς ο κορονοϊός που ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου να αλλοιώσει τον πολιτισμό μας.
Μας έχει λείψει η πρότερη κανονικότητα.

Είναι μεγάλο πρόβλημα να πάμε μόνοι κι άκλαυτοι πριν την ώρα μας, αλλά κι αγλέντιστοι κι αχόρευτοι, μωρ΄ αδελφέ μου, ετούτο δεν παλεύεται καθόλου.
Πολλοί λόγω εγκλεισμού, ασχολήθηκαν με την ψυχοφθόρα ενασχόληση: την τηλεόραση και τον υπολογιστή. Άλλοι το ρίξανε στα ψυχοφάρμακα και στα ναρκωτικά. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τα κυριότερα συναισθήματα που αναπτύσσονται είναι η ανασφάλεια και ο φόβος, που πολύ συχνά οδηγούν στη βία και στην χαμηλή αυτοεκτίμηση. Βία παντού, στη ζωή, στα δικαιώματα, στο περιβάλλον. Αυξήθηκε η επιθετικότητα, το στρες και η ενδοοικογενειακή βία.
Αλήθεια ποιοι είναι οι κωδικοί μετακίνησης για να αλλάξουμε πλευρό, για να αλλάξουμε ποδοσφαιρική ομάδα ,για να αλλάξουμε στάση ζωής, για να ανακαλύψουμε τον καινούργιο έρωτά μας ,για να ξεματιαστούμε;
Φροντίσαμε να εφοδιαστούμε με τα απαραίτητα δικαιολογητικά, διότι η αστυνομία σκέψης διεξάγει αυστηρούς ελέγχους. Ο Μεγάλος Αδελφός τα βλέπει όλα…
Αγανακτήσαμε. Απελπιστήκαμε. Απηυδήσαμε. Αποδιοργανωθήκαμε. Αποχαυνωθήκαμε. Βαρεθήκαμε.Πήξαμε.Λαλήσαμε.Μπουχτίσαμε.Σαλέψαμε.Σαλτάραμε.Τελματώσαμε. Φρικάραμε. Χαζέψαμε…
Μοναξιά και απόγνωση. Η αποξένωση της πανδημίας είναι μια κόλαση.


Αν πήρε κάποιο μάθημα ο Έλληνας από τη δεκάχρονη κρίση, είναι πως όταν όλα γύρω καταρρέουν, κανένας δεν μπορεί από μόνος του να σταθεί όρθιος. Χρειάζεται τον συνάνθρωπό του. Έστω για παρέα και για ψιλή κουβέντα .Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα, δεν είναι απομονωμένες ατομικότητες, αλλά συγκροτούνται μέσα από τις μεταξύ τους διατομικές σχέσεις. Σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, πρέπει να «βγάλουμε» την ανθρώπινη φύση μας εκείνη της αλληλεξάρτησης και της αλληλεγγύης. Όταν συμμετέχει κανείς σε μια συλλογικότητα, σε μια κοινότητα ,έρχεται στην επιφάνεια ο καλύτερος εαυτός του ,λέει ο Κεν Λόουτς. Σήμερα διακυβεύεται η ανθρώπινη φύση μας…

Ο εγκλεισμός έδειξε ότι πλούτος είναι ο άνθρωπος και η επικοινωνία. Βρίσκονται ξανά στο επίκεντρο ο ανθρωπισμός και οι αξίες του. Και, ποιος ξέρει, με αφορμή ετούτη τη δυσάρεστη κατάσταση, ίσως οι άνθρωποι να έχουν αναπτύξει σχέσεις πιο ειλικρινείς κι ανεπιτήδευτες.
Κουφάλα κορονοϊέ, ο ΟΦΗ δεν πεθαίνει…
Τα συγγραφικά χαρίσματα είναι : απλή γλώσσα , ακριβολογία, πλούσια εικονοποιία, αφηγηματικά τεχνάσματα, υπαινικτικά διακείμενα, απουσία πόζας και ναρκισσισμού, υποβλητική ανάπτυξη της πλοκής κάθε διηγήματος.
Το σύνολο των διηγημάτων του Λευτέρη Κουγιουμουτζή είναι μια λεπιδοφόρος ,ειρωνική, αναρχική και έκκεντρη ματιά στη σύγχρονη ζωή μας και τα παράλογά της : καραντίνα, εγκλεισμός και πανδημία κορονοϊού.
Διαβάστε το.

Ο Λευτέρης Κουγιουμουτζής γεννήθηκε και ζει στην Κρήτη. Είναι καθηγητής μαθηματικών. Χρονογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα (κυρίως στην Εφημερίδα των Συντακτών). Χρονογραφήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε εγχειρίδια διδασκαλίας για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave