Η φίλη και αναγνώστρια Δέσποινα γράφει για το βιβλίο μου “Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα”

«Γιατί η ζωή συνεχιζόταν, πάντα συνεχίζεται, όσο κι αν εμείς πονάμε, όσο κι αν υποφέρουμε. Μόνο ο χρόνος είναι αυτός που θα καταφέρει να γιατρέψει τις πληγές που μας δημιουργεί οτιδήποτε περνάμε»

Αν και ολοκλήρωσα την ανάγνωση του “Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα” της Ιουλίας Ιωάννου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη μέσα σε 2-3 μέρες, η ωρίμανση της σύνθετης αυτής ιστορίας μέσα μου χρειάστηκε πολλαπλάσιες μέχρι να καταφέρω να αποτυπώσω τις εντυπώσεις μου σε κείμενο. Είναι ένα σύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα με ρεαλιστικούς χαρακτήρες και τόσο δυνατές ιστορίες που ομολογώ ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που ένοιωσα να με ταράζουν συναισθηματικά λόγω της έντασης και της δραματικότητάς τους.

Άνθρωποι με διαφορετικές προσωπικότητες εμφανίζονται ο ένας μετά τον άλλο και όλοι μαζί κινούνται δεμένοι με μια αόρατη αλυσίδα όταν και όποτε οι δρόμοι τους διασταυρώνονται. Επιδρούν ο ένας στη ζωή του άλλου άλλοτε καταλυτικά, άλλοτε ισοπεδωτικά και άλλοτε σαν βάλσαμο που επουλώνει τις βαθιές πληγές.
Η επιστροφή της Έλενας στην πατρίδα μετά από πολλά χρόνια απουσίας, φέρνει στην επιφάνεια όλες εκείνες τις αναμνήσεις που χάραξαν πάνω στη ζωή της ανεξίτηλα σημάδια, καθώς διαμορφώνανε την προσωπικότητά της. Έφυγε για την Αμερική πολλές δεκαετίες πριν, ενώ ήταν ακόμα ένα ανήλικο και άπειρο κορίτσι και επιστρέφει μια ώριμη και ολοκληρωμένη γυναίκα που πατάει γερά στα πόδια της. Τι μεσολάβησε όλα αυτά τα χρόνια; Πάρα πολλά! Όνειρα, φόβος, ανεξέλεγκτη βία, ανθρώπινες απώλειες, αγωνία, έρωτας, προδοσία, πόνος, προσπάθεια… και τι δεν έχει να θυμηθεί. Τόσες εναλλαγές, τόσα απρόβλεπτα συμβάντα, πίκρα αλλά και αληθινή αγάπη. Όλα αυτά που γεύτηκε και είδε στην τόσο έντονη από εμπειρίες ζωή της δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί ούτε στα πιο τρελά της όνειρα.
Αν το καλοσκεφτούμε όμως ,η ζωή είναι γεμάτη από εκπλήξεις που απλά ευχόμαστε κάπου όλοι μέσα μας να μην μας εμποδίσουν να συνεχίσουμε την προσπάθεια. Να μην χάσουμε την ελπίδα μας, να μην μας ανακόψουν την λαχτάρα μας για ζωή. Η Έλενα ξεκινάει την περιπετειώδη ζωή της σαν ένα αδύναμο κλαράκι και καταλήγει μετά από απανωτά χτυπήματα σε ένα δυνατό δέντρο. Στη μνήμη μου κρατάω το παρακάτω απόσπασμα από αυτό το όμορφο βιβλίο:
«Όταν η ζωή κυλάει χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, δεν καταλαβαίνεις για πότε φεύγουν τα χρόνια και πότε ο ένας χρόνος φέρνει τον άλλο, και περνούν οι στιγμές χωρίς να περιμένεις κάτι, χωρίς να ξέρεις το  τι θα βρεθεί στην επόμενη στροφή…».

Desmar

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save