Το πρώτο βιβλίο της Μαρίας Παναγοπούλου που κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2017 με τίτλο «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» την κατέταξε άμεσα στους συγγραφείς της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Μια αληθινή, απολύτως τραγική ιστορία, διανθισμένη με στοιχεία μυθοπλασίας που διαβάσαμε μέσα από τα δικά της μάτια, μέσα από την δική της γραφή. Ένα ερωτικό τρίγωνο. Μια εξωσυζυγική σχέση. Μια γυναίκα που δεν μπορεί να αποκτήσει παιδί και σκορπίζει μόνο πόνο και δυστυχία σε όλους. Ένας ερωτευμένος άντρας. Ένα ατύχημα και ο χαμός όλων όσων αυτός αγαπά. Μια προδοσία. Ένα μικρό κορίτσι. Και τώρα, αυτό το κορίτσι και όχι μόνο, συναντάμε, δέκα έξι ολόκληρα χρόνια μετά, στο νέο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε και πάλι από τις Εκδόσεις Ωκεανός, με τίτλο «Κλεμμένες Λιακάδες» στις 4/6/2019.


«…Είναι μεγάλος απατεώνας ο χρόνος. Επειδή δεν τον βλέπουμε, συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχει. Τον αφήνουμε να περνάει δίπλα μας με την ψευδαίσθηση ότι εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Και ξαφνικά, ξυπνάμε ένα πρωί και αυτός έχει φύγει ανεπιστρεπτί…»

Κοινωνικό μυθιστόρημα με αστυνομικά στοιχεία και στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ.

Βασίζεται στην δίψα για εκδίκηση ενός ανθρώπου που έζησε μια τραγωδία. Η Αέλια που φεύγει ξαφνικά με τον πατέρα της για τον Καναδά, μακριά από τον τόπο της, από την μανούλα της, μεγαλώνει και ερωτεύεται τον Ρίτσαρντ. Όμως ποιος είναι αυτός ο άντρας;
Μαζί και η Νεκταρία, στιγματισμένη από το διαζύγιο των γονιών της, χωρίς να ξέρει, χωρίς να μπορεί να καταλάβει το γιατί.
Δέκα έξι χρόνια μετά, παρασυρόμενες από ένα ανώνυμο γράμμα στο Φισκάρδο, οι ηρωίδες παγιδεύονται και έρχονται αντιμέτωπες με το παρελθόν. Ποιος; Γιατί;

«… Το δικαίωμα στην ευτυχία δεν κλέβεται. Κερδίζεται. Μέσα από καθαρές μάχες και έντιμους αγώνες…»

 

Όλοι οι ήρωες του βιβλίου, ακολουθούν την μοίρα τους. Άραγε θα καταφέρουν να πάρουν την ζωή στα χέρια τους; Θα τολμήσουν να ζήσουν όπως εκείνοι θέλουν χωρίς το παρελθόν να ορίζει το μέλλον τους; Θα καταφέρουν να βγουν στο ξέφωτο της ελπίδας, για να νιώσουν τις λιακάδες της ζωής τους;


«…Στη ζωή, όπως και στην αληθινή αγάπη δεν υπάρχουν αδιέξοδα, λιακάδα μου. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που δεν τολμούν…»


Μια αληθινή ιστορία αγάπης, μίσους, έρωτα, φόβου, απόρριψης, σιωπής και κρυμμένων μυστικών, διανθισμένη με αρκετά στοιχεία μυθοπλασίας.


«… Ξεγελάει ο έρωτας, παραμορφώνει προθέσεις και συναισθήματα, δίνοντάς τους την μορφή που έχει ανάγκη η ψυχή μας…»


Επικεντρώνεται στο πόσο επηρεάζει το παρελθόν την ζωή ενός ανθρώπου, στο πώς ό,τι στιγματίζει την παιδική ηλικία μάς ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή. Στο ερωτικό τρίγωνο και στη δυναμική που αναπτύσσονται μέσα σ’ αυτό, στις σχέσεις που δημιουργούνται. Στην αληθινή φιλία, στον ανίερο έρωτα, στο σωστό και στο λάθος, στην αλήθεια και στο ψέμα. Στις μνήμες…


«…Είναι πανίσχυρη η μνήμη της καρδιάς. Μένει βουβή, ασάλευτη, περιμένοντας ύπουλα ένα τόσο δα ερέθισμα για να αντεπιτεθεί, τη στιγμή που νομίζεις οτι έχότι ξεχάσει…»


Το μυθιστόρημα είναι χωρισμένο σε 7 μέρη και 32 κεφάλαια, και μία εισαγωγή, γραμμένο με γρήγορη ροή, καλοδουλεμένη πλοκή και στρωτή γραφή. Τριτοπρόσωπη και πρωτοπρόσωπη από την κεντρική ηρωίδα την Αέλια. Και στο τέλος το σημείωμα της συγγραφέως που περιλαμβάνει εκτός από τις ευχαριστίες και το πώς δημιουργήθηκε αυτό το μυθιστόρημα. Ένα αυτόνομο έργο, έστω και αν οι ήρωες είναι γνωστοί από το πρώτο βιβλίο που απλά κουβαλούν το παρελθόν τους στο σήμερα. Ισάξιο με το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» που στάθηκε η αρχή της γνωριμίας μας με την πρωτοεμφανιζόμενη τότε συγγραφέα, κ. Παναγοπούλου που αξίζει να διαβαστεί από το ευρύ αναγνωστικό κοινό.

«Αέλια. Γνώρισε για πρώτη φορά τον πατέρα της στην ηλικία των έξι ετών κι εκείνος την πήρε μακριά, στο Γουίνιπεγκ του Καναδά, ξεριζώνοντάς την από την Ελλάδα, από τις παιδικές μνήμες της και από την αγκαλιά της μανούλας της, της Μάικας.
Νεκταρία. Στα επτά της χρόνια βίωσε το οδυνηρό διαζύγιο των γονιών της. Δεν έμαθε τους λόγους που τους μεταμόρφωσαν από παράφορα ερωτευμένους σε θανάσιμους εχθρούς, μα η ψυχή της ξέρει πως ο ζυγός της ευθύνης γέρνει αμείλικτα προς την πλευρά της μάνας της, της Λιάνας.
Δεκαέξι χρόνια μετά, μια ανώνυμη επιστολή παγιδεύει τα δύο ενήλικα πια κορίτσια στο ναρκοπέδιο του χθες και τα παρασύρει στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς. Εκεί, τις περιμένει ο ένοχος για τις κλεμμένες λιακάδες της ζωής τους. Μα δεν είναι μόνος…
Ένας ανίερος έρωτας. Μια ιερή φιλία. Και η αέναη μάχη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Ποιος θα νικήσει; Και με ποιο τίμημα;
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)