Συγγραφέας του βιβλίου «Το λουλούδι της θάλασσας» – Εκδόσεις «Κλειδάριθμος»
Στον παγωμένο Βορρά ταξιδεύουμε με «Το λουλούδι της θάλασσας» της Νάγιας Δαλακούρα για να συναντήσουμε τη φυλή Ινουίτ. Τα μέλη της ζουν σε απόλυτη αρμονία με το υπερφυσικό, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να επιζήσουν χωρίς τη βοήθεια των ζώων και φοβούνται τις αόρατες δυνάμεις της φύσης! Η όμορφη Νανούκ, που γεννήθηκε πάνω σ’ ένα έλκηθρο «καμωμένο από οστά φάλαινας» κλέβει την καρδιά του αναγνώστη αμέσως. Άλλωστε το ίδιο συνέβη και με τον Τζέιμς Κάρινγκτον που πρωταγωνιστεί στο μυθιστόρημα και συμμετέχει στην έρευνα αναζήτησης δυο πλοίων που χάθηκαν στην Αρκτική. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Η επαφή με τους Ινουίτ τον έκανε να αναθεωρήσει τη δυτική κοσμοθεωρία του και να συνειδητοποιήσει ότι στην κορυφή του κόσμου οι κανόνες έχουν πάντα περιθώρια ανατροπής». Το μυθιστόρημα βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.
- Στην παγωμένη Αρκτική μιας άλλης εποχής μας ταξιδεύει «Το λουλούδι της θάλασσας». Πόσο διαφορετική ήταν η ζωή στον Βορρά, τότε που αργούσε πολύ να φανεί ο οικολογικός κίνδυνος από το λιώσιμο των πάγων;
Η ζωή στην Αρκτική τον 19ο αιώνα θα ήταν σίγουρα πιο ανέμελη, καθώς ο κίνδυνος της υπερθέρμανσης του πλανήτη και του αφανισμού των ζώων των πάγων δεν υπήρχε ούτε ως εφιάλτης. Ωστόσο ο πραγματικός εφιάλτης εκείνης της εποχής ήταν η επαφή των Ινουίτ με τους δυτικούς, οι οποίοι θεωρώντας τη λευκή φυλή ανώτερη, προχώρησαν σε ανομολόγητες πράξεις εις βάρος τους. - Το μυθιστόρημά σας είναι βασισμένο στην πραγματική ιστορία της έρευνας για την ανεύρεση δυο μυθικών πλοίων που χάθηκαν σε μια καταραμένη αποστολή. Δώστε μας κάποια στοιχεία για τα δυο πλοία.
Το Βορειοδυτικό Πέρασμα αποτελεί τη διαδρομή που συνδέει τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό ωκεανό μέσω του Αρκτικού Ωκεανού. Πρόκειται για έναν πλωτό δρόμο κατά μήκος της βόρειας ακτής της Βόρειας Αμερικής, τον οποίο για αιώνες οι Ευρωπαίοι εξερευνητές αναζητούσαν ως μια πιθανή εμπορική οδό προς την Ασία. Το 1845, ο Βρετανός εξερευνητής σερ Τζον Φράνκλιν ξεκίνησε μια μεγάλη εκστρατεία για την εύρεση του Βορειοδυτικού Περάσματος. Η τελευταία φορά που είδαν τα 129 μέλη του πληρώματός του και τα δύο πλοία της αποστολής, το HMS Erebus (Έρεβος) και HMS Terror (Τρόμος), ήταν τον Ιούλιο του 1845 κοντά στη νήσο Μπάφιν του Καναδά. Η εξαφάνιση του στόλου του Φράνκλιν υπήρξε μεγάλο πλήγμα στο ηθικό του Βρετανικού Ναυαρχείου και οργανώθηκαν δεκάδες αποστολές διάσωσης στην Αρκτική. Κάποιο μήνυμα του πληρώματος, οι σκελετοί των ναυτικών, μαρτυρίες των Ινουίτ και επιτόπιες έρευνες των αρκτικών εξερευνητών οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι από το 1846 ως το 1847 τα Erebus και Terror παρέμειναν ακινητοποιημένα στον πάγο και πολλοί βρήκαν το θάνατο, ανάμεσά τους και ο Φράνκλιν. Το 1848 τα εναπομείναντα μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν τα δύο πλοία και ξεκίνησαν ένα χερσαίο ταξίδι, κατά τη διάρκεια του οποίου πέθαναν όλοι. Η σύζυγος του Φράνκλιν, λαίδη Τζέιν, αρνούμενη να πιστέψει στον χαμό του στόλου παρακίνησε το Βρετανικό Ναυαρχείο να συνεχίσει την έρευνα και χρηματοδότησε πολλές αποστολές διάσωσης. Η αναζήτηση του χαμένου στόλου ουσιαστικά δεν σταμάτησε ποτέ. - Τι ήταν αυτό που έκανε τη συγκεκριμένη αποστολή καταραμένη;
Οι τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες απεβίωσε ένας ολόκληρος στόλος, ο οποίος λόγω της ελλιπούς προετοιμασίας του ήταν εξ αρχής καταδικασμένος. Το 1984, μια ομάδα Καναδών επιστημόνων εντόπισε τα πτώματα τριών μελών του πληρώματος στο νησί Beechey. Η ανάλυση των πτωμάτων υπέδειξε ότι είχαν πεθάνει από πείνα, υποθερμία, πνευμονία, σκορβούτο και δηλητηρίαση από μόλυβδο. - Κεντρικός σας ήρωας ο Τζέιμς Κάρινγκτον. «Έχει ανατραφεί με τους εθιμοτυπικούς κανόνες της βικτοριανής αριστοκρατίας», διαβάζουμε. Πώς εμπλέκεται στην αναζήτηση των δυο πλοίων;
Ο Τζέιμς αναλαμβάνει χειρουργός στο “Sea Flower”, ένα εξερευνητικό πλοίο το οποίο σαλπάρει με προορισμό την Αρκτική, προκειμένου να συνδράμει στην αναζήτηση του χαμένου στόλου του Φράνκλιν. - Νανούκ. Ένα κορίτσι της φυλής των Ινουίτ. Περιγράψτε μας την ηρωίδα σας.
Η Νανούκ μεγάλωσε πάνω σε ένα έλκηθρο καμωμένο από οστά φάλαινας, μετακινούμενη στην αχανή πεδιάδα της Νούναβουτ στον Αρκτικό Κύκλο, ακολουθώντας τα αστέρια και το φως της ανατολής. Ζωηρή και δυνατή, είχε μια ομορφιά ασύλληπτη, σαν να έφερε στα κατάμαυρα μαλλιά της το στέμμα του σέλαος. Τριγύριζε μυρίζοντας τον πάγο σε έναν τόπο όπου η ανάσα γίνεται πάντα αχνός, γεμάτο ήχους, μυρωδιές, εικόνες και γεύσεις, που μόνο αυτοί που είναι γεννημένοι στο ψύχος μπορούν να αναγνωρίσουν. Στον τόπο αυτό έμαθε να χορεύει το ελεύθερο πέταγμα των πουλιών, το κολύμπι των σολομών και τον ερωτικό χορό των φαλαινών. Κατόρθωσε να χειρίζεται επιδέξια τα χέρια της και να κάνει υπομονή. Έμαθε να σέβεται τη φύση, γιατί υπήρχε πριν από τον άνθρωπο. Διδάχτηκε να αναγνωρίζει τα σημάδια στον πάγο, να διαβάζει τα αστέρια και να σέβεται τους προγόνους και τους σοφούς ηλικιωμένους της φυλής της. Κατάλαβε από πολύ μικρή ηλικία ότι η ίδια δεν θα είχε ποτέ της κανένα δικαίωμα αμφισβήτησης της τάξης των πραγμάτων που όρισε το πάνθεον του τόπου της, καθώς δεν γνώριζε τίποτε άλλο πέρα από τον δικό της μικρό παγωμένο κόσμο. - Στο σημείο αυτό της συνομιλίας μας είναι καλό να μάθουμε μικρές λεπτομέρειες της ζωής των Ινουίτ που ζουν στον αρκτικό κύκλο...
«Οι Ινουίτ ζούνε σε απόλυτη αρμονία με το υπερφυσικό, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να επιζήσουν χωρίς τη βοήθεια των ζώων και φοβούνται τις αόρατες δυνάμεις της φύσης, γιατί ξέρουν πως μια κακοτυχία που μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη κοινότητα». Στο μυθιστόρημά μου αναφέρονται πολλά εθνογραφικά στοιχεία του πολιτισμού τους, ενσωματωμένα κυρίως στο ημερολόγιο του Τζέιμς, ο οποίος διαδρά μαζί τους για μεγάλο χρονικό διάστημα και καταγράφει όλα όσα τον εντυπωσιάζουν. - «… ώσπου στη ζωή της εισβάλλει ο λευκός δαίμονας». Ως δαίμονες αντιμετωπίστηκαν οι λευκοί ξένοι όταν αποβιβάστηκαν στο ήσυχο νησί της φυλής;
Οι Ινουίτ του μυθιστορήματός μου δεν είχαν ξαναέρθει σε επαφή με λευκούς και ένιωθαν φόβο για το άγνωστο. Ωστόσο ανάμεσά τους κυκλοφορούσαν τρομακτικές ιστορίες για εκείνους τους άπληστους γιγαντόσωμους δαίμονες με τις μεγάλες μύτες και τα κόκκινα πρόσωπα, οι οποίοι αρπάζουν από τους άλλους, χωρίς να ρωτούν. - Οι ήρωές σας μεγάλωσαν κοιτώντας ο ένας στην Ανατολή και ο άλλος προς τη Δύση. Συνήθως τέτοιοι έρωτες είναι θυελλώδεις. Θα δούμε στην ανάγνωση τι θα συμβεί με τον παράταιρο αυτό έρωτα. Αυτό, που ίσως έχει σημασία να μας περιγράψετε, είναι τη στιγμή που συναντήθηκαν για πρώτη φορά τα βλέμματά τους.
Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν τα βλέμματά τους, ο Τζέιμς αντίκρισε μπροστά του ένα πλάσμα καλυμμένο με δέρματα ζώων, με το κεφάλι της Νανούκ κρυμμένο μέσα σε μια λευκή κουκούλα με μικρά κοχύλια να κρέμονται στις άκρες της… - Ο 19ος αιώνας δεν ήταν μόνο ο αιώνας της βιομηχανικής επανάστασης ήταν και ο αιώνας που «άνθισε» η αποικιοκρατία και ο ρατσισμός. Πώς αντιμετώπισε ο Τζέιμς Κάρινγκτον και το πλήρωμα του ιστιοπλοϊκού τους τόσο διαφορετικούς κατοίκους του νησιού;
Ο Τζέιμς ήξερε πως για να επιβιώσει στην Αρκτική θα πρέπει να ενστερνιστεί τον τρόπο ζωής των αυτόχθονων. Η επαφή με τους Ινουίτ τον έκανε να αναθεωρήσει τη δυτική κοσμοθεωρία του και να συνειδητοποιήσει ότι στην κορυφή του κόσμου οι κανόνες έχουν πάντα περιθώρια ανατροπής. - H επιστήμη της Αρχαιολογίας την οποία υπηρετείτε πόσο σας βοήθησε στην αναζήτηση πληροφοριών όχι μόνο για τα δυο πλοία και τον τρόπο που εξαφανίστηκαν αλλά και για κόσμους μακρινούς και διαφορετικούς από αυτούς που ζείτε και δημιουργείτε;
Η αλήθεια είναι πως λόγω επαγγέλματος είμαι σε έναν συνεχή και καθημερινό διάλογο με το ιστορικό παρελθόν. Το γεγονός αυτό με βοηθάει ίσως να προσεγγίζω τον κόσμο του παρελθόντος αλλά και τους διάφορους πολιτισμούς με κάποια άνεση, ωστόσο όλα όσα γράφω οφείλονται, κυρίως, στην ενδελεχή έρευνα που πραγματοποιώ κάθε φορά που ξεκινάω μα γράψω ένα μυθιστόρημα εποχής. - Καθώς έχουμε να κάνουμε με την πραγματική ιστορία έρευνας των πλοίων «Terror» και «Erebus» θα ήταν χρήσιμο να μας πληροφορήσετε και για το αποτέλεσμά αυτής της έρευνας.
Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο Πρωθυπουργός του Καναδά ανακοίνωσε ότι μια ομάδα ενάλιων επιστημόνων εντόπισε το ναυάγιο του ενός από τα δύο πλοία της αποστολής του Φράνκλιν, η οποία είχε χαθεί το 1847 αναζητώντας το Βορειοδυτικό Πέρασμα. Το πλοίο ταυτοποιήθηκε με το Erebus και δυο χρόνια αργότερα, το Αρκτικό Ίδρυμα Ερευνών εντόπισε το Terror σε βάθος 24 μέτρων νότια της νήσου Prince Charles.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο Τζέιμς έχει ανατραφεί με τους εθιμοτυπικούς κανόνες της βικτοριανής αριστοκρατίας. Επαναστατώντας ενάντια σε κατεστημένα, αναλαμβάνει χειρουργός στο εξερευνητικό “Sea Flower” και σαλπάρει από τον Τάμεση προκειμένου να εντοπίσουν δύο αγνοούμενα πλοία του βρετανικού στόλου.
Το μόνο που ονειρεύεται είναι να είναι ελεύθερος.
H Νανούκ μεγάλωσε πάνω σε ένα έλκηθρο καμωμένο από οστά φάλαινας, μετακινούμενη στην αχανή πεδιάδα της Αρκτικής. Στον τόπο αυτό έμαθε να χορεύει ακολουθώντας το ελεύθερο πέταγμα των πουλιών, το κολύμπι των σολομών και τον ερωτικό χορό των φαλαινών. Νιώθει ελεύθερη, ώσπου στη ζωή της εισβάλλει ο λευκός δαίμονας.
Η Νανούκ και ο Τζέιμς μεγάλωσαν κοιτώντας ο ένας στην Ανατολή και ο άλλος προς τη Δύση. Όμως τα βλέμματά τους συναντήθηκαν κάπου στη μέση του Ατλαντικού πολύ πριν συναντηθούν οι ίδιοι.
Βασισμένο στην πραγματική ιστορία της έρευνας για την ανεύρεση του “Terror” και του “Erebus”, των μυθικών πλοίων μιας καταραμένης αποστολής, που χάθηκαν πριν από 175 χρόνια.
Βιογραφικό
Η Νάγια Δαλακούρα γεννήθηκε το 1980 και μεγάλωσε στην Κομοτηνή. Δραστηριοποιείται στον χώρο των μουσείων ως επιμελήτρια εκθέσεων και μουσειοπαιδαγωγός. Από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος κυκλοφόρησε το 2019 το πρώτο μυθιστόρημά της με τίτλο Το λιμάνι των χαμένων γυναικών.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.