ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Μιχάλης Κατράκης
Πλάσματα που συναντάς
διασχίζοντας την άγρια ερημιά
της Τυτώ Άλμπα
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

«Θα προτιμούσα αυτές οι προτάσεις να μην υπάρχουν καθόλου αλλά κρίνω πως πρέπει, κυρίως για να έχει ο αναγνώστης το μοναδικό εφόδιο που ίσως παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον ή αναγκαιότητα για την ανάγνωση αυτής της συλλογής. Θα περιοριστώ, ωστόσο, στα βασικά. Τα διηγήματα που ακολουθούν είναι ένα πείραμα. Κάποιος ήρωας, σχεδόν τυχαίος, ένα γέννημα της στιγμής, υπάρχει μέσα σε μια συνθήκη. “Ένας έφηβος βαδίζει σε μια μεγάλη λεωφόρο”. “Μία γυναίκα, ξαπλωμένη στον καναπέ κοιτάζει φωτογραφίες στο κινητό της”. Ένας άντρας λέει: “δεν είμαι κακός”. Από κει και πέρα η πορεία του, του ανήκει. Είναι πάντα συναρπαστικό να γράφει κάποιος έτσι γιατί την ίδια στιγμή που είναι συγγραφέας, είναι και αναγνώστης. Είναι, επίσης, και κάπως τρομαχτικό να αντικρίζεις το βάθος που μπορείς να φτάσεις. Προσπάθησα να δώσω στη διαδικασία της συγγραφής την απόλυτη ελευθερία της ύπαρξης. Αυτή πέταξε από όπου ήξερε (από κάπου ξεκινάει η κάθε πτήση κι αν πρέπει να μιλήσουμε για λέξεις, τότε το σημείο εκκίνησης είναι σχεδόν πάντα οι λέξεις που έγραψαν κάποιοι άλλοι και αγαπήσαμε πολύ) και προς όπου επιθυμούσε (κι αν πρέπει να μιλήσουμε για λέξεις, εννοώ προς όπου άντεχε). Έγινε μια Τυτώ Άλμπα . Ένα θανατοπούλι που μεταφέρει ψυχές στον άλλο (σε έναν άλλο, τουλάχιστον) κόσμο. Εγώ πήγα μαζί της. Κι αυτά τα πλάσματα συνάντησα να περπατούν τον δρόμο τους μέσα στην άγρια ερημιά της».

[…]Στην άκρη του κόλπου φαινόταν τώρα καθαρά. Η Ιθάκη ασθμαίνοντας κινούσε τα γρανάζια στα έγκατα αυτής της γης και η Υψικάμινος ξερνούσε σκόνη και οπιούχα αέρια κρύβοντας τον ήλιο, βάφοντας κόκκινο τον ήλιο, φτιάχνοντας από τον κίτρινο νάνο ένα βουβό, πολυτραγουδισμένο άστρο. Στάθηκε στη βάση της. Του φάνηκε πρόχειρο το θεμελίωμα μα ήταν μπροστά του θεόρατη, εκατοντάδες μέτρα ψηλή, κόκκινο τούβλο πάνω στο κόκκινο τούβλο και στους αρμούς μικρά πετραδάκια, χρωματιστά γυαλάκια στρογγυλεμένα από τη θάλασσα και τον άνεμο, κόκκοι ξανθωπής άμμου, χλωρά φύλλα, κοχύλια σπάνια πια των Σεφερικών σπηλιών και αποτσίγαρα.[…]

(Απόσπασμα από τη συλλογή)

ΤΙΜΗ : 14€

Ο Μιχάλης Κατράκης γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Είναι πτυχιούχος του I.H.T.T.I. Neuchâtel στον τομέα της διοίκησης ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. Ασχολείται συστηματικά με την πεζογραφία από το 2005.

*Εικαστικό εξωφύλλου: Barn owl ~ John James Audubon

Μαρίνα Μάγκλαρη
Θέλω να είναι Κυριακή
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ

Εβδομήντα μία ανεπίδοτες επιστολές και μια εισαγωγή, απόπειρα επεξήγησης. Κείμενα γραμμένα σκόρπια στον χρόνο, δίχως μίτο, δίχως έξοδο, με μια Αριάδνη να επεκτείνει τον λαβύρινθο, ταξιδεύοντας στο Αιγαίο, την Αττική, την Πελοπόννησο. Γεννημένη θνητή, αποθεώνεται από τον ∆ιόνυσο, για να γίνει τελικά αστεροειδής (ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο αστρονόμο Norman Robert Pogson το 1857 και του δόθηκε το όνομα «43 Αριάδνη»). Ίσως αυτός να είναι ο κύκλος του έρωτα: θνητότητα, αποθέωση, ανάληψη στο ουράνιο στερέωμα και πάλι από την αρχή… Οι λέξεις γίνονται μίτος στο ταξίδι της ύπαρξής μας.

[…]Σου γράφω την τελευταία ημέρα αυτής της ζωής· σου γράφω για να θυμηθώ να μην ξεχάσω τα βλέμματα που ασφυκτιούν σε υπόγειες διαδρομές, τον ήχο του απορριμματοφόρου στη μέση της νύχτας, τη σιδερένια γέφυρα που τρίζει στο πέρασμα του αέρα, την πόρτα που αφήναμε ξεκλείδωτη, τα αιματοβαμμένα πεζοδρόμια, το ξημέρωμα στο λιμάνι, τις νυχτερινές πτήσεις, την απώλεια που διαδέχεται τη χαρά, τις συγχορδίες που έμειναν άπαιχτες, τα δυο άδεια χέρια ξέπνοα στο πλάι ενός ακίνητου κορμιού, το παγκάκι με τη χαραγμένη αγάπη, τα τριαντάφυλλα ενός ζαχαρένιου παιδιού, τις ασυγκράτητες ημέρες, τις μεθυσμένες νύχτες, τα χίλια πρόσωπα που αγάπησα το βράδυ πριν φύγεις στην Αφρική, την άμμο που φυλάκιζα σε σχολικά τετράδια, τα δάχτυλά σου πάνω στη μουσική που χαϊδεύουν τα σκουπίδια που χορεύουν μια ανάσα από τις πλάκες του δρόμου, τα μαύρα καστανά πράσινα μπλε άδεια σου μάτια, τις δυο φορές που έτρεξα παράλληλα με τον χρόνο, τις φλύαρες σιωπές, τον φόβο που φοβάται τη σκιά ενός ροζ τηλεφωνικού θαλάμου, τα καλώδια επικοινωνίας, την κβαντική διεμπλοκή -μόνο η μυρωδιά διατηρεί το αναλλοίωτο της ύπαρξής της-τα γράμματα που δεν ταίριαξαν μεταξύ τους για να γίνουν επιστολές στη μάγισσα θάλασσα, τις λέξεις που δε μάθαμε να διαβάζουμε, το καθρέφτισμά μου στο σώμα σου, το να δίνω μεγαλύτερη ευτυχία από το να θέλω ζω, το ότι εσύ ζεις κάπου κάποτε μαζί άσβηστος· όσα σύμπαντα μακριά κι αν ταξιδέψω, σου γράφω για να θυμηθώ να μην ξεχάσω να συνεχίσω να ζω.[…]

(Απόσπασμα από τη συλλογή)

ΤΙΜΗ : 13€

Η Μαρίνα Μάγκλαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως Ψυχολόγος και ∆ραματοθεραπεύτρια.

*Εικαστικό εξωφύλλου: Βαγγέλης Παπαδόπουλος ~ Περιμένοντας

Ανδρονίκη Δακορού
O κόσμος ανάποδα
ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΦΗΒΙΚΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Μεταξύ ονείρου, φαντασίας και πραγματικότητας, οι ιστορίες αυτού του βιβλίου περιγράφουν τις ανησυχίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων τους: Η μετάβαση της ψυχής από την εποχή της αθωότητας σε μία δύσκολη πραγματικότητα, εκεί όπου οι άνθρωποι καλούνται να εγκαταλείψουν τον ιδανικό κόσμο τους και να επιβιώσουν στη συχνά σκληρή κοινωνία των «μεγάλων»! Καθώς λοιπόν περνούν τα χρόνια, τι έχει απομείνει τελικά από το παιδί που ήμασταν, μέσα μας;

[…]Ανέβηκε στο άλογό του και άρχιζε να καλπάζει. Η μάχη ήταν πολύ έντονη και ένιωθε την ανάγκη να ξαποστάσει, να ξεκουραστεί και να ηρεμήσει προτού επιστρέψει στο παλάτι και τα καθήκοντά του. Σταμάτησε στην άκρη ενός ποταμού, το άτι του έσκυψε και άρχιζε να πίνει νερό, ενώ εκείνος το χάιδευε τρυφερά. Ένιωθε ήρεμος, ικανοποιημένος που είχε σώσει το βασίλειό του. Πήρε μια βαθιά ανάσα και κοίταξε τριγύρω του. Ήταν ασφαλής ή μάλλον νόμιζε ότι ήταν. «Επίθεση!», ακούστηκε μια κραυγή πίσω του και μια ομάδα εχθρών πετάχτηκε από τους γύρω θάμνους. Το πριγκιπόπουλο τρόμαξε και αναπήδησε στο άλογό του. Του είχαν στήσει ενέδρα. Ήταν μόνος του και έπρεπε να φύγει. Τράβηξε δυνατά τα γκέμια του αλόγου του και έβγαλε μια κραυγή. Έπρεπε να φύγει από εκεί αμέσως. Το άτι του υπάκουσε στη διαταγή και άρχισε να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Κάλπαζε γοργά σκίζοντας τον άνεμο. Εκείνος κρατιόταν σφιχτά και έριχνε κλεφτές ματιές πίσω του. Οι εχθροί όλο και χάνονταν από το οπτικό του πεδίο, όλο και μεγάλωνε η απόσταση μεταξύ τους. «Τρέξε αγόρι μου. Τρέξε να γλιτώσουμε», έσκυψε και του ψιθύρισε σιγανά. Έπρεπε να τους ξεφύγει, έπρεπε να επιστρέψει σώος και ασφαλής στο παλάτι του. Το άλογο έτρεχε όλο και πιο γρήγορα και ο τρομαγμένος αναβάτης του κρατιόταν όλο και πιο σφιχτά, μέχρι που εκείνο σταμάτησε απότομα και το πριγκιπόπουλο εκσφενδονίστηκε. Άρχιζε να πέφτει από τον γκρεμό, να πέφτει, να πέφτει μέχρι που αφέθηκε. Πίστεψε ότι όλα είχαν τελειώσει και περίμενε απλά το τέλος. Άνοιξε τα μάτια του. Ζούσε; Ήταν πεθαμένος; Πραγματικά δεν ήξερε. Έμεινε ξαπλωμένος και κοίταζε τον καταγάλανο ουρανό.[…]

(Απόσπασμα από τη συλλογή)

ΤΙΜΗ : 13€

Η Ανδρονίκη ∆ακορού, γεννημένη τον Απρίλιο του 1990, είναι απόφοιτη της Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά και έχει πραγματοποιήσει σπουδές Ελληνικής Κλασικής Φιλολογίας και Ειδικής Αγωγής στο University of East London.

*Εικαστικό εξωφύλλου: The Mermaid Family ~ Sir Edward Coley Burne-Jones

*Όλους τους νέους και τους παλαιότερους τίτλους μας, θα τους βρείτε στο περίπτερο 85 των εκδόσεων, στο 52ο Φεστιβάλ Βιβλίου!

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave