Συγγραφέας του βιβλίου «Κόνγκο» -Εκδόσεις «Πηγή»
Στην ιστορία φανταστικού του Πέτρου Δημητρίου, ο αναγνώστης εξαρχής σκύβει πάνω από τον πρωταγωνιστή για δυο λόγους. Αφενός επειδή είναι ένας δεκαεπτάχρονος έφηβος και αφετέρου γιατί δεν έχει κοιμηθεί ποτέ στη ζωή του! Η επιλογή της ηλικίας που έδωσε στον πρωταγωνιστή του δεν είναι τυχαία. Όπως εξηγεί στο Vivlio-life ο συγγραφέας που μέσα από το παραμύθι του βάζει τον αναγνώστη σε μια διαδικασία αναζήτησης με τον εαυτό του, «η ηλικία των δεκαεπτά είναι μία από τις κρισιμότερες ηλικίες της ζωής μας, είναι τότε που ο κόσμος περιμένει από μας να κάνουμε σοβαρές επιλογές για το μέλλον, είναι η περίοδος της ενηλικίωσης και του “απογαλακτισμού”, τότε που καλούμαστε να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε».
Ένα δεκαεπτάχρονο αγόρι που δεν έχει κοιμηθεί στη ζωή του. Αυτός είναι ο ήρωάς σας και πράγματι είναι διαφορετικός. Μιλήστε μας για τον Κόνγκο.
Έχω στο μυαλό μου τον Κόνγκο σαν τον άνθρωπο που συνειδητά επιλέγει να βρει τις δικές του απαντήσεις για όσα συμβαίνουν γύρω του. Μετά την ανακάλυψη ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί όπως οι άλλοι άνθρωποι, είναι σαν να βιώνει μια δεύτερη παιδική ηλικία. Όπως τα παιδιά που βλέπουν κάτι για πρώτη φορά και ρωτάνε τα πάντα γι’ αυτό, έτσι και ο Κόνγκο θέλει να βιώσει τα πράγματα ξανά “για πρώτη φορά”, να τα δει με νέο μάτι, να τα πάρει από την αρχή, από τις ρίζες τους. Αυτό γίνεται αφορμή για πολλές σκέψεις και κουβέντα, που αποτελούν μεγάλο μέρος του βιβλίου. Ποτέ δεν είναι αργά για να ξαναανακαλύψουμε τον κόσμο μας.
Σ’ αυτό το μυθιστόρημα φανταστικού, ο πρωταγωνιστής δεν κοιμάται. Άρα θα πρέπει να μας πείτε τι κάνει τις ώρες που όλος ο κόσμος γύρω του βρίσκεται στο κρεβάτι του και ονειρεύεται.
Αυτό είναι ένα από τα βασικά θέματα του βιβλίου. Το να έχεις αρκετό ελεύθερο χρόνο είναι το ένα κομμάτι. Το σημαντικό είναι να ξέρεις πώς να εκμεταλλεύεσαι αυτόν τον χρόνο σωστά και εποικοδομητικά. Ο Κόνγκο περνάει αρκετές ώρες της νύχτας στην ταράτσα να παρατηρεί το φεγγάρι και τα φώτα της πόλης, αραιά και που κάνει βόλτες στα σοκάκια της πόλης και κάποια στιγμή και έπειτα εξασκείται με ένα σπαθί.
Γιατί έπρεπε να φθάσει σ’ αυτή την ηλικία για να αντιληφθεί τη διαφορετικότητά του;
Μέχρι τα 17 του ο Κόνγκο πιστεύει πως ο ύπνος είναι η διαδικασία του να πηγαίνεις στο κρεβάτι, να ξαπλώνεις και να περιμένεις το ξημέρωμα. Η αποκάλυψη γίνεται με ένα κωμικοτραγικό επεισόδιο που θα διαβάσετε στο βιβλίο. Ο λόγος που παίρνει 17 χρόνια είναι συγγραφική επιλογή. Η ηλικία των δεκαεπτά είναι μία από τις κρισιμότερες ηλικίες της ζωής μας, είναι τότε που ο κόσμος περιμένει από μας να κάνουμε σοβαρές επιλογές για το μέλλον, είναι η περίοδος της ενηλικίωσης και του “απογαλακτισμού”, τότε που καλούμαστε να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε.
O Κόνγκο θα κάνει παρέα με την Κλέλια. Μιλήστε μας γι αυτή τη γυναίκα.
Η Κλέλια είναι όλα αυτά που δεν είναι ο Κόνγκο. Έχει κάνει τις επιλογές της, σπουδάζει Νομική και η ζωή της βρίσκεται σε τάξη. Μια σιγουριά πηγάζει από μέσα της και την ήθελα δίπλα –κολώνα- να στηρίζει το Κόνγκο στις ριψοκίνδυνες επιλογές του.
Μιας και ο ήρωάς σας δε βλέπει όνειρα περνάει όλη τη μέρα μαζί της, προκειμένου να επηρεαστεί και να δει εκείνη τα όνειρά του. Θα πετύχει το στόχο του;
Αυτό θα πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο για να το εξακριβώσετε. Δε θέλω να μπω σε περαιτέρω αποκαλύψεις. Όλοι έχουμε κοινά βιώματα με άλλους ανθρώπους, για παράδειγμα τα αδέρφια που μεγαλώνουν μαζί ή δυο άνθρωποι που συζούν. Αμφιβάλλω αν βλέπουν πανομοιότυπα όνειρα κάθε βράδυ. Το αποτύπωμα του ονείρου είναι μοναδικό για τον καθένα.
Θα μπλέξει, όμως και μ’ ένα τρελό επιστήμονα, γράφετε. Γιατί τον αποκαλείτε τρελό και πώς θα επηρεάσει τη ζωή του ήρωά σας;
Τρελός γιατί ακολουθεί τους δικούς του κανόνες περί επιστήμης, οι υπόλοιποι επιστήμονες τον έχουν αποκηρύξει και κανένα Πανεπιστήμιο δεν τον δέχεται στις εγκαταστάσεις του. Ο Κόνγκο από περιέργεια θα προσπαθήσει να ανακαλύψει τι είδους πειράματα κάνει ο δόκτωρ Λάνεϊ. Καμιά φορά όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση καταφεύγουμε σε ακραίες λύσεις και οδηγούμαστε σε μπελάδες.
Τις πιο υπαρξιακές σκέψεις ο Κόνγκο θα τις κάνει στην ταράτσα του σπιτιού του. Η διευκρίνιση αυτή συνδέεται με τον υπότιτλο του εξωφύλλου «Ο Σαμουράι στα σπίτια με τις στέγες»;
Ναι. Ήθελα ήδη από τον τίτλο να δώσω ένα σουρεαλιστικό στοιχείο που χαρακτηρίζει το βιβλίο. Όπως ξέρουμε όλοι, οι σαμουράι ήταν Ιάπωνες πολεμιστές που υπηρετούσαν τους φεουδάρχες τις εποχές εκείνες. Η εικόνα ενός σαμουράι με τη βαριά πανοπλία να ισορροπεί στις στέγες των σπιτιών δύσκολα φαντάζει ρεαλιστική. Ωστόσο ο Κόνγκο θα βρει τον τρόπο να γίνει τελικά ο σαμουράι στα σπίτια με τις στέγες.
Κουλτούρα των Ινδιάνων και ηθική των σαμουράι. Πώς προσεγγίσατε τα δυο αυτά δεδομένα ως Έλληνας συγγραφέας;
Η αλήθεια χρησιμοποιώ αυτές τις δυο μορφές όπως εμείς οι Έλληνες τις έχουμε στο κεφάλι μας. Δεν ενδιαφέρομαι τόσο για τα ακριβή ιστορικά στοιχεία. Περισσότερο τους χρησιμοποιώ σαν σύμβολα για να κατανοήσουμε δυο διαφορετικούς τρόπους σκέψεις. Εξάλλου δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε την ιστορία με όλες τις λεπτομέρειες για να σχηματίσουμε εντύπωση για κάποια πράγματα.
Πώς είναι η ζωή ενός ανθρώπου που είναι καταδικασμένος να κάνει παρέα με τη συνείδησή του εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο;
Σκέψεις. Πολλές σκέψεις. Με κάποιο τρόπο ο ύπνος κάνει μια επανεκκίνηση στο σώμα και το μυαλό. Αυτό το ριστάρτ ο Κόνγκο δεν το βιώνει και δεν μπορεί να έχει αυτό το διάλειμμα από τον εαυτό του. Όλα μοιάζουν μια συνέχεια. Εμείς περνάμε καθημερινά από τον ίδιο κύκλο σκέψεων και ρουτίνας, σπάνια μένει χώρος και χρόνος για περαιτέρω και πιο ευφάνταστες σκέψεις.
Αναζητώντας τους λόγους που τον κρατούν μακριά από τον ύπνο θα συναντηθεί και με μία μάντισσα που θα του δώσει ένα χρησμό. Πόσο θα τον βοηθήσει αυτός ο χρησμός; Ή μήπως θα τον δυσκολέψει;
Ο χρησμός είναι η αφορμή, ένα εργαλείο που θα ωθήσει τον Κόνγκο να ξεκινήσει την περιπέτεια του. Λειτουργεί σαν το σωστό ερώτημα που πρέπει να θέσουμε για να λάβουμε τη σωστή απάντηση. Βέβαια η “σωστή” απάντηση είναι διαφορετική για τον καθένα επειδή σκεφτόμαστε διαφορετικά.
«Θα συζητήσει με τη συντροφιά της Τετάρτης στη βιβλιοθήκη περί ζούγκλας και άγριων ζώων, για την κουλτούρα των Ινδιάνων και την ηθικήτων σαμουράι», διαβάζω στις σημειώσεις σας. Ποια είναι η συντροφιά της Τετάρτης;
Είναι κάτι συνταξιούχοι που λατρεύουν τη λογοτεχνία και μαζεύονται στη βιβλιοθήκη, όπου συζητούν για τα βιβλία που διαβάζουν. Ο Κόνγκο είναι το νεαρότερο άτομο στην συντροφιά της Τετάρτης.
Μέσα από ένα σουρεάλ μυθιστόρημα, όπως το χαρακτηρίζετε, λαμβάνουμε ως αναγνώστες κάποια μηνύματα για την αποδοχή των ιδιαιτεροτήτων μας και του ίδιου μας του εαυτού. Ήταν αυτός ένας λόγος για να γράψετε την ιστορία του Κόνγκο;
Τίποτα δεν είναι πιο μαγικό από μια ιστορία, από ένα μύθο ή ένα παραμύθι. Είναι κάτι που απολαμβάνεις να διαβάζεις ή να ακούς και συνάμα, ξεπροβάλλουν μέσα απ΄ αυτό διάφορες σκέψεις και μηνύματα, τα οποία ο αναγνώστης καλείται να ανακαλύψει από μόνος του δίνοντας τις δικές του ερμηνείες.
Σκοπός μου ήταν να γράψω ένα απολαυστικό παραμύθι και να βάλω τον αναγνώστη σε μια διαδικασία συζήτησης με τον εαυτό του.
Οι σπουδές της ιατρικής και η ειδικότητα της Νευρολογίας πόσο σας βοήθησαν να προσεγγίσετε την ψυχοσύνθεση ενός διαφορετικού ανθρώπου;
Στην Ιατρική και ειδικότερα στη νευρολογία, συναντούμε πολλούς ανθρώπους με χρόνιες ασθένειες και ιδιαιτερότητες. Καταλαβαίνω πως είναι ιδιαίτερα σοκαριστικό και επίπονο για έναν προηγουμένως υγιή άνθρωπο να αποδεχτεί την νέα κατάσταση. Εκπλήσσομαι που αυτοί οι άνθρωποι βρίσκουν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους και μαθαίνουν να ζουν με αυτές. Οι περισσότεροι τα καταφέρνουν πολύ καλά και έχουμε να μάθουμε πολλά απ’ αυτούς.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το να μπαίνεις μέσα στο όνειρο είναι μια διαδικασία γλυκιά. Είναι σαν να βουτάς σε ένα βαζάκι με μέλι και αργά αργά να βυθίζεσαι μέσα στην παχυρευστοσύνη του. Εκείνο σε αγκαλιάζει τρυφερά και σε ζεσταίνει. Πώς άλλωστε θα σε πείσει να αφήσεις πίσω σου έναν κόσμο τόσο όμορφο με τα δέντρα του ριζωμένα στη χωμάτινη γη που όλο πασχίζει να επιπλεύσει πάνω στα αλατισμένα νερά της θάλασσας;”
Στα δεκαεπτά του, ο Κόνγκο ανακαλύπτει ότι έχει κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Δεν έχει κοιμηθεί ποτέ του!
Αυτή του η ιδιαιτερότητα τον οδηγεί σε μια περιπέτεια ανάμεσα στην τράπουλα μιας μάντισσας, στο εργαστήριο ενός τρελού επιστήμονα, στη βιβλιοθήκη για μελέτη και στην ταράτσα του σπιτιού για υπαρξιακές σκέψεις. Ο κόσμος της πραγματικότητας μπλέκεται με τον κόσμο των ονείρων και από μέσα θα ξεπηδήσουν Ινδιάνοι ιθαγενείς, σαμουράι πολεμιστές και άγρια ζώα της ζούγκλας.
Ένα σουρεάλ μυθιστόρημα για το νοητικό ταξίδι που κάνουμε όλοι μας για την αναζήτηση της αλήθειας, της ταυτότητας και του νοήματος της ζωής, καθώς και την αποδοχή των ιδιαιτεροτήτων μας και εν τέλει του εαυτού μας
Βιογραφικό
Γεννήθηκα στη Λάρνακα στις 22 Αυγούστου 1991. Μεγάλωσα στην Αθηένου, ένα μικρό χωριό των 5 χιλιάδων κατοίκων. Σπούδασα ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης και έπειτα μετακόμισα στη Σουηδία, όπου εκπαιδεύομαι στην ειδικότητα της Νευρολογίας. Ζω και γράφω στο Όρεμπρο με τη σκέψη ότι μια μέρα θα γυρίσω. Η επαφή μου με τη λογοτεχνία άρχισε κάπου στο γυμνάσιο. Περισσότερο θα έλεγα με γοητεύει η λογοτεχνία από τη Λατινικά Αμερική. Ξεκίνησα να γράφω όταν ήμουν στο Λύκειο. Μικρά κείμενα, διηγήματα, σημειώσεις, ποιήματα. Τα περισσότερα τα κρατούσα για μένα, κάποια τα δημοσίευα σε ένα ιστολόγιο. Τα τελευταία χρόνια καταπιάστηκα να γράφω μια μεγαλύτερη ιστορία, την οποία ελπίζω να διαβάσετε και να σας κρατήσει. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ◊ Ειδικότητα Νευρολογίας, Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Örebro Σεπτέμβριος 2018- τώρα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ◊ Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο της Κρήτης 2011 – 2017 ◊ Λύκειο Αγίου Γεωργίου, Λάρνακα, Κύπρος 2006-2009 ΓΛΩΣΣΕΣ Ελληνικά, Αγγλικά, Σουηδικά ΠΕΤΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [email protected] 0046767128961 Hjörtstorpsvägen 7, apt 1105 Örebro 70366, Sweden 2 Κόνγκο, ο σαμουράι στα σπίτια με τις στέγες.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.