Συγγραφέας του βιβλίου «Ο φάκελος στο αρχείο» – Εκδόσεις «Ωκεανός»

Ένα παιδί είχε η Αντιγόνη. Το γέννησε στα δεκαεπτά της χρόνια παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της που την έδιωξε από το σπίτι. Δεκαεπτά χρόνων είναι και η κόρη της όταν την χάνει. Ανακοπή από υπερβολική δόση γράφει το ιατροδικαστικό πόρισμα και η ηρωίδα της Ρένιας Παπαματθαίου ορκίζεται να βρει τον άνθρωπο που ευθύνεται για τον θάνατό της. Όταν ο νόμος αρχειοθετεί την υπόθεση, δε διστάζει να μπει στον επικίνδυνο και βίαιο κόσμο των ναρκωτικών για να βρει την άκρη του νήματος. Εκεί γνωρίζει παιδιά εθισμένα, ανθρώπους ευάλωτους, σκιές της νύχτας, βία… «Όσο έπεφτε σε τοίχο τόσο πείσμωνε. Όσο συναντούσε νέους ανθρώπους ευάλωτους στη μάστιγα των ναρκωτικών, έκανε την οργή της σκοπό. Κουράστηκε, ναι! Κινδύνεψε, και φοβήθηκε. Δεν τα παράτησε όμως», λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας… Μια υπόθεση που σε λυγίζει καθώς τη διαβάζεις αλλά και που καλά θα κάνεις να τη διαβάσεις μέχρι το τέλος γιατί η Αντιγόνη είναι μία από όλες εμάς τις μάνες που δε θέλουμε ποτέ να διαβάσουμε ένα ιατρικό πόρισμα τόσο εφιαλτικό.

«Ανακοπή… Από υπερβολική δόση…». Ένα ιατροδικαστικό πόρισμα εφιαλτικό, από εκείνα που εύχεσαι να μη σου δώσει ποτέ η ζωή για το παιδί σου. Η ηρωίδα σας έζησε αυτή τη στιγμή. Πόσο δύσκολο είναι για τον συγγραφέα να αποδώσει τα συναισθήματα αυτής της μάνας;
Η στιγμή είναι τόσο έντονη, που η σκέψη νεκρώνει και το συναίσθημα δύσκολα περιγράφεται. Χρειάστηκε να διακόψω πολλές φορές, να περπατήσω για λίγο στο δωμάτιο, ν’ ανοίξω το παράθυρο. Μητέρα δύο παιδιών, μπήκα στη θέση της και τότε ένιωσα μια γροθιά στο στομάχι και ευχήθηκα ούτε σε εφιάλτη να μη το ζήσει κανείς.

Για το θάνατο της Ηρώς υπάρχει υπεύθυνος. Τον αναζητούν «τρία χρόνια και τέσσερις μήνες…, όπως γράφετε. Δεν βρέθηκε κάποιο στοιχείο όλο αυτό το διάστημα που θα βοηθούσε την έρευνα;
Σκοπός της έρευνας και της ανάκρισης είναι να συλλεγούν αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με όποιο ποινικό αδίκημα, στην προκειμένη περίπτωση, η χορήγηση ναρκωτικών, και να εξακριβωθεί ποιοι βρίσκονται πίσω από αυτό. Η καταγγελία για έναν, κατά τη γνώμη της μητέρας, υπεύθυνο και με ασαφή περιγραφή δεν βοήθησε.

Μέχρι που αποφασίζουν πως πρέπει να πάει «Ο φάκελος στο αρχείο». Ποιοι ήταν οι λόγοι αυτής της απόφασης;
Για την τύχη των πειστηρίων αποφαίνεται, με διάταξή του, ο αρμόδιος εισαγγελέας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραγράφεται το αδίκημα, μιας και η διακίνηση ναρκωτικών συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα.

Η οργή και η αγανάκτηση οδηγούν την Αντιγόνη σε μια επικίνδυνη απόφαση: Να πάρει την υπόθεση πάνω της. Μιλήστε μας για την ηρωίδα σας. Πού βρήκε αυτή τη δύναμη και τόλμη να τα βάλει με το θεριό;
Ο κόσμος των ναρκωτικών, είναι, ως γνωστόν, ένας βίαιος κόσμος, με πολλούς κινδύνους. Και η ηρωίδα μου τους γνώρισε στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ο πόνος της απώλειας της κόρης της, την ατσάλωσε και την έκανε να πατήσει πάνω στο σκληρό παρελθόν της. Στην ηλικία των δεκαεπτά ετών, έμεινε έγκυος στο συγκεκριμένο παιδί. Αποφάσισε να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της, παρά τις αντιρρήσεις και την σκληρή τιμωρία των γονιών της, κυρίως του αυστηρού πατέρα της, ο οποίος την έδιωξε από το σπίτι. Από τότε ανέπτυξε μία σκληρή αποφασιστικότητα, προφανώς σε κόντρα με τον αδύναμο χαρακτήρα της μητέρας της και την ανικανότητά της να την υποστηρίξει. Μεγάλωσε μόνη της το παιδί της, παλεύοντας και χάνοντας, συχνά, τη γη κάτω από τα πόδια της.

«Έδωσε όρκο. Να βρει τον αυτουργό». Ποια ήταν η πρώτη της κίνηση; Ποια άκρη του νήματος σήκωσε για να ξετυλίξει αυτό το μπερδεμένο κουβάρι;
Αποφάσισε να πέσει σε μια μάχη με αβέβαιο αποτέλεσμα, αφού πρώτα ήρθε σε επαφή με τους φίλους της Ηρώς και εξάντλησε όλα τα περιθώρια να βρει κάποιο στοιχείο, το οποίο θα την οδηγούσε κάπου. Τότε άρχισε να επισκέπτεται χώρους και στέκια, που διακινούσαν διάφορες ουσίες.

Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκε να κάνει πίσω στην απόφασή της; Άλλωστε «Ο κλοιός με τους μπελάδες έσφιγγε όλο και περισσότερο…».
Όχι. Όσο έπεφτε σε τοίχο τόσο πείσμωνε. Όσο συναντούσε νέους ανθρώπους ευάλωτους στη μάστιγα των ναρκωτικών, έκανε την οργή της σκοπό. Κουράστηκε, ναι! Κινδύνεψε, και φοβήθηκε. Δεν τα παράτησε όμως.

Μάτα. Είναι η νεαρή που συνάντησε όταν αποφάσισε να κάνει τατουάζ. Ένας χαρακτήρας που ο αναγνώστης συμπαθεί εξαρχής. Μιλήστε μας γι’ αυτό το κορίτσι.
Η πρώτη συνάντηση με την Μάτα, ήταν σε μία εμπλοκή της με την αστυνομία, όπου η Αντιγόνη συνελήφθη ως ύποπτη και βρέθηκαν μαζί στο αυτόφωρο. Η Μάτα, είναι ένα παιδί που έχει χάσει από πολύ νωρίς και βίαια, την παιδικότητά της. Μεγαλώνει σε ίδρυμα και ανάδοχες οικογένειες, απ’ όπου καταφέρνει και το σκάει. Την κερδίζει το περιθώριο, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο δεν την καταπίνει. Ψυχικά και σωματικά κακοποιημένη είναι ένα αγρίμι, που καταφέρνει να επιβιώσει, από ένστικτο, αλλά δεν εμπιστεύεται κανέναν.

Πόσο θα βοηθήσει την ηρωίδα σας η γνωριμία αυτή;
Η Αντιγόνη, βλέπει στην ίδια, την κόρη της. Έχει, σχεδόν, την ηλικία της. Περισσότερο λειτούργησε ως μάνα παρά με τη σκέψη ότι μπορούσε να της φανεί χρήσιμη. Ταυτίστηκε με το παρελθόν της. Για διαφορετικούς λόγους και οι δύο τους, αναγκάστηκαν να αφήσουν τις οικογένειές τους. Η γνωριμία μαζί της, μάλλον ισχυροποιεί τον αγώνα της και ο όρκο της, να εκδικηθεί για κάτι που είχε συμβεί, ανανεώνεται στο να εμποδίσει να επαναληφθεί μία ακόμη απώλεια.

Παύλος. Είναι απλά «ένα ευχάριστο διάλειμμα» στο δύσκολο μονοπάτι που επέλεξε να περπατήσει η Αντιγόνη;
Ο Παύλος, είναι ένα ακόμη παιχνίδι που της παίζει η μοίρα. Αλλά ναι, στην χρονική περίοδο που τον συναντά, είναι για ’κείνην μία ανάπαυλα, στη μάχη, την οποία χρόνια έχει ξεκινήσει. Προς ώρας είναι, μια βαθιά ανάσα, ένα διάλειμμα… για πόσο; η εξέλιξη θα το αποφασίσει.

Νικήτας. Θα αποδειχτεί, όντως, «κακός μπελάς» για τον Παύλο;
Ο Νικήτας είναι μια «τραγική ειρωνεία». Όσο για τον Παύλο ήταν αναμενόμενος μπελάς. Δεν θα επεκταθώ, για λόγους που καταλαβαίνετε.

Η Ηρώ είχε δώσει σημάδια πως κάτι δεν πάει καλά στη ζωή της. Θα μπορούσε να διαβάσει αυτά τα σημάδια η Αντιγόνη και να χτυπήσει μέσα της ο μητρικός συναγερμός;
Ήταν ακριβώς αυτό που δεν μπορούσε να συγχωρήσει στον εαυτό της. Θα μας χτυπήσει πολλές φορές η Αντιγόνη, το κουδουνάκι, επαναλαμβάνοντας «αν είχε ακολουθήσει το ένστικτό της… αν ζητούσε να μάθει περισσότερα για όσα της έλεγε… αν δεν την εμπιστευόταν τόσο… αν την παρακολουθούσε διακριτικά…» Αν… Αν… Μία τέτοια απώλεια, πολλές φορές οδηγεί τον γονιό να θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο, για την ανικανότητά του να εμποδίσει το κακό. Αυτή η επιθυμία, που βρυχάται μέσα σου, να προστατέψεις το παιδί σου με κάθε κόστος, έρχεται, σε αντίθετη περίπτωση, να γίνει λάβα και να σε καταπιεί.

Κληθήκατε να σκιαγραφήσετε τον χαρακτήρα μιας μάνας που ορκίστηκε να βρει τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τον θάνατο της κόρης της. Τι θα συμβούλευε στις μάνες που θα διαβάσουν τον αγώνα της για δικαίωση;
Θεωρώ πως από την ώρα που γινόμαστε γονείς πέφτουμε σ’ έναν αγώνα, ο οποίος, όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, δυσκολεύει και γίνεται περισσότερο απαιτητικός. Η δική μου ηρωίδα θα ζητούσε από όλες τις «Αντιγόνες» που η ζωή τις έριξε σ’ έναν τέτοιο αγώνα, να μην δειλιάσουν, να κάνουν τον πόνο τους δύναμη και την εκδίκηση προσφορά, γιατί κι αυτή είναι μια μορφή δικαίωσης και ψυχικής γαλήνης.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Μια νέα γυναίκα απελπισμένη από τον άδικο χαμό της δεκαεφτάχρονης κόρης της, παίρνει στα χέρια της την έρευνα για τον εντοπισμό των υπαιτίων του θανάτου της, όταν ο νόμος αρχειοθετεί την υπόθεση. Η αποτυχία της δικαιοσύνης να βρει τους ενόχους έχει σαν αποτέλεσμα την συναισθηματική συντριβή της, αλλά την ίδια στιγμή η νωπή μνήμη του παιδιού της τής δίνει δύναμη και κουράγιο, την ατσαλώνει να συνεχίσει με πείσμα την έρευνα η ίδια. Τα εμπόδια που συναντά φαντάζουν ανυπέρβλητα, δοκιμάζεται σκληρά και βρίσκεται σε κίνδυνο κι η ίδια. Κινδυνεύει ακόμη και να βρεθεί στη φυλακή. Θα καταφέρει να πάρει την ηθική έστω ικανοποίηση που επιζητεί, ή θα αφανιστεί μέσα στα σκληρά και επικίνδυνα κυκλώματα, στα οποία τολμά να εισχωρήσει;
Οι ήρωες του βιβλίου είναι καθημερινοί, αλλά όχι συνηθισμένοι άνθρωποι. Κινούνται μέσα σε έναν κόσμο που κρύβει ίντριγκες, μυστικά, μίση, στυγερά εγκλήματα και βάναυσες τιμωρίες.

Βιογραφικό
Η Ρένια Παπαματθαίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε φιλολογία στο κλασικό τμήμα της Γαλλικής Ακαδημίας Πειραιά και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε Ιστορία Τέχνης στο American college of Greece. Διακρίθηκαν έργα της· μονόλογοι και μονόπρακτα στα σεμινάρια θεατρικής γραφής με καθηγητή τον αείμνηστο Ερρίκο Μπελιέ. Οι συγγραφικές της ανησυχίες οι οποίες την συνόδευαν από τα νεανικά της χρόνια, ωρίμασαν, δημιουργώντας την τελευταία δεκαετία, μια μεγάλη ανέκδοτη συλλογή μυθιστορημάτων και διηγημάτων. To Κονσέρτο για δύο ζωές είναι το πρώτο μυθιστόρημα που εκδίδεται. Πηγή έμπνευσής της, για το συγκεκριμένο, απετέλεσε μεγάλη συλλογή από φωτογραφίες και αντικείμενα της εποχής του Μεσοπολέμου, που κληρονόμησε από τους γονείς της.