«Σήμερα κλείνω τα πενήντα δύο μου και είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί πραγματικά μιας και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, έφτασε το τέλος μας. Πεντακόσιες δεκαεφτά χιλιάδες άνθρωποι! Τόσοι επέζησαν από τον φονικότερο πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε είκοσι χρόνια πριν και δεν ήταν μεταξύ μας… Το μέρος όπου καταφύγαμε αρκετοί από εμάς το ονομάσαμε Άβατο, καθώς πιστεύαμε πως ήταν απλησίαστο ή απρόσιτο. Η κανονική του ονομασία πριν ξεσπάσουν όλα αυτά ήταν Σταθμός 8, ένα λιμάνι της Βοστόνης στην πολιτεία της Μασαχουσέτης.
2… μ.Χ. Οι εννιά ηγέτες των ισχυρότερων κρατών του κόσμου καλούνται να λύσουν το πρόβλημα του υπερπληθυσμού του πλανήτη. Η απόφαση που παίρνουν οδηγεί άθελά τους την ανθρωπότητα στην καταστροφή της. Οι λίγοι που επέζησαν παραμένουν κλεισμένοι σε μια βάση, το Άβατο, και προσπαθούν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να μάθουν γιατί οδηγήθηκαν εκεί, στο τέλος τους. Εκτός από το άγνωστο, μια νέα απειλή εμφανίζεται, ένα νέο «είδος», που θέλει να κυριαρχήσει στη Γη. Ονομάζονται Σκοτεινοί και ήρθαν για να μείνουν και όχι για να συνυπάρξουν»
ΤΟ ΑΒΑΤΟ, το πρώτο συγγραφικό δημιούργημα του Αλέξανδρου Καψοκόλη, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Βακχικόν, τον περασμένο Νοέμβριο. Το πρώτο του βιβλίο ο συγγραφέας το αφιερώνει στη γιαγιά του, κι όπως ο ίδιος γράφει στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, η γιαγιά του ήταν εκείνη που του έλεγε τις δικές της φανταστικές ιστορίες. Ιστορία του φανταστικού, λοιπόν, και το πρώτο του έργο. Ένα δυστοπικό μυθιστόρημα, με την έννοια ότι ένα δυστοπικό έργο, συνήθως διαδραματίζεται στο μέλλον, σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί το ζοφερό στοιχείο και η απαισιοδοξία.
Εκεί λοιπόν, κάπου στο μέλλον, ξεκινά η ιστορία μας. Η ζωή προχωράει, όμως τα λάθη του παρελθόντος ακολουθούν τις ανθρώπινες υπάρξεις λειτουργώντας ως τροχοπέδη. Η αύξηση του πληθυσμού γιγαντώνει ακόμα περισσότερο τα προηγούμενα λάθη. Η λύση που βλέπουν οι εννιά ηγέτες των πλέον ισχυρών κρατών είναι η δραστική μείωση του πληθυσμού και η επανεκκίνηση του πλανήτη. Έτσι, αποφασίζουν τη διασπορά ενός άκρως μεταδοτικού ιού μέσω των συστημάτων ύδρευσης, εξαιτίας του οποίου οι ασθενείς θα πεθάνουν 17 ώρες μετά τη μόλυνση. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι όπως προτείνει ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Και αυτό γιατί όταν αρχίζει η διάδοση του ιού στην Αφρική, ένας χαρισματικός ηγέτης, ο Χακίμ Ρενάν, καταφέρνει να ενώσει τα αφρικανικά κράτη με σκοπό να διαφύγουν οι υγιείς από το Σουέζ προς το Ισραήλ και άλλα γειτονικά κράτη, οδηγώντας έτσι σε πολεμική σύρραξη. Από την άλλη οι σύμμαχοι του Αμερικανού Προέδρου έχουν άλλα σχέδια γι’ αυτόν και την Αμερική, ενώ τέλος η μετάλλαξη του ιού, δημιουργεί ένα νέο είδος ζωής, τους νεκροζωντανούς που ονομάζονται οι «ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ».
«… αν υπήρχε έστω και η υποψία πως κάποιος ήταν άρρωστος, τον εκτελούσαν και τον έκαιγαν επί τόπου-ακόμη και παιδιά με πυρετό ή απλή ίωση. Δεν έδειχναν καθόλου έλεος. Ένα νέο κυνήγι μαγισσών είχε ξεκινήσει, ο ένας κατηγορούσε τον άλλον, φωτιές ξεπηδούσαν από κάθε σημείο και άνθρωποι αθώοι ούρλιαζαν από πόνο, καθώς καίγονταν ζωντανοί ικετεύοντας για έναν γρήγορο θάνατο. Όταν η βροχή που έπεσε ξαφνικά έσβησε τις φωτιές, κανείς δεν ήθελε να δει ένα τέτοιο ουράνιο τόξο να ξεπροβάλλει ξανά…»
Οι ήρωες του έργου βρίσκονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη απ’ όπου προσπαθούν να γλυτώσουν τόσο τους εαυτούς τους όσο και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ο συγγραφέας με την αφηγηματική τεχνική του flash back, τους συστήνει κι έτσι ο αναγνώστης βιώνει μαζί τους την συγκινητική τους ιστορία αλλά και την προσπάθειά τους για επιβίωση.
Ο σταθμός 8 στο λιμάνι της Βοστόνης, έμελλε να γίνει για όλους αυτούς, ΤΟ ΑΒΑΤΟ. Εκεί, μαζί με ένα τμήμα του αμερικανικού στρατού, υπό τον στρατηγό Ουίλιαμ Στάφορντ, πρέπει να παραμείνουν ζωντανοί έχοντας απέναντί τους, τους Σκοτεινούς αλλά και τους «υποτιθέμενους» συμμάχους.
Θα τα καταφέρουν; Ανάμεσά τους υπάρχει ένας προδότης που τους θέλει νεκρούς. Ποιος είναι ο προδότης και γιατί; Θα καταφέρουν να περάσουν από το σκοτάδι στο φως; Από τον τρόμο στην ηρεμία;
Ένα αληθινά συγκλονιστικό μυθιστόρημα για μια ολέθρια εκδοχή πανδημίας, με κινηματογραφική ροή, στρωτή γραφή, καλοδεμένη πλοκή και αγωνία. Ο συγγραφέας έχει καταφέρει να δημιουργήσει άρτια σκιαγραφημένους ήρωες και μια σφιχτή πλοκή γεμάτη δράση. Έχει εντάξει κοινωνικά στοιχεία με τις συγκινητικές ανθρώπινες ιστορίες των ηρώων. Και είναι βέβαιο ότι ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί για το ποια είναι τα όρια του πραγματικού από το φανταστικό. Θα αναρωτηθεί τι θα συνέβαινε αν είχε να κληθεί να βιώσει ένα τέτοιο σενάριο. Η ζωή και ο θάνατος, η απόγνωση και η ελπίδα, η βία και η ανθρωπιά είναι τα δίπολα του έργου στα οποία στηρίζεται η αφήγηση.
Ένα ταξίδι στο μέλλον ή μια ευφάνταστη μυθοπλασία; Άραγε μήπως πρέπει να προετοιμάσουμε το… δικό μας ΑΒΑΤΟ;
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.