Είναι γεγονός!
Η Λένα Μαντά επιστρέφει τον Μάιο με τη συνέχεια του βιβλίου που αγαπήθηκε περισσότερο από το αναγνωστικό κοινό:
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Η επόμενη γενιά

Η Λένα Μαντά εμφανίστηκε στην ελληνική μυθοπλασία το 2001 με το βιβλίο «Τη μέρα που σε γνώρισα». Η συνεργασία της με τις Εκδόσεις Ψυχογιός ξεκίνησε το 2004, όταν υπέγραψε για την έκδοση του μυθιστορήματός της «Βαλς με δώδεκα θεούς», και έτσι άρχισε ένα μοναδικό ταξίδι στον κόσμο της λογοτεχνίας. Το 2007 έγινε ευρέως γνωστή στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο της «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι», το οποίο ήταν το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που μεταφράστηκε από την Amazon και πούλησε περισσότερα από 100.000 αντίτυπα στην αγγλική έκδοση. Από το 2005 που κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο από τις Εκδόσεις Ψυχογιός έως και σήμερα, είναι συνεπής στο ραντεβού της κάθε Μάιο με το αναγνωστικό κοινό. Αποτελεί ένα παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο, αφού ανελλιπώς από το 2007 είναι η πρώτη σε πωλήσεις συγγραφέας στην Ελλάδα.

Η εκδοτική ιστορία δεν έχει καταγράψει μέχρι στιγμής άλλον συγγραφέα να εκδίδει κάθε χρόνο νέο βιβλίο και να διατηρεί επί σειρά ετών την πρώτη σε πωλήσεις θέση. Συνολικά οι πωλήσεις των βιβλίων της έχουν ξεπεράσει τα 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα στην Ελλάδα. Οι αναγνώστες της την ακολουθούν παθιασμένα, το όνομά της το γνωρίζουν ακόμη κι εκείνοι που δεν διαβάζουν, ενώ οι βιβλιοκριτικοί τείνουν να την αγνοούν. Όμως, σε πείσμα όλων, σε έρευνα που διεξήχθη από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου για τις αναγνωστικές συνήθειες των Ελλήνων, το όνομά της ήταν στην πρώτη τριάδα συγγραφέων στην ερώτηση «Ποιος συγγραφέας σάς έχει επηρεάσει με το έργο του;», ανάμεσα στους εμβληματικούς Καζαντζάκη και Ντοστογιέφσκι! Έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο «Συγγραφέας της Χρονιάς» (2009 & 2011) από το περιοδικό Life & Style, της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Κοινού Public το 2015 και έργα της έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση και στο θέατρο.

Περιγραφή

Ο χρόνος κύλησε σαν το ποτάμι.
Είκοσι χρόνια μετά, το σπίτι δίπλα του κρατάει το πιο πικρό του ποτήρι για τις πέντε γυναίκες του. Το τέλος μιας εποχής πλησιάζει.

Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Πάντα εκεί για τη Θεοδώρα, τις πέντε κόρες της και τα παιδιά τους. Ορκίστηκαν να μη φύγουν ποτέ ξανά. Να μη χωρίσουν. Ν’ αντιμετωπίσουν ενωμένες τις προκλήσεις. Δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους…
Είκοσι χρόνια μετά το ποτάμι τιμωρεί ή διδάσκει;
Κυλάει τα νερά του αμέτοχο σε χαρές και λύπες και θαυμάζει το σπίτι που παραμένει όρθιο… Για πόσο ακόμα;