Μόλις κυκλοφόρησαν

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ο κουρσάρος Πέδρο Καζάς
Ιστορία απίστευτη βγαλμένη από κάποιο χειρόγραφο που βρέθηκε στο Οπόρτο του Φώτη Κόντογλου
επίμετρο: Σταύρος Ζουμπουλάκης

Ένας Πορτογάλος ταξιδευτής και ένας αλλόκοτος συνοδοιπόρος στα βάθη του Ινδικού ωκεανού αναζητούν γαλήνη. Μια περιπέτεια αυτογνωσίας.

Γραμμένο το 1920, το έργο που συγκεντρώνει μέσα του τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά κινήματα της εποχής του εξιστορεί τις περιπέτειες αναζήτησης του εαυτού ενός Πορτογάλου ταξιδευτή, ο οποίος καταλήγει σε ένα νησί του Ινδικού ωκεανού παρέα με έναν αλλόκοτο και τερατόμορφο συνοδοιπόρο, με σκοπό να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους μέσα στην απόλυτη ηρεμία και γαλήνη μακριά από τον σύγχρονο αστικό πολιτισμό.

Ωστόσο, τίποτα δε μου πειράζει τα νεύρα όσο ο σωβινισμός σ’ έναν άνθρωπο της τέχνης. Η φανατική και κουτή προσήλωση σε μικρόν κύκλο καταντά να λογαριάζεται για αρετή στους περισσότερους λαούς. Αυτή είναι η αιτία που κάνει να επικρατούν τα μέτρια έργα.
Απόσπασμα από το βιβλίο

Εμείς οι εξωφρενικότεροι των παλαβών της γης του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Έγραψε λίγο, αλλά επηρέασε πολύ. Αγάπησε παράφορα. Αυτοκτόνησε έφιππος.
Η δικαίωση ενός παρεξηγημένου Έλληνα.

Ο Περικλής Γιαννόπουλος μαζί με τον Ιωάννη Συκουτρή είναι οι δύο διασημότεροι αυτόχειρες του ελληνικού 20ού αιώνα. Αυτοκτόνησε στον Σκαραμαγκά, έφιππος. Πυροβόλησε τον κρόταφό του αφήνοντας το άλογό του να επιστρέψει στην ακτή. Ήταν Απρίλιος του 1910. Δανδής των Αθηνών, δεν άφησε παρά μόνο μερικές σελίδες, γραμμένες στα ελληνικά του, που με την παραληρηματικότητά τους αναδεικνύουν τη δύναμη της γλώσσας μας. Τα κείμενά του προγραμμάτισαν την αισθητική της ελληνικής δημιουργίας από τη Γενιά του Τριάντα ως τον Ελύτη. Επηρέασαν ποιητές όπως ο Σικελιανός και όλη τη ζωγραφική που ακολούθησε.
Η αγάπη του Γιαννόπουλου για το ελληνικό τοπίο είναι δεμένη με τον έρωτά του για τη ζωγράφο Σοφία Λασκαρίδη. Τη συνάντησε τυχαία σ’ έναν δρόμο της Καλλιθέας, όμως έγινε η μοίρα του. Η ερωτική τους σχέση είναι η καρδιά του αφηγήματος.
Παρεξηγημένος, παραμελημένος, σήμερα ο Γιαννόπουλος είναι βορά ενός ελληνοκεντρικού εθνικισμού. Ο συγγραφέας προσπαθεί να τον δικαιώσει. Ο ελληνοκεντρισμός του είναι η απολογία μιας Ελλάδας που μέσα από την ταυτότητά της φιλοδοξούσε να πρωταγωνιστήσει στην Ευρώπη, άρα στον κόσμο, του καιρού του. Στράφηκε στο τοπίο όπως ο Πικάσο στράφηκε στις αφρικανικές μάσκες.

Ύπαρ ή όναρ, Περικλή; Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να δεις το βλέμμα του σιδερόφρακτου. Ύστατες προσπάθειες να του αντισταθείς. Περιφέρεσαι στη νυχτερινή Αθήνα με μιαν άμαξα γεμάτη βιολέτες. Ο εξωφρενικότερος των παλαβών της γης ψάχνει τον εαυτό του. Καλεί φίλους του στον κινηματογράφο και μετά για μπίρα. Τους διαβάζει την ιστορία του Όσκαρ Ουάιλδ για το αηδόνι, που έχει μεταφράσει, και αποχωρεί. Έχει συνάντηση με τον σιδερόφρακτο πολεμιστή που έπεσε στη θάλασσα της Σαλαμίνας. Του χρειάζεται να δει το βλέμμα που εκείνος κρύβει.
Απόσπασμα από το βιβλίο

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ομηρία της Clare Mackintosh
μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη

Μπορείς να σώσεις εκατοντάδες ζωές. Ή τη μία και σημαντικότερη… Τι θα έκανες εσύ;

Tο νέο εκρηκτικό θρίλερ της αγαπημένης στο αναγνωστικό κοινό Clare Mackintosh, της συγγραφέα των 2 εκατομμυρίων αντιτύπων σε πωλήσεις παγκοσμίως, η οποία έχει παραμείνει πάνω από 50 εβδομάδες στη λίστα των μπεστ σέλερ της Sunday Times, αποτελεί μια σύγχρονη παραλλαγή του κλειστοφοβικού σκηνικού των κλασικών αστυνομικών μυθιστορημάτων, με ασύλληπτη συναισθηματική ένταση.
Η Μίνα Χόλµπρουκ είναι µέλος της επίλεκτης ομάδας αεροσυνοδών που συμμετέχει στην παρθενική απευθείας πτήση από το Λονδίνο στο Σίντνεϊ, ένα ταξίδι-σταθµός διάρκειας είκοσι ωρών. Προσπαθεί να μείνει συγκεντρωμένη στη δουλειά της και να µην την αποσπούν οι σκέψεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πεντάχρονη κόρη της και ο γάμος της που καταρρέει.
Ενώ όμως το Boeing 777 µε τους 353 επιβάτες βρίσκεται στον αέρα, η Μίνα λαμβάνει ένα ανατριχιαστικό σημείωμα από έναν ανώνυμο επιβάτη, κάποιον που χρειάζεται τη βοήθειά της για να πετύχει τον στόχο του· να εμποδίσει το αεροσκάφος να φτάσει στον προορισμό του. Και ξέρει ακριβώς πώς να την κάνει να συνεργαστεί: Οι οδηγίες που ακολουθούν θα σώσουν τη ζωή της κόρης σου.
Όταν ένας επιβάτης πέφτει νεκρός η Μίνα καταλαβαίνει ότι δεν έχει άλλα περιθώρια. Πρέπει να επιλέξει. Να σώσει τις ζωές εκατοντάδων επιβατών ή τις ζωές των δικών της ανθρώπων;
Είκοσι ώρες μέχρι την προσγείωση. Πολλά μπορούν να συμβούν σε είκοσι ώρες…

«Ένα βιβλίο που δεν σε αφήνει να το αφήσεις – η Οµηρία θα σας κάνει να αναρωτιέστε σε κάθε σελίδα “τι θα έκανα εγώ”».
Karin Slaughter, συγγραφέας

«Τόσο καλό που σε υπνωτίζει. Θα γίνει σίγουρα επιτυχία, ίσως ακόμα και κλασικό».
Lee Child, συγγραφέας

«Ένα βιβλίο σαν ταινία που σπάει τα ταμεία! Καθηλωτικό, αγωνιώδες, έντονο, συναρπαστικό και θεσπέσια εκτελεσμένο».
Lisa Jewell, συγγραφέας

«Η Mackintosh βρίσκεται στην κορυφή… Η τελευταία σκηνή έκανε το στομάχι µου να γυρίζει από την αγωνία. Όπως ακριβώς πρέπει να κάνει ένα σωστό αστυνομικό».
The New York Times

Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της: Μετά το τέλος, Ξέχασέ με, Σε είδα, Σ’ άφησα.

NON-FICTION

Πάπυρος
Η περιπέτεια του βιβλίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα της Irene Vallejo
μετάφραση: Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη

Πώς διασχίζουν οι λέξεις τον χώρο και τον χρόνο; Ένα βιβλίο για την Ιστορία των βιβλίων.

Μια περιπλάνηση µε στάσεις στα πεδία των µαχών του Αλέξανδρου και στη Βίλα των Παπύρων, στα ανάκτορα της Κλεοπάτρας και στον τόπο δολοφονίας της Υπατίας, στις βιβλιοθήκες και στα εργαστήρια αντιγραφής χειρο­γράφων, στις πυρές όπου κάηκαν απαγορευμένοι κώδικες και στα γκουλάγκ, στη βιβλιοθήκη του Σαράγεβο και στον υπόγειο λαβύρινθο της Οξφόρδης το έτος 2000. Ένα νήμα που ενώνει τους κλασικούς µε τον σύγχρονο κόσμο…
Μια συλλογική περιπέτεια µε ήρωες χιλιάδες πρόσωπα, τα οποία συνέβαλαν στη δημιουργία και την προστασία των βιβλίων: αφηγήτριες, γραφείς, εικονογράφοι, μεταφραστές, πλανόδιοι πωλητές, δασκάλες, λόγιοι, κατάσκοποι, εξεγερμένοι, μοναχές, σκλάβοι, τυχοδιώκτριες… αναγνώστες σε κορυφές βουνών και δίπλα στη θάλασσα, στις πρωτεύουσες που σφύζουν από ζωή και σε απομακρυσμένους θύλακες όπου βρίσκει καταφύγιο η γνώση σε χαοτικούς καιρούς. Οι απλοί άνθρωποι, τα ονόματα των οποίων δεν καταγράφει η Ιστορία, είναι οι πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου.
Ένα βιβλίο για την Ιστορία των βιβλίων. Ένα ταξίδι στη ζωή του βιβλίου και όσων το διαφύλαξαν για σχεδόν 30 αιώνες επιχειρεί η Ισπανίδα κλασικίστρια Irene Vallejo στο πολυβραβευμένο αυτό βιβλίο της που λαμβάνει εξαιρετικές κριτικές από το αναγνωστικό κοινό, τους ειδήμονες αλλά και τους ομοτέχνους της, και κατακτά την κορυφή των ευπώλητων σε όλες τις χώρες (περισσότερες από 30 γλώσσες) στις οποίες κυκλοφορεί.

«Η αγάπη για τα βιβλία και το διάβασμα διαπερνά κάθε σελίδα αυτού του αριστουργήματος. Είμαι σίγουρος ότι θα διαβάζεται από τους σημερινούς αναγνώστες, αλλά και για πολλά χρόνια ακόμα».
Mario Vargas Llosa, Νόµπελ Λογοτεχνίας 2010

«Μια απολαυστική περιδιάβαση στην ιστορία του βιβλίου. Άλλη μια απόδειξη πως το βιβλίο δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη».
Le Figaro

Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι καταφέραμε να διατηρήσουμε ιστορίες που «υφάνθηκαν» πριν από χιλιετίες. […] η ανθρωπότητα αψήφησε την απόλυτη ηγεμονία της καταστροφής επινοώντας τη γραφή και τα βιβλία. […]. Με έναν μυστήριο και αυθόρμητο τρόπο, η αγάπη για τα βιβλία δημιούργησε μια αόρατη αλυσίδα ανθρώπων, οι οποίοι, χωρίς να γνωρίζονται, έσωσαν τον θησαυρό των καλύτερων αφηγήσεων, ονείρων και σκέψεων στα βάθη των αιώνων.
IRENE VALLEJO

Η Ελλάδα του Χαρίλαου Τρικούπη του Γκαστόν Ντεσάν
μετάφραση: Αριστέα Κομνηνέλλη
πρόλογος: Νίκος Κ. Αλιβιζάτος

Γνωρίστε την Ελλάδα και τους ανθρώπους της μέσα από την παρατηρητική ματιά και το κριτικό πνεύμα του φιλέλληνα χρονοταξιδιώτη.

Ο Γκαστόν Ντεσάν, που θα έρθει στην Αθήνα ως τρόφιμος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής το 1885, θα γράψει για τη δική του «σημερινή Ελλάδα», όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος του έργου, την Ελλάδα δηλαδή της δεκαετίας του 1880. Το βιβλίο, που εκδίδεται στη Γαλλία το 1892 και γνωρίζει αμέσως επιτυχία στο γαλλικό κοινό, ακολουθεί τα συγγραφικά χνάρια του συναδέλφου του Εντμόντ Αμπού, που έγραψε για την Ελλάδα του Όθωνα, περίπου τριάντα χρόνια νωρίτερα.
Ο Ντεσάν θα δημιουργήσει ένα μωσαϊκό της Ελλάδας της εποχής του Τρικούπη, περιγράφοντας το αθηναϊκό τοπίο αλλά και την αθηναϊκή κοινωνία σε πολλές της εκφάνσεις, εξετάζοντας την πολιτική, τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού, το γλωσσικό ζήτημα, την οικονομία, τη δικαιοσύνη και πολλά άλλα. Θα καταγράψει όμως και τα ταξίδια του στην ελληνική επαρχία. Ως αρχαιολόγος, θα κάνει ανασκαφές στην Αμοργό συγχρωτιζόμενος με τους ντόπιους, ενώ θα ταξιδέψει στη Στερεά Ελλάδα αλλά και στη Θεσσαλία, σε περιοχές που είχαν πρόσφατα προσαρτηθεί στο ελληνικό κράτος. Η ματιά του είναι διεισδυτική, ενίοτε κριτική αλλά πάντα καλοπροαίρετη.

«Εξίσου καλοπροαίρετα είναι τα σχόλια του Ντεσάν και για τους μόνιμους κατοίκους της Ελλάδας, από τον Γεώργιο Α΄, η απλότητα και το ευπροσήγορο του οποίου τον εντυπωσίασαν, έως τους ψαράδες της Αμοργού και τους αγρότες του Σπερχειού, με τους οποίους πέρασε ατέλειωτες ώρες κουβεντιάζοντας, στους σταθμούς των πολυήμερων περιηγήσεών του».
Από τον πρόλογο του Ν. Κ. Αλιβιζάτου

Η Ελλάδα, όποια και να είναι η ασυνέπειά της που μερικές φορές απορρυθμίζει και απογοητεύει τους καλύτερους φίλους της, θα κάνει την έκπληξη στους κατηφείς και όχι ενημερωμένους δημοσιολόγους που δεν βλέπουν ότι η πρόοδός της, στο κάτω κάτω, ήταν γρήγορη […]. Όταν διατρέχεις αυτή την ηρωική και γοητευτική γη, την πολύ ένδοξη και πολύ γλυκιά, βλέπεις μέσα από τις αμφιταλαντεύσεις και κάποιες θλιβερές καταστάσεις του παρόντος, ένα μέλλον που ίσως θα είναι αντάξιο του παρελθόντος. Στους πρόποδες της Ακρόπολης, όπου οι καλλιτέχνες θαυμάζουν έναν μικρό ναό που φαίνεται τεράστιος και όπου οι τεχνίτες του καιρού εκείνου έδωσαν τόση ομορφιά που δεν ξανάγινε ποτέ, υπάρχει ένας λαός που σίγουρα δεν θα ήταν τόσο έντονα προσηλωμένος στη ζωή αν δεν στηριζόταν σε μια μεγάλη ελπίδα. Αυτός ο δραστήριος λαός ζει ίσως με κάποια ελαφρότητα, αλλά ζει∙ και αυτό είναι το σπουδαιότερο.
Απόσπασμα από το βιβλίο

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave