Συγγραφέας του βιβλίου «Η σφραγίδα» – Εκδόσεις «Ψυχογιός»
Αναμορφωτήριο Θηλέων Αθήνας. Σ’ αυτό το ίδρυμα, κολαστήριο όπως το χαρακτηρίζει η Λένα Μαντά, ανήκει «Η σφραγίδα». Μια σφραγίδα βαριά, που θα ακολουθεί για πάντα την ηρωίδα της αλλά και κάθε κορίτσι που τα τερτίπια της μοίρας την οδήγησαν εκεί. Όπως λέει η συγγραφέας, «ο έξω κόσμος δεν αποδεχόταν και δεν ενέτασσε στους κόλπους της κοινωνίας κανένα από αυτά τα κορίτσια. Τα περισσότερα επέστρεφαν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν αν δεν υπήρχε κάποιος να τα βοηθήσει και να τα στηρίξει». Μια συγκλονιστική ιστορία, που μας γυρίζει σε μια εποχή κατά την οποία επικρατούσε η νοοτροπία πως «ο κόσμος ανήκει στους άντρες», απομεινάρια της οποίας δυστυχώς υπάρχουν μέχρι σήμερα. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Όταν γυναίκες ακόμα κακοποιούνται, γυναίκες δολοφονούνται όταν τολμούν να φύγουν από τον κακοποιητή σύζυγο, γιατί εκείνος θεωρεί ότι έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους, δεν μιλάμε απλώς για απομεινάρια αλλά για μια ανοιχτή πληγή».
- Τέλος δεκαετίας του ’50 αρχές δεκαετίας του ’60. Ίσως η εποχή με τις μεγαλύτερες κοινωνικοπολιτικές αναταραχές. Είναι μια περίοδος που πάντα γοητεύει τους συγγραφείς. Τι ήταν εκείνο που κέντρισε τη δική σας έμπνευση;
Πραγματικά, αυτή η περίοδος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και με συγκινεί πολύ. Σε πολλά βιβλία μου οι ήρωές μου κινούνται σε αυτή την εποχή και κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι ακόμα που δεν ήξερα ή που δεν είχε αναφερθεί και το προσθέτω στο κείμενό μου. Για την σφραγίδα το έναυσμα δόθηκε από μια εκπομπή του κ. Χρήστου Βασιλόπουλου. Το συγκεκριμένο επεισόδιο της Μηχανής του Χρόνου αναφερόταν στο Αναμορφωτήριο θηλέων και αυτό πυροδότησε την έμπνευση. - Φρειδερίκη. Κόρη του Βασίλη και της Λουΐζας Ρένεση και κεντρική σας ηρωίδα. Το όνομα της βασίλισσας που της έδωσαν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές την εποχή εκείνη. Αυτός ήταν ο λόγος που το επέλεξε ο πατέρας της;
Ο λόγος που το επέλεξε ο Ρένεσης είναι εντελώς διαφορετικός. Ο σκοτεινός αυτός άντρας, ανάμεσα σε όλα τα άλλα του… «προτερήματα» είναι μισογύνης. Θεωρεί ότι καμιά γυναίκα δεν αξίζει και δίνει στο… θηλυκό που γεννήθηκε το όνομα μιας βασίλισσας για να του προσδώσει λίγη αξία… - Αναμορφωτήριο Θηλέων Αθήνας. Εκεί θα βρεθεί η πρωταγωνίστριά σας. Το γιατί συνέβη και το πώς θα βιώσει αυτή τη δραματική εμπειρία θα το δούμε στην ανάγνωση. Αυτό που ίσως θα πρέπει να σταθούμε, είναι, πόσο ανεξίτηλη μπορεί να αποδειχτεί «Η σφραγίδα» ενός ιδρύματος στην ψυχή μιας γυναίκας και πόσα χρόνια μπορεί να τη συνοδεύει.
Για την εποχή που μιλάμε, η σφραγίδα του Αναμορφωτηρίου ήταν πολύ βαριά. Εκτός όλων των άλλων που μια κοπέλα είχε περάσει στο ίδρυμα αυτό, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν ένα κολαστήριο, εκτός από τις πληγές που κουβαλούσε από την κακοποίηση και τις κακουχίες, ο έξω κόσμος δεν αποδεχόταν και δεν ενέτασσε στους κόλπους της κοινωνίας κανένα από αυτά τα κορίτσια. Τα περισσότερα επέστρεφαν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν αν δεν υπήρχε κάποιος να τα βοηθήσει και να τα στηρίξει. - «Ο κόσμος ανήκει στους άντρες! Σε τι χρησιμεύει μια γυναίκα;», ρώτησε ο Βασίλης και απάντησε η Λουίζα: «Γεννάει τους άντρες Βασίλη μου…». Από το 1950 που εξελίσσεται η ιστορία σας μέχρι σήμερα πιστεύετε πως υπάρχουν απομεινάρια αυτής της νοοτροπίας;
Δυστυχώς, αλλά υπάρχουν και μάλιστα πολύ περισσότερα απ’ όσα φανταζόμασταν τελικά. Όταν γυναίκες ακόμα κακοποιούνται, γυναίκες δολοφονούνται όταν τολμούν να φύγουν από τον κακοποιητή σύζυγο, γιατί εκείνος θεωρεί ότι έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους, δεν μιλάμε απλώς για απομεινάρια αλλά για μια ανοιχτή πληγή. - Ο Βασίλης Ρένεσης θα μας απασχολήσει πολύ, όπως και το σκοτεινό του παρελθόν. Με θύμωσε πολύ ο ήρωάς σας. Πόσο το επιδιώξατε αυτό; Πόσο πολύ θέλατε να θυμώσουν μαζί του οι αναγνώστες;
Περίπου όσο θύμωσα κι εγώ όταν τον δημιουργούσα! Όχι όμως ότι αυτός ήταν ο στόχος μου. Δημιούργησα έναν ήρωα με αρνητικό πρόσημο γιατί έτσι τον φαντάστηκα και είναι ο μόνος μέσα στην πορεία του μυθιστορήματος που δεν άλλαξε! Παρέμεινε σταθερός μέχρι το τέλος, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που οι καταστάσεις τους έκαναν να επαναπροσδιορίσουν την πορεία τους. - Και ποιο συναίσθημα ήταν εκείνο που κυριάρχησε σ’ εσάς καθώς περνούσατε μαζί του μέρες και νύχτες συγγραφής;
Θεωρώ αυτονόητη την απάντηση! Απλώς εγώ, σαν δημιουργός του ήξερα και το τέλος του κι αυτό με ηρεμούσε κάπως! - Υπάρχει άλλο ένα πρόσωπο που με θύμωσε πολύ. Ο Φώτης, αδερφός της Φρειδερίκης. «Αλαζόνας, ιδιότροπος, άξεστος…». Έτσι τον χαρακτηρίζετε. Ένα σημείο στην ανάγνωση ήταν αρκετό για να τον δω με άλλη ματιά. Η στιγμή που υπερασπίστηκε τη μάνα απέναντι στον σατράπη σύζυγο. Μια στιγμή μπορεί να του δώσει άφεση αμαρτιών;
Δεν ήταν μόνο μία η στιγμή του Φώτη. Εγώ δεν κατάφερα να θυμώσω μαζί του. Μόνο τον λυπήθηκα γιατί δεν κατάλαβε καν τι έκανε, ούτε περίμενε να πάρουν τέτοια τροπή τα πράγματα. Και αισθάνθηκα πολύ περήφανη γι’ αυτόν, όταν στάθηκε με ειλικρίνεια απέναντι στα λάθη του. Όσο για την άφεση αμαρτιών… βαριά κουβέντα. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μια συγνώμη μπορεί να σβήσει τα λάθη, ειδικά όταν αυτά πλήγωσαν βαθιά ανθρώπους. Κι αν ακόμα συγχωρήσω, δεύτερη ευκαιρία δεν δίνω… - Ενδοοικογενειακή βία. Δε λέει να κλείσει αυτή η ανοικτή πληγή της κοινωνίας μας. Πίσω από τους τοίχους τότε, πίσω από τους τοίχους και σήμερα κρύβονται οικογενειακά δράματα. Άραγε ένα βιβλίο μπορεί να βοηθήσει μια γυναίκα να σπάσει τη σιωπή της;
Αυτό πραγματικά δεν μπορώ να το ξέρω. Η σιωπή δεν θα σπάσει μόνο με ένα βιβλίο. Θα ήταν επιπόλαιο να πούμε κάτι τέτοιο, όταν υπάρχουν γυναίκες που υποφέρουν δέσμιες του φόβου τους για τον δυνάστη τους. Ίσως την βοηθήσει να καταλάβει πως η κακοποιητική συμπεριφορά έχει μόνο αρχή και ποτέ τέλος. Πως όσο εκείνη υποχωρεί, ο θύτης προελαύνει… Η σιωπή σπάει μόνο όταν υπάρχει γύρω σου κόσμος που θα σου απλώσει το χέρι πριν καν αναζητήσεις εσύ το δικό του… - Πόσο αισιόδοξη είστε ως γυναίκα, ως μητέρα, ως συγγραφέας πως αυτή η πληγή θα πάψει να αιμορραγεί; Ότι θα έρθει η στιγμή που γεγονότα θλιβερά που τα γιγαντώνει η σιωπή και η ανοχή θα πάψουν να πληγώνουν τη γυναίκα, να φοβίζουν τη μητέρα, να εμπνέουν τη συγγραφέα;
Οι πληγές δεν κλείνουν τόσο εύκολα. Θέλει δουλειά από την κοινωνία, από την παιδεία, από μας τις ίδιες που μεγαλώνουμε παιδιά. Και υπάρχει και μια νομοτέλεια που λέει ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα πριν καλυτερέψουν. Ελπίζω και εύχομαι αυτά που είδαμε το 2021 να ήταν τα χειρότερα και να μην έχει και παρακάτω… - Είπατε σε μία συνέντευξή σας πως τα στόματα που άνοιξαν μέχρι σήμερα είναι σταγόνα στον ωκεανό και είναι πολλά εκείνα που παραμένουν κλειστά. Τι θα συμβούλευε η Φρειδερίκη στις αναγνώστριες που κοιμήθηκαν ακόμη ένα βράδυ δίπλα σ’ ένα βίαιο άντρα ή σύντροφο, ή σ’ ένα κορίτσι που σιωπά για τις κακοποιητικές συμπεριφορές του πατέρα του;
Δεν θ’ απαντήσω τόσο επιπόλαια σε μια τέτοια ερώτηση. Η Φρειδερίκη δεν παύει να είναι η ηρωίδα ενός βιβλίου. Δεν μάτωσε και δεν έκλαψε στ’ αλήθεια, ενώ τα θύματα είναι άνθρωποι αληθινοί. Είναι γυναίκες που ο φόβος έχει τρυπώσει μέσα τους και τις κρατάει δέσμιες να μένουν και να υπομένουν την κακοποίηση. Και δεν είναι σωστό να μιλάς εκ του ασφαλούς δίνοντας δεξιά και αριστερά συμβουλές. Υπάρχουν υπηρεσίες που μπορούν να βοηθήσουν επί της ουσίας και το μόνο που θα πω εγώ, είναι ότι ίσως ήρθε η ώρα να στραφούν εκεί…. - Στο εισαγωγικό σας σημείωμα γράφετε, πως αναζητώντας πληροφορίες για το Αναμορφωτήριο Θηλέων, πέσατε πολλές φορές πάνω σε τοίχο. Πώς ξεπεράσατε το πρόβλημα;
Ανακάλυψα βιβλία που με βοήθησαν και δεν ήταν εύκολο. Χρειάστηκε να ψάξω ακόμα και σε παλαιοπωλεία για να τα βρω και να τα διαβάσω πριν ξεκινήσω να γράφω. Αυτό είναι το πιο όμορφο κομμάτι της συγγραφής για μένα. Όταν αναζητώ σε πιθανά και απίθανα μέρη τις απαραίτητες πληροφορίες. - «Η σφραγίδα» σας έχει δυο καινοτομίες. Η πρώτη αφορά το οπισθόφυλλο και η δεύτερη το «αυτί» του βιβλίου, που πλέον είναι εκτός από καλαίσθητο, ιδιαίτερα πρακτικό. Πώς εισέπραξαν τις αλλαγές αυτές οι αναγνώστες σας;
Δεν νομίζω να τις είδαν καν στην πρώτη επαφή! Οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες που τόσα χρόνια με αγαπούν και με τιμούν, βιάζονται τόσο να ξεκινήσουν την ανάγνωση του βιβλίου που στην αρχή τουλάχιστον, ούτε προσέχουν τέτοιες λεπτομέρειες. Όσοι τις πρόσεξαν, μου έστειλαν συγχαρητήρια, που όμως δεν ανήκουν σε μένα, αλλά στο δημιουργικό τμήμα των εκδόσεων Ψυχογιός που πάντα προσπαθεί να καινοτομεί στα εξώφυλλα και όχι μόνο! - Κάτι ακόμη που μας αιφνιδίασε ευχάριστα την τελευταία χρονιά, ήταν μια «Γυναικεία υπόθεση» που αφορούσε εσάς και την Κλαίρη Θεοδώρου. Ποια γεύση σας άφησε το αστυνομικό μυθιστόρημα που επισφράγισε την όμορφη φιλία σας;
Με την Κλαίρη διασκεδάσαμε απίστευτα γράφοντας αυτό το βιβλίο, διαπιστώσαμε ότι ακόμα και συγγραφικά ταιριάζουμε και γι’ αυτό φέτος το καλοκαίρι, θα γράψουμε μαζί και την επόμενη Γυναικεία Υπόθεση! Επομένως η γεύση που άφησε αυτό το εγχείρημα, όπως μπορείτε να καταλάβετε, ήταν πολύ πολύ πολύ γλυκιά!
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Οδός Ισαύρων…
Εκεί αρχίζει τη ζωή της η Φρειδερίκη Ρένεση· κόρη του Βασίλη και της Λουίζας, αδελφή του Φώτη.
Οδός Ασκληπιού…
Στο παλιό αρχοντικό ζει ο μοναδικός άνθρωπος που γνωρίζει το σκοτεινό παρελθόν του Βασίλη Ρένεση, πριν μάθει το αποτρόπαιο παρόν του.
Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται· από την οδό Ισαύρων, που κρύβει τόση βία, κυλάει ανάμεσα στα στενά της Τρούμπας, γυρίζει πίσω στην Κατοχή και σταματάει στη Χούντα…
Στο κατώφλι του Αναμορφωτηρίου Θηλέων… Εκεί όπου έγινε το μεγάλο κακό… Τη χρονική στιγμή όπου άλλαξε το παρόν και το μέλλον. Πίσω από τους ψηλούς τοίχους του, μπήκαν τα θεμέλια για να πληρώσουν οι ένοχοι.
Μόνο που ο δρόμος είναι μακρύς, το αίμα ρέει και τα σημάδια πονούν…
Βιογραφικό
Η Λένα Μαντά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ήρθε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Σπούδασε νηπιαγωγός χωρίς ποτέ να θελήσει να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επί τρία χρόνια είχε δικό της θίασο κουκλοθέατρου, με έργα δικής της συγγραφής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και για δύο χρόνια διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό των βορείων προαστίων. Είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά και μένει μόνιμα στο Καπανδρίτι. Βραβεύτηκε «Συγγραφέας της Χρονιάς» το 2009 και το 2011 από το περιοδικό Life & Style. To 2016 της απονεμήθηκε το Βραβείο Κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ηρωίδα-Έμπνευση», για το μυθιστόρημά της ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα τουρκικά, στα κινεζικά, στα αλβανικά, στα σερβικά και στα βουλγαρικά, ενώ συνολικά έχουν πουλήσει περισσότερο από 2,3 εκατομμύρια αντίτυπα.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.