Μαθηματικός, ιδιοκτήτης των Φροντιστηρίων ΣΠΟΥΔΗ και των εκδόσεων ΕΝΑΣΤΡΟΝ στην Αθήνα.
Ο Θανάσης Σκύφας γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1954. Αποφοίτησε από το Παπαστράτειο Λύκειο Αγρινίου και στη συνέχεια από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών.
Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Έφη Ριζά και έχει δύο κόρες, την Άρτεμη και την Αμαρυλλίδα που ακολούθησαν την επιστήμη του, φοιτώντας στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας.
Από το έτος 1984 ασχολείται με τη φροντιστηριακή εκπαίδευση, έχει ιδρύσει με συναδέλφους του τα Φροντιστήρια ΣΠΟΥΔΗ στην Αθήνα, αλλά και με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων για τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το 2004 ίδρυσε τις εκδόσεις Έναστρον που δραστηριοποιούνται στην κυκλοφορία λογοτεχνικών και εκπαιδευτικών βιβλίων ενώ από το 2008 λειτουργεί στον ίδιο χώρο το ομώνυμο Βιβλιοκαφέ Έναστρον.
“Αν έχεις βρεθεί και εσύ σε μια ευρωπαϊκή πόλη σίγουρα θα έχεις ζηλέψει τα διάσπαρτα βιβλιοκαφέ. Κάτι τέτοιο είχαν στο μυαλό τους ο Θανάσης Σκύφας, ο Μανώλης Παπούλιας και ο Βασίλης με την Έφη Ριζά όταν άρχισαν να προετοιμάζουν το Βιβλιοκαφέ Έναστρον στο κέντρο της Αθήνας.
Οι ίδιοι άνθρωποι που δημιούργησαν τις εκδόσεις Έναστρον, δημιούργησαν έναν ευχάριστο και χαλαρωτικό χώρο με φόντο το βιβλίο”.
– Κύριε Σκύφα, κατάγεστε από την περιοχή μας, διατηρείτε επαφές με τον τόπο μας, τον επισκέπτεστε συχνά;
Κατάγομαι από την πόλη του Αγρινίου όπου και γεννήθηκα. Η καταγωγή του πατέρα μου είναι από τον Δαφνιά Μακρυνείας και της μητέρας μου από τη Λεπενού. Στο Αγρίνιο έμεινα μέχρι τα δεκαοκτώ μου, όπου αποφοιτώντας από το Παπαστράτειο Λύκειο Αγρινίου βρέθηκα πρωτοετής φοιτητής στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Από φοιτητής ακόμα έκανα μαθήματα προετοιμάζοντας υποψηφίους για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, τόσο στην πόλη μας όσο και στην Παραβόλα.
Το 1984 αφότου τελείωσα και το στρατιωτικό μου βρέθηκα στην Αθήνα, όπου μαζί με συναδέλφους ξεκινήσαμε τα φροντιστήρια Σπουδή. Αν εξαιρέσω τα τελευταία χρόνια που οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις είναι λίγο πιο πιεστικές όλο το προηγούμενο διάστημα ερχόμουν πολύ συχνά στο Αγρίνιο. Εξάλλου και στην Αθήνα πολλοί από τους συνεργάτες μου έχουν καταγωγή από το Αγρίνιο, όπου εξακολουθούν να ζουν οι οικογένειές τους. Μέσα μάλιστα στα άμεσα επιχειρηματικά σχέδια μας είναι η πανελλαδική εξάπλωση των φροντιστηρίων ΣΠΟΥΔΗ με τη μέθοδο franchise και φυσικά θα ήταν ευτυχία για μένα το πρώτο μας υποκατάστημα να δημιουργηθεί στην πόλη του Αγρινίου.
– Διατηρείτε ένα από τα μεγαλύτερα φροντιστήρια στην Αθήνα, τα φροντιστήρια ΣΠΟΥΔΗ και είστε ένας από τους ιδρυτές των εκδόσεων Έναστρον. Επίσης έχετε συγγράψει εκπαιδευτικά βοηθήματα για το Γυμνάσιο, το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο. Πόσο δύσκολο είναι να καταφέρει κάποιος να αγγίξει την πρωτιά και την επιτυχία;
Η επιτυχία στην επαγγελματική ζωή είναι συχνά συνάρτηση της επιτυχίας στην προσωπική και οικογενειακή ζωή και σίγουρα προσδιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις προσωπικές επιλογές μας, αρκεί βέβαια και οι εξωτερικές συγκυρίες να είναι ευνοϊκές. Εγώ ξεκίνησα σε μια εποχή σχετικά εύκολη, ειδικά για πτυχιούχους ανώτατων σχολών, γιατί υπήρχαν αρκετές ευκαιρίες επαγγελματικής ανάδειξης, αρκεί βέβαια να είχε κανείς διάθεση να εργαστεί και ιδιαίτερα στο χώρο του ελεύθερου επαγγέλματος που εγώ επέλεξα τόσο με τα φροντιστήρια όσο και με τις εκδόσεις. Νομίζω όμως ότι σε κάθε εποχή οι ξεκάθαροι στόχοι, η ψυχική δύναμη για να υπερνικήσεις τις αντιξοότητες που θα συναντήσεις, η εργατικότητα, η δημιουργική σκέψη -αυτή που δεν επαναπαύεται στα κεκτημένα- και η εντιμότητα θα παραμείνουν, όσο κι αν ακούγεται συντηρητικό και κοινότοπο κάτι τέτοιο, βασικές προϋποθέσεις επιτυχίας.
– Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, κατά ομολογία, είναι πολύ πίσω από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει κάτι, τη στιγμή που το μάθημα γίνεται στα φροντιστήρια και όχι στις αίθουσες των σχολείων;
Πράγματι υπάρχει έλλειμμα στην Ελλάδα, όχι ίσως σε σχέση με τις ευρωπαϊκές χώρες άλλα σε σχέση με το ζητούμενο της εκπαίδευσης, που είναι όχι μόνο η απόκτηση γνώσεων αλλά η πραγματική, η ουσιαστική μόρφωση των παιδιών μας.
Η εκπαίδευση, εκ των πραγμάτων έχει πάντοτε περιθώρια βελτίωσης. Πολλές φορές πράγματι το μάθημα γίνεται στα φροντιστήρια, αυτό όμως δεν είναι η αιτία αλλά το επακόλουθο, και σε καμμιά περίπτωση δεν είναι το φροντιστήριο ο λόγος για τον οποίο δεν λειτουργεί το σχολείο, αν δε λειτουργεί. Γιατί υπάρχουν συνάδελφοι εκπαιδευτικοί που κάνουν τη δουλειά τους πολύ ποιοτικά και αποτελεσματικά. Εξάλλου το φροντιστήριο υπό οποιεσδήποτε συνθήκες δεν μπορεί να υποκαταστήσει το σχολείο που ο ρόλος του είναι κατά πολύ ευρύτερος. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι κυρίως στο χέρι της πολιτείας να σχεδιάσει ένα ολοκληρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο μπορεί θαυμάσια να εντάξει και το φροντιστήριο, η παρουσία του οποίου δεν το αναιρεί αλλά το ενισχύει και το συμπληρώνει. Εξάλλου πρέπει να πάψουμε να είμαστε υποκριτικοί, μιλάμε κατά των φροντιστηρίων αλλά ταυτόχρονα καταφεύγουμε σ’ αυτά και τους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας, αναγνωρίζοντας την ανάγκη της ύπαρξής τους, η οποία, και αυτή είναι η αλήθεια, έχει διεθνή χαρακτήρα, γιατί είναι μύθος ότι τα φροντιστήρια είναι καθαρά ελληνικό φαινόμενο.
– Το βιβλιοκαφέ σας στην Αθήνα είναι ένας ιδιαίτερος, ξεχωριστός χώρος. Στην Ελλάδα δεν είναι -δυστυχώς- κάτι συνηθισμένο. Από πού εμπνευστήκατε κάτι τέτοιο, ποια ανάγκη σας ώθησε να το δημιουργήσετε;
Πάντοτε αγαπούσα το βιβλίο σε όλες του τις εκδοχές και το επιστημονικό και το εκπαιδευτικό και το λογοτεχνικό. Γι’ αυτό και από νεαρή σχετικά ηλικία ασχολήθηκα με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων και για τη μέση και για την ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό λοιπόν που με απασχολούσε ήταν πώς το βιβλίο θα γίνει προσιτό στον άνθρωπο που θέλει να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει. Βλέποντας στο Παρίσι και συγκεκριμένα στο QuartierLatin μικρά βιβλιοπωλεία δίπλα από καφέ, σκέφτηκα γιατί όχι συνδυασμό τους και έτσι προέκυψε το Έναστρον, ως ένας χώρος που θα ήταν ευχάριστος και άνετος και θα συνδύαζε πολλά: καφέ, βιβλίο, ζωγραφική, μουσική και όμορφες συζητήσεις. Στο Έναστρον συναντιούνται πλέον επιστημονικές ομάδες, λέσχες ανάγνωσης, παρέες φίλων και εκεί έχει την έδρα της η Λέσχη Πολιτισμού Έναστρον και το λογοτεχνικό περιοδικό Κλεψύδρα. Στο χώρο φιλοξενούνται επίσης ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, μουσικές εκδηλώσεις και φυσικά γίνονται πολλές παρουσιάσεις βιβλίων. Και για μένα τον ίδιο το Έναστρον, παρά τις υποχρεώσεις που μου γεννά η φροντίδα για την εύρυθμη λειτουργία του, είναι χώρος ξεκούρασης, ανανέωσης, διαφυγής και εκτόνωσης από το σκληρό καθημερινό εκπαιδευτικό και συγγραφικό έργο.
– Τα νέα παιδιά επιλέγουν να φύγουν για σπουδές ή το μεταπτυχιακό τους στο εξωτερικό. Πολλοί παραμένουν και για εργασία σε χώρες όπου το βιοτικό επίπεδο είναι πολύ καλύτερο απ’ ότι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Ποια είναι η δική σας άποψη, πώς θα αλλάξει το μέλλον της χώρας μας;
Καταρχήν πιστεύω ότι το μέλλον της χώρας μας θα αλλάξει. Και το πιστεύω γιατί διαθέτουμε αξιοποιήσιμες πηγές πλούτου, σπουδαίο ανθρώπινο δυναμικό, κατέχουμε μιας ζωτικής σημασίας γεωγραφική θέση στη Μεσόγειο, έχουμε περάσει ένα μεγάλο διάστημα πολιτισμικής κρίσης – διανύουμε ήδη τον έκτο χρόνο – και κυρίως έχουμε γίνει – οι περισσότεροι τουλάχιστον – κοινωνικά και πολιτικά πιο ώριμοι. Ζήσαμε τα επακόλουθα της κρίσης, οι μεγαλύτεροι πληρώσαμε το τίμημα που οφείλαμε και εκτιμώ ότι θα αναγεννηθούμε μέσα απ’ τη στάχτη μας με αλλαγές που κατ’ ανάγκη θα συντελεστούν όχι μόνο στην πολιτική, στους χειρισμούς και στις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν αλλά και στις πολιτικές νοοτροπίες που διαμορφώνονται.
Στο πλαίσιο αυτής της κρίσης που διανύουμε, είναι φυσικό κατά χιλιάδες οι νέοι να εγκαταλείπουν τη χώρα για να εργαστούν αλλού – εξάλλου τα νιάτα δεν μπορούν και δεν πρέπει να περιμένουν. Ωστόσο εκτιμώ ότι σε βάθος δεκαετίας το πολύ θα έχουμε ανάκαμψη και επαναφορά των νέων στην πατρίδα μας.
Ιουλία Ιωάννου
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.