Ψάχνουμε για παράξενες ιστορίες μυστηρίου και αυτές είναι δίπλα μας, συμβαίνουν γύρω μας στο περιβάλλον μας. Κι εμείς εκούσια ή ακούσια κατά κάποιον τρόπο είμαστε μέρος τέτοιων ιστοριών…
Το βιβλίο αυτό αναφέρεται γύρω από την απονομή δικαιοσύνης από ένα έντιμο, δίκαιο Ειρηνοδίκη και Εισαγγελέα τον Βύρωνα Αργυρό, σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του ασυμβίβαστου εισαγγελέα, ήταν δίκαιος χωρίς να χάσει την επιείκεια και την ανθρωπιά, φωτίζεται η θεωρία και η πράξη της δικαστικής ανεξαρτησίας αναλύεται το έργο του δικαστηρίου, υπάρχουν στοχασμοί για τα κριτήρια του δικαστή, σημαντικές δικαστικές αποφάσεις, διιστάμενες γνωμοδοτήσεις, δικαστικές αποφάσεις και εισαγγελικές προτάσεις, η εμπιστοσύνη και η αποδοχή της δικαιοσύνης στην κοινωνία η προστασία του δικαστή από αθέμιτες εξωτερικές παρεμβάσεις, η ορθή και υπεύθυνη άσκηση των καθηκόντων του δικαστή, η στάση που οφείλει να τηρεί ο δικαστής: την αμεροληψία και την αναζήτηση της σωστής νομικής απάντησης ,η Θέμις επιβάλλει το δίκιο, η καθαρή καρδιά και η ήσυχη συνείδηση του εισαγγελέα, και τέλος ο αναγνώστης εξοικειώνεται με τον λόγο και τη σκέψη μιας σπουδαίας μορφής του σύγχρονου νομικού πολιτισμού, που ονειρεύεται και παλεύει για έναν κόσμο καλύτερο, ιδανικό κατά το δυνατόν.


Πάθη, λάθη, δίκιο και ισχυρές δυνάμεις στην κόψη του ξίφους της Θέμιδος. Όνειρα και καρδιοχτύπια σε φοιτητοπαρέες. Πραγματικοί φίλοι , οικογένειες με προβλήματα και τα μυστικά τους, παιδικοί έρωτες, όνειρα, βιώματα, ταξίδια στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας, τόποι με ενέργεια, Μυστικά και Μυστήρια στη Μεσσηνία των θρύλων και την Ελλάδα, νομικά και λογοτεχνία, οι πολλαπλοί ρόλοι μας στην κοινωνία ,αυτοεκτίμηση και η Συναισθηματική Διαλεκτική.
Ήρωες του μυθιστορήματος είναι : ο Βύρωνας, ο Πάτροκλος, η Ελίζα, η Τζένη, η Βέρα, η Μίνα, ο Γιάννης, η Αλίκη, ο Στέλιος, ο Σάββας, ο Έκτορας, ο Δημήτρης, η Ζοέλ, ο Μπέμπης, η Ιρένε, ο Βιτσέντζο, η Ρουθ, ο Ιωσήφ, η κυρία-Ευτέρπη, η γιαγιά η Βαρβάρα, ο Παύλος,..
Ο Βύρωνας νόμιζε ότι ο κόσμος του ανήκει .Ήταν νέος , ζούσε τον έρωτά του με την Ελίζα , είχε περάσει στο Δικαστικό Σώμα, που ονειρευόταν , ήταν σε ένα πανέμορφο νησί του Αιγαίου. Σαν δικηγόρος αισθανόταν ότι υπηρετεί τη Θέμιδα .Σαν δικαστής αισθανόταν ότι ταυτιζόταν με την ίδια τη Θέμιδα .Η συνείδηση του δικαίου πάνω απ΄ όλα.
Ο Βύρωνας ο εισαγγελέας ο ασυμβίβαστος ,γρήγορα προσγειώθηκε , προσαρμόστηκε .Είπε αντίο στον εισαγγελέα . Παραιτήθηκε. Μέχρι και το όνομά του άλλαξε .Έλειψε χρόνια από την Ελλάδα. Πήγε στην Αυστραλία.
«Κομματιασμένη ζωή». Η ζωή του!!
Βρισκόταν στο κρίσιμο σταυροδρόμι , που έπρεπε να γυρίσει κεφάλαιο στη ζωή του .Ήθελε να απομακρυνθεί απ΄ όλα και απ΄ όλους .Να ηρεμήσει , να σκεφθεί , να αποφασίσει. Η παραίτηση από το Δικαστικό Σώμα και ο χωρισμός από την γυναίκα του, Ελίζα. Η καριέρα του και η οικογένειά του διαλύθηκαν.
Πριν χρόνια έκανε μια επιλογή , που αποδείχτηκε λάθος .Διάλεξε την Ελίζα. Τώρα πληρώνει το τίμημα και μάλιστα ακριβό για τις λάθος επιλογές του.


Όλοι του κάνουν κολακευτικά σχόλια .Τον εγκωμιάζουν. Σαν δικαστή , σαν συγγραφέα, σαν άνθρωπο…
Πώς θα ήταν η ζωή του Βύρωνα, αν είχε συνεχίσει την πορεία του με την παιδική του φίλη την Βέρα ; Πόσες φορές αναρωτήθηκε και πόσες θα αναρωτηθεί ακόμη ; Κλαίει χωρίς να το θέλει. Κλαίει για τη ζωή , που δεν έζησε μαζί της . Πώς έκανε το λάθος να θαμπωθεί από την Ελίζα και να ξεχάσει τη Βέρα ; Για τα κοινά τους όνειρα ,που τους γύρισε την πλάτη , μόλις γνώρισε την Ελίζα. Για το παρελθόν του .Για όλους , για όλα , για τον ίδιο του τον εαυτό.
Αυτό που τον συνδέει με τη Βέρα ήταν κάτι βαθύ και ωραίο. Ήταν ένας ιδανικός έρωτας. Μάλλον για να παραμείνει ιδανικός , πρέπει να μείνει ανεκπλήρωτος. Η αγάπη τους υπάρχει αιώνια ,ίσως γιατί ποτέ δεν τη ζήσανε…
Αρκετά ο Βύρωνας έκανε τον εισαγγελέα του εαυτού του. Φτάνει. Πρέπει να πει στον εαυτό του : «Αντίο κύριε εισαγγελέα!»
Η Λίτσα Καποπούλου αποδεικνύεται ότι με λογισμό και μ΄ όνειρο τα μετουσιώνει όλα στο βιβλίο της ,σε ωραίες, ποιητικές και στοχαστικές σκέψεις.
Ώριμο τέκνο της γνώσης ,το μυθιστόρημα αυτό, μας φανερώνει την καλλιέργεια , την ευρυμάθεια ,την έμπειρη νομική ματιά ,το αφηγηματικό ταλέντο και τη λογοτεχνική-ποιητική ευαισθησία της συγγραφέως. Τα κείμενά της μαζί με τα ποιήματά της λειτουργούν σαν πυξίδα και αστρολάβο : μας εισάγουν στο θέμα, ανοίγοντας ορίζοντες για να πλεύσουμε.
Ένα απολαυστικό , ερωτικό, ποιητικό και νομικό ανάγνωσμα ,ένα συναρπαστικό ταξίδι , ένα χάρμα των οφθαλμών.
Απολαύστε το ως εκλεκτό απόσταγμα.


Η Λίτσα (Σταυρούλα) Καποπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Α’ Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου. Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. και Δημοσιογραφίας. Υπηρέτησε την Θέμιδα ως Δικηγόρος και Δικαστική Λειτουργός. Αντιπρόεδρος Σ.Φ.Ο.Π. Έργα της: 2013: Πνοή» – ‘Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου’, Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Δίαυλος».
2015: «Στο Βασίλειο της Μοίρας», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Ανάτυπο» με μουσικό cd‘Λουλούδι της Ανατολής’ των Νικόλα Αδέσποτου και Δημήτρη Μήλα.
2018: «Σενάρια στο θέατρο της ζωής», Διηγήματα – Θεατρικά, εκδόσεις «Ανάτυπο», με qr code τραγούδια με σύνθεση, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα και στίχους δικούς της.
2018: Συμμετείχε με αποσπάσματα έργων της στον 1ο Τόμο Ανθολογίου του Κ.ΕΛ.Δ. «Ποιητική Αδεία»,εκδόσεις «Ανάτυπο».
2019: «Κοντά στον Ήλιο», Παραμύθι, εκδόσεις «Πνοή», εικονογράφηση Άννας Τσιλιγκίρογλου-Φαχαντίδου, με qr code το τραγούδι «Φεγγαροαστρούλης» σε μουσική, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα και στίχους δικούς της. Έλαβε Αριστείο Συλλόγου Λόγου, Μουσικής,Τέχνης «Λίνος».
2020: «ΟνειΡεύματα», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Ελκυστής», που έγραψε με τον Βασίλη Παπακώστα, με qr code τραγούδια με σύνθεση, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα, Αλέξανδρου Παπακώστα, Ηλία Παπακώστα και στίχους δικούς της και του Δημήτρη Καπόπουλου.