Η Τατιάνα Τζινιώλη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή το δεύτερο μυθιστόρημά της. Έχει τίτλο “Ένα βράδυ” και είναι το πρώτο μέρος της ερωτικής τριλογίας, με κεντρικό τίτλο Manhattan. Όλες οι ιστορίες είναι αυτοτελείς και το μόνο κοινό τους είναι πως εκτυλίσσονται στη Νέα Υόρκη.

Ένα πολύ τρυφερό ερωτικό μυθιστόρημα με ήρωες νέους ανθρώπους που χαίρονται τον έρωτα και ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν το κάτι διαφορετικό στη ζωή της, χωρίς ωστόσο να ξεχωρίζουν τίποτε από την πληθώρα της προσφοράς που υπάρχει σε μια τόσο απελευθερωμένη πόλη όπως η Νέα Υόρκη. Αν και νομίζω ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιαδήποτε κοινωνία που το αρσενικό είναι κυνηγός και το θηλυκό θήραμα… Μια διαφορετική ματιά γύρω από τις σχέσεις, την πίστη, την απιστία, τη φιλία, την οικογένεια και πάνω απ’ όλα, την αναζήτηση της αληθινής αγάπης, αυτού του κάτι που γεννιέται στην καρδιά όταν βρει το άλλο της μισό, που μέσα από λάθη και εγωισμό δεν του δίνουμε τη δυνατότητα να ανθίσει… Μια ιστορία αγάπης, έντονου έρωτα απελευθερωμένου από τα κλισέ και την εγκράτεια των λέξεων που οι άλλοι φοβούνται να ξεστομίσουν ή να περιγράψουν…

-Μου άρεσε πολύ η αφιέρωση που έχεις στην αρχή του βιβλίου σου: «Μαμά σε παρακαλώ προσπέρασε τις ερωτικές σκηνές»!!! Είχες ενδοιασμούς, ντρεπόσουν, ένιωθες άβολα για τη γνώμη δικών σου ανθρώπων που θα διάβαζαν κάτι πιο απελευθερωμένο σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα;

Αν είχα λέει… Ήδη από το Road Trip. Δεν είναι μόνο για τη μητέρα μου αλλά όσοι γνωστοί και φίλοι μου μιλάνε για το βιβλίο, παρακαλάω σιωπηρά να μη σχολιάσουν άσχημα τις σκηνές.

-Μετά το πολύ πετυχημένο πρώτο βήμα με το «Road Trip» στο συγκεκριμένο είδος επανέρχεσαι με το «Ένα βράδυ» που είναι το πρώτο μέρος της ερωτικής τριλογίας με κεντρικό τίτλο MANHATTAN. Πιστεύεις ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά σου;

Νομίζω πως ούτως ή άλλως η νέα γενιά συγγραφέων καταπιάνεται με νέα είδη. Μεγάλωσε με πολλά και διαφορετικά αναγνωστικά ερεθίσματα και ο κόσμος του ίντερνετ βοήθησε ιδιαίτερα σε αυτό. Πιστεύω πως οι περισσότεροι νέοι συγγραφείς πλέον θα μας χαρίζουν βιβλία που δεν έχουμε συνηθίσει και θα εισάγουν πολλά και διαφορετικά είδη στην αγορά.

–Το «Ένα βράδυ» έχει μέχρι στιγμής εξαιρετικές κριτικές και κατά τη γνώμη μου το αξίζει, καθώς είναι ένα διαφορετικό είδος, ενώ η γλώσσα του που είναι πιο αποκαλυπτική καθόλου μα καθόλου δεν με ξένισε. Υπάρχουν κάποιοι που να σου είπαν ωστόσο, ότι ενοχλήθηκαν ή ότι βρήκαν ιδιαίτερα τολμηρές κάποιες σκηνές;

Ευτυχώς όχι. Δεν μου έχει πει κάποιος κάτι, γιατί κυρίως επιλέγουν να το διαβάσουν αναγνώστες που ούτως ή άλλως έχουν επαφή με το είδος της σύγχρονης ερωτικής λογοτεχνίας, οπότε δεν τους ξενίζει. Πιστεύω όμως πως οι σκηνές είναι ναι μεν περιγραφικές, έως και ακραίες μερικές φορές, όμως σίγουρα δεν είναι χυδαίες. Όσο και αν δε φαίνεται, έχω μία συστολή στο να γράφω τέτοιες σκηνές οπότε τις προσέχω ιδιαίτερα.

–Αυτό που κυριαρχεί στους ήρωές σου είναι ο εγωισμός! Σε όλες τις σχέσεις όμως, είναι το στοιχείο που σταματάει την εξέλιξη ή διακόπτει μια για πάντα αυτό που η καρδιά αντιλαμβάνεται αλλά το μυαλό θέτει ως εμπόδιο προκειμένου να ζήσει ο άνθρωπος αυτό που πραγματικά αισθάνεται. Είναι κάτι που έχεις κι εσύ η ίδια αντιληφθεί στις σχέσεις γύρω σου;

Η αλήθεια είναι πως βάζουμε πολλές φορές τον εγωισμό μας μπροστά ώστε να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Να μην πούμε ή κάνουμε κάτι που μας κάνει ευάλωτους, να προσποιηθούμε πως κάτι δεν μας νοιάζει ή δε μας πληγώνει κλπ. Είναι στοιχείο της φύσης του ανθρώπου και απλά νομίζω μαθαίνουμε να το… κοντρολάρουμε και να διαλέγουμε τις μάχες μας. Ο εγωισμός πολλές φορές μας προστατεύει από αδιέξοδες καταστάσεις και είναι απαραίτητος. Δε θεωρώ πως έχει μόνο αρνητική χροιά.

-Οι άντρες θα ταυτιστούν απόλυτα με τον ήρωά σου, τον Τζέισον, ειδικά εκείνοι που θεωρούν ότι μπορούν στη ζωή τους να έχουν όποια γυναίκα θέλουν και δεν τους αρνούνται τίποτε! Τι γίνεται όμως όταν ο πραγματικός έρωτας τους χτυπήσει την πόρτα; Πιστεύεις ότι υπάρχουν γύρω μας τέτοιοι άντρες που θα νικήσουν τον εγωισμό τους, που θα παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος και θα διεκδικήσουν τη μία, τη διαφορετική γυναίκα που θα τους γεννήσει διαφορετικά συναισθήματα;

Δυστυχώς, νομίζω δύσκολα. Ο τύπος του Τζέισον είναι ένας πολύ συγκεκριμένος τύπος άντρα. Και δε μιλάμε για ένα αγόρι 20 χρονών, αλλά για έναν άντρα 32 ετών που ακόμη θεωρεί πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και πως οι γυναίκες είναι εκεί μόνο για τη δική του απόλαυση. Δε νομίζω πως θα άλλαζε και εκείνος αν δεν γνώριζε την Κίρστεν. Οπότε, το timing εδώ είναι το παν. Να γνωρίσουν δηλαδή εκείνη τη μία, τη σωστή στιγμή, ώστε να μπορέσουν όχι να αλλάξουν, αλλά να συνειδητοποιήσουν καλύτερα το τι θέλουν. Γιατί και ο Τζέισον ήθελε περισσότερα, όμως όσο πιο εύκολα οι άλλες του έλεγαν ναι, τόσο περισσότερο θύμωνε και πείσμωνε.

-Η Κίρστεν από την άλλη είναι μια απλή, συνηθισμένη κοπέλα που πατάει γερά στη γη και δεν πέφτει στα δίχτυα της γοητείας και της έλξης που της ασκεί ο Τζέισον. Όμως κι εκείνη υποφέρει από τις αποφάσεις της και ο εγωισμός (και πάλι) δεν την αφήνει να ζήσει απλά τη στιγμή… Αντιπροσωπεύει πιστεύεις τις σημερινές γυναίκες ο χαρακτήρας της;

Η Κίρστεν βάζει τον εγωισμό της μπροστά για να προστατευτεί. Θεωρώ πως είναι πιο… γήινη ηρωίδα και πιο προσιτή καθώς πρόκειται για μία γυναίκα που είναι πολύ εύκολο να ταυτιστεί κάποιος καθώς είναι η κοπέλα της διπλανής πόρτας. Είναι εργατική, προσγειωμένη, ξέρει τι θέλει, δυναμική και δε δέχεται τις..εχμ..βλακείες κανενός.

-Έχεις επισκεφθεί τη Νέα Υόρκη; Από πού πηγάζει η τόση αγάπη σου, όπως δηλώνεις, γι’ αυτή την πόλη;

Εσύ το λες αγάπη, άλλοι το ονομάζουν εμμονή! Στη Νέα Υόρκη είχα πάντα όνειρο να πάω και τελικά πριν δυόμιση χρόνια τα κατάφερα. Όμως, αντί να καταλαγιάσει όλο αυτό, απλά ξέσπασε πιο δυνατό. Η πόλη ήταν για μένα πηγή έμπνευσης και με “άνοιξε” δημιουργικά με τρόπους που δεν περίμενα. Μετά το ταξίδι μου, έκανα την πρώτη μου έκθεση φωτογραφίας και έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα. Όσο ήμουν εκεί είχα μία έντονη καλλιτεχνική ανησυχία που δεν ηρεμούσε. Η αγάπη μου λοιπόν για τη Νέα Υόρκη είναι για όλα αυτά που μου χάρισε και όλα αυτά που αντιπροσωπεύει για μένα η πόλη.

-Η καθημερινότητα της ζωής μας αλλάζει από τον τόπο και την απελευθερωμένη κοινωνία, τι κοινό υπάρχει στη δική μας με μια κοινωνία σαν της Αμερικής;

Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες θα έλεγα. Καταρχάς, στα βιβλία μου καταπιάνομαι με τις βόρειες πολιτείες που ως κουλτούρα είναι αρκετά κοντά στη δική μας. Στις μεγάλες μεγαλουπόλεις του δυτικού πολιτισμού, νομίζω πως δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές ως προς τις θεμελιώδεις αρχές. Σίγουρα υπάρχουν τα στοιχεία εκείνα που κάνουν κάθε πολιτισμό να διαφέρει και η νοοτροπία μπορεί κάπως να αλλάζει, όμως τα θεμέλια είναι αρκετά όμοια.

-Αν και πολύ νέα ακόμη, έχεις καταφέρει να γράψεις ήδη δύο μυθιστορήματα και να ασχολείσαι με ένα σωρό άλλα θέματα που αγαπάς. Τι είναι αυτό που σου δίνει ενέργεια και δύναμη να καταπιάνεσαι με διαφορετικά πράγματα και να τολμάς στη ζωή σου;

Αυτή η ενέργεια που κυλά στο σώμα σου όταν δημιουργείς. Όταν έχεις μία νέα ιδέα, ένα νέο κεφάλαιο, ένα νέο χαρακτήρα. Ασχολούμαι μόνο με όσα με κάνουν ευτυχισμένη και οι λέξεις είναι πρώτες στη λίστα. Είτε ως δημοσιογραφικό κείμενο, είτε ως βιβλίο, ζω μέσα από αυτές και μου χαρίζουν αυτή την αδρεναλίνη της δημιουργίας που απλά είναι εθιστική.

Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στη συγγραφική σου πορεία και κάθε προσωπική ευτυχία!!!

ena vradu

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Τζέισον
Την είδα. Μου άρεσε. Την ήθελα.
Για ένα βράδυ. Όχι παραπάνω.
Γιατί να είσαι µε µία γυναίκα
όταν µπορείς να είσαι µε πολλές;
Απλά µαθηµατικά.
Κίρστεν
Είναι εκείνος που οι γονείς σου σε προειδοποιούν για τον τύπο του.
Αλαζόνας, υπερόπτης
και δεν δέχεται το «όχι».
Κρίµα.
Γιατί από εµένα µόνο αυτό θα έχει.

SAMSUNG CSC

SAMSUNG CSC

Η Τατιάνα Τζινιώλη γεννήθηκε ένα κρύο µεσηµέρι Ιανουαρίου το 1987. Όταν ακόµη οι U2 µεσουρανούσαν και η περµανάντ, επίσης. Αφού θέλησε να γίνει αστροναύτης, τραγουδίστρια, ηθοποιός και ψυχολόγος, τελικά κατέληξε στο Εργαστήρι Ελευθέρων Σπουδών του Οµίλου ANT1, στο τµήµα σκηνοθεσίας. Για δύο χρόνια εργάστηκε ως ραδιοφωνική παραγωγός της οµογένειας της Αµερικής. Η κριτική κινηµατογράφου και η αρθρογραφία την είχαν ήδη κερδίσει όµως, και µερικά χρόνια αργότερα αποφοίτησε από το Εργαστήρι Επαγγελµατικής Δηµοσιογραφίας. Μετά από διάφορες συνεργασίες σε εφηµερίδες και περιοδικά, το 2011 ξεκίνησε το πολιτιστικό site Arts and the City και το 2012 το Alimos Online. Το 2014 κυκλοφόρησε το «Το Ηµερολόγιο µίας νύφης» και την ίδια χρονιά πραγµατοποίησε την πρώτη της έκθεση φωτογραφίας στον Ιανό, µε θέµα την αγαπηµένη της πόλη, τη Νέα Υόρκη. Λατρεύει το word της, ειδικά τα ξηµερώµατα, όταν πάνω του δηµιουργούνται διάφορες ιστορίες. Της αρέσει να τραγουδά στο µπάνιο και στο αυτοκίνητο της και σιχαίνεται τη µαρµελάδα πάνω από το cheesecake.
Από τις εκδόσεις Πηγή κυκλοφορεί και το βιβλίο της «Road Trip», µία σύγχρονη ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται στην Καλιφόρνια.
Περισσότερα για εκείνη θα βρείτε στo www.tatianaginioli.gr

 

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave