Γράφει: Ο Κώστας Α. Τραχανάς


Καθώς το σούρουπο μαζί και το αυγουστιάτικο αγιάζι που το συνόδευε, άρχισαν να σκεπάζουν με το υγρό τους πέπλο το χωριό (ένα από τα Μαστιχοχώρια της Χίου) και τους τριγύρω λόφους με τα σκινοτόπια ίσαμε κάτω τη θάλασσα, διαχέοντας στην πλάση τη λεπτή, διακριτική ευωδία του μαστιχιού, άρχισε να βρομάει ξαφνικά παράξενο ψοφίμι ανυπόφορο στην κουζινοτραπεζαρία της Παρής.
Ο άντρας της, ο Χαρίλαος ρώτησε μήπως ψόφησε έξω στην αυλή στα ξύλα κανένας ποντικός.
Η αδελφή της Παρή, η Φανή, ανέφερε ότι απ΄ έξω που ερχότανε δεν της χτύπησε τη μύτη τίποτα, μόλις έκατσε στην κουζίνα ένιωσε τη βρομιά.
Η κόρη της Παρή, η Αντριανή την έβγαλε ανισόρροπη.
Η φίλη της, η Νάγια βρήκε την ευκαιρία με τη βρόμα και τη δυσωδία να πει για τα όνειρα, τα ζωδιακά της και περί βαλτωμένης οικογενειακής κατάστασης, δηλαδή σαπίζει και βρομάει ο πυρήνας της οικογένειας της Παρή…
Και ο θείος ο Αντώνης ήταν μάρτυρας της δυσοσμίας.


Το ίδιο εκείνο βράδυ ξαναμαζεύτηκαν οικογενειακώς γύρω από το τραπέζι και έκαναν μια κρίσιμη σύσκεψη για το ζήτημα του ψοφιμιού…
Η υγρασία και η ζέστη είχαν επιδεινώσει την αλλοπρόσαλλη και παράξενη αυτή δυσοσμία.
Μια βρόμα πολύ περίεργη. Σίγουρα από ψοφίμι αλλά κάπως πιο λεπτή και με μια νότα ξιδιού, ίσως και χαλασμένου τυριού. Δεν μπορούσες να σταθείς στην κουζινοτραπεζαρία της Παρής.
Όσο και να έψαξαν όλοι και μέσα και έξω από το σπίτι, δεν βρέθηκε η αιτία και η πηγή της δυσοσμίας. Μετακινήσανε όλα τα έπιπλα και το ψυγείο, μετακινήσανε τα στοιβαγμένα καυσόξυλα στην αυλή, ελέγξανε την καμινάδα και απολυμάνανε όλες τις επιφάνειες του σπιτιού. Λες και αυτή η δυσωδία διαχέονταν από το υπερπέραν ως ένα δυσάρεστο παράξενο αεράκι κοσμικής ενέργειας κατά ριπάς.
Πότε βρομούσε πολύ έντονα ψοφίμι απροσδιόριστο, πότε εξασθενούσε και πότε δεν μύριζε καθόλου.
Απέδωσαν όλοι το φαινόμενο αυτό, στο ότι γινόταν πιο αισθητή τη νύχτα η δυσοσμία στην υγρασία, που κάθε βράδυ έπεφτε εντείνοντας όλες τις οσμές, ακόμη και την ευωδία του φρέσκου μαστιχιού που έρεε απ΄ τους σκίνους και μοσχοβολούσε η πλάση έξω από το χωριό και μακριά από το σπίτι τους ίσαμε το πρωί. Κατά τις ώρες της ημέρας όμως, που ο ήλιος κυρίευε τα πάντα και αποξήρανε την ατμόσφαιρα όλων των ειδών και των προελεύσεων οι οσμές υποχωρούσαν εντελώς, γι΄ αυτό και μες στο σπίτι ήταν ολημερίς πιο υποφερτή η κατάσταση.


Όλοι πίστευαν τελικά ότι θα την βρούνε την λύση του προβλήματος.
Δεν ήταν μεταφυσικό το ζήτημα.
Οι μέρες περνούσανε, η δυσοσμία όμως ήταν εκεί και το ψοφίμι αόρατο.
Μήπως πηγάζει από μέσα τους αυτή η δυσοσμία, αναρωτιόνται.
Ενώ όλοι αναζητούν το ψοφίμι ανασκαλεύουν τις βαλτωμένες σχέσεις τους.
Η Παρή είχε μάλιστα σκεφτεί μήπως ο Άγιος Φανούριος θα της φανέρωνε το ψοφίμι!
Ήταν παράλογης λογικής υπόθεση…
Κάτι ανεξήγητο συνέβαινε…
Θα βρούνε τελικά την πηγή της δυσοσμίας;
Η γλώσσα του Γιάννη Μακριδάκη είναι απλή και καθημερινή που δεν στερείται ούτε χιούμορ ούτε λογοτεχνικών αρετών, το κείμενο δονείται. Υπάρχει δύναμη κι ένα επίπεδο έντασης στην αφήγηση που εμφανίζεται στη λογοτεχνία μόνο όταν διακυβεύεται πραγματικά.
Πραγματικό διαμάντι.
Διαβάστε το.


O Γιάννης Μακριδάκης γεννήθηκε το 1971 στη Xίο και σπούδασε Mαθηματικά. Το 1997 ίδρυσε το Kέντρο Xιακών Mελετών «Πελινναίο». Έχει εκδώσει ιστορικές αφηγήσεις, μυθιστορήματα και νουβέλες: Aνάμισης ντενεκές, μυθιστόρημα (Eστία 2008· μτφ. στα τουρκικά: Bir buçuk teneke, Şenocak, 2009), Συρματένιοι, ξεσυρματένιοι· όλοι. Χιώτες πρόσφυγες και στρατιώτες στη Μέση Ανατολή. Αφηγήσεις 1941-1946, μαρτυρίες (Κέντρο Χιακών Μελετών «Πελινναίο» 2006, Εστία 2010), 10.516 μέρες: Iστορία της νεοελληνικής Xίου 1912-1940, ιστορικό αφήγημα (Κέντρο Χιακών Μελετών «Πελινναίο» 2007), Η δεξιά τσέπη του ράσου, νουβέλα (Εστία 2009· μτφ. στα γαλλικά: Au fond de la poche droite, Cambourakis, 2018), Ήλιος με δόντια, μυθιστόρημα (Εστία 2010), Λαγού μαλλί, νουβέλα (Εστία 2010), Η άλωση της Κωσταντίας, μυθιστόρημα (Εστία 2011· μτφ. στα γαλλικά: La chute de Constantia, Sabine Wespieser, 2015), Το ζουμί του πετεινού, νουβέλα (Εστία 2012), Του Θεού το μάτι, νουβέλα (Εστία 2013), Αντί Στεφάνου, νουβέλα (Εστία 2015), Η πρώτη φλέβα, νουβέλα (Εστία 2016· μτφ. στα γαλλικά: La première veine, Cambourakis, 2021), Όλα για καλό, μυθιστόρημα (Εστία 2017), Οι βάρδιες των πουλιών, νουβέλα (Εστία 2019), Ενάμισι δευτερόλεπτο φως, νουβέλα (Εστία 2020), Τα απόνερα της Σοφίας, μυθιστόρημα (Εστία 2022).
Βιβλία του έχουν διασκευαστεί με επιτυχία για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave