Ιφιγένεια Τέκου. Η συγγραφέας που εμφανίστηκε στα εκδοτικά δρώμενα το 2014 και κατέκτησε αμέσως το αναγνωστικό κοινό. Έξι χρόνια μετά, Φεβρουάριος 2020, εκδίδεται το 9ο βιβλίο της με τίτλο «Δεξί κίτρινο ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ».
Κάλυμνος 1934. Η Χριστίνα και η Θεμελίνα αχώριστες φίλες και συμμαθήτριες που μοιράζονται τα πάντα. Ακόμα και ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια που φορούν εναλλάξ. Γίνονται μάρτυρες μια αποτρόπαιας πράξης. Ενός βιασμού. Ενός φόνου. Ένα μυστικό που θα τις στοιχειώνει σε όλη τους την ζωή. Γνωρίζουν ότι δράστης είναι ο Ιταλός διοικητής του νησιού τους. Και η Χριστίνα θα εξαφανιστεί. Θα χαθεί μια μέρα ξαφνικά, αφήνοντας πίσω μόνο το δεξί κίτρινο λουστρίνι της. Η οικογένεια της Θεμελίνας φεύγει από το νησί. Μεταναστεύουν στο Σαλέν ντε Ζιρό της Νότιας Γαλλίας. Εργάζονται στις αλυκές με πολύ δύσκολες συνθήκες. Βιώνουν τον ρατσισμό και την φτώχεια. Ο καιρός περνά με νέες γνωριμίες και φιλίες μέχρι που ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεσπά και κάνει τα πάντα ακόμα πιο δύσκολα για όλο τον κόσμο και για την Θεμελίνα. Γνώριμο το σκηνικό των δοσίλογων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της αντίστασης. Και μέσα σε όλα αυτά ο έρωτας. Η ζωή. Η δύναμη. Πάντα όμως αισθητή η απουσία της Χριστίνας. Υπάρχει; Πού βρίσκεται; Πώς ζει; Και να που έρχεται η στιγμή και ένα κίτρινο λουστρίνι βρίσκεται έξω από την πόρτα της.
«..Θα τα φοράμε μαζί», πρότεινε η Χριστίνα μόλις αντιλήφθηκε τη λαχτάρα της καλύτερής της φίλης. «Μια μέρα εσύ, μια μέρα εγώ. Έτσι κάνουν οι φίλες· μοιράζονται τα πάντα…».
Δυο κορίτσια. Δύο κίτρινα λουστρίνια που χωρίζονται όπως και τα κορίτσια. Άραγε θα ενωθούν ποτέ; Τα παπούτσια; τα κορίτσια; Οι αξιοζήλευτες φίλες και φιλίες; Το ταξίδι της ζωής τους από την πρώτη τους νιότη έως την ζωή τους ως γυναίκες ενήλικες στην Γαλλία και την Ιταλία. Μέσα από τον πόλεμο, τον ρατσισμό, τον θάνατο, την αγάπη. Η ωρίμανση τους, η αληθινή φιλία τους. Και όλα αυτά μέσα σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο για το οποίο είναι εμφανές ότι η συγγραφέας μελέτησε και εμβάθυνε. Η Κάλυμνος του 1934 και της Ιταλικής κατοχής. Η καθημερινότητα της ζωής των οικογενειών των σφουγγαράδων. Η απώλεια. Η αλληλεγγύη των οικογενειών. Η μετανάστευση κάποιων στην Γαλλία. Ο Πόλεμος. Η κατοχή. Ο Θάνατος. Τα ηθικά διλήμματα. Το παρελθόν που στοιχειώνει. Το «τέρας» που δημιουργεί ένα ακόμα «τέρας» στη ζωή. Το θύμα που γίνεται θύτης.
«…Υπέμενε ολομόναχος το μαρτύριο νιώθοντας λίγη ανακούφιση επειδή την κρατούσε μακριά από τη φρίκη. Πόσο λάθος είχε κάνει! Η μητέρα του γνώριζε· τα μάτια της το μαρτυρούσαν –μάτια γεμάτα αίμα–, που σαν να ’θελαν να μιλήσουν ή να κλάψουν, και το κορμί της που τρανταζόταν λες και πάλευε να ελευθερωθεί από αόρατες αλυσίδες. Κάτι είχε σαλέψει μέσα του στη γνώση αυτή. Η άγκυρα που τον κρατούσε έσπασε, η θάλασσα αφήνιασε και το μικρό αγόρι άρχισε να μεταμορφώνεται προκειμένου να αντέξει. Το κατάλαβε μερικά χρόνια αργότερα. Για να αντιμετωπίσεις το τέρας, πρέπει να γίνεις εσύ ο ίδιος τέρας. Πιο μεγάλο. Πιο τρομακτικό…»
Ένα καλογραμμένο κοινωνικό-ιστορικό μυθιστόρημα με δεμένη πλοκή που συναρπάζει φέρνοντας τον αναγνώστη αντιμέτωπο με εκείνη την εποχή και κάνοντάς τον να βιώσει τα πιο δυνατά συναισθήματα.
«Κάλυμνος 1934, ιταλική κατοχή. Η Θεμελίνα και η Χριστίνα, συμμαθήτριες και αδελφικές φίλες, μοιράζονται τα πάντα: σκέψεις, όνειρα, φοβίες, τη στοργική μητέρα της Θεμελίνας, ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια, που τα φοράνε εναλλάξ, αλλά και ένα φρικιαστικό μυστικό που τις κατατρύχει.
Όταν κάποια στιγμή γίνονται μάρτυρες ενός βιασμού που καταλήγει σε φόνο, έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή τους, αφού δράστης είναι ο Ιταλός διοικητής του νησιού. Λίγο καιρό αργότερα η Χριστίνα εξαφανίζεται, αφήνοντας ως μοναδικό ίχνος το ένα από τα δύο αγαπημένα της κίτρινα λουστρίνια, το δεξί, ενώ η Θεμελίνα με τη μητέρα της ακολουθούν με άλλους συμπατριώτες τους τον δρόμο της μετανάστευσης.
Δεύτερη πατρίδα τους θα είναι στο εξής το Σαλέν ντε Ζιρό, στη Νότια Γαλλία, όπου οι συνθήκες εργασίας στις αλυκές είναι παραπάνω από σκληρές, ενώ όλοι οι ξένοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον ρατσισμό, τα στυγνά αφεντικά και την απόλυτη φτώχεια.
Νέες φιλίες, έρωτες και μικρές ευτυχισμένες στιγμές κάνουν τον καιρό να περνά γρήγορα, ώσπου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η ζωή της Θεμελίνας αλλάζει προς το χειρότερο. Εγκλήματα, δωσίλογοι, στρατόπεδα αιχμαλωσίας, κρεματόρια, Αντίσταση και ένας έρωτας γεννημένος μέσα στις φλόγες του πολέμου ατσαλώνουν τη θέλησή της για ζωή – ωστόσο… δεν παύει να νιώθει μισή. Μέχρι που ένα κίτρινο λουστρίνι βρίσκεται έξω από την πόρτα της.
Ένα βιβλίο για την αληθινή φιλία, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, το παράλογο της βίας και του πολέμου, τον θάνατο και τον έρωτα. Σημείο αναφοράς στην ξέγνοιαστη νιότη και την ελπίδα: ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια.»
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.