Σειρά: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Gabriel Marcel
Είναι και Έχειν
μετάφραση – πρόλογος: Νίκος Μακρής
Όπως και σε άλλες εκφάνσεις της ζωής, και στη φιλοσοφία εμφιλοχωρούν αδυναμίες, όπως το πάθος προβολής και η δημιουργία εντυπώσεων για προσωπική προβολή, με συνέπεια να δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις ως προς την πραγματική αξία των φιλοσοφούντων που κάποτε μετέρχονται τον σοφιστικό λόγο.
Η περίπτωση του Gabriel Marcel είναι διαφορετική. Ο σεμνός φιλόσοφος δεν προσπάθησε να αυτοπροβληθεί ούτε να δημιουργήσει θόρυβο και εντυπώσεις. Το ογκώδες έργο του παρουσιάζει βέβαια αδυναμίες, όπως κάθε φιλοσοφική προσπάθεια, άλλως δεν θα ήταν φιλοσόφημα. Βρίσκουμε όμως στον στοχασμό του φιλοσόφου γόνιμα και πρωτότυπα στοιχεία τα οποία μας δημιουργούν ισχυρούς προβληματισμούς άξιους της αναστροφής μας όχι μόνο με τον φιλοσοφικό λόγο, αλλά και με τα ανθρώπινα-πανανθρώπινα προβλήματα. Από τις σελίδες του Gabriel Marcel αναδύεται μια συγκινούσα ευγένεια και πρωτοτυπία που μας επιστρέφει δημιουργικά στις έκπαγλες πηγές του φιλοσοφείν, στον θαυμασμό, στο χάρμα, στη δημιουργική έκπληξη. Μας δημιουργεί δηλαδή πολύτιμα συναισθήματα που είναι κατά βάθος αναλάμψεις και επιλάμψεις των ευγενέστερων βλέψεών μας. Ο αναγνώστης της παρούσας μετάφρασης θα το διαπιστώσει ως ειρηνικά ενσκύπτουσα αλήθεια πέρα από κάθε «υπηκοότητα».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Gabriel Marcel γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 1889 στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, έζησε για ένα σύντομο διάστημα στη Στοκχόλμη όπου ο πατέρας του υπηρέτησε ως πρεσβευτής της Γαλλίας. Το 1910 έγινε υφηγητής της φιλοσοφίας.
Ήδη το 1913 άρχισε να γράφει το Μεταφυσικό Ημερολόγιο, σε συνέχεια των πρώτων του φιλοσοφικών σχεδιασμάτων που έγραψε το 1909. Αυθεντική μαρτυρία της αλλαγής εξαιτίας της επαφής του με τον ανθρώπινο πόνο αποτελεί το δεύτερο μέρος του Μεταφυσικού Ημερολογίου, το οποίο συνέταξε μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Είναι και έχειν αποτελεί συνέχεια του Μεταφυσικού Ημερολογίου και συμπίπτει με μια περίοδο εσωτερικής γονιμότητας, ενισχυμένης αναμφισβήτητα από την προσέλευσή του στην Καθολική Εκκλησία (1929).
Από το 1950 άρχισε να δίνει διαλέξεις στα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα, την Αμερική, Β. Αφρική και Ιαπωνία, όπου καλεσμένος από τα ανώτατα εκπαιδευτικά και επιστημονικά ιδρύματα ανέλυε τον χαρακτήρα και τη φορά της φιλοσοφίας του, την οποία ονόμαζε «οδοιπορική», «νεοσωκρατική», «περιπέτεια» και «υπαρξιακή στο χριστιανικό πεδίο σκέψης». Δεν δέχθηκε ποτέ τον όρο «χριστιανός υπαρξιστής», χαρακτήρισε δε τη λέξη «υπαρξισμός» βάρβαρη.
Έγραψε υπερβολικά· αναφέρουμε ορισμένα από τα έργα του. Θεατρικά: Το νέο βλέμμα, Ο αυριανός θάνατος (1931), Ο θραυσμένος κόσμος (1933), Το σημείο του σταυρού (1950), Το τέλος των καιρών (1950).
Φιλοσοφικά: Απ’ την άρνηση στην επίκληση (1940), Ο Οδοιπόρος (1945), Θέση και συγκεκριμένες προσεγγίσεις του οντολογικού μυστηρίου (1933), Φιλοσοφικά αποσπάσματα (1961), Οι άνθρωποι εναντίον του ανθρώπινου (1951).
Ο Gabriel Marcel ανήκει στους σπουδαιότερους εκπροσώπους της υπαρξιακής φιλοσοφίας του αιώνα μας και είναι ο πρώτος που την εισηγήθηκε με βάση τις προσωπικές του εμπειρίες και χωρίς να γνωρίζει τη σκέψη του Κίρκεγκαρντ, η οποία ήταν τότε εντελώς άγνωστη στη Γαλλία. Πέθανε στο Παρίσι στις 4 Οκτωβρίου του 1973.
ΤΙΜΗ: 13,78 E
ΣΕΛΙΔΕΣ: 292
ISBN: 978-960-558-328-6
Δείτε περισσότερα:
https://www.dodonipublications.gr/product/1165/einai-kai-exein.html
Σειρά: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Γιάννης Τζαβάρας
Θρησκευτική Ποίηση
Αισχύλου, Ύμνος στον Δία – Φρίντριχ Χαίλντερλιν, Άρτος και Οίνος, 7-9
Το βιβλίο αυτό δεν επιδιώκει να εξαντλήσει αλλά ούτε καν να σκιαγραφήσει το τεράστιο θέμα της θρησκευτικής ποίησης. Ανιχνεύει μόνο τον τρόπο κατά τον οποίο εκφέρεται το θρησκευτικό στοιχείο σε δύο έξοχα δείγματα τέτοιας ποίησης. Τείνει να αναδείξει όχι τόσο τη λατρευτική όσο τη βαθύτατα προβληματιζόμενη υφή αυτών των ποιημάτων. Διαπιστώνει ότι πρώτιστο αντικείμενο προβληματισμού είναι το πρόσωπο του Θεού, κατά δεύτερο λόγο και η σχέση τούτου προς τους ανθρώπους. Τα κείμενα που τίθενται υπό συζήτηση είναι: ο «Ύμνος στον Δία» από την αισχύλεια τραγωδία Αγαμέμνων (458 π.Χ.) και οι τρεις τελευταίες στροφές του ποιήματος Άρτος και Οίνος (1800 μ.Χ.) του Γερμανού ποιητή Φρίντριχ Χαίλντερλιν.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γιάννης Τζαβάρας γεννήθηκε το 1950 στον Πειραιά. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, του Göttingen και του Μονάχου. Δίδαξε Φιλοσοφία από το 1979 έως το 2014 στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Βιβλία: Bewegung bei Kierkegaard (PhD, 1978), Το ποίημα του Παρμενίδη (1980), Το βέβαιο του θανάτου (1982), Η ποίηση του Εμπεδοκλή (1988 και 2017), Ο Καντιανός χρόνος κατά τον Χάιντεγγερ (1989), Έρωτας-Πόλεμος. Δοκίμιο κοσμοθεωρίας (1993), Εγχειρίδιο φιλοσοφίας (19951 και 20062), Η καθολική διάδοση της απελπισίας. Σπουδή στον Kierkegaard (1997), Προβλήματα φιλοσοφίας της παιδείας (2000), Ανθολόγιο Αισθητικής (2007), Εισαγωγή στην Οντολογία (2009), Οι «Εισφορές στη Φιλοσοφία» του Heidegger (2013), Στοχασμός και ποίηση: Χάιντεγγερ και Χαίλντερλιν (2017), Όμηρος και Ρίλκε περί θανάτου. Ερμηνευτικά δοκίμια (2019), Ράινερ Μαρία Ρίλκε: Επίλεκτα ποιήματα (2020), Friedrich Hölderlin: Δύο ποιήματα για τον Εμπεδοκλή (2021).
Έχει μεταφράσει έργα των: Kierkegaard, Heidegger, Kant, Hegel, Feyerabend, Haynes, Πλωτίνου, Θωμά Ακινάτη κ.ά.
ΤΙΜΗ: 12,72 E
ΣΕΛΙΔΕΣ: 284
ISBN: 978-960-558-329-3
Δείτε περισσότερα:
https://www.dodonipublications.gr/product/15412/thriskeytiki-poiisi.html
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.