Συγγραφέας του βιβλίου «Βάσει σχεδίου» – Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

Αν ο αναγνώστης αφιερώσει μερικά λεπτά στο εξώφυλλο του αστυνομικού μυθιστορήματος του Νεοκλή Γαλανόπουλου, ίσως εύκολα αντιληφθεί, πως του δίνει τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν αλλά συγχρόνως και περιπλέκουν την ιστορία του. Όπως λέει στο Vivlio-life «Τον σημαντικότερο ρόλο, πάντως, τον κρατάει το φαινομενικά πιο αθώο, και σίγουρα πιο αινιγματικό απ’ όλα τα «στοιχεία»: το γράμμα. Είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει σχεδόν όλα τα μυστήρια!» Τα πρόσωπα στα οποία έδωσε σημαντικούς ρόλους ο συγγραφέας, είναι ένας έμπειρος και δημοφιλής ντεντέκτιβ και μία πλούσια κληρονόμος, που αγαπάει τη μουσική. Υπάρχουν και αρκετά τραγούδια που, όπως διευκρινίζει «τα χρησιμοποιώ ως «δείκτες», ως «στοιχεία» που αποκαλύπτουν – αν διαβαστούν σωστά – την αισθητική, τη νοοτροπία και, κατ’ επέκταση, τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών».

  • Ένα ύποπτο θανατηφόρο τροχαίο, ένα δημοφιλή –λόγω τηλεόρασης– ιδιωτικό ντεντέκτιβ και μία ζάμπλουτη κληρονόμο γνωρίζουμε «Βάσει σχεδίου». Δώστε μας μία γεύση του noir μυθιστορήματός σας.
    Ο εξαιρετικά ικανός, έμπειρος και διάσημος, λόγω της συμμετοχής του σε τηλεοπτική εκπομπή αναζήτησης εξαφανισμένων προσώπων, ιδιωτικός ερευνητής Βαγγέλης Διαλυνάς, αναλαμβάνει να διαλευκάνει τις συνθήκες ενός ύποπτου θανατηφόρου τροχαίου στη λεωφόρο Κηφισού, με θύμα μια δικηγόρο. Ξετυλίγοντας το μπερδεμένο κουβάρι της υπόθεσης, θα φτάσει σ’ έναν κομβικό μάρτυρα, τη νεαρή ερασιτέχνη τραγουδίστρια και πάμπλουτη κληρονόμο Ελευθερία Μώρου. Η συνάντησή τους θα επηρεάσει τόσο πολύ τον ντετέκτιβ, ώστε να μην αναγνωρίζει πλέον τον εαυτό του. Φυσικά, αυτό θα έχει αντίκτυπο και στην έρευνά του, η οποία θα αρχίσει σταδιακά αλλά μοιραία, θα έλεγε κανείς, να ξεφεύγει από τον έλεγχό του.
  • Η αλήθεια είναι, πως το εξώφυλλο μας βάζει στο κλίμα, δίνοντας μας μερικά σημαντικά στοιχεία: Ένα πιστόλι, δυο μπουκάλια δηλητήριου και μία επιστολή. Θα παίξουν κάποιον σημαντικό η λιγότερο σημαντικό ρόλο στην αστυνομική ιστορία;
    Φυσικά! Τον σημαντικότερο ρόλο, πάντως, τον κρατάει το φαινομενικά πιο αθώο, και σίγουρα πιο αινιγματικό απ’ όλα τα «στοιχεία»: το γράμμα. Είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει σχεδόν όλα τα μυστήρια!
  • Πώς συνδέονται, αλήθεια, με το πεντάγραμμο που τα έχετε τοποθετήσει;
    Όλη η ιστορία συνδέεται με το πεντάγραμμο, με την έννοια ότι η μουσική είναι – ή, εν πάση περιπτώσει, αυτό ήθελα να είναι – ο συνεκτικός ιστός (το πεντάγραμμο στο εξώφυλλο δεν μοιάζει με παραλληλόγραμμο ιστό;) της ιστορίας, η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα, τα οποία τίθενται στον ιδιωτικό ερευνητή Βαγγέλη Διαλυνά, άρα και στον αναγνώστη. Συγγνώμη αν γίνομαι κρυπτικός, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα.
  • Από τον Γιάννη Κατέβα, τον Σπύρο Ζαγοραίο, τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μαρία Δημητριάδη στην Alessandra Amoroso, τους Busscocks, τον Gary Moore και τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο. Είναι οι στίχοι που χρησιμοποιήσατε στίχοι που σας εκφράζουν, ή τους επιλέξατε επειδή δίνουν έμφαση στην πλοκή σας;
    Είναι τραγούδια που συνδέονται με ορισμένα κεντρικά πρόσωπα του βιβλίου, είτε επειδή, τους αρέσουν πολύ, είτε επειδή δεν τους αρέσουν καθόλου, είτε επειδή τα λατρεύουν, είτε επειδή τα απεχθάνονται. Τα χρησιμοποιώ ως «δείκτες», ως «στοιχεία» που αποκαλύπτουν – αν διαβαστούν σωστά – την αισθητική, τη νοοτροπία και, κατ’ επέκταση, τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών.
  • Ο Βαγγέλης Διαλυνάς ερευνώντας το τροχαίο θα πέσει πάνω στην Ελευθερία Μώρου. Ποια είναι αυτή η γυναίκα και ποιο είναι το πρώτο που μαθαίνει για κείνη ο αναγνώστης;
    Το πρώτο που μαθαίνει για την Ελευθερία Μώρου ο αναγνώστης είναι η διεύθυνσή της: μία πολυτελέστατη έπαυλη στην Κηφισιά. Εκεί τη συναντάει πρώτη φορά – και κάθε επόμενη φορά – ο ντετέκτιβ. Επομένως, η πρώτη πληροφορία για τη Μώρου είναι ότι έχει μεγάλη οικονομική άνεση. Το δεύτερο που μαθαίνει ο αναγνώστης, όταν η κοπέλα ανοίγει την πόρτα της στον ντετέκτιβ, είναι το πάθος της για τη μουσική και, συγκεκριμένα, για το τραγούδι.
  • Άραγε θα έχουμε και μία μετωπική ερωτική «σύγκρουσή» τους, στις σελίδες του noir μυθιστορήματός σας;
    Η λέξη «σύγκρουση» είναι ακριβής. Εάν όμως αυτή είναι ερωτικής φύσεως, δεν μπορώ να το αποκαλύψω. Μπορώ, ωστόσο, να αποκαλύψω ότι, εκτός από τη μεταξύ τους «μετωπική» σύγκρουση, ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας και σε μία άλλη, εσωτερική σύγκρουση, που λαμβάνει χώρα μέσα στην καρδιά του ντετέκτιβ.
  • «Δεν βγαίνει τίποτα με τις εικασίες, θα μπερδευτούμε χειρότερα. Χρειάζεται μέθοδος», λέει ο πρωταγωνιστής σας. Εκτός από τη μεθοδικότητα ποιο άλλο χαρακτηριστικό συμπληρώνει τον τρόπο που λύνει τις υποθέσεις τις οποίες αναλαμβάνει;
    Ένα χαρακτηριστικό που αντενδείκνυται σε κάθε αστυνομικού τύπου έρευνα, γιατί θολώνει την κρίση: η εμμονή! Η συγκεκριμένη δεν είναι «μία ακόμη υπόθεση» για τον Βαγγέλη Διαλυνά, αλλά μία υπόθεση η οποία, από ένα σημείο κι έπειτα, γίνεται για τον ίδιο υπέρ το δέον προσωπική. Η μεθοδικότητά του υποχωρεί και ο άλλοτε άψογος επαγγελματίας αρχίζει να φέρεται σαν να έχει απεμπολήσει τον ορθολογισμό και απολέσει τη νηφαλιότητα, που απαιτεί κάθε έρευνα.
  • Δώσατε στους πρωταγωνιστές σας τα στοιχεία που συναντούμε στη noir λογοτεχνία και αντίστοιχα στα film noir, όπως σκοτεινά πλάνα με σκληροτράχηλους ήρωες και στην κληρονόμο σας τον ρόλο της μοιραίας γυναίκας;
    Δεν θα το έλεγα. Το μόνο στοιχείο που ίσως παραπέμπει στη noir λογοτεχνία, αυτό που «σκοτεινιάζει» τον ήρωα – είμαι της άποψης ότι το πρώτιστο στοιχείο ενός noir είναι ο σκοτεινός-αμφιλεγόμενος ήρωας – είναι η «ανθυγιεινή» εμμονή του Διαλυνά με τη Μώρου, το «ξεστράτισμά» του από την πεπατημένη μιας συνηθισμένης έρευνας. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, ο αναγνώστης φτάνει στο σημείο να αμφιβάλλει για τις προθέσεις του ντετέκτιβ: θέλει πράγματι να βγει η αλήθεια στο φως;
  • Έχετε συναντήσει ως δικηγόρος κάπου, κάποτε, κάποιες σκηνές που περιγράφετε στο βιβλίο σας;
    Η ενασχόλησή μου με το Κληρονομικό Δίκαιο με βοήθησε στην κατάρτιση της διαθήκης που αναφέρεται στο βιβλίο, η οποία είναι κεντρικής σημασίας για την εξέλιξη της υπόθεσης, αλλά, κατά τ’ άλλα, τα περιγραφόμενα είναι, ως επί το πλείστον, προϊόν φαντασίας – η έπαυλη εξ ολοκλήρου!
  • «Λένε ότι, στα δύσκολα, η αλήθεια είναι η καλύτερη πολιτική», υποστηρίζει ο Διαλυνάς. Σχολιάστε μας ως συγγραφέας αλλά κυρίως ως νομικός τη λέξη “πολιτική” σε μία πρόταση στην οποία πρωταγωνιστεί η αλήθεια.
    «Πολιτική» είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων και επίλυσης των ζητημάτων, που η (κοινωνική εξ ορισμού) ζωή φέρνει ενώπιόν μας. Το ψέμα είναι για τα εύκολα, για να τα προσπερνάμε μέχρι νεωτέρας. Για τα δύσκολα, που δεν μπορεί κανείς να τα παρακάμψει, μόνο η αλήθεια φέρνει αποτέλεσμα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η έρευνα για το ύποπτο θανατηφόρο τροχαίο, που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας ο απόστρατος ταξίαρχος της αστυνομίας και νυν δημοφιλής ‒λόγω τηλεόρασης‒ ιδιωτικός ντετέκτιβ Βαγγέλης Διαλυνάς, θα τον οδηγήσει στη νεαρή ζάπλουτη κληρονόμο Ελευθερία Μώρου, η οποία, αν και ιδιοκτήτρια-ένοικος μιας μεγαλοπρεπούς έπαυλης στην Κηφισιά, βγαλμένης λες από μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή, δεν έχει ‒και ούτε θέλει να έχει‒ καμία σχέση με «αριστοκρατικά τζάκια». Ο Διαλυνάς δεν θα αργήσει να διαπιστώσει ότι η απλή, προσηνής και μάλλον αιθεροβάμων δεσποινίς με τις καλλιτεχνικές τάσεις και φιλοδοξίες –καθώς και η επίζηλη περιουσία της, ασφαλώς– βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σκοτεινής υπόθεσης με περίεργα «δυστυχήματα», οικογενειακά μυστικά και κακόβουλα ψέματα. Το κλειδί του μυστηρίου, όμως, δεν είναι το μόνο κλειδί που κρατάει η Μώρου. Κρίνοντας από αρκετά δείγματα ασυνήθιστης για το χαρακτήρα του και αντίθετης προς τη φήμη του συμπεριφοράς του βετεράνου ντετέκτιβ, ήδη από τη μέρα της αρχικής γνωριμίας τους, θα έλεγε κανείς ότι η Μώρου κρατάει και το κλειδί της καρδιάς του…

Βιογραφικό
Ο Νεοκλής Γαλανόπουλος γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Εργάζεται ως δικηγόρος. Έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα, ένα βιβλίο με νουβέλες, καθώς και διηγήματα ενταγμένα σε συλλογικούς τόμους με αστυνομικές και νουάρ ιστορίες. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ).

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave