Tο λεξικό μας δίνει ήδη μια πρώτη περιγραφή της κατάστασης: Προδοσία είναι η αθέτηση των ηθικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει κάποιος προκειμένου να εξυπηρετήσει ιδιοτελείς σκοπούς. Tην ίδια στιγμή είναι άγραφος κανόνας ότι μεταξύ φίλων υφίσταται ένας δεσμός αμοιβαίας αγάπης και αλληλεγγύης. Έτσι, ο πόνος, η κατάπληξη και η πικρία που ακολουθούν είναι μεγάλες. Kαι τα αλλεπάλληλα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις.
Κάπως έτσι λοιπόν γίνεται και καταλήγεις προδομένος, πληγωμένος, χαμένος μέσα σε συναισθήματα που σε κατακλύζουν και αμέτρητα γιατί…
Γιατί μου συνέβη, πού έκανα λάθος εκτίμηση της κατάστασης, σε τι έφταιξα, πώς να εμπιστευθώ ξανά κι ένα σωρό άλλα παρόμοια που σου τριβελίζουν το μυαλό, σε κάνουν να κλειστείς στον εαυτό σου, να μην έχεις όρεξη για τίποτα και να μη θες να συμμετέχεις σε τίποτα.
Το να προδοθείς από έναν έρωτα είναι κάτι τελείως διαφορετικό, γιατί πολύ απλά εκεί υπάρχει η εξήγηση ότι το μέχρι πρόσφατα ταίρι σου, δεν έβρισκε πια σε σένα αυτό που έψαχνε από την αρχή, το άλλο του μισό, την τρυφερότητα και το καρδιοχτύπι που του χάρισε κάποια άλλη ψυχή. Και όσο κι αν σε πληγώνει το ερωτικό τραύμα αργά ή γρήγορα επουλώνεται και μετά το μόνο που μένει είναι μια γλυκιά ανάμνηση ή μια πικρία ότι δεν θα ξαναπέσω σε λάθος κατάσταση όσο αυτό είναι εφικτό.
Όμως το να σε προδώσει ο φίλος, ο άνθρωπος που επέλεξες να τον φέρεις κοντά σου, να μοιραστείς μαζί του πράγματα και καταστάσεις είναι ανυπόφορο, γιατί νιώθεις ότι χαράμισες ό,τι ωραίο είχες μέσα στην ψυχή σου, τη δοτικότητα, την ανεκτικότητα, την ανιδιοτελή αγάπη και το χειρότερο όλων είναι το να ξέρεις ότι επωφελήθηκε το χαρακτήρα σου, το ότι εσύ τον εμπιστεύτηκες, μοιράστηκες μαζί του ό,τι είχες καταφέρει να κατακτήσεις στη ζωή σου.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα και τα επαγγέλματα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ξεκαθάρισμα, ένα ξεσκαρτάρισμα των άχρηστων που είχες στη ζωή σου, σε μαθαίνει να εκτιμάς τα σωστά πράγματα και να διώχνεις ό,τι άχρηστο φυτοζωούσε δίπλα σου τόσα χρόνια. Σε κάνει να καταλαβαίνεις την αξία του κάθε ανθρώπου δίπλα σου, πώς σε πλησιάζει, πώς σου μιλάει, αν συμπάσχει ή χαίρεται που είσαι κι εσύ ένας ακόμη αποτυχημένος…
Όμως το ποιος είναι ο αποτυχημένος και ο ευτυχισμένος είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβει ο καθένας, γιατί θέλει να έχεις τη δύναμη να δεις και να αναγνωρίσεις τα σημάδια που σου στέλνει η ζωή και η ζωή είναι οι όμορφες στιγμές της καθημερινότητας, αυτές που χάνουμε όταν δεν τις εκτιμάμε…
ιουλία ιωάννου
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.