«Αν έπρεπε να ζωγραφίσω τον ήλιο κάποιου συγκεκριμένου μήνα, θα επέλεγα εκείνον του Σεπτέμβρη, με τη μοναδική γλύκα που καθρεφτίζει ο ουρανός του. Το Φως του δεν αντανακλά τη μεστότητα των καλοκαιρινών μηνών ούτε τη σκληράδα του ψυχρού χειμωνιάτικου ήλιου. Εκπέμπει ζεστασιά, ζωντάνια και τρυφερότητα. Ψιθυρίζει στο αυτί κάθε μυημένου τα αιώνια μυστήρια της ψυχής και τη διαχρονική αντιπαράθεση του αρσενικού και του θηλυκού της φύσης. Ακόμα κι η αχλή κι η θόλωση των υγρών ημερών του τον μεταμορφώνει σε γοητευτικό σαγηνευτή, ο οποίος ξεγελά το μάτι και δημιουργεί μια θαμπάδα στην ατμόσφαιρα, αποπροσανατολίζοντας την οπτική καταγραφή των τοπίων…»

Το μυθιστόρημα της Έλσης Τσουκαράκη «Ο ήλιος του Σεπτέμβρη» εμπεριέχει βαθιά φιλοσοφημένα μυστικά της ψυχής του ανθρώπου με ένα μοναδικό τρόπο!
Μέσα από τα μάτια δύο γυναικών που αγάπησαν με όλο τους το είναι τον ίδιο άντρα, ο οποίος με τη σειρά του τις λάτρεψε και τις δύο ισάξια, χωρίς ποτέ να γείρει η ζυγαριά του προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, γινόμαστε κοινωνοί ενός μοναδικού και παράξενου ερωτικού τριγώνου χωρίς προηγούμενο.
Η Φανή και η Μάγια, δύο διαφορετικές γυναίκες, συμπλήρωσαν τα κενά της ζωής τους με γνώμονα ότι δεν αποτελούσαν τη μοναδική επιλογή του συντρόφου τους, καθώς από την πρώτη στιγμή η ειλικρίνεια και η ανιδιοτέλειά του τις κράτησαν με τη θέλησή τους δίπλα του, αλλά ζώντας συγχρόνως μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας που έπρεπε να υπάρχει ως βιτρίνα για το «τι θα πει ο κόσμος».
Η μοναδικότητα και η αποκλειστικότητα στις σχέσεις δεν είναι λέξεις που αγγίζουν το τόσο ελεύθερο πνεύμα του Ρωμανού…
Ο Ρωμανός!!!!
Αν υπήρχαν τέτοιοι άντρες στην πραγματική ζωή, πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα…
«Δεν υπάρχει τίποτα έξω από εμάς, τα πάντα αποπνέουν την πνοή και την αύρα μας και κανένας δεν μπορεί να τα απειλήσει. Ζουν μέσα από εμάς και πεθαίνουν μόνο μαζί μας».

Τι να πρωτοαναφέρω από τα μηνύματα που δίνει αυτό το βιβλίο… «Πάντα θα φιλτράρετε με την καρδιά και ποτέ με τον πανούργο και δολοπλόκο νου όλα τα δεδομένα και τις πληροφορίες, όλα τα ερεθίσματα στα οποία γινόσαστε αποδέκτες. Η ανθρώπινη φύση είναι υπέροχη ακριβώς επειδή είναι ατελής και κάνει λάθη, ή καλύτερα να χρησιμοποιήσω την έκφραση, πειραματίζεται με θετικές κι αρνητικές εμπειρίες. Μόνο έτσι μαθαίνει κι εξελίσσεται. Εμπιστοσύνη απόλυτη μόνο ση φωνή που έχετε μέσα σας να σας καθοδηγεί. Μόνο αυτή γνωρίζει το τέλειο και το κατάλληλο για εσάς! Κανείς άλλος!»

Πόσοι από εμάς κάνουμε αυτό τον εσωτερικό διάλογο; Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τον βαθύτερο εαυτό μας, τον αποδεχόμαστε με τα σωστά και τα λάθη του, τον αγκαλιάζουμε, τον συγχωρούμε και πάμε παρακάτω; Θέλει πολλή δουλειά να καταφέρεις να κατανοήσεις τις πράξεις σου, την πηγή των όσων πηγάζουν από μέσα σου και διοχετεύονται προς τα έξω. Οι προσλαμβάνουσες γύρω μας είναι τόσες πολλές, από εμάς και μόνο εμάς ξεκινούν και τελειώνουν όλα. Όταν κατανοήσουμε το γιατί πράττουμε όπως πράττουμε, σκεφτόμαστε όπως σκεφτόμαστε, πληγωνόμαστε, ρίχνουμε ευθύνες σε κάποιον άλλο, όταν ο μόνος κύριος και μοναδικός υπαίτιος των όσων μας συμβαίνουν είναι και πάλι ο ίδιος μας ο εαυτός!

«Άφησε τον θυμό και την συμπεριφορά κάποιου να σε προσπεράσει επιφανειακά. Κανένα απ’ το συναίσθημα που σου προξενεί ο άλλος δεν μπορεί να σε βλάψει ουσιαστικά, παρά μόνο η διαχείριση, την οποία κάνεις εσύ ο ίδιος, ο τρόπος με τον οποίο το επεξεργάζεσαι εσύ εσωτερικά. Έτσι κι αλλιώς, πάντα μόνοι μας είμαστε, αντιμέτωποι με τον προσωπικό μας δαίμονα, τον οποίο δημιουργούμε στο μυαλό. Εμείς ας ασχολούμαστε να ομορφαίνουμε αποκλειστικά το δικό μας περιβόλι!»

Ένα μυθιστόρημα ύμνος στην ανθρώπινη ψυχή, τις ανάγκες της, τα αδιέξοδά της… ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διαβάσουμε όλοι μας πολλές φορές μήπως και κατανοήσουμε τις βαθύτερες αιτίες των πράξεών μας, των σκέψεών μας… και να καταφέρουμε βέβαια να τις αποδεχτούμε και να τις κάνουμε πράξη, γιατί… “την αγάπη τη νιώθεις πραγματικά όταν παραδίνεσαι σ’ εκείνη χωρίς όρους”!!!

o hlios tou septemvri

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Φανή ήταν μια γυναίκα ανασφαλής, ευάλωτη, χωρίς ιδιαίτερα χαρίσματα και ικανότητες. Η οικογένεια που δημιούργησε δεν τη βοήθησε να βρει τη δύναμη να υπερνικήσει τα τρωτά σημεία της. Πληγωμένη από την προδοσία, κλείδωσε την καρδιά της μέχρι τη στιγμή που εισέβαλε στη ζωή της για να ανατρέψει τα πάντα ο Ρωμανός, που μπόρεσε να φωτίσει την κρυμμένη δύναμη και την εσωτερική ομορφιά της.
Η Μάγια, αντίθετα, υπήρξε δραστήρια και γεμάτη αυτοπεποίθηση, έτοιμη να κατακτήσει τον κόσμο. Βίωνε την ψευδαίσθηση ενός ευτυχισμένου γάμου, στον οποίο όμως ήταν εγκλωβισμένη. Όταν γνώρισε τον αινιγματικό Ρωμανό, αφέθηκε στην αγκαλιά του, το πιο απάνεμο κι ασφαλές λιμάνι στην πορεία της.
Ο Ρωμανός δέθηκε με τις δύο αυτές γυναίκες, που του χάρισαν την ευτυχία και τον ολοκλήρωσαν η καθεμιά με διαφορετικό τρόπο. Κατόρθωσε να τις μεταμορφώσει, να αναδείξει άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα τους και πάνω απ’ όλα να γεμίσει τις ζωές τους μ’ έναν παράξενο, μεγάλο έρωτα∙ έναν έρωτα που τις σημάδεψε για πάντα.
Την αγάπη τη νιώθεις πραγματικά όταν παραδίνεσαι σ’ εκείνη χωρίς όρους.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave