Στο νέο της παιδικό βιβλίο Μου ήρθε μια ιδέα για παιδιά 7-8 χρονών που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και την παιδική σειρά «Βατόμουρο» η συγγραφέας έχει την εξαιρετική και φαεινή ιδέα να ταξιδέψει τα παιδιά στον κόσμο των ιδεών και των ανθρώπων. Υπάρχουν λογιών λογιών ιδέες όπως και πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι. Άλλες ιδέες είναι καλές, κακές, έξυπνες, αθώες, πονηρές, λαμπρές, σκοτεινές. Όπως και οι άνθρωποι. Άλλοι είναι καλοί, έξυπνοι, ταλαντούχοι, καλοπροαίρετοι, ειλικρινείς, ψεύτες ή έχουν αγνή ψυχή και καλοσύνη. Και πρέπει να μάθουν να ξεχωρίζουν το καλό, το ταλέντο, την ειλικρίνεια, την καλοσύνη, την αγνότητα, την αθωότητα. Αρετές που ταιριάζουν με τον αγνό, αθώο και τρυφερό κόσμο ενός παιδιού.


Τα παιδιά έχουν την συνήθεια κάθε λέξη ή φράση να την κάνουν εικόνα. Έτσι, με έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο η Χρυσάνθη Τσιαμπαλή προσωποποιεί την Ιδέα δίνοντάς της ανθρώπινα χαρακτηριστικά και ιδιότητες και την οδηγεί σε ένα παιχνίδι περιπλάνησης και αναζήτησης της προσωπικής της ευτυχίας. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να είναι ευτυχισμένα και μαθαίνουν να αντλούν την ευτυχία μέσα από καθετί στην καθημερινότητά τους. Η φαεινή ιδέα, η ηρωίδα μας λοιπόν βρίσκεται στον κόσμο των ιδεών και παρότι πηγάζει λάμψη από μέσα της αισθάνεται βαρετά και πλήττει.

Απογοητευμένη, αποφασίζει να ακούσει τη συμβουλή μιας παλιάς ιδέας να ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο, τον κόσμο των ανθρώπων, και να αναζητήσει αυτόν που θα την κάνει πράξη. Γιατί τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν από μικρά να υλοποιούν τις ιδέες τους, τους στόχους τους και τα όνειρά τους. Αυτός είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος για να προοδεύσουν. Να κοιτούν μόνο μπροστά! Έτσι θα βρουν την ευτυχία και θα νιώσουν ευτυχισμένα!


Η ιδέα λοιπόν παίρνει το ρίσκο και κάνει την υπέρβαση μπαίνοντας στον κόσμο των ανθρώπων. Με διάφορους τρόπους μπαίνει στο αυτί και στο μυαλό πολλών ανθρώπων. Αλλού μαράζωνε από πλήξη, μην βλέποντας κάτι ενδιαφέρον, αλλού κόντευε να γίνει ψητό ψωμί στους 180 βαθμούς και δεν της άρεσε η ιδέα, έπειτα μπήκε σε ένα μυαλό διαφορετικό και πολύ σκοτεινό με μια καταστροφική ιδέα, κάτι που τις προκάλεσε φόβο και ζαλάδα και ένιωθε αδύναμη πολύ. Κατάφερε να πιστέψει στον εαυτό της και να βγάλει από μέσα της όλο το φως και τη δύναμη που έκρυβε ώστε να ελευθερωθεί και να απεγκλωβιστεί από εκείνο το μυαλό.


Και εδώ η συγγραφέας περνάει με έξυπνο και απλό τρόπο στα παιδιά ένα πάρα πολύ σημαντικό μήνυμα. Όταν νιώθουμε φοβισμένοι, πιεσμένοι ή εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση δεν πρέπει να πανικοβληθούμε και να αφήσουμε τον φόβο να μεγαλώσει και να μας κυριεύσει. Αρκεί να σκεφτούμε θετικά, να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να επιτρέψουμε σε όλο το φως και την ενέργεια που κρύβουμε μέσα μας να βγουν στην επιφάνεια και να φωτίσουν την ψυχή μας.


Η γραφή της είναι απλή και κάθε λέξη προσεχτικά διαλεγμένη ώστε να γίνεται κατανοητή και αντιληπτή από τα παιδιά που σε συνδυασμό με την εικονογράφηση του κ. Στάθη Πετρόπουλου μετατρέπουν τις λέξεις και τις φράσεις σε εικόνες που οξύνουν την φαντασία τους και εισχωρούν στον μαγικό κόσμο του παραμυθιού.


Αφού περιπλανήθηκε ακόμα σε διάφορα μυαλά αλλά δεν έβρισκε αυτό το κάτι που θα την έκανε ευτυχισμένη, τρύπωσε στο μυαλό ενός κοριτσιού, μαθήτριας της Πέμπτης Δημοτικού, που εκείνη την ώρα βρισκόταν στην τάξη της και έκανε μάθημα. Ανιχνεύοντας τον χώρο διαπίστωσε πως δεν κινδύνευε και αισθάνθηκε ασφαλής. Ξαφνικά η μικρή μαθήτρια απάντησε στο ερώτημα του δασκάλου πως το αναμνηστικό τους λεύκωμα για την τάξη τους θα είναι το δέντρο του παιδικού τους εαυτού. Όλο αυτό άρεσε όχι μόνο στην ιδέα μας αλλά και σε όλα τα παιδιά και στον δάσκαλο. Και το έκαναν πράξη. «Φύτεψαν το δέντρο του παιδικού τους εαυτού. Και άρχισαν να το φαντάζονται καθώς θα μεγάλωνε μαζί τους», μας αποκαλύπτει η συγγραφέας.


Και τα παιδιά έχουν πάντα τις πιο έξυπνες και πιο πρωτότυπες ιδέες.
Και η ιδέα μας αλλά και τα παιδιά είχαν βρει την ευτυχία. Και αυτό θα πρέπει να είναι το μέλημα κάθε γονιού και εκπαιδευτικού. Να έχει ευτυχισμένα παιδιά. Να κάνει τα παιδιά ευτυχισμένα.