Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση που βιώνουμε έχει πολλές παραμέτρους και όχι μόνο σε ό,τι αφορά το χρήμα. Είναι άλλωστε γνωστό ότι τα ωραία πράγματα δεν αγοράζονται, δεν στοιχίζουν ακριβά, είναι εύκολο να τα βρούμε μέσα μας και γύρω μας και στους ανθρώπους που αγαπάμε. Όμως έχω την αίσθηση ότι η οικονομική κρίση το μεγαλύτερο κακό που έχει κάνει και που μπορεί να συνεχίσει να κάνει, είναι στις σχέσεις των ανθρώπων.

Η απομόνωση, η αποξένωση, η απομάκρυνση από τους φίλους μας, από τους γύρω μας είναι κάτι που λίγο πολύ έχει επηρεάσει όλους μας. Δεν βγαίνουμε πια όπως παλιά, δεν βρισκόμαστε με φίλους, έχουμε κλειστεί ο καθένας στον εαυτό του, στο κλουβί του, στο σπίτι του. Η δικαιολογία πολλές φορές της δουλειάς είναι κάτι που όλοι χρησιμοποιούμε είτε γιατί θέλουμε να αποφύγουμε καταστάσεις, είτε γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να υλοποιήσουμε απλά πραγματάκια, όπως το να κανονίσουμε μια συνάντηση με φίλους. Το γεγονός ότι ο καθένας μας σκέφτεται πώς θα γίνει να μην ξοδέψει χρήματα, μας κάνει να προτιμούμε να μείνουμε μόνοι μας, στο σπίτι μας και όχι να βρεθούμε με κόσμο, με άλλους ανθρώπους που τόσο απαραίτητο είναι για την ψυχική μας ισορροπία και διάθεση.

Η κρίση λοιπόν μας απομακρύνει, μας αποξενώνει, μας οδηγεί σε ανασφάλεια και κατάθλιψη. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να αλλάξουμε τη διάθεσή μας και να έρθουμε και πάλι πιο κοντά με τους φίλους μας και να γκρεμίσουμε τα τείχη που χτίσαμε γύρω μας;

Μα, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να σκεφτούμε πως η ευτυχία δεν είναι κάτι που μετριέται ούτε με χρήμα, ούτε με επαγγελματική επιτυχία. Οι ευτυχισμένες στιγμές είναι τόσο απλές, τόσο καθημερινές, τόσο εύκολο για τον καθένα να τις γευτεί, αρκεί να το θέλει. Όλα ξεκινούν από την ψυχολογική μας κατάσταση και όσο συνεχίζουμε να κρατάμε αποστάσεις από τους γύρω μας, να μην ανοιγόμαστε, να μην αφήνουμε και τους άλλους να μας προσεγγίσουν δεν πρόκειται ποτέ να νιώσουμε την ευτυχία. Και η ευτυχία ως έννοια είναι τόσο απλή. Δεν χρειάζεται να χαλάσεις ούτε ένα ευρώ αρκεί να καθίσεις και να σκεφτείς ωραίες στιγμές που έζησες στο παρελθόν και να θελήσεις όσο γίνεται να τις ξαναζήσεις. Να αναπολήσεις παιδικά καμώματα, φάρσες που έκανες με τους φίλους σου, ωραίες ξένοιαστες στιγμές.

Η ευτυχία είναι πράγματι τόσο εύκολο να την προσεγγίσεις αλλά θέλει καθημερινή προσπάθεια, θέληση και αισιοδοξία, αλλαγή στον τρόπο σκέψης πάνω απ’ όλα.

Μόνο αν δεις το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο έχεις καταφέρει να διεκδικείς κι εσύ μερίδιο στην ευτυχία…

Ιουλία ιωάννου