«Ήταν κάποτε μια εποχή στην Αφρική που οι άνθρωποι μπορούσαν να πετάνε. Μου το είπε η μαμά μια νύχτα όταν ήμουν δέκα χρονών. Μου είπε: Η γιαγιούλα σου το είχε δει με τα μάτια της Σκοτούρα. Πετούσαν, λέει, πάνω από τα δέντρα και τα σύννεφα. Πετούσαν σαν τους κότσυφες, τα μαυροπούλια. Όταν ήρθαμε εδώ, αφήσαμε αυτή τη μαγεία πίσω μας».

«Η Εφεύρεση των φτερών» της Suc Monk Kidd από τις Εκδόσεις Λιβάνη είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα με έντονες εικόνες από μια σκληρή πραγματικότητα. Το κείμενο προκαλεί στον αναγνώστη πολλαπλές συναισθηματικές εναλλαγές. Αγανάκτηση, συγκίνηση, γέλιο, γλαφυρές περιγραφές αλλά και σοκ από την παράλογη σκληρότητα μιας δουλοκτητικής κοινωνίας. Ένα ισοζύγιο που από την μία πλευρά περιλαμβάνει ακραίες σκηνές κτηνωδίας, επαναλαμβανόμενη βία, καταπάτηση βασικών ελευθεριών της ανθρώπινης υπόστασης και από την άλλη έχει χιούμορ, ελπίδα, συνεχιζόμενη προσπάθεια για την απόκτηση του αυτονόητου που δεν είναι άλλο από την ίδια την ελευθερία.
Η ιστορία ξεκινάει στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας τον Νοέμβριο του 1803 και κρατά κοντά στα 35 χρόνια. Βασικές πρωταγωνίστριες είναι δύο γυναίκες, που γεννήθηκαν επαναστάτριες και αντισυμβατικές. Έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να αλλάξουν τον κόσμο. Ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες αλλά μοιράζονται κοινές διεκδικήσεις όπως την χειραφέτηση των γυναικών, την αναγνώριση από την κοινωνία αλλά και το δικαίωμα στο να ακούγεται η φωνή τους στον κόσμο. Η Χέτι Σκοτούρα Γκριμκέ, είναι μια μαύρη σκλάβα με προδιαγεγραμμένο μέλλον που μένει με την μητέρα της στο πλούσιο σπίτι της οικογένειας Γκριμκέ. Η λευκή Σάρα, είναι η μικρή κόρη της οικογένειας, η «κυρά» της μικρής Σκοτούρας. Δεν αντέχει τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις που επιβάλλονται στις γυναίκες και επιδιώκει να αλλάξει αυτό τον κόσμο. Χρησιμοποιεί ένα δικό της ρητό για να εμψυχώνεται κάθε φορά που έρχεται σε δύσκολη θέση: «Αν είναι να σφάλλεις, ας είναι από γενναιότητα».

Πέρα από το ίδιο το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο, έχει ενδιαφέρον και η δομή του έργου όπου εναλλάσσονται κεφάλαιο το κεφάλαιο οι δύο πρωταγωνίστριες δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία να «ζει» τις διαφορετικές οπτικές που έχει η καθεμιά τους οι οποίες καταλήγουν στις ίδιες επιδιώξεις. Γνωρίζουμε μέσα από τα δικά τους μάτια το περιβάλλον που ζουν, τους ανθρώπους του κύκλου τους, τα κοινωνικά κατεστημένα που έρχονται αντιμέτωπες καθημερινά, βλέπουμε τα «όπλα» αντίστασης που χρησιμοποιούν. Οι ζωές τους μπορεί να φαίνονται διαφορετικές όμως ακολουθούν μια πορεία αλληλεξάρτησης με δυνατούς δεσμούς συσχετίσεων που επηρεάζουν δραματικά τα βήματά τους.

Μετά την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, κατάλαβα το γιατί δικαίως φιγουράρει σε λίστες με τα καλύτερα μυθιστορήματα της χρονιάς που μας πέρασε. Η απλή αλλά απολαυστική γλώσσα, οι δυνατές εικόνες και η ελκυστική αφήγηση του συγκινητικού αυτού μυθιστορήματος, σκιαγραφεί μια πικρή πτυχή της Αμερικανικής ιστορίας με τρόπο τέτοιο που κανένας αναγνώστης να μην μείνει ασυγκίνητος. Στο μυαλό κρατάω χαραγμένη την διαχρονική φράση της Σκοτούρας που λέει: «Ο καθένας επαναστατεί με όποιον τρόπο μπορεί.»

HEfeuresiTonFteronEx_Layout 1