Μόλις κυκλοφόρησαν

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ο καλός γιος της Υou-Jeong Jeong

μετάφραση από τα κορεατικά: Αμαλία Τζιώτη

Ξυπνάς μέσα στα αίματα. Ανακαλύπτεις το πτώμα της μητέρας σου. Ο μόνος ύποπτος είσαι εσύ. Ένα θρίλερ που σοκάρει ακόμα και τον πιο υποψιασμένο αναγνώστη από την Κορεάτισσα διάδοχο του Stephen King.

Η επόμενη μεγάλη σχολή του αστυνομικού φαίνεται πως είναι η κορεατική. Η εξαιρετικά δημοφιλής Νοτιοκορεάτισσα You-Jeong Jeong, με πωλήσεις που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο αντίτυπα στη χώρα της, θεωρείται η διάδοχος του Stephen King στην Κορέα και με το μυθιστόρημά της Ο καλός γιος, ένα ανατριχιαστικό θρίλερ που κόβει την ανάσα, κάνει την πρώτη της εμφάνιση και στην αγγλόφωνη αγορά.
Ο Γιου-τζιν, υποδειγματικός γιος, πρωταθλητής κολύμβησης, επιμελής φοιτητής, ξυπνά ένα πρωί από μια παράξενη μεταλλική μυρωδιά και ένα τηλεφώνημα από τον αδελφό του, που ρωτά αν όλα στο σπίτι είναι εντάξει – βρήκε αναπάντητη από τη μητέρα τους μέσα στην άγρια νύχτα. Ο Γιου-τζιν σύντομα ανακαλύπτει το πτώμα της σε μια λίμνη αίματος στον κάτω όροφο του σπιτιού τους στη Σεούλ. Δεν θυμάται πολλά για την περασμένη νύχτα· σχεδόν όλη του τη ζωή υποφέρει από επιληψία, οπότε συχνά έχει προβλήματα με τη μνήμη του. Το μόνο που θυμάται, κι αυτό αχνά, είναι η μητέρα του να φωνάζει τ’ όνομά του. Του φώναζε για να τη βοηθήσει; Ή τον παρακαλούσε να μην τη σκοτώσει;
Έτσι ξεκινά η απεγνωσμένη τριήμερη αναζήτηση του Γιου-τζιν: προσπαθεί να εξιχνιάσει τι συνέβη εκείνη τη νύχτα, και να μάθει επιτέλους την αλήθεια για τον εαυτό του και την οικογένειά του.
Ένα εθιστικό ψυχολογικό θρίλερ που διερευνά τα μυστήρια του νου και της μνήμης, και μια διεστραμμένη σχέση μητέρας-γιου.

«Θα καθηλώσει τους αναγνώστες του Jo Nesbo και της Patricia Highsmith».
Α.J. Finn, συγγραφέας

«Ιδιοφυής πλοκή στα όρια της διαστροφής».
Entertainment Weekly

«Ακόμα και οι πιο έμπειροι αναγνώστες αστυνομικής λογοτεχνίας δεν θα καταφέρουν να μαντέψουν την εξέλιξη της ιστορίας».
CrimeReads

«Μια ανατριχιαστική, ύπουλη, αιματοκυλισμένη ιστορία όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται».
Kirkus Reviews

«Ένα ψυχολογικό θρίλερ που ανατρέπει τα κλισέ του είδους».
Electric Literature

NON FICTION

Ο ουρανός της Ελλάδας: Άνοιξη του Διονύση Π. Σιμόπουλου

Μια μοναδική ξενάγηση στον ανοιξιάτικο ουρανό της χώρας μας από τον κορυφαίο Έλληνα αστροφυσικό που θα σας κάνει να κοιτάτε ψηλά.

Ο δημοφιλέστερος και πλέον έγκριτος εκλαϊκευτής αστρονομίας στην Ελλάδα μάς ξεναγεί στον ελληνικό ουρανό ανά εποχή εξηγώντας μας και αναλύοντάς μας ποιοι αστερισμοί είναι ορατοί ανάλογα με την κάθε εποχή, πώς πήρε το όνομά του ο κάθε μήνας του έτους και εισάγοντάς μας σε βασικές έννοιες της αστρονομίας.

Στην έκδοση περιλαμβάνεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Στις 21 Μαΐου θα κυκλοφορήσει ο επόμενος τόμος Ο ουρανός της Ελλάδας: Καλοκαίρι.

Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του:

Είμαστε αστρόσκονη
Η άνοιξη του Σύμπαντος: Τα πρώτα βήματα και η εξέλιξή του
Από τα Ψηλαλώνια στο φεγγάρι: Η περιπέτεια της κατάκτησης του Διαστήματος

Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια
Επίγονοι ή κληρονόμοι; του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Πώς το ζήτημα των Ελγινείων επηρέασε τη συλλογική μας συνείδηση και έγινε ζήτημα λαϊκής κατανάλωσης.

Ο γνωστός συγγραφέας και αρθρογράφος, αφηγούμενος τα ιστορικά γεγονότα από την εποχή του Έλγιν και της μετατροπής της μικρής Αθήνας σε πρωτεύουσα του ελληνικού βασιλείου ως το σήμερα, προσπαθεί να εντοπίσει τον τρόπο που η υπόθεση των μαρμάρων επηρέασε τη συλλογική μας συνείδηση. Με το νέο του βιβλίο περιγράφει την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να αξιοποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία, την αρχαία κληρονομιά της και τον πλούτο της γης της. Το ζήτημα που απασχόλησε τις αγγλικές και τις ελληνικές ελίτ από την πρώτη κιόλας στιγμή που ο Έλγιν ακρωτηρίασε βάναυσα το μνημείο, από τον λόρδο Βύρωνα ως τον Καβάφη, η χαρισματική Μελίνα το μετέτρεψε σε ζήτημα λαϊκής κατανάλωσης. Η «επιστροφή των Ελγινείων» βρήκε τη θέση της στο κομπολόι των εθνικών μας θεμάτων – υπαρκτών ή φανταστικών.

Ο αγρότης που προτιμά να πετάξει τα πορτοκάλια του στις χωματερές, αντί να κοπιάσει για να φτιάξει καρπούς με ελληνική υπογραφή που θα διεκδικούσαν θέση στη διεθνή αγορά, αντιμετωπίζει με παθητικότητα τη ζωή του. Όπως και η χώρα που αντί να αξιοποιήσει την προνομιούχο σχέση της με την ελληνική αρχαιότητα, ένα από τα συστατικά κύτταρα του Δυτικού Πολιτισμού, αρκείται στο αίτημα της επιστροφής των Ελγινείων. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση ζητά να αποζημιωθεί.
[…]
Το ζητούμενο δεν είναι αν η διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα εκ μέρους της Ελλάδας δικαιωθεί νομικά. Το ζητούμενο είναι πώς όλη αυτή η περιπέτεια επέδρασε στη συλλογική μας συνείδηση, ιδίως δε στην ταυτοτική μας σχέση με την αρχαιότητά μας. Ήταν δημιουργική, προκάλεσε δυναμική, ή μήπως κολάκευσε τα αδρανή μας υλικά; Συμπεριφερθήκαμε ως επίγονοι ή ως κληρονόμοι;

Αθήνα 1204-1456: Τα άγνωστα χρόνια του Λευτέρη Καντζίνου

Ιππότες, κάστρα, θρύλοι: η ιστορία της πρωτεύουσας την ανεξερεύνητη περίοδο της Φραγκοκρατίας.

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, που προέκυψε ύστερα από πολυετή έρευνα σε βιβλιοθήκες και αρχεία της Ελλάδας και του εξωτερικού, ξεδιπλώνεται σταδιακά µια άγνωστη ιστορική περίοδος για την ελληνική πρωτεύουσα. Πρόκειται για τους σχεδόν τρεις αιώνες που μεσολάβησαν μεταξύ της βυζαντινής και της οθωμανικής κυριαρχίας στην Αθήνα, όπου ιππότες της Δύσης µε τις χρυσοποίκιλτες πανοπλίες τους ηγεμόνευσαν επί του λίκνου της Δημοκρατίας. Δολοπλοκίες και ερωτικά πάθη, αθέτηση όρκων και παρασκηνιακές συνωμοσίες, καθώς και όνειρα που μετατράπηκαν σε εφιάλτες συνθέτουν µια ιστορία 300 ετών.
Πριγκίπισσες που φυλακίστηκαν, βασιλείς που επιδίωξαν να γίνουν αυτοκράτορες, τυχοδιώκτες που έκαναν το παν για την εξουσία και συγγενείς που αλληλοεξοντώθηκαν απαρτίζουν το σκηνικό μιας μεσαιωνικής Αθήνας, που εξακολουθούσε να γοητεύει τους κυρίαρχούς της. Τα περισσότερα μνημεία πάνω στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και γύρω από αυτόν έστεκαν για χίλια σχεδόν χρόνια ακέραια στη θέση τους. Αυτά σε συνδυασμό µε το φυσικό κάλλος της αττικής γης μάγεψαν τους νεοφερμένους Βουργουνδούς, Καταλανούς, Ναβαρραίους, Αραγώνιους και Φλωρεντινούς, οι οποίοι µε τις αφηγήσεις τους διέδωσαν τη φήμη της πόλης στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου. Έτσι, η Πόλη της Παλλάδος εξυμνήθηκε από Ισλανδούς λογοτέχνες και Άραβες επιστήμονες, καθώς και από Ίβηρες βασιλείς μέχρι και Καυκάσιους ηγεμόνες. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που έως σήμερα οι Ισπανοί μονάρχες φέρουν τιμητικά τον τίτλο του «Δούκα των Αθηνών».
Όλα τούτα δεν αποτελούν ένα λογοτεχνικό αποκύημα της φαντασίας αλλά πρόκειται για την Ιστορία των Αθηνών μεταξύ του 13ου και του 15ου αιώνα.

Το ερευνητικό έργο του Λευτέρη Καντζίνου έρχεται να οργανώσει εκ νέου το βλέμμα µας πάνω στα φράγκικα χρόνια της Αθήνας. Να ορίσει νέο πεδίο θέασης προς την πόλη και να ενθαρρύνει βαθύτερες τομές και τολμηρότερες αναγνώσεις. Το ερευνητικό αυτό εγχείρημα ευεργετεί την ίδια την ιδέα της διαχρονικής Αθήνας και απαντά σε ένα ευρύτερο, σύγχρονο αίτημα για µια πιο σύνθετη, και περισσότερο διεσταλμένη, κατανόηση της πόλης. Η Αθήνα δίνει διαρκώς…
Από τον πρόλογο του Νίκου Βατόπουλου