Ποιό είναι το καταραμένο παιδί; Είναι αγόρι ή κορίτσι; Θα ενωθεί με τον πατέρα του Σκότους, και πού θα συμβεί αυτό;

Κριτική της  Αναστασίας Δημητροπούλου για το βιβλίο

«Ο Χάρι Πότερ
και το καταραμένο παιδί» – εκδόσεις Ψυχογιός

«Είναι οι επιλογές μας που δείχνουν ποιοί ακριβώς είμαστε, όχι οι ικανότητές μας» είχε πει κάποτε εκείνος
που μπορούσε να προφέρει το όνομα του «Ξέρεις ποιού», τόσο άνετα, όσο το αγόρι που επέζησε. Εκείνος
που το άφησε ένα βράδυ μαζί με την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ και τον πελώριο Χάγκριντ, στο κατώφλι
των θείων του σκεπασμένο με μια κουβερτούλα, λίγο πριν σβήσει τους φανοστάτες της οδού Πριβέτ με το
ραβδί του. Σε λίγα χρόνια το σημαδεμένο παιδί, αυτό για το οποίο θα μιλούσαν οι απανταχού μάγοι και
μάγισσες, που το καπέλο της Επιλογής θα δυσκολευόταν να τοποθετήσει στον καταλληλότερο κοιτώνα
και που ποτέ δεν πήγαινε γυρεύοντας για περιπέτειες, αλλά οι κίνδυνοι θα τού είχαν ξεχωριστή αδυναμία
κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Χόγκουαρτς, θα ανακάλυπτε παρέα με την Ερμιόνη Γκρέιντζερ και
τον Ρον Ουέσλι, τους φίλους του ή αλλιώς τα μέλη μιας οικογένειας που δεν του έδωσε ο Θεός, πως η
μαγεία βρίσκεται μέσα μας. Συνυπάρχει με τέρατα και φαντάσματα που μιλούν Ερπετικά, με τις σκιές που
παντοτινά θα ανακτούν δυνάμεις, με σκοπό να κερδίσουν τη χαμένη μάχη της μοιραίας νύχτας των Αγίων
Πάντων.
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια απο τη μάχη του Χόγκουαρτς, τα βιβλία της Ιστορίας έχουν ήδη γεμίσει απο
τις ένδοξες μα και τις τραγικότερες στιγμές της, τώρα κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιός σβήνει
τα φώτα κάθε νύχτα στους δρόμους των Μάγκλ, και το αγόρι με τον κεραυνό στο μέτωπο, μεγάλωσε και
έχει δημιουργήσει τη δική του οικογένεια με την Τζίνι Ουέσλι. Οι αναγνώστες του ανά τον κόσμο, ξέρουν
καλά πως όσα ανήκουν στο παρελθόν, καλό είναι να μένουν εκεί, κι όσοι συνάντησαν δίκαια ή άδικα τους
νεκρούς, να μην αιτούνται για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Στη νέα μαγική ιστορία της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ,
«ο Χάρι Πότερ και το καταραμένο παιδί», που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Ψυχογιός, και έκανε πρεμιέρα
ως θεατρικό έργο στο Palace Theatre του Λονδίνου στις 30 Ιουλίου 2016, μοιάζει να έχει κληροδοτηθεί απο
τον Χάρι στο νεότερο γιο του, Άλμπους Σέβερους Πότερ, το γνώριμο συναρπαστικό γονίδιο της εμπλοκής
σε μπελάδες κι υπόσχεται 19 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου, να ταξιδέψει μικρούς και
μεγάλους στον κόσμο που ξεκινά αφότου πέσεις με ορμή πάνω στο ντουβάρι της πλατφόρμας 9 και
επιβιβαστείς στο Χόγκουαρτς Εξπρές.
Στο τρένο που εκτελεί πάντα το ίδιο δρομολόγιο προς το ασφαλέστερο μέρος, κατά τον Χάρι Πότερ, θα
γνωριστούν ο Άλμπους κι ο Σκόρπιους, ένα αγόρι ξανθό, χλωμό όσο η αυγή, κατατρεγμένο απο τις φήμες
που το θέλουν απόγονο του Βόλντεμορτ. Αμέσως θα ταιριάξουν, και τίποτα δεν θα σταθεί ικανό να θέσει
τέλος στη βαθιά φιλία που μέλλει να γεννηθεί, ούτε καν οι συστάσεις. Η Ρόουλινγκ που έχει ξαναπάρει τη
θέση της στο σκουπόξυλό της, ανοίγοντας έναν ακόμη συγγραφικό αγώνα Κουίντιτς με τους αναγνώστες
της, τοποθετεί το γιο του Χάρι Πότερ και του Ντράκο Μαλφόι στον ίδιο κοιτώνα, το Σλίθεριν. Για το μικρό
και αντιδραστικό Άλμπους, το γεγονός πως δεν τάσσεται μαζί με τα κόκκινα λιοντάρια, όπως ο πατέρας
του κι ήρωας του κόσμου, αλλά στα ασημένια φίδια, σηματοδοτεί την έναρξη της δύσκολης εφηβείας του
και την ανάγκη μιας μόνιμης αντιπαράθεσης με έναν Χάρι Πότερ που καθόλου δεν θαυμάζει και ξέρει πως
ποτέ δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει. Αγνοεί πόσα κοινά έχει με το αγόρι που σώθηκε χάρη στην μητρική
αγάπη που είναι το ισχυρότερο ξόρκι – είτε είσαι μάγος, είτε όχι – μα ο αναγνώστης που βουτά στα ύδατα
της πλοκής, καθοδηγούμενος μονάχα απο σύντομους κι εύστοχους διαλόγους, είναι σε θέση να διακρίνει
όσα πατέρας και γιος αρνούνται ή αργούν να δουν. Η τάση της αυτοθυσίας, της γενναιότητας και η πίστη
στην καλύτερη επένδυση που δεν είναι άλλη απο την αληθινή φιλία, είναι γνωρίσματα που ο Άλμπους έχει
πάρει απο τον πατέρα του. Όποιος διαφωνεί, σίγουρα δεν έχει εισβάλλει στην Κάμαρα με τα μυστικά, ούτε
έχει ακολουθήσει τον Σημαδεμένο στο Τρίαθλο Μαγείας. Δεν έχει νιώσει τη Ναγκίνι να τον κυνηγά, ούτε κι
έχει δει το Σέντρικ Ντίγκορι να πέφτει νεκρός απο το ραβδί του σκοτεινού αφέντη της. Δεν θα πιστέψει ότι
ο Άλμπους θα προσπαθήσει να τον αναστήσει.
Στην κατοχή του θα βρεθεί μια Χρονομηχανή που όλοι νομίζουν για κατεστραμένη και με τη βοήθεια του
καλύτερού του φίλου, θα αλλάξει αρκετές φορές τη ροή του κόσμου, του τόπου και του χρόνου, μα και τη
μοίρα όσων αγαπά. Θα βουτήξει στην περιπέτεια, όπως θα βουτούσε το δάχτυλο σε ένα βαζάκι με γλυκό
χωρίς να σκεφτεί ότι ο χρόνος μπορεί να είναι δωρεάν, μα είναι ανεκτίμητος, ότι δεν τού ανήκει, μα μπορεί
να τον χρησιμοποιεί με μέτρο, ότι δεν αποταμιεύεται, μα ξοδεύεται όπως οι ανάσες, ότι μπορείς να παίξεις
με τα γεγονότα που χαράχτηκαν στις παρειές του, όπως με τα χαρτιά μιας τράπουλας, μα δεν τα παίρνεις
πίσω. Φόβος κι αγωνία, θάρρος και τυφλή προσήλωση στο μεταφυσικό, παρελθόν και μέλλον, θέληση και
δύναμη. Ιδού τα συστατικά του μαγικού φίλτρου της συγγραφέως.
Ποιό είναι το καταραμένο παιδί; Είναι αγόρι ή κορίτσι; Θα ενωθεί με τον πατέρα του Σκότους, και πού θα
συμβεί αυτό; Σε ποιό μέρος και στασίδι του χρόνου; Θα αποκατασταθούν τα λάθη στις σχέσεις; Λένε πως
τα μεγάλα επιτεύγματα απαιτούν χρόνο, και πως τα συγγραφικά έργα, είναι, πάνω απο όλα, οι περιπέτειες
του νου, μα η Ρόουλινγκ αποδεικνύει ότι όσο κι αν πετά ο χρόνος, η ανεξάντλητη έμπνευσή της παραμένει
ο πιλότος του, και πως ο λογοτεχνικός της κόσμος θα αποτελεί πάντα το έργο ενός Θεού σε παραλήρημα.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save