«Έτσι είναι η ζωή. Φως που εναλλάσσεται με το σκοτάδι. Ξαστεριά που σου χαρίζει ελπίδα όταν έχεις βυθιστεί στη θολή αγκαλιά της καταχνιάς».

«Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Να απολαμβάνεις ό,τι σου προσφέρει το σήμερα χτίζοντας πάνω του τα πιο όμορφα όνειρα για το αύριο. Ούτως ή άλλως, τίποτα δεν είναι στάσιμο. Ο χρόνος συνεχίζει να κάνει το ταξίδι του κι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τον ακολουθούμε».

Μέσα σ’ αυτές τις προτάσεις, σ’ αυτές τις λέξεις, περικλείεται όλη η σοφία, όλο το νόημα της ζωής! «Φως που εναλλάσσεται με το σκοτάδι»… σε κάθε πλάσμα, σε κάθε ανθρώπινη υπόσταση θα υπάρχει φως θα υπάρχει και σκοτάδι… όλα κυλούν με ένα συγκεκριμένο ρυθμό, από την παιδική ηλικία διαμορφώνοντας το μέλλον, εν αγνοία μας, ένα μέλλον που πολλές φορές χτίζεται από τις δικές μας αποφάσεις και που δεν αντιλαμβανόμαστε το ρόλο που θα παίξουν στη συνέχεια.
Η ζωή πολλές φορές είναι σκληρή… αδυσώπητη, δείχνει μόνο το κακό της πρόσωπο σε ορισμένους ανθρώπους, ενώ σε κάποιους άλλους δίνει απλόχερα τα πάντα…
Τι είναι το τίποτα και τι είναι το πάντα; Πώς μετριέται; Ποιο όργανο μέτρησης είναι αυτό που καθορίζει πόση ευτυχία και πόση δυστυχία θα μοιράσει στον καθένα; Και αυτό που φαίνεται… είναι κι αυτό που πραγματικά ισχύει;
Η μικρή Πιερίνα δεν είχε τίποτα… δεν είχε το πιο σημαντικό… δεν είχε μητέρα, ένα σωστό πατέρα, ένα στήριγμα, ένα παράδειγμα που θα της έδινε τη γνώση και τη δύναμη να αποφύγει τις φουρτούνες που την περίμεναν. Άλλοι έπαιξαν αυτό το ρόλο, άγνωστοι άνθρωποι που διέθεταν καρδιά να συμπονέσουν… που έδωσαν συμβουλές και αγάπη…
Είχε όμως κάτι πολύ σημαντικό… ήταν η ίδια δοτική και δυνατή, είχε μέσα της όλη την αγάπη που δεν πήρε από τον περίγυρό της και απολάμβανε τις απλές καθημερινές ομορφιές της μίζερης ζωής της.
Ο έρωτας στην πιο τρυφερή της ηλικία για ένα αταίριαστο με το δικό της κοινωνικό περιβάλλον νεαρό αγόρι θα καθόριζε την πορεία της, την τύχη της… καθώς κάποιοι άλλοι κινούσαν τα νήματα και έπρεπε να καθορίσουν το μέλλον τους…
Πολλά χρόνια αργότερα, μια μεσήλικη γυναίκα, η Μαρία, έχοντας πια συνηθίσει τη μοναξιά της, έχοντας χτίσει από το μηδέν τη ζωή που επιθυμούσε, παλεύει να αντεπεξέλθει στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, δίνοντας όλη της την ενέργεια και την αγάπη στον μικρό επίγειο «Παράδεισο» που έχει δημιουργήσει. Περιτριγυρίζεται από ανθρώπους που την αγαπούν και τη σέβονται για την καλοσύνη και την απλότητά της, όμως το μοναδικό άτομο που η ίδια προσπάθησε να κρατήσει κοντά της μα πάντα έβρισκε ένα τοίχο όταν το πλησίαζε, την κόρη του νεκρού συζύγου της, τη Στεφανία, δεν μπόρεσε να την κάνει να την αποδεχτεί.
Πόσο μπορεί να απέχει η αγάπη από την αδιαφορία; Η αλήθεια από την άγνοια; Το παρελθόν πώς συνδέεται με το παρόν;
Τι ρόλο θα παίξει τελικά στη ζωή της Στεφανίας η γυναίκα που πάντα πίστευε πως της «έκλεψε» τη ζωή, της στέρησε τον πατέρα, την ήρεμη οικογενειακή ζωή;
Πώς θα ενωθούν τα κομμάτια της κρυφής ζωής που ο καθένας επιμελώς κρύβει με τους άγνωστους ανθρώπους που θα εμφανιστούν ξαφνικά στη ζωή τους εκείνο το καλοκαίρι;
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε δύο πανέμορφα ελληνικά νησιά, την μεθυστική Κέρκυρα και τη ρομαντική Σύρο, με υπέροχες περιγραφές τοπίων που λαχταράς να γνωρίσεις και αναπνέεις την θαλασσινή αύρα που βγαίνει μέσα από τις σελίδες…
Πάολο, Λουίζα, Λορέντζο, Νίκολας… πώς συνδέονται οι ζωές τους, το παρελθόν τους, το παρόν και το μέλλον τους;
Μπορεί η ζωή του ενός να είναι μόλις ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ μακριά από του άλλου;
Μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να ζήσεις όσα λαχταρούσες μια ολόκληρη ζωή;
Όταν η ζωή σου χρωστάει… θα βρει τον τρόπο να σου δώσει ό,τι σου έχει στερήσει!

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

 

MIA ANASA