Συγγραφέας του βιβλίου «Μυθιστόρημα με κλειδί» – Εκδόσεις «Μίνωας»


Μια δημοσιογράφος βρίσκεται νεκρή στη Νήσο, αφήνοντας πίσω της ένα «Μυθιστόρημα με κλειδί». Ο αστυνόμος Μάρκου που βρίσκεται σε υποχρεωτική άδεια θα αναγκαστεί να ασχοληθεί με τη δολοφονία της Λούσι Ντέιβις αλλά θα διαπιστώσει πως όλοι όσοι αναφέρονται στο χειρόγραφό της έχουν και από ένα λόγο να τη θέλουν νεκρή. Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης στη δυνατή αστυνομική του ιστορία, δίνει στον αναγνώστη όλα τα στοιχεία που οδηγούν στη λύση του μυστηρίου αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να τον μπερδέψει, επιλέγοντας τη διαδρομή: «Πιθανή λύση — ανατροπή — ανατροπή και πραγματική λύση». Όπως λέει στο Vivlio-life ο συγγραφέας «Ακόμα κι αν ο αναγνώστης καταλάβει όμως την/τον δράστη πριν από το τέλος, ελπίζω πως το ενδιαφέρον του θα παραμείνει αμείωτο, χάρη στους πρωταγωνιστές του βιβλίου, τις αντιδράσεις αλλά και την αναζήτηση του κινήτρου».


Το Μυθιστόρημα με κλειδί δεν είναι απλώς ένας τίτλος. Υπάρχει στην πραγματικότητα ένα τέτοιο μυθιστόρημα και το έγραφε η δημοσιογράφος Λούσι Ντέιβις, η οποία δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια ενός πάρτι. Βάλτε μας στο κλίμα της ιστορίας σας.
Όντως! Το Μυθιστόρημα με κλειδί δεν είναι μόνο ένας τίτλος, είναι και το κίνητρο της δολοφονίας της Λούσι Ντέιβις, μιας νεαρής Αγγλίδας δημοσιογράφου, που βρίσκεται νεκρή στην αποθήκη ενός σπιτιού στη Χώρα της Νήσου, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι. Το θύμα, που περνούσε τα τελευταία καλοκαίρια στο νησί, συγκέντρωνε πληροφορίες, μυστικά και κουτσομπολιά των εκεί φίλων της, και είχε ξεκινήσει να γράφει ένα βιβλίο στο οποίο θα αποκάλυπτε όσα είχε μάθει. Ένα τέτοιο βιβλίο, βασισμένο σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα, καλυμμένο από ελαφρά στρώση μυθοπλασίας, στη λογοτεχνία ονομάζεται μυθιστόρημα με κλειδί. Στο βιβλίο μου η πραγματικότητα περιπλέκεται με τη φαντασία, με τα όρια μεταξύ τους συχνά να είναι θολά και τα αποτελέσματα θανατηφόρα, αφού όλοι όσοι είχαν βρει θέση στο χειρόγραφο της Ντέιβις, είχαν και λόγους να τη θέλουν νεκρή…


Για ποιον λόγο βρίσκεται άραγε η δημοσιογράφος στο νησί; Μήπως αναζητούσε κάτι; Άλλωστε υπήρχε ένα ανεξιχνίαστο φονικό στο παρελθόν.
Η Λούσι Ντέιβις βρισκόταν στη Νήσο για διακοπές, όπως έκανε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Παράλληλα όμως, εκμαίευε μυστικά απ’ τον κύκλο των γνωστών και των φίλων της, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Κι αυτή η συλλογή υλικού αποδείχτηκε τελικά πολύ επικίνδυνη, όχι μόνο κοινωνικά —όπως στην περίπτωση του Τρούμαν Καπότε, στον οποίο γίνεται αναφορά στο βιβλίο— αλλά της στοίχισε και τη ζωή. Το παρελθόν και το παρόν της Νήσου αποκαλύπτουν σιγά σιγά τα θαμμένα μυστικά τους, από απιστίες και «βολικά» ατυχήματα, μέχρι εξαφανίσεις, κλοπές ή απάτες. Η αποκάλυψη αυτή όμως θα έχει μεγάλο τίμημα.


Ο αστυνόμος Μάρκου βρίσκεται στο ίδιο νησί αποκλεισμένος από τον άνεμο και πιάνει δουλειά. Πώς θα εμπλακεί στη διαλεύκανση της υπόθεσης ο ήρωάς σας;
Όπως το θύμα, έτσι κι ο αστυνόμος Μάρκου είναι στο νησί για διακοπές — αναγκαστικές στην περίπτωσή του, καθώς ο προϊστάμενός του του έδωσε υποχρεωτική άδεια για να ξεκουραστεί. Κι όντως, ο Μάρκου μόλις έχει αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα πως για λίγες ημέρες δεν θα κάνει τίποτα, πέραν της ανάγνωσης αστυνομικών και της επίσκεψης απόμερων παραλιών, όταν —στην παράδοση του Πουαρό, ή του Μαιγκρέ— ένα πτώμα του χαλάει τα σχέδια. Η Νήσος είναι αποκλεισμένη απ’ τον άνεμο, επομένως το εγκληματολογικό δεν μπορεί να φτάσει, ο διοικητής της Νήσου είναι αποκλεισμένος σε άλλο νησί, κι έτσι ο Μάρκου αναγκάζεται από τις περιστάσεις να αναλάβει δράση, προκειμένου να βρει τον δολοφόνο προτού αυτός κατορθώσει να φύγει με το επόμενο πλοίο.


Πόσο θα τον βοηθήσει αλλά και πόσο θα τον δυσκολέψει το χειρόγραφο του θύματος;
Το πρώτο που θα δυσκολέψει τον Μάρκου είναι η ανακάλυψη του χειρόγραφου. Αν όντως το κίνητρο ήταν αυτό το Μυθιστόρημα με κλειδί που έγραφε η Ντέιβις, το λογικό είναι ο δράστης να το έχει εξαφανίσει. Ή όχι; Κι αν όχι, γιατί; Στη συνέχεια, όταν ανακαλυφθεί το γραπτό, ο Μάρκου ξαφνικά έρχεται αντιμέτωπος με πληθώρα υπόπτων και κινήτρων. Όλοι οι πρωταγωνιστές του χειρόγραφου της Ντέιβις, έστω και καλυμμένοι με μια λεπτή στρώση μυθοπλασίας, έχουν λόγους να εμποδίσουν την κυκλοφορία αυτού του μυθιστορήματος. Και μεταξύ λογοτεχνίας και πραγματικής ζωής, μυστικών, κουτσομπολιών και ψεμάτων, ο Μάρκου πρέπει να βρει τη λύση.


Εμείς οι αναγνώστες που αγαπάμε τα αστυνομικά μυθιστορήματα και προσέχουμε τις μικρές λεπτομέρειες στις συμπεριφορές των εμπλεκόμενων προσώπων, θα καταφέρουμε, πιστεύετε, να εντοπίσουμε τον δράστη; Θα μας δώσετε κάποια στοιχεία στην ανάγνωση;
Θέλω να πιστεύω πως, ενώ όλα τα στοιχεία είναι μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, (ο οποίος μάλιστα έχει περισσότερα κι από τον ίδιο τον αστυνόμο), η κατασκευή του μυθιστορήματος θα σας μπερδέψει και θα σας κατευθύνει σε ψευδείς λύσεις, με μαεστρία και ανάλογο χειρισμό. Πιθανή λύση — ανατροπή — ανατροπή και πραγματική λύση είναι η διαδρομή που έχω επιλέξει. Η σχέση μυθοπλασίας και πραγματικότητας παίζει κι αυτή τον ρόλο της. Ακόμα κι αν ο αναγνώστης καταλάβει όμως την/τον δράστη πριν από το τέλος, ελπίζω πως το ενδιαφέρον του θα παραμείνει αμείωτο, χάρη στους πρωταγωνιστές του βιβλίου, τις αντιδράσεις αλλά και την αναζήτηση του κινήτρου.


Η Νήσος αποτελεί αμάλγαμα των νησιών που έχετε επισκεφτεί και αγαπάτε, όπως γράφετε στο σημείωμά σας, αφήνοντας σε εμάς τους αναγνώστες να το τοποθετήσουμε στον δικό μας αγαπημένο προορισμό. Ωστόσο, όπως διευκρινίζετε, πρόκειται για αιγαιοπελαγίτικο προορισμό. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, ποιο νησί έχει συγκεντρώσει την προτίμηση των αναγνωστών σας.
Η Νήσος είναι ένας αιγαιοπελαγίτικος προορισμός, που ανήκει «διακριτικά» στα Δωδεκάνησα. Αυτό όμως δεν περιορίζει τη φαντασία των αναγνωστών, ευτυχώς! Έχω ακούσει και διαβάσει από αναγνώστες πως έχουν τοποθετήσει τη δράση σε πολλά και διαφορετικά νησιά, είτε του Αιγαίου είτε όχι, μικρότερα ή μεγαλύτερα, από Πάτμο ή Σέριφο (που είναι όντως απ’ τα νησιά που με ενέπνευσαν) μέχρι Αμοργό, Ύδρα, Παξούς, Σίφνο, Καστελόριζο, Νίσυρο ή Ικαρία. Η Νήσος είναι ευέλικτη, ανοιχτή και προσκαλεί όλους τους αναγνώστες να την επισκεφτούν και να την κάνουν δική τους.


Πόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα για έναν συγγραφέα αστυνομικού μυθιστορήματος, όταν έχει σπουδάσει Νομική και Εγκληματολογία;
Η μελέτη του εγκληματικού φαινομένου χάρη στη Νομική και την Εγκληματολογία, ο συγχρωτισμός μου με εγκληματίες χάρη στην άσκηση του επαγγέλματος του δικηγόρου ειδικευμένου στο ποινικό, αλλά και τα αναγνώσματά μου, από αστυνομική λογοτεχνία έως εγχειρίδια ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και εγκληματολογίας, σίγουρα βοήθησαν να καταλάβω —όσο γίνεται ως τρίτος, ως κάποιος που δεν έχει τελέσει έγκλημα— την ψυχολογία του εγκληματία. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που ξεκίνησα να γράφω: η αποτύπωση της ψυχολογίας του εγκλήματος και των κινήτρων σε αντίθεση με τις αιματηρές και βίαιες περιγραφές που διάβαζα στα περισσότερα διεθνή best-sellers του είδους. Για χρόνια δε, μέχρι το τέταρτο βιβλίο μου στη Γαλλία, επειδή δεν τολμούσα να πω πως είμαι συγγραφέας, έλεγα πως είμαι Εγκληματολόγος που γράφει αστυνομική λογοτεχνία και δοκίμια πάνω στην αισθητική του εγκλήματος.


Το Μυθιστόρημα με κλειδί αποτελεί αποκύημα της φαντασίας σας, διευκρινίζετε. Υπάρχει στα κεφάλαιά του κάποιο αληθινό περιστατικό; Ή μήπως όχι; (για να χρησιμοποιήσω τη δική σας έκφραση).
Τα καθαυτό περιστατικά που περιγράφονται στο Μυθιστόρημα με κλειδί είναι αποκυήματα της φαντασίας μου. Οι ανθρώπινες σχέσεις, η βία, τα κίνητρα, οι αντιδράσεις, και τα πρόσωπα είναι πραγματικά, με την έννοια ότι είναι υπαρκτά και δυστυχώς επίκαιρα. Ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει στις σελίδες του βιβλίου πράγματα και πρόσωπα που κι ο ίδιος γνωρίζει, καταστάσεις που ενδεχομένως έχει αντιμετωπίσει ή έχει ακούσει. Στη νοητή μεν, ενδεχόμενα υπαρκτή δε, αυτή πραγματικότητα, έγκειται η διαχρονικότητα και η διατοπικότητα που αποτελούν πρωταρχικό στόχο των βιβλίων μου.


Λένε πως κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο. Κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη. Έχει ενδιαφέρον να μας πείτε τη δική σας άποψη και αν συναντήσατε ποτέ στην επαγγελματική σας ζωή, στο Παρίσι, το τέλειο έγκλημα.
Τέλειο έγκλημα είναι εκείνο στο οποίο δεν θα βρεθεί και δεν θα τιμωρηθεί ποτέ ο δράστης. Κατ’ εμέ λοιπόν, το τέλειο έγκλημα είναι αυτό το οποίο δεν ξέρουμε καν ότι έχει τελεστεί, που ανήκει στον λεγόμενο σκοτεινό αριθμό εγκληματικότητας. Όταν δεν ξέρεις πως ένα έγκλημα έχει διαπραχθεί, όταν ένας θάνατος θεωρείται φυσικός ή ατύχημα ή δηλώνεται ως εξαφάνιση, ο δράστης παραμένει αόρατος. Στο Μυθιστόρημα με κλειδί υπάρχει μια τέτοια αναφορά, ένας παλαιότερος θάνατος από καρδιά, ύποπτα βολικός, και κερδοφόρος… Ήταν πράγματι από φυσικά αίτια ή το τέλειο έγκλημα; Και πώς αυτό το ερώτημα από το παρελθόν μπορεί να στοιχειώσει το παρόν; Στο Παρίσι οι τέλειες δολοφονίες που με έχουν απασχολήσει είναι αυτές που αναπαριστώνται σε πίνακες του Ντελακρουά και του Σεζάν. Πρόκειται φυσικά για «αισθητικά» τέλεια εγκλήματα, όχι κυριολεκτικά.


Στο βιογραφικό σας αναφέρεται πως είστε συγγραφέας και δοκιμιακών βιβλίων για την αισθητική του εγκλήματος. Έγκλημα και αισθητική, λοιπόν. Μιλήστε μας για αυτήν τη σχέση.
Εμπνευσμένος απ’ τον Άγγλο φιλόσοφο του 19ου αιώνα, Thomas De Quincey, που μας παροτρύνει, προκλητικά, να θεωρήσουμε τον φόνο ως μια εκ των καλών τεχνών, ξεκίνησα να γράφω βιβλία όπου αναλύω την αναπαράσταση μυθολογικών, βιβλικών κι ιστορικών εγκλημάτων στην τέχνη, σε μεγάλα γαλλικά μουσεία (The Louvre Murder Club/Scènes de crime au Louvre —το οποίο απέσπασε το γαλλικό εθνικό βραβείο λογοτεχνικού δοκιμίου— και The Orsay Murder Club/Scènes de crime à Orsay). Στεκόμαστε με τον αναγνώστη μπροστά σ’ έναν πίνακα, ένα γλυπτό ή έναν αρχαίο αμφορέα και τα αναλύουμε μαζί όχι μόνο με εγκληματολογικά εργαλεία, ψάχνοντας ποιος είναι ο δολοφόνος, το θύμα, τα κίνητρα, τα άλλοθι, και η αλήθεια πίσω απ’ αυτό που βλέπουμε, αλλά και με καλλιτεχνικά κριτήρια: πώς το στιλ του καλλιτέχνη, αλλά και οι φαντασιώσεις, οι κοινωνικές, πολιτικές, θρησκευτικές κ.ο.κ. πεποιθήσεις, οι επιδιώξεις του ή η εποχή επηρέασαν τη δημιουργία του. Φυσικά, για να είμαστε ξεκάθαροι και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, διαχωρίζω απόλυτα το κομμάτι ART από το ACT, τον φόνο ως φαντασιακό έναυσμα και καλλιτεχνική έμπνευση, απ’ την ίδια την πράξη στην πραγματική ζωή.


Επίσης είστε εμπνευστής της έννοιας criminart και μέλος της Crime Writers’ Association. Ας δούμε και τα στοιχεία που συνθέτουν τη συγκεκριμένη έννοια.

Η έννοια Criminart γεννήθηκε από τη συνένωση των δύο ενδιαφερόντων μου, του εγκλήματος με την τέχνη, της δημιουργίας με την καταστροφή, της σκοτεινής με τη φωτεινή πλευρά του ανθρώπου. Κι έκτοτε είμαι εκπρόσωπος κι εκφραστής αυτής της έννοιας, με βιβλία, άρθρα και ομιλίες σε όλον τον κόσμο πάνω στην αισθητική του εγκλήματος, την αναπαράστασή του στην τέχνη, τα εγκλήματα κατά της τέχνης και το έγκλημα ως τέχνη. Όσον αφορά στην Crime Writers’ Association, είναι μια από τις παλαιότερες, υψηλού κύρους και πλέον δραστήριες Ενώσεις Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Μπορεί πριν από λίγα χρόνια, με δύο βιβλία στην Ελλάδα και συμβόλαια για άλλα τρία στο εξωτερικό, κάποια ελληνική λέσχη να μη με δέχτηκε ως μέλος της, αλλά στην περίφημη CWΑ είμαι ο μόνος Έλληνας συγγραφέας αστυνομικών. Ουδείς προφήτης στον τόπο του…

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Νήσος, ένα ειδυλλιακό ψαρονήσι, έχει γίνει καλοκαιρινός προορισμός του διεθνούς τζετ σετ. Ο αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Αττικής Χριστόφορος Μάρκου περνάει εκεί την άδειά του, όταν κατά τη διάρκεια ενός πάρτι η Λούσι Ντέιβις, μια νεαρή Αγγλίδα δημοσιογράφος, βρίσκεται δολοφονημένη στην αποθήκη της οικοδέσποινας.
Με το νησί αποκλεισμένο από τον άνεμο, ο Μάρκου ψάχνει το κίνητρο και τον δράστη στα μυστικά, τα ψέματα και τα κουτσομπολιά του «κλειστού κύκλου της Νήσου» και σε ένα μυθιστόρημα με κλειδί που έγραφε το θύμα.
Η επιφανειακή ηρεμία του νησιού διαταράσσεται ενώ ένα ακόμη ανεξιχνίαστο έγκλημα από το παρελθόν θα περιπλέξει την υπόθεση.
Καθώς η λίστα των νεκρών μεγαλώνει, θα κατορθώσει ο Μάρκου να βρει τον δολοφόνο προτού αυτός καταφέρει να ξεφύγει με το επόμενο πλοίο της γραμμής;

Βιογραφικό
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης γεννήθηκε το 1980 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και μεγάλωσε. Με σπουδές στη Νομική και την Εγκληματολογία στην Αθήνα και το Παρίσι, και έχοντας εργαστεί ως δικηγόρος, τα τελευταία χρόνια ζει στη γαλλική πρωτεύουσα.
Είναι συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας και δοκιμιακών βιβλίων για την αισθητική του εγκλήματος, εμπνευστής της έννοιας criminart και μέλος της Crime Writers’ Association.
Το Μυθιστόρημα με κλειδί είναι το τρίτο του αστυνομικό μυθιστόρημα το οποίο εκδίδεται στα ελληνικά, ενώ θα ακολουθήσει και η έκδοσή του στα γαλλικά.