Συγγραφέας του βιβλίου «Το ποτάμι της φωτιάς» – Εκδόσεις «BELL».

Με σεβασμό όχι μόνο στα αληθινά γεγονότα αλλά και στα συναισθήματα των ανθρώπων που της αφηγήθηκαν την ιστορία τους, η Ίρις Καλβά κορυφώνει την αγωνία του αναγνώστη μ’ ένα μυθιστόρημα πλημμυρισμένο από έρωτα και εκδίκηση. Μια οικογενειακή ιστορία από εκείνες που μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και περνούν μέσα από διηγήσεις από γενιά σε γενιά. Τα στοιχεία που κάνουν την ιστορία συγκλονιστική είναι όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας, η εφιαλτική προδοσία του έρωτα που τσάκισε την πρωταγωνίστριά της αλλά και το απόλυτο μίσος για τον δυνάστη αδελφό.

Ένα φονικό, ένα μωρό, ένας χαλασμένος γάμος, πολλά μυστικά, ακόμη περισσότερα ερωτηματικά και ανατροπές. Λέξεις που συνθέτουν την οικογενειακή ιστορία που μας αφηγείστε. Μιλήστε μας για «Το ποτάμι της φωτιάς».
Ένας άντρας αφέντης, από εκεί ξεκινούν όλα. Μια νέα κοπέλα ερωτευμένη με όλη την δύναμη της καρδιάς της που υποχρεώνεται να παντρευτεί έναν κτηνώδη γέρο, επειδή έτσι απαιτεί ο αδελφός. Ακολουθεί μια προδοσία που θα την στοιχειώσει. Και τότε έρχεται η εκδίκηση!

Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα διαβάζουμε στο εξώφυλλο. Πώς έφθασαν σ’ εσάς αυτά τα γεγονότα και πόσο έχετε παρέμβει μυθοπλαστικά;
Από την αφήγηση – εξομολόγηση – μίας αληθινής φίλης της ηρωίδας, καθώς και άτυπης εξομολογήτριας, που με παρακάλεσε να γράψω αυτή την ιστορία. Πρέπει να μάθουν μου είπε. Έχω παρέμβει ελάχιστα. Στο χώρο –δεν αναφέρω σε ποιο νησί– στα ονόματα που φυσικά δεν είναι τα πραγματικά, και σε κάποιες λεπτομέρειες κυρίως συγγραφικές. Έχω σεβαστεί απόλυτα τα πραγματικά γεγονότα και τα συναισθήματα.

Η ιστορία σας ξεκινάει σ’ ένα νησί του Αιγαίου το 1949 όταν το ποτάμι της λάβας του έρωτα και της εκδίκησης, όπως λέτε, μόλις είχε ξεκινήσει. Και φθάνει στο 2006 στην Αθήνα. Τι είναι αυτό που κράτησε άσβεστη την επιθυμία της εκδίκησης τόσες δεκαετίες;
Το απόλυτο μίσος για τον δυνάστη αδελφό, και η εφιαλτική προδοσία του έρωτα, που την ‘’τσάκισε’’. Η περηφάνια μιας γυναίκας, που ενάντια στις συνθήκες της εποχής, δεν γεννήθηκε υποταγμένη κι ούτε μπορούσε να υποταχτεί.

Σέβη. «Η τελευταία απόγονος της καταραμένης γενιάς, παγιδευμένη στο παλιό άσβεστο μίσος και αιχμάλωτη των θανάσιμων μυστικών της οικογένειάς της», διαβάζω. Μιλήστε μας για την ηρωίδα σας.
Η Σέβη είναι ένα γλυκό, γεμάτο τιμιότητα και καλοσύνη πλάσμα που πληρώνει αμαρτίες άλλων. Αντίθετα με την γιαγιά της, είναι τρομερά ανασφαλής, γιατί εισέπραξε – για λόγους που δεν έφταιγε καθόλου η ίδια – μεγάλη απόρριψη από παιδί. Επίσης μυστικά που δεν γνωρίζει αιχμαλωτίζουν και κρατούν δέσμια την ζωή της.

Μια γυναίκα που κουβαλάει στην πλάτη της όλα όσα ανέφερα στην πρώτη ερώτηση θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ιστορία σας. Ποια χαρακτηριστικά έχετε δώσει στη Θεανώ, την προγιαγιά της Σέβης;
Περηφάνια, μεγάλη ψυχική δύναμη, αξιοπρέπεια και μια καρδιά που δεν ξέρει να συγχωρεί. Μια γυναίκα που, και να της έκοβες το κεφάλι, θα έβρισκε τρόπο να το κρατήσει όρθιο και στητό. Που δεν υποχωρεί ούτε καν για τις δικές της ανάγκες και αδυναμίες. Μόνο που δεν της έδωσα εγώ αυτά τα χαρακτηριστικά, με αυτά γεννήθηκε. Εγώ απλώς σεβάστηκα την ιστορία της.

Στο «Ποτάμι της φωτιάς» πολλές φορές η λογική και η καρδιά θα παλέψουν. Ποια όμως από τις δυο θα νικήσει τελικά;
Καμία! Η Θεανώ έχει μόνο πάθος και η Σέβη ένα μίγμα λογικής, καρδιάς και ανασφάλειας, όλα ένα μπερδεμένο κουβάρι. Κι ένας έρωτας τόσο μπερδεμένος και αιχμάλωτος, που δεν τολμάει ούτε καν να σκεφτεί να διεκδικήσει, κι ας πεθαίνει γι’ αυτόν.

Πόσο θλιβερό είναι αλήθεια να πεθαίνει ένας έρωτας πριν προλάβει να ανθίσει; Πώς μπορεί αυτό το υπέροχο συναίσθημα να μαραθεί και να δώσει τη θέση του στην εκδίκηση; Διαβάζοντας το βιβλίο σας πολλές φορές αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν ο κύκλος της εκδίκησης σταματούσε εκεί. Στο 1949. Το σκέφτηκαν ποτέ οι πρωταγωνιστές σας;
Όλα μπορούν να γίνουν όταν η προδοσία γονατίσει τον έρωτα και όταν φυσικά έχεις τον περήφανο χαρακτήρα της Θεανώς. Και όχι δεν μαράθηκε ο έρωτας, παρέμεινε ζωντανός μέχρι το τέλος της ζωής της. Η αγάπη έγινε μίσος, ο έρωτας παρέμεινε αλώβητος και στοιχειωμένος. Επιπλέον το μίσος δεν ήταν μόνο για τον άντρα που αγάπησε, το μεγαλύτερο ήταν για τον δυνάστη αδελφό – αφέντη. Έπρεπε να τιμωρηθούν, δεν υπήρχε θέση για άλλη σκέψη στην ψυχή της. Όσο για το να σταματούσε το μίσος στο 1949 ή λίγο αργότερα, το σκέφτηκε η Θεανώ, αλλά προς το τέλος της ζωής της.

Λένε πως όταν παίρνεις εκδίκηση γίνεσαι ίσος με τον εχθρό σου. Όταν, όμως, την ξεπερνάς, γίνεσαι ανώτερος. Συμφωνείτε;
Συμφωνώ απόλυτα. Τίποτα δεν αξίζει να γεμίζεις την ψυχή σου δηλητήριο. Κι αν το σκεφτείς με ηρεμία, και βάλεις νοερά τον εαυτό σου στη θέση του άλλου, όλο και κάποιο ελαφρυντικό θα του βρεις. Στον τρόπο που μεγάλωσε, στις ατυχίες που είχε, στα γεγονότα που έζησε, κλπ. Όμως εγώ δεν είμαι η Θεανώ.

Ορέστης. Ένα πρόσωπο από το παρελθόν. Πόσο θα επηρεάσει τη ζωή και τις αποφάσεις της Σέβης;
Καταλυτικά. Δεν θέλω όμως να αποκαλύψω περισσότερα για αυτούς.

Δεν είναι μόνο ο Ορέστης που θα παίξει το δικό του καθοριστικό ρόλο στο βιβλίο σας. Ποιους ακόμη θα συναντήσουμε κατά την ανάγνωση;
Δεν μπορώ να τους αναφέρω όλους, γιατί θα προδοθεί το βιβλίο, κάποιους χαρακτηριστικούς θα πω:
Την αγαπημένη της φίλη, την κολλητή της την Ερασμία. Ένα όμορφο και λαμπερό κορίτσι που παρά ταύτα βιώνει την κατάρα της σημερινής εποχής, όπου επικρατεί η φράση: μα πού είναι οι άντρες για αληθινή σχέση; Πού εξαφανίστηκαν; Κι όταν γνωρίσει επιτέλους τον έρωτα, η μοίρα της επιφυλάσσει ένα παράξενο παιχνίδι.
Τον Λάζαρο, τον μεγάλο έρωτα της Θεανώς.
Τον όμορφο Ιορδάνη, με το μεγάλο μυστικό.
Την Άννα την παπαδιά, που κρυφάκουγε όλες τις εξομολογήσεις.
Την Πολυτίμη που την φώναζαν Πολύτιμη και που άθελα της, αν και η πιο αθώα, θα γίνει η αιτία να μπλεχτεί το κουβάρι και να φτάσει το ποτάμι της φωτιάς ως το 2006.

Όταν αποφασίσατε να μεταφέρετε στο χαρτί αυτή τη συγκλονιστική ιστορία γνωρίζατε τα πάντα εξαρχής ή υπήρχαν μυστικά που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια;
Όχι, γνώριζα τα πάντα και μάλιστα από καιρό.

Πόσο εύκολο είναι για έναν συγγραφέα να αποδώσει στην απόλυτη διάστασή τους τα συναισθήματα των ανθρώπων που του ανοίγουν την καρδιά τους;
Εξαρτάται από πολλά πράγματα. Πόσο σε αγγίζει η ιστορία, πόσο ζωντανά στην αφηγούνται, πόσο συζητάς μαζί τους, ώστε εκτός από την ιστορία να μελετήσεις και τις αντιδράσεις τους, τον τρόπο που σκέπτονται και αντιμετωπίζουν τα πράγματα. Δεν γίνεται να είσαι αληθινός στην δημιουργία του ήρωα τους, αν δεν μπεις στον μικρόκοσμο τους. Γιατί αν απλώς σου τα αφηγηθούν τα γεγονότα δίχως να τους μελετήσεις, θα είσαι εσύ που ζεις την δική τους κατάσταση, κι όχι εκείνοι.

Και τα δικά σας συναισθήματα καθώς προσπαθούσατε να προσεγγίσετε τα συναισθήματα και να αγγίξετε την ψυχή των άλλων;
Πώς νοιώθεις όταν παίρνεις στα χέρια σου ένα ενδιαφέρον καινούργιο βιβλίο; κάπως έτσι. Για να ασχοληθείς κάτι σε έχει κερδίσει. Το να ξεδιπλώσεις τη φύση και τα βιώματα των ηρώων, να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τους λόγους που τους ώθησαν στην Α ή Β πράξη, είναι ένα γοητευτικό ταξίδι στην ψυχή του άλλου. Ένα πράγμα πρέπει όμως να σεβαστείς από την αρχή, το γεγονός ότι είναι η δική τους ιστορία, και τα πράγματα πρέπει να ειπωθούν από την δική τους σκοπιά.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
1949
Σ’ ένα μικρό νησί του Αιγαίου γίνεται ο γάμος της Σεβαστής, της μοναχοκόρης του καπετάν Μιχάλη του Ζηραίου – του μεγάλου άρχοντα του νησιού. Όμως λίγο πριν ευλογήσει ο παπάς, ακούγεται ένας πυροβολισμός και όλοι τρέχουν ανάστατοι στο δωμάτιο του καπετάνιου. Τον βρίσκουν πεσμένο πάνω στο γραφείο του, μέσα σε μια λίμνη αίματος. Μπροστά του ένα μωρό που κλαίει, φασκιωμένο σε δικό του πουκάμισο.
Το ποτάμι της λάβας του έρωτα και της εκδίκησης μόλις ξεκίνησε. Ένα πυρακτωμένο ποτάμι που κατακαίει στο διάβα του και καταστρέφει έρωτες και ζωές, μέχρι σήμερα.
2006
Στην Αθήνα, η Σέβη, τελευταία απόγονος της καταραμένης γενιάς, παγιδευμένη στο παλιό άσβεστο μίσος και αιχμάλωτη των θανάσιμων μυστικών της οικογένειάς της, λαμβάνει ένα γράμμα από το νησί της καταγωγής της. Είναι από την προγιαγιά της, τη Θεανώ. Στα ογδόντα της πια, την καλεί κοντά της. Εκείνη που πάντα τη μισούσε, που πάντα την πλήγωνε, για κάποιο λόγο θέλει να τη δει.
Η Σέβη θυμάται το παρελθόν. Και τον Ορέστη… Θα αντέξει να γυρίσει πίσω; Όχι, λέει η λογική της. Ναι, φωνάζει η ψυχή της. Κι αν γυρίσει στο νησί; Θα μπορέσει να σταματήσει τη λάβα ή θα καεί κι εκείνη;

Βιογραφικό
Η Ίρις Καλβά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κηφισιά. Η συγγραφή την κέρδισε πολύ νωρίς. Στα δεκατέσσερά της έγραψε το πρώτο της σενάριο, µια νεανική περιπέτεια φαντασίας µε κοινωνικές προεκτάσεις. Στα είκοσι είχε την πρώτη της εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή, όπου, εκτός από το σενάριο, την παρουσίαζε και έπαιζε και η ίδια, τις “Μαριονέτες” του Λάκη Αποστολίδη, και συνέχισε µε την εκπομπή “Άνθρωποι και κούκλες”. Ακολούθησαν πολλές τηλεοπτικές σειρές, θεατρικά έργα και ταινίες. Το θεατρικό της έργο “Σήµα κινδύνου”, µε θέμα τα ναρκωτικά, προτάθηκε από το Υπουργείο Παιδείας ως εξαίρετο και διδακτικό θέαμα για τα σχολεία. Ωστόσο οι σπουδές της (Νομική, Δραματική Σχολή -υπήρξε μαθήτρια του αείμνηστου Πέλου Κατσέλη-, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Τμήμα Κοινωνιολογίας) έγιναν αιτία να εργαστεί επί σειρά ετών σε διάφορες θέσεις, όπως υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων και Marketing, σύμβουλος σε όμιλο επιχειρήσεων -εργασίες που της έκλεβαν πολύ χρόνο και δεν μπορούσε να αφοσιωθεί στη συγγραφή όσο θα ήθελε. Τώρα μοιράζει το χρόνο της μεταξύ Αίγινας και Κηφισιάς.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave