Απομονωμένοι και απλώς περιμένοντας δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε. Στις πρωτόγνωρες συνθήκες που έχει επιβάλει η πανδημία, ο καθένας μας, με τα εργαλεία που διαθέτει, τις έννοιες, τα βιβλία και τις σκέψεις του, προσπαθεί να συλλάβει τι συνέβη, τι συμβαίνει και τι θα συμβεί. Προσπαθεί να δώσει απαντήσεις και να συμβάλει στο κρίσιμο ζητούμενο της κατανόησης και της έλλογης απόκρισης στην κρίση που προκαλεί ο κορωνοϊός.

Αυτό είναι το περιεχόμενο του τόμου Αποτυπώσεις σε στιγμές κινδύνου, που με φροντίδα της Εταιρείας Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου κυκλοφορεί ηλεκτρονικά από τις εκδόσεις Νήσος ως 19ος τόμος των «τοπικών». 100 κείμενα-αποκρίσεις, γραμμένα από επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων, που διερευνούν το σκοτεινό ατομικό και συλλογικό «τώρα» της πανδημίας και των μέτρων και αναρωτιούνται για τον κόσμο «αύριο». Από σκοπιά κοινωνική, πολιτική, οικονομική, ιατρική ή φιλοσοφική, με ευθύνες δημόσιες αλλά και έγνοιες προσωπικές, μπροστά στον δικαιολογημένο αλλά αδιανόητο εγκλεισμό και με διεξόδους που προσφέρονται από συλλογικές πρωτοβουλίες και καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα – τα κείμενα του τόμου καταγράφουν και διανοίγουν προοπτικές σκέψης και συνειδητοποίησης.

Τα «τοπικά» έχουν σχεδιαστεί ως μία σειρά εργαστηρίων και τόμων διεπιστημονικού, φιλοσοφικού και καλλιτεχνικού διαλόγου γύρω από ένα θέμα. Το θέμα φέτος, η συνθήκη του κορωνοΐού ήταν δεδομένο, αλλά δεδομένη ήταν και η αδυναμία πραγματοποίησης του επιτόπιου εργαστηρίου. Έτσι ο διάλογος καταγράφεται σε έναν ηλεκτρονικό τόμο που περιμένει τη συμβολή και τη συμμετοχή των αναγνωστών του.

Ο τόμος κυκλοφορεί ηλεκτρονικά και διατίθεται δωρεάν από την ιστοσελίδα των εκδόσεων νήσος. www.nissos.gr

Οπισθόφυλλο:

Σε στιγμές σαν αυτές που περνάμε και που μας καθιστούν υποκείμενα του κινδύνου και άρα φορείς του άλλου «ιού», του φόβου, ενισχύονται εκθετικά οι φαντασιακές επιβεβαιώσεις του αναπόδραστου «έτσι είναι» αλλά και οι προβολές εμπιστοσύνης στους φέροντες εξουσία. Κι όμως σε αυτή τη συνθήκη μιας –έστω και όχι πλήρους– «παύσης», μιας εξαιρετικά συρρικνωμένης κίνησης, ενός «σημειωτόν» της προόδου, μπορούμε ίσως να συγκρατήσουμε τη φευγαλέα εικόνα μιας άλλης κοινωνικής συνθήκης.