Συγγραφέας του βιβλίου «Σκοτεινά φεγγάρια» – Εκδόσεις «Πηγή»

Ένα βιβλίο υπαρξιακό με στοιχεία φανταστικού κρύβεται πίσω από το τρομακτικό εξώφυλλο του Γιώργου Δόλγυρα. Τα πλάσματα της νύχτας όπως λέει στο Vivlio-life πάντα τον γοήτευαν κι έτσι αποφάσισε με τα διηγήματά του, να δώσει τη δική του διάσταση στο ιδιαίτερο αυτό κεφάλαιο της λογοτεχνίας, κόντρα στη ροπή του ελληνικού αναγνωστικού κοινού που επιμένει στις αληθινές κοινωνικές ιστορίες και την ερωτική θεματολογία. Κάπως έτσι, έπλασε τον δικό του «Κάτω κόσμο» κι εμπνεύστηκε τους … απρόσωπους ήρωές του. Κεντρική ιδέα του βιβλίου -που ήδη απέσπασε τον πρώτο του έπαινο- είναι ο θάνατος, ωστόσο στις σελίδες του «διαπραγματεύεται εξίσου όλες τις πτυχές της ζωής: την αγάπη, τον έρωτα και τον πόνο».

Το εξώφυλλο του βιβλίου σας είναι τρομακτικό. Θέλατε η πρώτη αναγνωστική ματιά να προκαλέσει και ανάλογα συναισθήματα σ’ εμάς τους αναγνώστες;
Ένα βιβλίο το επιλέγει κανείς από το εξώφυλλο τις περισσότερες φορές, οπότε πρέπει να κερδίζει τις εντυπώσεις. Δε θέλω να σπείρω τον τρόμο, ωστόσο. Το βιβλίο μου δεν είναι τρόμου και μονοδιάστατο παρόλο που εμπεριέχει τον θάνατο. Διαπραγματεύεται εξίσου όλες τις πτυχές της ζωής: την αγάπη, τον έρωτα και τον πόνο. Φυσικά όλα τα σκεπάζει ο θάνατος στο τέλος όπως συμβαίνει εξάλλου, καθώς κανένας δεν είναι αθάνατος και όλοι θα πεθάνουμε κάποτε.

Άβυσσος, χάος, σκοτάδι στις ψυχές, μάγισσες, λυκάνθρωποι, βαμπίρ, σατανικές τελετές… Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις για σας και πώς επηρέασαν την απόφασή σας να προχωρήσετε στη συγγραφή του βιβλίου;
Τα πλάσματα της νύχτας πάντα με γοήτευαν. Λατρεύω τις ταινίες: «Το Κοράκι» (The Crow), «Συνέντευξη με έναν βρικόλακα» (Interview with the vampire), «Κάτω κόσμος» (Underworld). Έτσι αποφάσισα να πλάσω και εγώ τον δικό μου «Κάτω κόσμο». Βέβαια κάπως σύντομο και περιεκτικό μιας και πρόκειται για συλλογή διηγημάτων.

Στο άκουσμα και μόνο των παραπάνω λέξεων ίσως κάποιος σκιαχτεί. Φαντάζομαι πως απευθύνεστε μόνο στους λάτρεις του θρίλερ. Ή μήπως ζητάτε την υπέρβαση από τους αναγνώστες;
Βιβλία, ταινίες και τραγούδια. Ποτέ δεν απευθύνονται «μόνο στους λάτρεις του είδους». Όταν είναι αξιόλογα το κοινό θα τα προτιμήσει όπως τον Χάρι Πότερ ( Harry Potter) και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (The Lord of the Rings) που δημιούργησαν ρεύμα και στην Ελλάδα που το αναγνωστικό κοινό ποτέ δε προτιμούσε τα βιβλία φαντασίας. Φυσικά δε φιλοδοξώ να τα καταφέρω όπως η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ και ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Ωστόσο, θέλω να προσπαθήσω να πείσω ότι το δράμα ενός ανθρώπου δε διαφέρει από αυτό ενός λυκάνθρωπου. Στη συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων οι χαρακτήρες μου δεν είναι μόνο νύχια και δόντια. Ερωτεύονται, πονάνε, ματώνουν όπως οι άνθρωποι.

Το βιβλίο σας αποτελείται από τέσσερις ιστορίες που όπως λέτε «προσεγγίζουν τα ενδόμυχα της ψυχής, σαγηνεύοντας τις αισθήσεις και εξερευνώντας όλες τις πτυχές του ανθρώπου, συνειδητές και ασυνείδητες». Δώστε μας επιγραμματικά το περιεχόμενό τους.
Στο «Τριαντάφυλλα και Nύχια» (μικρή νουβέλα) συναντάμε μία έφηβη με ένα αδύνατο σώμα και ατημέλητη να μη μπορεί να εμπνεύσει τον έρωτα στα αγόρια, ούτε καν να βρει φιλίες, οπότε δέχεται μία μάγισσα να την μετατρέψει σε λυκάνθρωπο για να αλλάξει ζωή…
Στο «Παλαιό Bιβλιοπωλείο» (διήγημα) μία νεκρομάντης μάγισσα αναζητά ένα βιβλίο το οποίο έχει γραμμένη σατανική τελετή με την οποία ξεκινάει να ανασταίνει νεκρούς. Κυριεύει σιγά – σιγά όλο το χωριό μέχρι που ο πιστός παπάς στέκεται απέναντι της και οι δυο τους συγκρούονται…
«Το Μηχανάκι», είναι ένα διήγημα που αφορά έναν ντελιβερά που έχει γίνει ένα με την μηχανή του και πλέον δουλεύει και ως μηχανή ατελείωτες ώρες, μέχρι που πεθαίνει η μητέρα του. Τότε αρχίζει και βυθίζεται στην κατάθλιψη και το πένθος, μέχρι που μία μέρα πέφτει και αυτός νεκρός σε τροχαίο. Όμως ανασταίνεται μαζί με την μητέρα του με την δύναμη της μητρικής αγάπης και αποφασίζει να στοιχειώσει το αφεντικό του που του μαύριζε την ζωή…
Και τέλος στο διήγημα «Θηλιά στο λαιμό» ένας άνθρωπος με βαμπιρισμό (ουσιαστικά βρικόλακας με την διαφορά πως ο βαμπιρισμός εμφανίζεται σε σπάνιες περιπτώσεις πραγματικά σε ανθρώπους και εκεί βασίζεται ο μύθος του βρικόλακα), έχει οδηγηθεί στο ψυχιατρείο μετά από μαζικούς φόνους και ονειρεύεται να δραπετεύσει ή και να αυτοκτονήσει ακόμα…

Σε ποιο από αυτά τα διηγήματα πιστεύετε πως θα βρούμε πτυχές του εαυτού μας που αγνοούμε;
Σε όλα κάτι υπάρχει. Κανένα δεν είναι κενό περιεχομένου. Εκεί βρίσκεται η ουσία της λογοτεχνίας. Αν γράφεις για να γράφεις, το παιχνίδι έχει χαθεί.

Και ποιο θεωρείτε πως θα μας τρομάξει περισσότερο;
Μην σας παρασύρει το εξώφυλλο. Το βιβλίο δεν είναι μία συλλογή από διηγήματα τρόμου. Είναι περισσότερο υπαρξιακό με στοιχεία φανταστικού. Φυσικά ο θάνατος τρομάζει τους πάντες (που είναι η κεντρική ιδέα του βιβλίου) αλλά δε κατανοώ το γιατί μιας και όλους μας αφορά. Είναι απλώς μία στιγμή και έπειτα επιστρέφουμε στην ανυπαρξία απ’ όπου ξεκινήσαμε. Εκεί που ήμασταν πριν γεννηθούμε.

Και οι πρωταγωνιστές σας; Ποιοι είναι οι ήρωες στις τέσσερις ιστορίες σας;
Οι πρωταγωνιστές μου είναι απρόσωποι ουσιαστικά. Οπότε δεν έχει σημασία το δικό τους πρόσωπο αλλά το δικό μας, των ανθρώπων. Μιας και όπως αυτοί είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία αποπνιχτική ματαιότητα που στον καθένα και την κάθε μία εκφράζεται διαφορετικά. Όλοι όμως αναζητούμε τις ανάσες ζωής. Αυτή είναι η ουσία άλλωστε και όχι τα πρόσωπα. Ποιοι ξεχωρίζουν και ζουν την κάθε στιγμή μέχρι να πεθάνουν χωρίς να ”ναι απλά σκιές ή καρικατούρες μίας εικονικής πραγματικότητας που έχουν πλάσει άλλοι γι’ αυτούς.

Με ποιον από αυτούς περάσατε καλύτερα καθώς γράφατε;
Με όλους τους το ίδιο και ευελπιστώ και το αναγνωστικό κοινό να απολαύσει το ταξίδι.

«Μία παράσταση σε τεντωμένο σκοινί, που κάποιοι αποκαλούν “ζωή”, διαβάζω. Η ζωή όμως είναι πολύ περισσότερα, έτσι δεν είναι; Είναι χαμόγελο, είναι αισιοδοξία, είναι χαρά, είναι ομορφιά, είναι στιγμές. Θα βρούμε κάποια σκηνή που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε στα κεφάλαια του βιβλίου σας;
«Το Μηχανάκι» είναι μία μαύρη κωμωδία όπου ουσιαστικά μπορείς να γελάσεις με τον θάνατο. Ωστόσο μία φορά γελάς και δέκα κλαις στην ζωή και στο τέλος ο θάνατος μας αφορά όλους. Δηλαδή η ματαιότητα της ανυπαρξίας. Οπότε ας ζήσουμε το σήμερα όσο το δυνατόν καλύτερα σαν κάθε ημέρα να ‘ναι και η τελευταία μας.

Προσδοκία σας είναι, όπως διευκρινίζετε, να ταξιδέψουμε με το βιβλίο σας και να εξερευνήσουμε πτυχές του εαυτού μας που δεν γνωρίζουμε και ούτε φανταζόμαστε πως υπάρχουν. Το πετύχατε; Έχετε κάποια μηνύματα από αναγνώστες που έκαναν αυτό το ταξίδι;
Εφόσον το βιβλίο μου εκδόθηκε και θα διαβαστεί από κάποιους αναγνώστες (λίγους ή πολλούς) πέτυχα. Οι αναγνώστες φιλοδοξώ να συνεχίσουν να ζουν τις ζωές τους με λίγο καλύτερες ποιότητες κατανοώντας την ανθρώπινη ύπαρξη λίγο καλύτερα.

Τα ψυχολογικά θρίλερ και τα βιβλία τρόμου, που αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο του παγκόσμιου κινηματογράφου αλλά και των εκδοτικών οίκων, δείχνουν να έχουν κερδίσει τα τελευταία χρόνια και τους Έλληνες αναγνώστες. Πιστεύετε πως θα μπορούσαν να συναγωνιστούν σε πωλήσεις τα υπόλοιπα μυθιστορηματικά είδη;
Δύσκολα. Το ελληνικό κοινό ακόμα και στα αναγνώσματα του είναι παραδοσιακό στις επιλογές του και θα επιλέγει πάντα αληθινές ιστορίες (κοινωνικά) ή ερωτική λογοτεχνία. Ακόμα και όταν ξεχωρίσει κάτι φαντασίας θα προέρχεται κυρίως από το εξωτερικό (Χάρι Πότερ ή Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) και δύσκολα θα κερδίσουν τις εντυπώσεις οι Έλληνες συγγραφείς φαντασίας. Ωστόσο θα το προσπαθήσω.

Πάντως τα «Σκοτεινά φεγγάρια» δείχνουν να αγαπήθηκαν και να άγγιξαν το αναγνωστικό κοινό. Ο 1ος έπαινος Φανταστικού Διηγήματος που λάβατε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πεζογραφίας του λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος», είναι μία δικαίωση για την επιλογή σας;
Η βράβευση έγινε από επιτροπή. Σίγουρα αποτελεί και ένα πρώτο δείγμα για το κοινό αλλά δεν έχει ακόμα κριθεί τίποτα. Σαφώς και είναι μία δικαίωση. Άλλωστε αποφάσισα να εκδώσω χάρη σε αυτή την βράβευση που μου έδωσε εμπιστοσύνη ότι αξίζει το έργο μου.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Σκοτάδι στις ψυχές των ανθρώπων, στην απάνθρωπη άβυσσο του χάους, λαχταρώντας ζωή. Ένα κορίτσι συνάπτει συμφωνία µε µία μάγισσα για να γίνει λυκάνθρωπος, προκειμένου να αλλάξει το κορμί της και τη ζωή της μέσα από τον έρωτα. Σε ένα παλιό βιβλιοπωλείο εμφανίζεται µία μάγισσα και διεκδικεί τον κόσμο των ανθρώπων, μέχρι που ένας ιερέας στέκεται να την αντιμετωπίσει. Ένας ντελιβεράς έχει χάσει την πίστη του στους ανθρώπους και τη ζωή αφότου πέθανε η μητέρα του· τελικά, πεθαίνει σε τροχαίο δυστύχημα και γυρίζει στον κόσμο των ζωντανών, µε το αφεντικό του να τον βασανίζει ακόμα και νεκρό. Ένα βαμπίρ ψυχαναλύεται στον καναπέ ενός ψυχιατρείου για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει, νοσταλγώντας ακόμη την ελευθερία.
Τέσσερις μοναδικές ιστορίες οι οποίες προσεγγίζουν τα ενδόμυχα της ψυχής, σαγηνεύοντας τις αισθήσεις και εξερευνώντας όλες τις πτυχές του ανθρώπου, συνειδητές και ασυνείδητες. Είμαστε πότε δαίμονες και πότε άγγελοι. Πότε θύτες και πότε θύματα. Αυτή είναι η ανθρώπινη ζωή στο δράμα της καθημερινότητάς της. Μία παράσταση σε τεντωμένο σχοινί, που κάποιοι αποκαλούν «ζωή».
Με την παρούσα έκδοση διηγημάτων, ο συγγραφέας προσδοκά να ταξιδέψετε μαζί του και να εξερευνήσετε πτυχές του εαυτού σας που δεν γνωρίζετε – και ούτε φαντάζεστε πως υπάρχουν.

Βιογραφικό
Ο Γιώργος Δόλγυρας γεννήθηκε στις 10/05/89 στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Έδεσσα και τα τελευταία χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι σπουδαστής στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τμήμα Δημοσιογραφίας. Φοίτησε στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε μαθήματα σεμιναρίου, σκηνοθεσίας και θεάτρου σε διάφορα εργαστήρια (Παράθλαση, Aβέρτο κ.ά.) καθώς και στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος – Βασίλης Διαμαντόπουλος και Ανδρέας Βουτσινάς (Θεσσαλονίκη). Διδάχθηκε την τέχνη της συγγραφής σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής (Script & Art και στον Ιανό). Έχει εργαστεί εθελοντικά σε θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές στη Θεσσαλονίκη (Αντιγόνη στο Radio City και Versus, µία μικρού μήκους ταινία µε θέμα τον καρκίνο). Το διήγημά του «Θηλιά στον λαιμό», το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην παρούσα συλλογή διηγημάτων «Σκοτεινά Φεγγάρια», έλαβε τον 1ο έπαινο φανταστικού διηγήματος νέων στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πεζογραφίας του λογοτεχνικού περιοδικού Κεφαλονιάς «ΚΕΦΑΛΟΣ».

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave