Συγγραφέας του βιβλίου «Δώδεκα ημέρες θύελλας» – Εκδόσεις Διόπτρα

Μια συγκλονιστική ιστορία στην οποία τίποτε δεν είναι τυχαίο αλλά όλα είναι μέρος ενός σατανικού σχεδίου που κάποιος έστησε υπολογίζοντας κάθε λεπτομέρεια, εκτυλίσσεται μέσα σε «Δώδεκα ημέρες θύελλας». Η Ελένη Γαληνού μας βάζει στην καρδιά αυτής της καλοκαιρινής θύελλας, για να βιώσουμε μαζί με τους ήρωές της τις μέρες και νύχτες που θα σημαδέψουν βαθιά τη ζωή τους. Ένα μυθιστόρημα με ένταση, ανατροπές και συνεχή εναλλαγή συναισθημάτων γεμάτο όμορφες εικόνες, ζεστές λέξεις και ξεχωριστές παρομοιώσεις που το κάνουν ακόμη πιο ιδιαίτερο. Όπως εξηγεί στο Vivlio-life η συγγραφέας, ο τρόπος γραφής της έχει τις ρίζες του στα τραγούδια και στα ποιήματα που γράφει από τα νεανικά της χρόνια. «Ο ποιητικός λόγος είναι για εμένα κάποιες στιγμές σαν ανάγκη, βγαίνει αβίαστα όταν περιγράφω μια σκηνή και τον αφήνω να χρωματίσει κάποια σημεία των κειμένων μου. Τραβάει τον αναγνώστη από την ένταση και του δίνει μια όαση να ξαποστάσει πριν τον αρπάξουν πάλι τα γεγονότα και οι ανατροπές».

«Δώδεκα ημέρες». Είναι ο χρόνος που κρατά η κορύφωση της πλοκής ή μήπως κρύβεται κάτι άλλο στον χρονικό προσδιορισμό σας;
Όχι, είναι δώδεκα ημέρες στην καρδιά του καλοκαιριού, δώδεκα ημέρες δυνατές και ανατρεπτικές, που θα σημαδέψουν βαθιά τη ζωή όλων των ηρώων. Αποκαλύψεις, ανατροπές, αναπάντεχα γεγονότα, βίαιες καταστάσεις, μυστήριο και αγωνία. Και μέχρι να κοπάσει η πρώτη θύελλα ακολουθεί μια δεύτερη, το ίδιο σαρωτική, όμως οι ήρωες δεν είναι πια οι ίδιοι, τα γεγονότα που προηγήθηκαν έχουν αλλάξει τη ζωή τους και εκείνοι καλούνται να βρουν καινούριες ισορροπίες και να δεχτούν τα νέα δεδομένα.

Μελίνα και Έκτορας. Τους ενώνει ένας δυνατός νεανικός έρωτας του παρελθόντος. Άραγε μπορεί να μπει εύκολα τελεία σ’ ένα δυνατό συναίσθημα που νιώσαμε κάποτε; Τι μαθαίνουμε από τους ήρωές σας;
Δεν είναι εύκολο να βάλεις τελεία σε δυνατά συναισθήματα, όμως ούτε ακατόρθωτο είναι. Ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του όρια και τις δικές του δυνάμεις, που τον βοηθούν ή τον εμποδίζουν να βάλει καθοριστικές «τελείες» στη ζωή του. Οι ήρωές μας ωστόσο, μετά από έναν χωρισμό που έγινε παρά τη θέλησή τους, καταφέρνουν να συνεχίσουν τις ζωές τους πιστεύοντας ότι ξεπέρασαν τον έρωτα που τους σημάδεψε. Τα γεγονότα ωστόσο θα τους διαψεύσουν. Θα αλλάξουν άποψη από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα ξανασυναντηθούν, κι ας έχουν περάσει είκοσι τρία χρόνια. Δεν το παραδέχονται αμέσως, όμως το νιώθουν ξεκάθαρα πως αρχίζει πάλι να ξυπνά. Ύστερα τους παρασύρουν τα γεγονότα και τίποτα δεν μένει πλέον ίδιο.

Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας σας συναντιούνται τυχαία σε μία δεξίωση. Μόνο που στην ιστορία σας η λέξη «τυχαίο» μάλλον δεν έχει θέση…
Ακριβώς, σε αυτή την ιστορία όλα είναι προμελετημένα και στημένα με λεπτομέρεια. Κάθε κίνηση που μοιάζει τυχαία στην πραγματικότητα είναι το στάδιο ενός σατανικού σχεδίου που θα οδηγήσει τους ήρωες σε πολύ δύσκολη θέση. Έρχεται μια στιγμή που αντιλαμβάνονται με τρόμο ότι η παγίδα που τους έχουν στήσει δεν είναι αυτό που αρχικά είχαν υποθέσει, αλλά μια άκρως επικίνδυνη και πολύπλοκη κατάσταση που ποτέ δεν είχαν φανταστεί. Και τότε καλούνται να ξεδιπλώσουν το κουβάρι μιας σκοτεινής υπόθεσης αγνοώντας πού τους οδηγεί.

«Κάποτε τους ανάγκασαν να χωρίσουν. Τώρα τους φέρνουν πάλι κοντά για να τους παγιδέψουν», γράφετε. Δώστε μας μία γεύση της αναγνωστικής καταιγίδας που βλέπουμε να φέρνει καταπάνω μας η «θύελλα» του τίτλου σας.
Είναι μια θύελλα συναισθημάτων και γεγονότων στην οποία οι ήρωες θα βρεθούν δίχως να το θέλουν. Κι ύστερα αρχίζει να φυσάει απ’ όλες τις μεριές και εκείνοι προσπαθούν να προφυλαχτούν με κάθε τρόπο. Έκτορας και Μελίνα στην αρχή και αργότερα η Ηρώ συνεργάζονται στήνοντας τις δικές τους παγίδες. Σκοπός τους είναι να ξεσκεπάσουν τον εγκέφαλο που για άγνωστο λόγο προσπαθεί να τους μπλέξει σε μια βρόμικη ιστορία. Η υπόθεση δεν είναι εύκολη, όμως ξέρουν ότι κάθε απάτη έχει τα τρωτά της σημεία και αυτά προσπαθούν να βρουν. Κι όσο παλεύουν να εντοπίσουν τον ένοχο, ζουν δύσκολες καταστάσεις, βίαια γεγονότα, διαρκή συναισθηματική φόρτιση, προβλήματα υγείας, νοσοκομεία, μικρά παιδιά που κινδυνεύουν… Εμπλέκεται κάποια στιγμή η αστυνομία, ένα γραφείο ερευνών, άνθρωποι απ’ το παρόν και το παρελθόν και τότε η θύελλα μεγαλώνει.

Υποψία, συνειρμοί ανεξέλεγκτοι, σκληρές εκδοχές, κάθε λογής υποθέσεις, ανησυχία, αρρωστημένη ζήλια. Σκόρπια συναισθήματα έτοιμα να υπονομεύσουν την ανθρώπινη εμπιστοσύνη. Ποιο είναι εκείνο το συναίσθημα στο οποίο αναγκαστήκατε να εμβαθύνετε περισσότερο;
Σε αυτό το βιβλίο παίζει σημαντικό ρόλο η ζήλια. Μια παθιασμένη ζήλια φέρνει σε τραγική θέση έναν από τους ήρωες και αργότερα μια αρρωστημένη ζήλια ωθεί έναν από τους δράστες να κάνει ένα μοιραίο λάθος. Πάνω στην παράφορη ζήλια χτίστηκε αρχικά όλη η πλεκτάνη, εκεί κυρίως πάτησαν οι δράστες, όμως, όπως θα δούμε, θα έρθει στιγμή που θα λειτουργήσει αμφίδρομα και θα φέρει τους ενόχους σε πολύ δεινή θέση.

Ένα πρόσωπο που υποδεχόμαστε ζεστά σ’ αυτό το μυθιστόρημα είναι η Ηρώ. Η καλή φίλη που όλοι θα θέλαμε να έχουμε στη ζωή μας. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η φιλία στη δική σας ζωή;
Θα έλεγα τον σημαντικότερο. Κρατώ φίλους από τα παιδικά μου χρόνια. Παρόλο που ήρθε στιγμή που απομακρυνθήκαμε για λίγο επειδή άλλαξαν οι συνήθειές μας, εντούτοις ποτέ δεν χαθήκαμε. Βρίσκουμε πάντα ευκαιρίες να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, να συναντηθούμε έστω για λίγο, να μοιραστούμε όμορφες στιγμές. Τον φίλο σου τον διαλέγεις μόνος σου και τον κρατάς στη ζωή σου επειδή είναι κάτι πολύτιμο και αγαπημένο. Τον αγαπάς επειδή θέλεις και όχι επειδή πρέπει. Και, όπως και στο βιβλίο, στα δύσκολα δυναμώνουν και στεριώνουν οι φιλίες. Εκεί αποδεικνύεται η αξία και δύναμή τους.

Υπάρχει και η Νάνσυ βέβαια. Η κακομαθημένη ετεροθαλής αδελφή, που η Μελίνα την αποκαλεί κομπλεξικιά. Εδώ αγγίζετε ένα κοινωνικό θέμα που αφορά πολλούς από εμάς τους αναγνώστες. Ποιο είναι το πιο έντονο χαρακτηριστικό αυτού του προσώπου;
Η Νάνσυ από την αρχή είναι ένας άνθρωπος τοξικός. Δεν μπορεί να αγαπήσει κανέναν, ούτε καν τον εαυτό της. Συμπεριφέρεται με αλαζονεία, κακία, πονηριά, λέει ψέματα, συκοφαντεί, επιτίθεται άδικα, επιδιώκοντας να περάσει το δικό της. Αυτή η γυναίκα μεγαλώνοντας δεν έμαθε τίποτα από τα λάθη της και έκανε πολλά και σοβαρά. Θα διαπιστώσουμε ότι, παρά τα χρόνια που μεσολάβησαν, εκείνη δεν άλλαξε καθόλου, συνεχίζει να ζει στο ίδιο στενόμυαλο καβούκι παρέα με τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειές της. Όλοι σταδιακά φεύγουν από κοντά της. Κανείς δεν την εκτιμά, κανείς δεν την αντέχει.

Υπάρχει άλλο ένα σημαντικό κοινωνικό θέμα με το οποίο καταπιάνεστε. Η φροντίδα ενός άρρωστου παιδιού από τον πατέρα του. Σε μια εποχή που έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε ευαίσθητοι σε θέματα που αφορούν παιδιά πόσο κοντά ήρθατε με αυτό τον γονέα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη που όλοι φοβόμαστε;
Η αλήθεια είναι ότι ένιωσα έντονα την αγωνία και την ανάγκη αυτού του πατέρα, είδα τον πανικό του, την απελπισία του, τη μοναξιά του, γι’ αυτό του έδωσα εύκολα άλλοθι για πράξεις που δεν είναι αποδεκτές. Δεν τον τιμά ότι δέχεται να εκθέσει μια γυναίκα επειδή έχει ανάγκη τα λεφτά. Εκείνος όμως αναγκάζεται να το κάνει, κι ας τον βαραίνει η συνείδησή του, γιατί για εκείνον η υγεία του παιδιού είναι πάνω απ’ όλα. Σαν άνθρωπος όμως έχει όρια. Δεν φτάνει στα άκρα, δεν ισοπεδώνει εντελώς τις αξίες του. Η αγάπη που υπάρχει μέσα του και ο καλός του χαρακτήρας τον συγκρατούν και κάνει πράγματα που τελικά τον δικαιώνουν στα μάτια μας.

Η αλήθεια είναι πως μας κρατήσατε σε αγωνία στην πλοκή. Πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές θα μπορούσαν να κρύβονται πίσω από το μπερδεμένο κουβάρι που κληθήκαμε να ξετυλίξουμε. Είναι και ο τρόπος που επιλέξατε για να μας κρατήσετε «δέσμιους» της ανάγνωσης;
Ένα μυθιστόρημα όπως αυτό θέλει διαρκή ένταση και μυστήριο για να συναρπάσει τον αναγνώστη και να συντηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του ως το τέλος. Ανατροπές, γρήγορη γραφή, εναλλαγή των γεγονότων με αποκαλύψεις και παράλληλα έντονα συναισθήματα, τρυφερότητα, μια όμορφη φιλία και ένας δυνατός έρωτας. Αυτά είναι τα μικρά μυστικά του. Στοιχεία που συγκινούν την ψυχή, εξάπτουν τη φαντασία και κάνουν τον αναγνώστη να συμμετέχει σαν να τον αφορά άμεσα αυτό που διαβάζει. Σαν να είναι μια αληθινή ιστορία, νοιάζεται να δει τι θα γίνει στο τέλος.

Αυτό που ξεχωρίζει στο μυθιστόρημά σας είναι οι εικόνες που υφάνατε με λέξεις και παρομοιώσεις που κάνουν πιο ελκυστική αλλά και πιο ανάλαφρη τη δύσκολη τροπή που παίρνει η ιστορία σας. Ήταν το θέμα που επιλέξατε ή η διάθεσή σας την εποχή που το γράφατε που σας «όπλισε» με πολύχρωμα νήματα;
Μου αρέσει αυτός ο τρόπος γραφής και έχει τις ρίζες του στα τραγούδια και στα ποιήματα που γράφω από τα νεανικά μου χρόνια. Ο ποιητικός λόγος είναι για εμένα κάποιες στιγμές σαν ανάγκη, βγαίνει αβίαστα όταν περιγράφω μια σκηνή και τον αφήνω να χρωματίσει κάποια σημεία των κειμένων μου. Τραβάει τον αναγνώστη από την ένταση και του δίνει μια όαση να ξαποστάσει πριν τον αρπάξουν πάλι τα γεγονότα και οι ανατροπές. Όμως, όσο γράφω, το σκηνοθετώ σαν ταινία στο μυαλό μου. Βλέπω με τη φαντασία μου πώς είναι ο χώρος, οι εκφράσεις των ηρώων, τα ρούχα τους, οι κινήσεις τους. Όταν έχω ξεκάθαρη εικόνα, καταλαβαίνω ότι οι περιγραφές μου γίνονται πιο ζωντανές και δίνουν άλλη διάσταση στη διήγηση.

Οι ανατροπές, οι αλήθειες, τα ψέματα, οι ψιχάλες αλλά και οι μπόρες της θύελλας που μας συντρόφευσαν μέχρι τον επίλογο ήταν πολλές. Αφού απαντήσατε σε όλα μας τα ερωτήματα και λύσατε κάθε μας απορία παραδώσατε τους ήρωές σ’ εμάς. Κι εμείς αγαπήσαμε τη Μελίνα. Πόσο λείπει η γλυκιά Μελίνα από τη ζωή σας;
Όλους τους ήρωες τους κρατώ μέσα μου, άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο. Τους κεντρικούς ήρωες βέβαια λίγο παραπάνω. Όταν άρχισα να σκιαγραφώ τη Μελίνα, κατάλαβα πως αυτός ο χαρακτήρας θα χρειαζόταν πολλή δουλειά για βγει σωστός. Είναι κόντρα ρόλος για εμένα. Δεν υπήρξα ποτέ όπως εκείνη. Έχω συναντήσει όμως πολλές γυναίκες που σκέφτονται και λειτουργούν σαν τη Μελίνα. Όσο δούλευα τον χαρακτήρα της και τις αντιδράσεις της, τόσο έμπαινα στην ψυχή της. Πέρασε πολλά και έμαθε πολλά. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αυτή η γυναίκα κατάφερε να πετάξει το δεκανίκι από πάνω της και στηρίχτηκε με θάρρος και αποφασιστικότητα στις δικές της δυνάμεις. Διεκδίκησε και κέρδισε κάτι περισσότερο απ’ τη ζωή, γιατί το ήθελε πολύ, το είχε ανάγκη. Έχτισε κάτι όμορφο με αγάπη και αξιοπρέπεια, γι’ αυτό στο τελευταίο κεφάλαιο τής κάνω ένα «δώρο ζωής», που το καρτερούσε και το ποθούσε για χρόνια η ψυχή της.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Σε μια δεξίωση η Μελίνα συναντά τον Έκτορα, τον νεανικό της έρωτα.
Αρχικά απορεί που δεν την αναγνωρίζει, όταν όμως με ένα σημείωμα την καλεί να βρεθούν την επομένη κρυφά, αναστατώνεται, διστάζει, είναι παντρεμένη.
Η περιέργεια τελικά νικά και στο ραντεβού ο Έκτορας της αποκαλύπτει κάτι αναπάντεχο: ένας άγνωστος τον έχει προσλάβει για να την παρασύρει σε μια παράνομη σχέση, πιθανόν για να διαλύσει τον γάμο της.
Τα γεγονότα που ακολουθούν τους αιφνιδιάζουν και τους σπρώχνουν σ’ ένα παράξενο παιχνίδι. Προσπαθούν να ξεσκεπάσουν τον άγνωστο που κινεί τα νήματα απ’ το παρασκήνιο. Όσο όμως ψάχνουν, τόσο τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο.
Μέχρι που ένα βίαιο γεγονός ανατρέπει τα πάντα. Σοκαρισμένοι αντιλαμβάνονται πως η παγίδα που τους έχουν στήσει είναι πολύ πιο επικίνδυνη απ’ όσο πίστευαν.
Και ο παλιός τους έρωτας αρχίζει να ξυπνά, όμως πλέον γνωρίζουν πως αν τον αφήσουν να αναζωπυρωθεί, θα τους καταστρέψει. Συγχρόνως, ένα παιδί δίνει μάχη στην εντατική και ένα άλλο προσπαθεί να… Ένα ακόμα ένοχο μυστικό ζητάει να αποκαλυφθεί. Ένας έρωτας επιστρέφει απ’ το παρελθόν σαν παγίδα.
Μια παγίδα που μπορεί να νικήσει μόνο ο έρωτας.

Βιογραφικό
Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στα Μελίσσια. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για περίπου δέκα χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η Πόλη Φοβάται με το διήγημα …για ένα τσιγάρο! Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Όταν Στέρεψε η Αντοχή (2013), Πέρα από τις Κόκκινες Γραμμές (2014), Ακόμη Θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα Όσα δεν Έγιναν Λέξεις (2016), Μυστική Διαθήκη (2018), Αιώνιοι Ψίθυροι (2019), Η Κατάρα των Μάγιερ (2020), Σε Μαύρο Φόντο (2021), Χρυσάφι και μέλι (2022). Επικοινωνία με τη συγγραφέα: [email protected] facebook: Ελένη Γαληνού-Eleni Galinou Instagram: eleni.galinou

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave