Συγγραφέας του βιβλίου «Πριν χαθεί το όνειρο» – Εκδόσεις «Οσελότος»
Όταν η Ηλιάνα Κλειτσογιάννη εμπνεύστηκε και έγραψε την ιστορία της Αλίκης και της αδερφής της Αλέξας, ήταν μόλις 15 χρόνων. Μάλιστα γνώριζε πολύ καλά ποιος «δρόμος» οδηγεί στην έκδοση. Πληκτρολόγησε το σχετικό mail με παραλήπτες εκδοτικούς οίκους αλλά δεν πάτησε ποτέ «αποστολή». Αρκετά χρόνια αργότερα και χωρίς να αλλάξει τίποτε από την τραγική ιστορία της ηρωίδας της, που ένιωθε να της κλέβουν συνεχώς τα όνειρα, το έκανε με σιγουριά και έλαβε θετική απάντηση. Όπως λέει στο Vivlio-life, «… ήθελα ο αναγνώστης να γνωρίσει εκείνη την Ηλιάνα που χωρίς να έχει καμία ιδιαίτερη γνώση πάνω σε αυτό τον τομέα, έδινε απλά ζωή στο πάθος της. Έτσι λοιπόν δεν έχω κάνει αλλαγές. Είναι σχεδόν αυτούσιο. Ίσως να άλλαξα κάποια ρήματα ή να διαφοροποίησα κάποιες προτάσεις αλλά η δομή, η συνοχή, οι σκέψεις, ο τρόπος έκφρασης είναι της 15χρόνης Ηλιάνας»
«Ένα κορίτσι με τραγικό παρελθόν». Είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε για την ηρωίδα σας κρατώντας το βιβλίο σας. Μιλήστε μας για την Αλίκη και τις θύμισες που έχουν εγκλωβίσει τις σκέψεις της.
Η Αλίκη είναι ένα βασανισμένο κορίτσι. Κι όπως μαθαίνουμε από την περίληψη ακόμη έχει σημαδευτεί από ένα τραγικό παρελθόν. Αν και εξωτερικά θυμίζει κάθε έφηβη κοπέλα, εσωτερικά κρύβει πολύ πόνο και θλίψη. Είναι ένα πλάσμα γεμάτο ατυχίες, διλήμματα και προκλήσεις. Αναγκάστηκε να αφήσει πίσω τη ζωή της, τους φίλους της, τον τόπο που μεγάλωσε και να κάνει μια καινούρια αρχή σε ένα καινούριο μέρος, στον τόπο καταγωγής της μητέρας της. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να αφήσει πίσω της αυτό το τραγικό παρελθόν, μα πολύ σύντομα άλλο ένα χτύπημα της μοίρας έρχεται στην πόρτα της. Χάνει το μοναδικό στήριγμα που είχε στη ζωή της. Τους γονείς της! Κι εκεί είναι που νιώθει πως όλα θα καταρρεύσουν για πάντα. Εκείνη τη στιγμή απελπίζεται και νιώθει ότι της κλέβουν συνεχώς τα όνειρα. Το θέμα λοιπόν είναι εάν θα βρει το κουράγιο να παλέψει για τα όνειρά της ή εάν θα παραιτηθεί από αυτά.
Αλίκη και Αλέξα, λοιπόν, πορεύονται μόνες στη ζωή. Εκτός από αδερφή, η πρωταγωνίστριά σας πρέπει να παίξει και το ρόλο της μητέρας και του πατέρα. Είναι ποτέ προετοιμασμένος για έναν τέτοιο δύσκολο ρόλο ο άνθρωπος;
Νομίζω πως ποτέ κανείς δεν είναι έτοιμος να αναλάβει ένα τέτοιο ρόλο, πόσο μάλλον ένα κορίτσι στην εφηβεία όπως είναι η Αλίκη, καθώς και η ίδια είναι ακόμη παιδί. Μιλάμε για ένα κορίτσι που από τη μια στιγμή στην άλλη χάνει τα πάντα. Ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα είναι ένας ρόλος μοναδικός και ίσως ο πιο δύσκολος ρόλος που καλείται ο άνθρωπος να αναλάβει. Οπότε ένα κορίτσι σε αυτή την ηλικία δεν είναι ούτε σωματικά ούτε ψυχικά έτοιμο να τον αναλάβει.
Από πού αντλεί δύναμη για να μείνει όρθια η ηρωίδα σας;
Η Αλίκη έχει δίπλα της πολλούς ανθρώπους που την αγαπούν και την προσέχουν. Από όλους αυτούς τους ανθρώπους παίρνει τη δύναμη που χρειάζεται για να σταθεί ξανά στα πόδια της. Αυτός όμως που πιστεύω πως της δίνει μεγαλύτερη δύναμη είναι ο Άρης. Χάρη σε αυτόν θεωρώ πως βρίσκει η Αλίκη τη μεγαλύτερη δύναμη και το κουράγιο για να παλέψει ξανά για τα όνειρά της.
Ο Άρης ήταν συμμαθητής της και θα σταθεί στο πλάι της. Μιλήστε μας γι’ αυτό το αγόρι και τα συναισθήματά του για την Αλίκη.
Ο Άρης είναι ο χαρακτήρας εκείνος που εμφανίζεται σχεδόν από την αρχή και είτε θα τον μισήσεις αμέσως είτε θα τον ερωτευτείς κατευθείαν. Είναι ιδιαίτερο παιδί. Έξυπνος, όμορφος, γοητευτικός. Γεννημένος από οικογένεια πλουσίων και μεγαλωμένος με όλες τις ανέσεις θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως ένα δαιμονισμένο άγγελο, έναν επαναστάτη χωρίς αιτία ή όπως θα λέγαμε σήμερα το κλασσικό bad boy του σχολείου.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή της γνωριμίας του με την Αλίκη υπήρξε μία σχέση μεταξύ τους, μία έλξη απροσδιόριστη που γρήγορα μετατράπηκε σε αγάπη. Αυτά που νιώθει για την Αλίκη είναι πολύ δυνατά συναισθήματα μα δεν μπορεί να τα διαχειριστεί, δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Είναι εγωιστής και λίγο δειλός θα τον χαρακτήριζα εγώ. Αρνείται να παραδεχτεί αυτά που νιώθει, καθώς έχει ήδη μια σχέση από πριν εμφανιστεί η Αλίκη στη ζωή του και δεν θέλει να παραδεχτεί ότι νιώθει πράγματα για την Αλίκη, ότι το χαμόγελό της είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τον Άρη κι έτσι γίνεται το τελείως αντίθετο από αυτό που θέλει απέναντί της.
Πολλές φορές οι άνθρωποι γίνονται δυνατότεροι μετά από κάτι που θα συνταράξει τη ζωή τους. Ωστόσο, αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από άρνηση στον πόνο που νιώθουν. Σε ποιο βαθμό κατάφερε να διαχειριστεί τον πόνο της η πρωταγωνίστριά σας;
Όταν βιώνεις μια τέτοια απώλεια σίγουρα μαθαίνεις να διαχειρίζεται αλλιώς κάποιες καταστάσεις. Δεν νομίζω πως καταφέρνεις να ξεχάσεις ή να διώξεις ποτέ τον πόνο από κάτι τέτοιο, απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτόν. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Αλίκης. Στην αρχή αρνείται να πιστέψει αυτό που έχει συμβεί στους γονείς της και νομίζει πως είναι ανίκανη να ζήσει και να τα καταφέρει χωρίς αυτούς. Ο πόνος που νιώθει είναι αβάσταχτος και δεν νομίζει ότι θα μπορέσει να το ξεπεράσει. Όμως πολύ γρήγορα καταλαβαίνει ότι πρέπει να φανεί δυνατή γιατί η μικρή της αδερφή τη χρειάζεται. Σιγά σιγά μαθαίνει να ζει με την απώλεια των γονιών της, προσπαθεί να διαχειριστεί τον πόνο και τη θλίψη της και να βγει νικήτρια από όλο αυτό.
Λένε πως όταν ζήσεις μια τέτοια απώλεια, εκτιμάς περισσότερο τη ζωή. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα για την Αλίκη; Αγαπά τη ζωή ή αφήνεται να παρασυρθεί;
Στην αρχή θα αφεθεί. Νομίζει πως ο κόσμος της καταρρέει. Πολύ γρήγορα όμως θα καταλάβει ότι έχει χίλιους δυο λόγους για να ζήσει. Θα αντιληφθεί πως και οι γονείς της αυτό θα ήθελαν. Να είναι ευτυχισμένη και να κυνηγήσει τα όνειρά της. Έτσι θα ‘’πεισμώσει’’ περισσότερο με τον εαυτό της και θα καταλάβει ότι είναι πιο δυνατή από όσο πιστεύει. Θα εκτιμήσει κάθε λεπτό της ζωής της και θα προσπαθήσει να τη ζήσει όσο καλύτερα μπορεί.
Όλα θα αλλάξουν όταν θα εμφανιστεί ένα πρόσωπο από το παρελθόν, διαβάζω και αντιλαμβάνομαι πως οι εξελίξεις στη ζωή της Αλίκης θα είναι καθοριστικές…
Έχει περάσει καιρός από τότε που έχασε τους γονείς της η Αλίκη, και επιτέλους έχει αρχίσει να βάζει τη ζωή της σε μια τάξη. Έχει φτιάξει τη ζωή της, έχει πατήσει στα πόδια της. Έχει τους φίλους της, έχει μια σχέση, μια ήρεμη ζωή ώσπου όλα αυτά ανατρέπονται από την εμφάνιση αυτού του προσώπου από το παρελθόν της. Είναι ο άνθρωπος που θα της γεμίζει ερωτηματικά, θα την κάνει να αμφιβάλλει για πολλά πράγματα και θα την οδηγήσει πάλι σε αδιέξοδα κάνοντας την για ακόμη μία φορά να χάσει την πίστη στον εαυτό της και να μην ξέρει εάν μπορεί να πιστέψει ότι τελικά τα όνειρά της μπορούν να βγουν αληθινά.
Η μοναδική ομορφιά και γοητεία του παρελθόντος είναι ότι είναι παρελθόν, λένε και αναρωτιέμαι αν η πρωταγωνίστριά σας θα καταφέρει να βγει νικήτρια από την πάλη μ’ εκείνα που συνέβησαν παλιότερα αλλά καθόρισαν το παρόν και ίσως και το μέλλον της.
Η Αλίκη δυσκολεύτηκε πολύ να αφήσει πίσω της το παρελθόν ήδη μία φορά. Όταν αυτό το παρελθόν της ξαναχτυπήσει την πόρτα θα δυσκολευτεί να το ξανά αφήσει πίσω της. Θα αμφιταλαντευθεί με πολλά. Θα αμφιβάλλει για πολλά πράγματα. Θα κάνει λάθη, θα βιαστεί να πράξει. Θα δυσκολευτεί να ξεπεράσει κάποια άλλα και να πάρει κάποιες αποφάσεις για τη ζωή της. Δεν είναι πλέον σίγουρη εάν ό,τι έγινε στο παρελθόν ανήκει στο παρελθόν ή εάν το παρελθόν της είναι και το μέλλον της. Σίγουρα όμως στο τέλος θα βρει τη λύση και θα πάρει τις απαντήσεις που βασανίζουν το μυαλό της.
Πόσο εύκολο είναι να χαθεί ένα όνειρο και τι θα κάνει η ηρωίδα σας για να το κρατήσει δυνατό… πριν χαθεί;
Το μόνο εύκολο που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας είναι να παραιτηθούμε από ένα μας όνειρο. Όταν προσπαθούμε για κάτι και δεν μας βγαίνει λέμε πολύ εύκολα τη φράση «τα παρατάω». Μια απογοήτευση, ένα λάθος, μια βιαστική απόφαση της στιγμής είναι όλοι παράγοντες για να παραιτηθούμε από κάποιο όνειρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε ή να αφήσουμε το όνειρο μας να χαθεί. Η ελπίδα είναι η μεγαλύτερη δύναμη κάποιου. Το μεγαλύτερο όπλο της Αλίκης. Κάθε φορά που πίστευε σε κάτι, κάθε φορά που έκανε ένα όνειρο χανόταν κι όμως δεν τα παράτησε ποτέ. Είχε ελπίδα! Πίστευε ότι στο τέλος όλα μπορούν να γίνουν αληθινά. Πίστευε πως όπως στα παραμύθια έτσι και στη ζωή της με την ελπίδα για οδηγό της θα βρει κι αυτή το δικό της happy end.
Ελπίδα. Πόσο υπέροχη η έννοια που κρύβει η λέξη αυτή! Όμως, η ελπίδα δεν είναι νίκη. Θα διαψεύσει αυτή τη ρήση η Αλίκη;
Ναι, η ελπίδα μπορεί να μην είναι νίκη αλλά είναι σίγουρα η δύναμη που χρειάζεται για να νικήσεις. Η Αλίκη αυτό που πίστευε και αυτό που θα ήθελε να πιστέψουν όσοι τη γνωρίσουν είναι πως σίγουρα η ζωή δεν είναι παραμυθένια, δεν είναι εύκολη και τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε. Όμως πρέπει να υπάρχει πάντα η ελπίδα μέσα μας, γιατί αυτή είναι το μεγαλύτερό μας όπλο. Κι αν έχουμε την ελπίδα που χρειαζόμαστε ώστε να πιστέψουμε αρκετά στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας μπορούμε να κερδίσουμε και μπορούμε να αλλάξουμε πολλά στη ζωή μας πριν χαθεί το όνειρό μας.
Το μυθιστόρημά σας έχει αρκετές ανατροπές, όπως γεμάτη ανατροπές ήταν και η ζωή της Αλίκης. Είναι ένα «εργαλείο» που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη;
Το «Πριν χαθεί το όνειρο» είναι ένα μυθιστόρημα που αγγίζει πολλές πτυχές της ανθρώπινης, εφηβικής κυρίως ζωής οπότε θεωρώ δεδομένο ότι θα είναι όλο ανατροπές, καθώς όλο ανατροπές είναι συνήθως και η ζωή των εφήβων. Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια για κάθε συγγραφέα θεωρώ πως είναι το να βάλεις τις τόσες σκέψεις σου σε μια τάξη. Όταν εμφανίζεται στο μυαλό σου μια ιστορία πρέπει να αποφασίσεις τι θα κρατήσεις, πώς θα το αναπτύξεις και πώς θα το συνεχίσεις. Επειδή έχεις μια συγκεκριμένη ιδέα στο μυαλό σου δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσει η ιδέα σου έτσι ακριβώς όπως την σκέφτηκες στην αρχή. Αφού έχεις πλάσει την ιδέα της ιστορίας, έρχεται η στιγμή που πρέπει να πλάσεις τους ήρωες σου και να αφουγκραστείς τα συναισθήματά τους, να κάνεις τη ζωή τους ζωή σου. Για να καταφέρεις να κάνεις τον αναγνώστη να αγαπήσει το βιβλίο σου, να το κάνει κομμάτι του, πρέπει πρώτα εσύ ο ίδιος να το νιώσεις κομμάτι σου, να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων, να νιώσεις ό,τι νιώθουν, να ζήσεις αυτά που ζουν. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν τόσες ανατροπές νομίζω. Διότι γνωρίζοντας την Αλίκη κατάλαβα ότι έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ζωή μέσα στην περιπέτεια και κάθε φορά, κάθε μέρα ήταν μία πρόκληση για αυτή.
Είναι εντυπωσιακή η πληροφορία που διάβασα σε μία συνέντευξή σας, πως το «Πριν χαθεί το όνειρο» το γράψατε στα 15 σας! Σίγουρα θα θέλαμε να μάθουμε τι μεσολάβησε από τότε μέχρι την έκδοσή του.
Πολύ σωστά! Το «Πριν χαθεί το όνειρο», είναι ένα μυθιστόρημα που το έγραψα στην ηλικία των 15 ετών, όμως για πολλούς και διάφορους λόγους δεν κατάφερα να το εκδώσω τότε. Το ταξίδι μέχρι το σήμερα, μέχρι τη στιγμή έκδοσης ήταν μακρύ και δύσκολο. Όταν τελείωσα το βιβλίο, όταν έγραψα τη λέξη τέλος ήταν η στιγμή που χιλιάδες ερωτήματα πέρασαν από το μυαλό μου. Και τώρα τι κάνουμε; Ήμουν αρκετά μικρή και φοβόμουν τι θα συμβεί εάν το στείλω και δεν λάβω θετική απάντηση. Έτσι, μπορώ να πω πως έφτανα μέχρι την πηγή και δεν έπινα νερό. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ ότι έγραφα το e-mail μα δεν πατούσα ποτέ αποστολή. Μετά ήρθαν τα φροντιστήρια, οι εξετάσεις και οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν οπότε δυσκόλεψαν τα πράγματα πάρα πολύ. Ο χρόνος μου είχε περιοριστεί αρκετά. Παρόλα αυτά όταν είχα ελεύθερο χρόνο έγραφα διάφορες σκέψεις σε χαρτιά και κατέληγα να ξεκινάω καινούριες ιστορίες. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι είχα μία ολοκληρωμένη ιστορία κι ένα όνειρο που έμεινε μισό. Έτσι λοιπόν, έχοντας ηρεμήσει πλέον από σχολικές υποχρεώσεις αποφάσισα να πατήσω αποστολή. Λίγους μήνες μετά πήρα την θετική μου απάντηση από τις εκδόσεις Οσελότος και κάπως έτσι το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα. Χρειάστηκε αρκετός καιρός, διότι η έκδοση ενός βιβλίου δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί πολλή δουλειά και ομαδική δουλειά. Οι άνθρωποι του εκδοτικού με βοήθησαν πολύ και τους ευχαριστώ για όλα σε όλο αυτό το ταξίδι με τελικό προορισμό το σήμερα κι ένα όνειρο να βγαίνει αληθινό.
Το βιβλίο σας εκδόθηκε όταν πια και η σκέψη σας ήταν πιο μεστή και σίγουρα η γραφή σας διαφορετική. Κάνατε αλλαγές στο κείμενο ή διαβάζουμε αυτούσιο το βιβλίο μιας ταλαντούχας έφηβης που απλά καθυστέρησε να εκδοθεί;
Όταν έγραφα το «Πριν χαθεί το όνειρο» ήμουν ένα κορίτσι 15 χρονών που απλά έδινε ζωή στο πάθος της που είναι η συγγραφή. Οπότε ήθελα ο κόσμος, ο αναγνώστης να γνωρίσει αυτή τη κοπέλα. Εάν το έγραφα τώρα θεωρώ πως ο τρόπος γραφής μου θα ήταν λίγο διαφορετικός. Όμως ήθελα ο αναγνώστης να γνωρίσει εκείνη την Ηλιάνα που χωρίς να έχει καμία ιδιαίτερη γνώση πάνω σε αυτό τον τομέα, έδινε απλά ζωή στο πάθος της. Έτσι λοιπόν δεν έχω κάνει αλλαγές. Είναι σχεδόν αυτούσιο. Ίσως να άλλαξα κάποια ρήματα ή να διαφοροποίησα κάποιες προτάσεις αλλά η δομή, η συνοχή, οι σκέψεις, ο τρόπος έκφρασης είναι της 15χρόνης Ηλιάνας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Αλίκη, μια κοπέλα με τραγικό παρελθόν, αποφασίζει να μετακομίσει με την οικογένειά της στην Κορησό, με την ελπίδα ότι όλα θα φτιάξουν. Αρχικά νιώθει εγκλωβισμένη στο παρελθόν της, το οποίο δεν την αφήνει να προχωρήσει, όμως με τη βοήθεια των παιδικών της φίλων όλα δείχνουν να αλλάζουν. Μέχρι που ένα τροχαίο δυστύχημα θα στερήσει σε εκείνη και τη μικρότερη αδερφή της Αλέξα τους γονείς τους.
Η Αλίκη αποφασίζει ότι πρέπει να φανεί δυνατή για να μεγαλώσει την Αλέξα. Σε αυτό το δύσκολο έργο θα είναι δίπλα της οι συγγενείς, οι φίλοι της, καθώς και ένας συμμαθητής της, ο Άρης, ο οποίος φαίνεται να της αλλάζει τη ζωή και να την κάνει να πιστεύει στα όνειρα ξανά. Μέχρι να εμφανιστεί ένα πρόσωπο από το παρελθόν της, που θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της και θα την οδηγήσει σε μεγάλα αδιέξοδα.
Θα καταφέρει τελικά η Αλίκη να αποφασίσει για τη ζωή της η ίδια, πριν χαθεί κάθε της όνειρο;…
Βιογραφικό
H Ηλιάνα Κλειτσογιάννη είναι 24 ετών και γεννήθηκε στην Καστοριά. Έζησε στην Κοζάνη κι αποφοίτησε από το 1ο Γενικό Λύκειο Κοζάνης. Σήμερα είναι ένα βήμα πριν το πτυχίο της από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει στο ενεργητικό της πολλές συμμετοχές σε ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus, ημερίδες και συνέδρια ενώ διοργανώνει και η ίδια Προσομοιώσεις Περιφερειακών Συμβουλίων.. η συμμετοχή της σε αυτά πηγάζει από το πάθος της για την πολιτική, ενώ όπως έχει αποκαλύψει θα ήθελε στο μέλλον να ασχοληθεί με τα κοινά. Διαθέτει γνώσεις αγγλικών, ιταλικών ενώ έχει ήδη ξεκινήσει και τα πρώτα της βήματα για 3η ξένη γλώσσα στα ισπανικά. Πάθος της ο χορός και το βόλευ γνωρίζει να παίζει πιάνο, να χορεύει και ήταν μέλος αθλητικού συλλόγου στην κοζάνη. Είναι αρθρογράφος, συγγραφέας στις εκδόσεις Οσελότος, υπήρξε μέλος της θεατρικής ομάδας ‘’Ταξιδευτές του Θεάτρου’’ ενώ μετράει 10 χρόνια πρόσκοπος. Η αγάπη της για τα λογοτεχνικά βιβλία πάει πολλά χρόνια πίσω, στο δημοτικό με την Πολυάννα να γίνεται η αφετηρία. Στο 10 της γράφει το πρώτο της σκετσάκι και στα 15 της πλέον γράφει το πρώτο της ολοκληρωμένο μυθιστόρημα.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.