Η άποψη της αναγνώστριας Αργυρώς Ταπαντίδου για το βιβλίο “Οι Μάγισσες των Ιωαννίνων”
Διάβασα το βιβλίο οι Μάγισσες των Ιωαννίνων, πριν λίγες ημέρες, μετά από παρότρυνση και του agrinio-life.gr και ήθελα να καταθέσω την άποψή μου με όλο το σεβασμό.
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα ακριβώς έτσι. Οι προσδοκίες μου ήταν μάλλον χαμηλές, καθώς πολλά έχουν ακουστεί για την παράδοση της μαγείας στην Ελλάδα. Θα διαβάσω ένα ακόμα παραμύθι σκέφτηκα ή στην χειρότερη θα έχω πετάξει λίγα ευρώ. Ε, εντάξει σκεφτόμουν, πρωτοεμφανιζόμενος ο συγγραφέας, θα θέλει να κάνει εντύπωση με τον τίτλο και το θέμα. Δεν είχα και απαιτήσεις τρελές. Όλες μου οι σκέψεις ανετράπησαν όμως με το που έπιασα το βιβλίο στα χέρια μου. Όλες όμως, λες και με άγγιξε ένα μαγικό ραβδάκι μιας μάγισσας που κρυβόταν μέσα στις σελίδες του βιβλίου.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Το βιβλίο σε κερδίζει από την πρώτη ματιά, από το εξώφυλλο ακόμα κι από την αισθητική που είναι πάνω του μέσου ορίου από ό,τι κυκλοφορεί. Η ιστορία, αν και δεν είναι ακριβώς ιστορία αλλά εξιστόρηση πραγματικών από ό,τι αποδεικνύεται στην πορεία γεγονότων, σε συνεπαίρνει και σε ταξιδεύει. Και την μία βρίσκεσαι στα βουνά της Ηπείρου μυρίζοντας τα φρέσκα βοτάνια της γης κι από την άλλη ζεις τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στο χαρέμι του Αλή Πασά. Από την μία μυρίζεις τα αρώματα που έφτιαχνε η Κασσιανή για τις γυναίκες του χαρεμιού κι από την άλλη μπλέκεσαι σε πολέμους μαγισσών και ξόρκια μαγικά και νιώθεις να θέλεις να φτιάξεις τα δικά σου μαγικά ματζούνια, που έλεγε και η γιαγιά μου.
Μέσα από την ζωή της Λενιώς και την επαφή της με τον συγγραφέα, μαθαίνουμε για την γενιά μιας άγνωστης μέχρι σήμερα φατρίας μαγισσών, που έδρασε στην Ήπειρο μέσα στην διάρκεια των αιώνων. Μαθαίνουμε για την ζωή της, για τις κακουχίες, για τους πολέμους που δέχθηκε, για την ιστορία της μητέρας της και των δύο μαγισσών που την προστατεύουν, της Μανωδέσσας και της Διώνης. Περιττό να σας πω, ότι κάποιες περιγραφές ήταν τόσο δυνατές, που τα δάκρυα έφυγαν από τα μάτια μου χωρίς να το καταλάβω.
Σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό το ταξίδι που μου προσφέρατε κι εύχομαι να δω κι άλλα βιβλία γραμμένα από τον Νίνο Αυγέρη, με την ίδια αγάπη στην πένα. Καλή επιτυχία να έχει το βιβλίο.
Αργυρώ Ταπαντίδου, Κέρκυρα.
