Η ΣΤΗΛΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Ιστορικό Μυθιστόρημα 27/7 σήμερα γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα του ιαματικού. Από το πρωί τριγυρίζει στο μυαλό μου ο Παντελής Φωτάκος κι ο συνονόματος παππούς του. Είναι δύο από τα κυνηγημένα αγρίμια της Ελένης Κεκροπούλου. Τους γνώρισα υπόδουλους στον οθωμανικό ζυγό, στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, κάπου σε ένα χωριό της Λάρισας να προσπαθούν να γλιτώσουν από το φόρο παιδομαζώματος τα παιδιά του Παντελή και της Τρισεύγενης. Τόσο ζωντανοί μέσα από
Κάποια χρόνια πριν, κάποιο αγαπημένο πρόσωπο μου είπε: “Τι ειρωνεία! Με τιμούν την χειρότερη ημέρα της ζωής μου”. Αυτή η γυναίκα παρέμεινε και παραμένει όρθια στηρίζοντας την οικογένειά της παρ’ όλη την τραγωδία της. Μια άλλη Ουρανία, πάλεψε και παλεύει να στέκεται όρθια, με όλες τις αντιξοότητες και τη σκληρή της μοίρα. Αυτή λοιπόν, η άλλη Ουρανία, μου έμαθε κάτι πολύ σημαντικό. Ότι η ζωή είναι ένα ποτήρι, τη μια
Γιατί διαβάζουμε αστυνομική λογοτεχνία; Γιατί περνάμε χρόνο σε δισεπίλυτα προβλήματα μυστήρια με περιγραφές που πολλές φορές κόβουν την ανάσα; Γιατί ακολουθούμε κατά πόδας ψυχρούς δολοφόνους ή serial killers; Γιατί ενώ θα μπορούσαμε να διαβάσουμε κάτι πιο ανάλαφρο και χαλαρό ακολουθούμε αλκοολικούς ντετέκτιβ να ψάχνουν σκελετούς στη ντουλάπα ή πτώματα τεμαχισμένα σε όποιο σημείο μπορούμε να φανταστούμε; Επειδή μας προσφέρει την ανακούφιση της επιστροφής στην επιφάνεια. Σαν εκείνη την πρώτη ανάσα
Ο Γαλάνης, η Θεώνη, ο Βασίλης με την Αδριανή, ο Πέτρος και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές του βιβλίου «Το τελευταίο τραγούδι του Ντύλαν», είναι όλοι τους γνώριμοι χαρακτήρες. Τους συναντήσαμε ή θα τους συναντήσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Θα κάνουμε παρέα μαζί τους, θα γίνουμε φίλοι, θα μαλώσουμε… θα αγαπηθούμε. Είναι άνθρωποι που ζούνε ανάμεσά μας έχουν τις αδυναμίες τους, παλεύουν με τα προβλήματα με τα όνειρά τους με την
Η Ηλιάνα και ο Ορέστης, οι ήρωες της ιστορίας της κας Ρένας Ρώσση- Ζαΐρη, έχουν μεγαλώσει στερούμενοι την αγάπη και τη θαλπωρή που προφέρει η οικογένεια. Αναρωτώμενοι «τι έκαναν λάθος» και δεν τους αγαπούσαν οι γονείς τους κατάφεραν να μεγαλώσουν, να ωριμάσουν μέσα από τα λάθη τους, και να ολοκληρωθούν συναισθηματικά. Δεν είχαν κοινή πορεία, είχαν κοινά βιώματα, κοινές πληγές που κατάφεραν να τις επουλώσουν και να προχωρήσουν μαζί στη
Η Ιντιάνα (μαμά) είναι μια γυναίκα που το μόνο που βλέπει και θέλει για τους άλλους είναι το καλό. Η Αμάντα (κόρη) μια πανέξυπνη έφηβη που της αρέσουν πολύ τα μυστήρια και ο τρόπος να τα λύσει, γι’αυτό και έφτιαξε ένα παιχνίδι στο internet στο οποίο είναι αρχηγός. Ο Μπομπ Μαρτίν (μπαμπάς) διακεκριμένος ντεντέκτιβ. Ο Τζάκσον (παππούς) βοηθός και στήριγμα της Αμάντα και της Ιντιάνα. Η συγγραφέας αρχίζει με την
Γράφει η Βασιλική Μολφέση Ξεχωριστό και λυρικό είναι το νέο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη με τίτλο «Μια ατέλειωτη φυγή» γεμάτο μηνύματα και στάσεις ζωής. Ένα σπουδαίο βιβλίο για την αγάπη, την αλληλεγγύη και την προσφορά στο συνάνθρωπο, ένα εξαιρετικό βιβλίο για τους αδικημένους της ζωής. Γι αυτούς που δεν έζησαν ξένοιαστα παιδικά χρόνια, που στερήθηκαν την αγάπη και τη στήριξη των γονιών, γι αυτούς που η μοίρα διάλεξε να παίξει
Η «Ιφιγένεια» είναι μια κατάθεση ψυχής της 50χρονης, σήμερα, ηρωίδας πρώτον για να λυτρωθεί η ίδια και δεύτερον για να λυτρώσει άλλους που βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις με αυτή. Είχε έναν πατέρα βίαιο προς όλη την οικογένεια, μια μητέρα που υπέμενε στωικά τα όσα συνέβαιναν, χωρίς να ανοίγει την αγκαλιά της να προστατεύσει τα παιδιά της και μια αδερφή που τον μισούσε από όταν ήταν μωρό. Η Ιφιγένεια 7 χρόνο κορίτσι
Πρακτορείο Γονιών David Baddiel – Εκδόσεις Κέδρος Ως βιβλιοσκώληξ πιστεύω πως μια από τις πρώτες και καλύτερες επιλογές για δώρα σε μικρούς ή μεγάλους είναι ένα βιβλίο. Το Πρακτορείο Γονιών είναι ένα βιβλίο για αναγνώστες κάθε ηλικίας. Τι κι αν στο οπισθόφυλλο αναφέρει πως το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά άνω των δέκα ετών; Μπορείς να το διαβάσεις ανεξάρτητα από το πόσων Μαΐων είσαι. Γιατί ποιος από μας σαν παιδί δεν
Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσουν οι ημερομηνίες• θυμούνται γιορτές, γενέθλια, επετείους… Ανήκοντας στην εν λόγω κατηγορία, δεν θα μπορούσα να ξεχάσω πως η στήλη των αναγνωστών έκανε δειλά δειλά τα πρώτα της βήματα πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή. Ο καλύτερος τρόπος για να ευχηθώ σε όλους μας πολλές, καλές αναγνώσεις (και τις εντυπώσεις μας μετά στη στήλη των αναγνωστών) δεν είναι άλλος από αυτό εδώ το κείμενο. Με αφορμή την
