Η ΣΤΗΛΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Αγαπητή Ιουλία, με τα ΜΕΤΕΩΡΑ ΜΥΣΤΙΚΆ μας ταξιδεύεις στην ιδιαίτερη αυτή περιοχή των Μετεώρων αλλά και μας προβληματίζεις σχετικά με το ταξίδι της ιδιωτικής μας ζωής.Όλα συνοψίζονται στο στίχο που εύστοχα δανείζεσαι από το τραγούδι της Μαρινέλλας:<<τι έκανα για πάρτη μου τι έκανα για μένα>>. Μας προβληματίζεις, επίσης,για το πώς διαμορφώνεται η ηθική μας συνείδηση, το υπερεγώ κατά τον Φρόιντ, μέσα από την κοινωνία, τον πολιτισμό και γενικότερα το περιβάλλον
Μετέωρα Μυστικά ” Ένας τίτλος αίνιγμα. Ένας τόπος μυστήριο, έρωτα και κίνδυνο… Μια οικογένεια σημαδεμένη από την μοίρα, γεύεται πίκρες, πόνο, απώλειες. Ένα χέρι εκεί ψηλά έχει ορίσει τα μελλούμενα και σαν πιόνια οι άνθρωποι υποκύπτουν… Καταλύτης, ένα ρολόι με δείκτες κολλημένους μέχρι την ώρα της κρίσης! Η Αιμιλία καλείται να πάρει αποφάσεις για την ζωή της και να ψάξει βαθιά για την λύτρωση της. Μέσα από τα Μετέωρα Μυστικά,
Μόνο οι στιγμές κρατάνε και αφήνουν τα μετέωρα όνειρα να πάρουν την γεύση της ευτυχίας, της ολοκλήρωσης, της πληρότητας… Για πάντα!Έτσι τελειώνει το εξαιρετικό μυθιστόρημα της Ioulia Ioannou Μετέωρα Μυστικά! Η ιστορία της Αιμιλίας που γεννήθηκε και έζησε στο Καστράκι Καλαμπάκας στη σκιά των βράχων των Μετεώρων. Ξεκίνησε μια ζωή ευτυχισμένη ώσπου ο πρώτος μεγάλος της έρωτας χάθηκε κάτω από το βάρος των μυστικών που είχαν ξεκινήσει το 1941 από
Αλέξανδρος Μάγγελ, αναγνώστης Με μια θερμή εξομολόγηση, η Ζωή-Μαρία Μοντανάρι αφηγείται μια οικογενειακή ιστορία. Μια μαρτυρία, με φόντο τη Φλωρεντία, τη Ζάκυνθο και την Αθήνα, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα γεμάτα αισθήσεις μέσα απ’ το θρίλερ της καθημερινότητας, σχέσεις, πάθη, λάθη και το υπαρξιακό δράμα των πρωταγωνιστών σε μια εποχή για την Ελλάδα όπου η ένδεια, η πείνα και ο πόλεμος αφάνιζαν. Το βιβλίο «Πίστη και Περηφάνια», του Δημήτρη Βαρβαρήγου, μας
Αν και άργησα να το πιάσω στα χέρια μου, όταν το ξεκίνησα δεν ήθελα να το αφήσω. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι που δε φανταζόμουν πραγματικά ότι θα έκρυβε τόσες ιστορίες, τόσων ανθρώπων σε διαφορετικό χώρο και χρόνο και θα συνέδεε τόσες γενιές και τη μοίρα ξεχωριστών ανθρώπων. Μου άρεσε ότι ενώ ήταν μυθοπλασία, ήταν αυθεντικό, αυθόρμητο, έντονο όπως και η ίδια η ζωή άλλωστε. Οι εικόνες που μου δημιούργησε ήταν
Ο Δονάτος Λένης γεννήθηκε στην Νότια Αφρική και όταν μεγάλωσε γύρισε στην Ελλάδα και έζησε με την γυναίκα του και τον γιό του Βίκτωρα στην Ήπειρο, όπου ασχολήθηκε με ένα κτήμα που κληρονόμησε από έναν συγγενή του, το οποίο ήταν “δεμένο” με την κατάρα μιας όμορφης κοπέλας που είχε άσχημο τέλος. Εκεί απασχολεί-εκμεταλλεύεται λαθρομετανάστες από τη Σομαλία, το Κέιπ Τάουν, την Νότια Αφρική και το Γιοχάνεσμπουργκ κατά το διάστημα που
σελ. 388 (Γαλλικό Βραβείο Λογοτεχνίας Μυστηρίου 2012 ) Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς Τι σχέση μπορεί να έχει ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία το 1991 με το θάνατο μιας νεαρής κοπέλας το 2006 στο Παρίσι, τόσα χρόνια αργότερα; Γιατί η κοπέλα, η Βέρα Ναντ, πίστευε πως είχε διαφύγει από τα φαντάσματά της; Τι συνέβη στο Βούκοβαρ, στην πατρίδα της Βέρα Ναντ; Μήπως το πολιορκημένο Κροάτικο Βούκοβαρ ήταν η κόλαση επί της
Από τον 15ο μέχρι τον 13ο αιώνα π.Χ. έχουμε έναν αριθμό διαφορετικών πολιτισμών που άνθησαν από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Εγγύς Ανατολή: Μυκηναίοι, Μινωίτες, Αιγύπτιοι, Χετταίοι, Βαβυλώνιοι, Ασσύριοι, Χαναναίοι ,Μιτάννι, Κασσίτες και Κύπριοι. Ήταν ανεξάρτητοι αλλά σε διαρκή αλληλεπίδραση μεταξύ τους, ειδικά μέσω των διεθνών εμπορικών δρόμων. Πολλές πόλεις καταστράφηκαν και οι πολιτισμοί της Ύστερης Εποχής του Χαλκού και η ζωή όπως τη γνώριζαν οι κάτοικοι
Πρώτη φορά διαβάζω βιβλίο της κας Μακρή και μπορώ να πω ότι η γραφή της μου άρεσε αρκετά! Η υπόθεση αφορά τέσσερις γυναίκες που κατάγονται από διαφορετικές χώρες! Άγκυρα, Ελλάδα, Φερόες, Σικελία, οι τόποι καταγωγής τους! Αν και κατάγονται από άλλες χώρες τα βιώματά τους είναι κοινά! Η έλλειψη ή ακόμα και η στέρηση αγάπης από τη μητέρα ή και την οικογένειά τους είναι κάτι που στοίχειωσε τη ζωή και
Οι επαγγελματίες διακοναραίοι, ο «Τζιριτόκωστας» και τα σημερινά λαμόγια… Ο σπουδαίος κλασσικός της ελληνικής πεζογραφίας Ανδρέας Καρκαβίτσας (γιατρός, ταξιδιωτικός αφηγητής, λαογράφος και διηγηματογράφος), κάθισε κι έγραψε το μακρινό 1897 –μετά το τέλος ακριβώς του «ατυχούς πολέμου» δηλαδή, μια ηθογραφική νουβέλα με τίτλο «Ο ζητιάνος». Το συγκεκριμένο έργο (που είναι η λογοτεχνική συνέχεια κάποιων άρθρων του Καρκαβίτσα στην μεγάλη, τότε, σε απήχηση «Εστία», και τα οποία τον έφεραν αντιμέτωπο με Ναυπάκτιους
