Ιουλία μου !!!!! Πολύ ωραίο το βιβλίο σου !!!!! είχε δίκιο η φίλη μας η Πηνελόπη που έλεγε ότι είναι σαν να βλέπεις ταινία …. διαβάζοντάς το ξεπετάγονταν μπροστά μου οι εικόνες …. πολύ ωραίες περιγραφές, άμεσος λόγος, πραγματικά με άγγιξε !!!! θύμωσα, έκλαψα, νοστάλγησα….. αν και κάποια στιγμή είπα “εντάξει, έλεος!!! τόσοι θάνατοι και κακία μαζεμένοι!!!” αλλά όταν διάβασα ότι κάποια είναι και πραγματικά γεγονότα, μου ήρθαν στο νου μου περιπτώσεις που γνωρίζω με πολύ θανατικό. Ο θάνατος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας !!! Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο καλύτερο….

Πόσο χάρηκα που ανέφερες τη Λευκάδα !!! πολύ ωραίες περιγραφές !!! Μου άρεσε που ενώ περιέγραφες “ιστορίες αγάπης” δεν ήταν μόνο αυτό !!! Αναφέρθηκες στα λάθη που κάνουμε σαν παιδιά, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει οικογένεια από πίσω να σε στηρίξει. Μετά έδειξες το ρόλο μιας ενωμένης οικογένειας και το πώς αντιμετώπισε τα προβλήματά της ενωμένη. Παρουσίασες την βοήθεια που θα πρέπει να δείχνουμε στους συνανθρώπους μας και όχι να κοιτάμε τόσο πολύ τον εαυτό μας. Ωραίες αξίες που κάπου χάσαμε και τώρα με την “κρίση” αρχίζουμε να θυμόμαστε πάλι !!! Λυπάμαι αν γνώρισες κι εσύ Απώλειες στη ζωή σου, αλλά σίγουρα σε κάναν πιο δυνατή. Συγχαρητήρια και πάλι !!! μου άρεσε πάρα πολύ, δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου!!! να συνεχίζεις να γράφεις έτσι ωραία !!!! και να μας κάνεις περήφανους !!!!

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave