Σύντομο βιογραφικό σημείωμα για τη συγγραφέα:

Η Νένα Κοκκινάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πεζογράφος, δοκιμιογράφος και κριτικός βιβλίου, μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Σπούδασε κλασική ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πήρε πτυχίο μεταφραστικού γαλλικής γλώσσας από το Γαλλικό Ινστιτούτο και εργάστηκε ως μεταφράστρια γαλλικής γλώσσας στο ΥΠΕΞ. Εκπόνησε διδακτορική εργασία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα το έργο του συγγραφέα Μ. Καραγάτση.
Υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση ως Φιλόλογος Καθηγήτρια, ως Διευθύντρια Πειραματικού Λυκείου, ως διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ως Σύμβουλος Φιλολόγων Καθηγητών. Το 2005 τοποθετήθηκε στην Ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι ως Συντονίστρια Εκπαίδευσης. Στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης υποστήριξε μεταπτυχιακή εργασία με θέμα: Το Μυθιστόρημα του Γιώργου Σεφέρη και οι Προσανατολισμοί του Οδυσσέα Ελύτη: μια παράλληλη ανάγνωση.
Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 δίδαξε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (ULB) Νέα ελληνική λογοτεχνία και Ιστορία της Νέας ελληνικής Λογοτεχνίας αποσπασμένη του ΥΠΕΠΘ.
Για το βιβλίο της «Πηνελόπη Δέλτα, Η ζωή της σαν παραμύθι», (μυθιστορηματική βιογραφία, εκδ. Άγκυρα, 2007) πήρε το Κρατικό βραβείο βιβλίου γνώσεων για παιδιά (2008)

Στο συγκεκριμένο παιδικό βιβλίο, «Παραμύθια από την ιστορία μας», η συγγραφέας γράφει παραμύθια με ήρωες υπαρκτούς από την αρχαία ελληνική ιστορία, πλάθοντας χαριτωμένες φανταστικές ιστορίες από την καθημερινότητα των ηρώων αυτών, τις οποίες αφηγείται στα παιδιά υπό μορφή παραμυθιού. Έτσι τα παιδιά έρχονται σε μια πρώτη επαφή με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο με τον πιο δημιουργικό και ιδανικό για αυτά τρόπο, ουσιαστικά μέσα από την εξιστόρηση ενός παραμυθιού.
Οι υπαρκτοί ήρωες από τους οποίους η συγγραφέας εμπνέεται και διηγείται ιστορίες τους, είναι οι:
1: Ο Αισχύλος και το τραγικό τέλος του με τη χελώνα που πέφτει στο κεφάλι του και τον σκοτώνει.
2: Η θεά Αθηνά και η διαδικασία ύφανσης του πέπλου της για τη γιορτή της «Παναθήναια», που γινόταν κάθε χρόνο.
3: Ο Ξάνθιππος, ο πατέρας του Περικλή και ο σκύλος του, που τον έλεγε «Σκύλο» και που όταν ο Σκύλος πέθανε έχτισαν μνημείο προς τιμήν του στη Σαλαμίνα που ονομάστηκε, «Κυνός σήμα», δηλαδή: «Ο τάφος του σκύλου».
4: Ο σοφός Σόλων.
5: Ο πολιτικός και στρατηγός Θεμιστοκλής.
6: Ο μικρός Αλκιβιάδης, πριν γίνει πολιτικός και ρήτορας.
7: Η έμπνευση του γλύπτη (πιθανότατα του Καλλιμάχου) για το γλυπτό «Σανδαλίζουσα Νίκη», από τον ναό της Απτέρου Νίκης στον Παρθενώνα, στο οποίο εικονίζεται η Νίκη να γέρνει ελαφρά το σώμα της για να λύσει το σανδάλι της.
8: Ο ρήτορας Δημοσθένης και οι ασκήσεις ορθοφωνίας.
9: Ο παιδαγωγός Σίκιννος, ακόλουθος του Θεμιστοκλή.
10: Ο μικρός Αλέξανδρος, πριν γίνει «Μέγας».

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο από τη συγγραφέα στα μικρά εγγονάκια της, Πάνο και Βασιλάκη, αλλά κάθε συγγραφέας που καταπιάνεται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, αφιερώνει χρόνο κι αγάπη για τους μικρούς αναγνώστες, τους οποίους λατρεύει. Προσωπικά, όταν βρίσκομαι μπροστά σ’ ένα ράφι βιβλιοπωλείου με παιδικά βιβλία, ξέρω πως το χέρι μου θα πάει αυθόρμητα και θα τραβήξει ένα στην τύχη• θα το ανοίξω, θα το ξεφυλλίσω, θα μαγευτώ σαν παιδάκι από την εικονογράφησή του, θα διαβάσω σκόρπιες φράσεις δω κι από κει, κι αν είναι σύντομο θα καθίσω σε μια γωνιά και θα το διαβάσω όλο• επίσης, ξέρω πως θα συγκινηθώ γιατί είχα την ευτυχία να έχω μεγαλώσει με μαμά και μπαμπά που σχεδόν κάθε βράδυ μάς έλεγαν παραμυθάκια σε μένα και στον αδελφό μου• και τέλος, κλείνοντας το βιβλίο, και καθώς θα το τοποθετώ και πάλι στη θέση του, ξέρω πως θα νοιώθω πως είμαι έστω και κατά τι καλύτερος άνθρωπος. Κι αυτό γιατί προς στιγμήν, και όσο διήρκησε η επαφή μου με τον κόσμο του παραμυθιού, ο νους μου καθαρίστηκε από τη λογική και τις σκέψεις της και αφέθηκα ολοκληρωτικά στο μαγικό κόσμο της ψυχικής αθωότητας.


Η Νένα Κοκκινάκη αγάπησε πολύ τα παιδιά και το έδειξε εμπράκτως. Ως φιλόλογος, τα δίδαξε στα σχολεία τους με υπομονή και αγάπη. Ως συγγραφέας, έσκυψε πάνω στο γραφείο της κι έγραψε γι’ αυτά υπέροχες παραμυθένιες ιστορίες. Μία από αυτές και τα «Παραμύθια από την ιστορία μας». Θησαυρός στη βιβλιοθήκη μας.