Η γνώμη της αναγνώστριας Μαρίας Παπάτου για το “Στίγμα” της κας Σαμαϊλίδου
Η Χρυσάνθη αγάπησε, πίστεψε, κολακεύτηκε, μαγεύτηκε παρ΄όλες τις συμβουλές της μητέρας της να κρατά χαμηλά τα μάτια. Σφάλμα; Τεράστιο. Γιατί έριξε τη ματιά της σ΄αυτόν που δεν έπρεπε, στο γιο του πλούσιου αφεντικού. Ο καρπός του έρωτά τους μόνο πόνο θα χαρίσει στις ήδη υπάρχουσες πληγές που κουβαλά η στιγματισμένη από το παρελθόν οικογένειά της και η απόφαση ζωής να κρατήσει και να μεγαλώσει το παιδί της θα την κάνει να βιώσει τη σκοτεινή πλευρά της ζωής… Πώς θα αντιδράσει ο αυταρχικός πατέρας της; Τι στάση θα κρατήσει η υποταγμένη μητέρα της; Θα κερδίσει μια θέση στον ήλιο αυτή και το μωρό της ή άσχημα θα της φερθεί η μοίρα και στην υπόλοιπη ζωή της;
Ένα κοινωνικό αληθινό μυθιστόρημα για τις κλειστές κοινωνίες που βασίλευαν και σε αρκετές περιοχές ακόμη βασιλεύουν τα αυστηρά ήθη κι έθιμα. Οι άγραφοι νόμοι που ορίζουν ζωές. Οι προκαταλήψεις που δεν χάνουν το… γόητρό τους με το πέρασμα του χρόνου, αυτός ο αδυσώπητος που αντί να κλείνει τις πληγές απλά είναι εκεί για να θυμίζει, να κάνει τις πληγές να μη βρίσκουν γιατρειά, να δείχνει με το δάχτυλο, να στιγματίζει ζωές…
Συγκινητικό, αληθινό, καλογραμμένο, τα ιστορικά στοιχεία όπου χρειάζονται για να μπούμε στο κλίμα της εποχής, σκληρό σε ορισμένα σημεία, με ήρωες ανθρώπους της διπλανής πόρτας που στερήθηκαν, έχασαν, πληγώθηκαν, πόνεσαν αλλά πάλεψαν και δικαιώθηκαν. Σε κερδίζουν με τον τρόπο τους η γλώσσα που ρέει και κάποιες μικρές χιουμοριστικές πινελιές που αποφορτίζουν την ένταση των γεγονότων.
Ένα μπράβο είναι πολύ λίγο γι΄αυτό το μικρό διαμαντάκι. Καλή συγγραφική συνέχεια και πάντα επιτυχίες στην κα Σαμαϊλίδου.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.