Σε μόλις 84 σελίδες και σε 15 πράξεις, διαδραματίζεται μια ιστορία που θα σας συγκλονίσει. Το ελάφι, του Πάνου Αντωνόπουλου διαβάζεται με μια ανάσα και είναι ικανό να κόψει τη δική σας με την αμεσότητα και την σκληρή του αλήθεια. Μια αλήθεια τόσο καλά κρυμμένη, με και με τόσο απλό και προσιτό τρόπο που προσφέρει μια ολόκληρη θεατρική παράσταση μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, την οποία όμως κρατάει στο χέρι του.
Ένα θεατρικό έργο, μια συνομιλία ανάμεσα σε δύο αδελφές και τρία ακόμη άτομα που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της «παράστασης» στην οποία ο αναγνώστης στήνει το σκηνικό. Ένα απομονωμένο σπίτι, ψηλά σε ένα ορεινό χωριό, απόμερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους, συνορεύει με το δάσος, περιτριγυρίζεται από δέντρα, χωράφια, γκρεμούς, άγρια και όμορφα ζώα, λύκους και ελάφια και μυστικά, ένοχα μυστικά…
Δύο κορίτσια ολομόναχα, που η μοίρα έμελλε να τα μυήσει στα αποτρόπαια της ζωής, με μια μάνα που μόλις κήδεψαν μετά τη βαριά αρρώστια της και έναν πατέρα που έπρεπε να αποφασίσουν οι ίδιες αν θα ήταν ο λύκος ή το ελάφι και ανάλογα να του φερθούν…
Ο τρόπος που είναι δομημένη η ιστορία κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και όσο ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται το δράμα που έχουν βιώσει οι δύο αδελφές, φέρνει στο νου παρόμοιες ιστορίες που κρύβονται πίσω από κλειστές πόρτες, από σφραγισμένα στόματα. Δίκαια το έργο του Πάνου Αντωνόπουλου έλαβε τα Βραβεία της Ένωσης Ελλήνων σεναριογράφων και του ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη. Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια στη συγγραφική του πορεία εύχομαι!
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Δύο γυναίκες βρίσκονται ξαφνικά μόνες. Η Έλσα και η Πόλυ έζησαν για χρόνια στη σκιά της άρρωστης μητέρας τους, υπομένοντας την άθλια συμπεριφορά του πατέρα τους. Μόνη τους παρηγοριά η θέα ενός ελαφιού που εμφανίζεται συχνά, για να τους θυμίσει την αξία της ελπίδας και της υπομονής.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.