«Επειδή για τον Ισίδωρο το πιο σημαντικό ήταν το συναισθηματικό αποτύπωμα ενός βιβλίου στην ψυχή, ό,τι απομένει χαραγμένο επάνω της όταν κλείσει και η τελευταία σελίδα».


«Πόσοι άνθρωποι περνούν από τη ζωή μας και ποτέ δε θα τους ξαναδούμε, σκέφτηκα. Άλλοι εμφανίζονται για λίγο, κι άλλοι μένουν δίπλα μας περισσότερο. Άλλοι γίνονται σημαντικοί κι άλλοι χάνονται, έτσι ακριβώς όπως ήρθαν. Βιαστικά. Με κάποιους δενόμαστε, κι ούτε δίνουμε σημασία σε άλλους. Και ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα είναι η τελευταία φορά που βρεθήκαμε, είδαμε τα μάτια τους και χαμογελάσαμε μαζί τους…»

Όταν ένας κύκλος ανοίγει, πρέπει να διαγράψει μια συγκεκριμένη πορεία, ώστε να έρθει η στιγμή που θα κλείσει και πάλι, αφήνοντας πίσω ό,τι δεν μπορεί να συμπεριλάβει μέσα του ή ό,τι απλά δεν χωράει μέσα του.
Κλείνοντας τον κύκλο που άνοιξε με την αφήγηση αυτής της ιστορίας η Τέσυ Μπάιλα, αισθάνθηκα ότι συμπεριέλαβε μέσα της όλα όσα ακριβώς χρειαζόταν ώστε να αφήσει στον αναγνώστη την πληρότητα της αναγνωστικής απόλαυσης, μαζί με ισάριθμα στοιχεία από ιστορικές αναφορές, και κυρίως κρατώντας μια ισορροπία στις ζωές των πρωταγωνιστών της.


Σε ένα υπέροχο ταξίδι στις γειτονιές του Πέρα μιας άλλης εποχής μας παρασύρει η συγγραφέας, και μας γνωρίζει έναν έναν προσωπικά τους τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες, ανθρώπους με αδυναμίες και πάθη, με απωθημένα μα και μπέσα στην ψυχή. Δεν έχει σημασία αν ο ένας είναι Τούρκος και ο άλλος Έλληνας, πού γεννήθηκε κάποιος και τι γράφει η υπηκοότητά του, η ταυτότητά του, σε τι Θεό πιστεύει. Όλοι τους ζουν μαζί, στην ίδια γειτονιά, αναπνέουν τον ίδιο αέρα, συναναστρέφονται τους ίδιους ανθρώπους, περνούν τα ίδια βάσανα, αγαπούν ή μισούν με τον τρόπο του ο καθένας, με την καρδιά του.
Πόσο συγκινητικές οι φιλίες και οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε τόσο ανόμοιους χαρακτήρες. Λατρεμένη μορφή ο Ισίδωρος και το πάθος του για τα βιβλία, όπως φυσικά και ο καρδιακός του φίλος, ο τόσο αλλιώτικος Ισμαήλ με το γέλιο στα χείλη, πάντα έξω καρδιά, τι κι αν ο ένας είναι μορφωμένος και βουτηγμένος μέσα στα βιβλία και τη γνώση και ο άλλος το μόνο που έχει είναι ο καφενές του.
Η αρχόντισσα Καλλιάνθη, πόσο πονεμένη ψυχή, με την παρέα της Μέλπως μια ολόκληρη ζωή μαζί. Η μορφή της Γιασεμώς είναι από μόνη της μια φιγούρα λατρεμένη στην όλη ιστορία με την συντροφιά του αγαπημένου της τετράποδου φίλου του Γιουσουφάκι της…


Η συγγραφέας κεντάει με μαεστρία τις ζωές των ανθρώπων στον καμβά της ιστορίας αναδεικνύοντας τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο χρονικό πλαίσιο που εντάσσει το μυθιστόρημά της κρατώντας ουδέτερη στάση, δίνοντας τις πληροφορίες που χρειάζεται ο αναγνώστης να γνωρίζει και χωρίς να υπεραναλύει τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις για να γεμίσει τις σελίδες της.
Κάθε κεφάλαιο είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένο με τον εκάστοτε ήρωά της και το σημαντικότερο, δεν μένει μόνο στα καλά του καθενός αλλά ξετυλίγει ένα ένα τα λάθη του, όλα όσα τον οδήγησαν στο σήμερα, βουτάει στην ψυχή τους και καταφέρνει να μας κάνει κι εμάς να τους κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε γιατί έπραξε όπως έπραξε σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του.
Θέματα όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, η ενδοοικογενειακή βία, η φιλία και ο έρωτας αναδεικνύονται και μπλέκουν μέσα στα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, φτιάχνοντας ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. Και όταν φτάνει το τέλος, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι μόνο έτσι θα μπορούσε να κλείσει η ιστορία του αγαπητού Ισμαήλ της!
Θερμά συγχαρητήρια στην αγαπημένη μας Τέσυ Μπάιλα, η οποία έχει καταφέρει με την τόσο ξεχωριστή λογοτεχνική της πορεία να μας προσφέρει βιβλία που μένουν στο μυαλό και την καρδιά μας για πάντα!

Πέρα 1955-1964. Μια ελληνική γειτονιά στην καρδιά της Πόλης, εκεί όπου Έλληνες και Οθωμανοί συνυπάρχουν αρμονικά, ονειρεύονται, αγαπούν, ερωτεύονται και αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Ανάμεσά τους ο καλόκαρδος Ισμαήλ με τον καφενέ του, ο μοναχικός Ισίδωρος χωμένος στη σκόνη των βιβλίων του, η λάγνα Αϊσέ που φεύγει αφήνοντας πίσω της ένα παιδί, η αρχόντισσα Καλλιάνθη, ο Ναντίρ που ορέγεται την Ασλίβ, η Εσίν που θα αλλάξει τη μοίρα της και η γριά Γιασεμώ με τον Γιουσούφ σχηματίζουν έναν θίασο που περιφέρεται στα σοκάκια της Πόλης, στους καφενέδες και στα χαμάμ, στα πορνεία, στη θάλασσα του Βοσπόρου και στις μνήμες των πατρίδων που κάποτε χάθηκαν ή ανταλλάχτηκαν. Κι ενώ αισθάνεται κανείς πως οι άνθρωποι συνεχίζουν να συμβιώνουν αρμονικά στο πολυφυλετικό σκηνικό της Πόλης, τα σύννεφα του εθνικισμού μαζεύονται στον ορίζοντα. Τα Σεπτεμβριανά αλλά και οι απελάσεις του ’64 θα αλλάξουν τη ζωή των ηρώων και της Πόλης για πάντα.
Μια ιστορία για μια ολόκληρη εποχή, τυλιγμένη σε καπνούς και αρώματα της Ανατολής, και για έναν κοσμοπολιτισμό που σβήνει. Ένα μυθιστόρημα για τα πάθη των ανθρώπων στα γρανάζια της Ιστορίας, ένα κείμενο για τη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς που αντέχουν στον χρόνο.

Καλοτάξιδο και κάθε επιτυχία στην παρουσίαση του Λέγε με Ισμαήλ!

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave