Το βιβλίο που θα σας παρουσιάσω, το αγάπησα ιδιαίτερα. Πρόκειται για μια έρευνα που έκανε η συγγραφέας Μαρία Κατσέλου, στην οποία περισύλλεξε αληθινά γεγονότα, ιστορίες γονέων και συγγενών για παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος και νοητική καθυστέρηση.
Διάβασα για παιδιά που δεν κατάφεραν ποτέ να αρθρώσουν τη λέξη μαμά και να δώσουν άπλετη χαρά στον άνθρωπο που τους έδωσε ζωή.
Διάβασα για παιδιά – αγγέλους και για γονείς – ήρωες που λατρεύουν τα παιδιά τους, παρόλα τη διαφορετική ζωή που βιώνουν.
Όταν έχεις να εξυπηρετήσεις ένα παιδί που πάσχει από τα παραπάνω, οι γονείς εξομολογούνται, είναι σαν να τρέχεις σε έναν αγώνα δρόμου, στον οποίο δεν υπάρχει όσο κι αν ψάξεις σημείο τερματισμού, σε έναν αγώνα δρόμου όπου η αγάπη αγωνίζεται πλάι – πλάι με τον πόνο.
Όλοι οι γονείς επιβεβαίωσαν, ότι ερχόμενοι αντιμέτωποι με τη διάγνωση, το πρώτο τους συναίσθημα είναι η θλίψη. Ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ τους κατακεραυνώνει και η οργή τους ξεχειλίσει από κάθε κύτταρο. Αναλογίζονται τις δυσκολίες που έχουν να αντιμετωπίσουν και η κατάθλιψη φλερτάρει με τη συνείδησή τους. Μετά όμως από τη συνειδητοποίηση της κατάστασης, αντιλαμβάνονται ότι μονάχα με τον δρόμο της συμπόρευσης, έχουν ελπίδα να καταφέρουν πολλά.


Θα μάθουμε τι είναι ο αυτισμός και τι η νοητική καθυστέρηση και σίγουρα θα δικαιολογήσουμε πολλές από τις συμπεριφορές των παιδιών που ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, άδυτο από τα μάτια όλων των υπολοίπων.
Ο Γιάννης, ο Νίκος, ο Παύλος, η Ελένη, ο Γιώργος, ο Λουκάς και τόσα άλλα παιδιά, χρειάζονται την αγάπη μας, τον σεβασμό μας και μια θέση στην κοινωνία μας. Είναι παιδιά με ευαίσθητη ακοή, που ανταποκρίνονται σε επαναλαμβανόμενες καταστάσεις, που δεν ανοίγονται εύκολα, αλλά έχουν την ικανότητα να αγαπήσουν κι ας μη το δείχνουν. Ζουν σε έναν κόσμο μονάχα δικό τους που ίσως δεν αφήσουν κανέναν να εισχωρήσει στα άδυτά του.
Είναι άγγελοι με σπασμένα φτερά που χρίζουν κατανόησης και φροντίδας.
Οι γονείς, αγωνίζονται, παλεύουν με τις ενοχές τους, μαθαίνουν να ζουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής που ικανοποιεί τα παιδιά και κάποιες φορές όχι τους ίδιους, παραγκωνίζουν τον πόνο τους και τη στενοχώρια και στέκονται ακοίμητοι φρουροί πλάι στα παιδιά τους που βρέθηκαν στη γη για κάποιον λόγο.


Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου θα ενημερωθούμε για το Σικιαρίδειο Ίδρυμα που παρέχει φροντίδα στα παιδιά που χρήζουν ανάγκης, για την υψίστης σημασίας βοήθεια που προσφέρει ο θεραπευτής, αλλά και για την λατρεία που τρέφουν τα αυτιστικά παιδιά στην ιππασία και την κολύμβηση.
Συνάνθρωποι, ας δείξουμε ανθρωπιά, σεβασμό και αγάπη για τα ιδιαίτερα αυτά παιδιά και εσείς γονείς, με θάρρος, πίστη, υπομονή και επιμονή, δώστε τον αγώνα σας, ζητήστε βοήθεια, υπερασπιστείτε τα παιδιά σας όπου χρειάζεται χωρίς ταμπού και ντροπή και μην εγκαταλείψετε ποτέ αυτούς τους ξεχωριστούς αγγέλους που βρέθηκαν στο δρόμο σας.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Μαρίας Κατσέλου, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
…τα δάκρυα στα μάτια θα κυλούν και θα αποζητούν να ακούσουν ένα σ’ αγαπώ από το παιδί τους, δίχως ανταπόκριση. Ένα σ’ αγαπώ που δε θα ακούσουν όμως ποτέ να βγαίνει από τα χείλη του…

Η Μαρία Κατσέλου γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Μένει σε μία υπέροχη παραθαλάσσια περιοχή της Αττικής στην Αρτέμιδα, που η αύρα της θάλασσας την ηρεμεί και τη γαληνεύει. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Ευθυμία. Έχει τελειώσει βρεφονηπιοκόμος κι έχει εργασθεί σε παιδικούς σταθμούς στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και στο Κ.Δ.Α.Π. του δήμου της.
Το «Αγάπα με, όπως σ’ αγαπώ» είναι το πρώτο της βιβλίο.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηδύφωνο.